PDA

View Full Version : Naar een arts? :S


Giulia
8 maart 2007, 17:59
Hallo,
ik ben een vijftienjarig meisje en ik vroeg me af : Wanneer ben je ´overbehaard´? Ik vind dat ik zelf best veel beharing heb, maar niet overal. Ik heb bijvoorbeeld niet echt hele donkere beharing op mn armen, maar op mn buik heb ik best veel donkere, stugge haren. Verder de rest van mn bikinilijn ook eigenlijk :( Ik schaam me er echt heel erg voor, niemand weet het, zelfs mn ouders niet. Misschien een beetje rare vraag, maar moet je met zoiets naar een arts gaan?

groetjes, Giulia

Hanna
8 maart 2007, 18:33
Gezien jouw leeftijd, heeft jouw lichaam waarschijnlijk nog niet de juiste hormoonbalans gevonden. Het kan dus zijn, dat over een tijdje alles zich normaliseert. Toch kun je best even overleggen met een arts.

Slik je een anticonceptie-pil?
't Kan zijn dat je dan een andere nodig hebt.

Marte
9 maart 2007, 16:08
Dag giulia,

Er zin veel vrouwen die enkel rond de bikinilijn bijvoorbeeld vrij veel beharing hebben(meer dan gemiddeld). Maar het beste is inderdaad naar een arts(best gynecologe of dermatologe) te gaan. Zij zijn gespecialiseerd op vlak van overbeharing en zullen dan ook een deskundiger advies kunnen geven dan enkel een huisarts die sneller het probleem, vanuit onwetendheid of onkunde op dat gebied, zal wegwuiven. Bovendien kunnen ze je ook advies geven over wat nu te doen.
veel succes.

xx marte

eppo_1
12 maart 2007, 20:33
Dag Giulia,
Ik ben 17 en heb ook veel last van haargroei. Ik ben naar een dermatologe geweest een klein jaar geleden en die stelde voor mijn bloed te laten trekken. Zo kon ze zien of het soms aan mijn hormonen lag, maar daar was niets mis mee...
Ik heb hééél veel last van mijn bikinilijn, het lijkt wel alsof ze nergens stopt.. Ik heb vooral op mijn benen veel haar, zowel boven als onderbenen. En op mijn buik zo'n lijntje maar dat ik bijna weg dankzij de laser :-)
Groetjes

Marte
13 maart 2007, 13:37
de reden van overbeharing hangt af (en kan afhangen) van zeer veel verschillende factoren. Wat dan ook nog eens zeer verschillend is per persoon. Bv stress, medicatie, hormonen, erfelijkheid, allergieën, ..., kunnen de oorzaak vormen.

Giulia
14 maart 2007, 23:00
maar moet je met zoiets echt naar een arts..? eigenlijk wil ik liever niet naar mn huisarts, ik ben nog nooit bij mijn huisarts geweest, dus ik ken haar eigenlijk helemaal niet. en niemand weet het, en ik schaam me er eigenlijk te erg voor om naar een huisarts te gaan die ik niet ken :crybaby:

Hanna
14 maart 2007, 23:25
Beste Giulia,

Jouw angst voor de huisarts is echt volledig ongegrond; je kent haar notabene niet eens en dus wordt het tijd dat je gaat kennis maken. Voor een arts die jij wèl kent, zou jij je waarschijnlijk nog veel harder schamen, want je durft er met je ouders ook niet over te praten.
Als je niet gaat, zul je steeds verder gefrustreerd raken, terwijl dat helemaal niet nodig is.

Waarom heb je 't nog niet met je moeder besproken? Heb jij geen goede relatie met haar?

Marte
17 maart 2007, 15:28
giulia, het is sowieso niet goed om met schaamte of een probleem te blijven zitten, onafhankelijk van hetgeen het probleem is.

Als je het werkelijk niet ziet zitten om naar een huisarts te gaan raad ik je echt aan naar een dermatoloog of gynecoloog te gaan, als je dat meer vertrouwen en minder angst oplevert , kun je mss bewust kiezen voor een vrouw.

Wat het praten met je moeder betreft zul je zelf uit moeten maken wanneer je dat doet, en, indien de relatie niet al te moeilijk verloopt tussen jullie, zou ik het zeker ooit vertellen. Een brief schrijven naar haar kan helpen je schaamte uit te leggen indien je praten te moeilijk vindt. Indien de relatie wel redelijk goed is, zou ik er neit al te lang mee wachte, moeders hebben heel snel in de gaten wanneer hun kind ergens mee zit, wat enkel maar ongerustheid bij hen teweegbrengt, bovendien kan ze je mss bijstaan en helpen in je zoektocht naar mogelijke middelen, specialisten, ...

Mocht je dat nu te moeilijk vinden, dan kun je mss een vriend(in) in vertrouwen nemen??? En zeker naar een specialist gaan, het zal alleszins al verlichten ,wetende dat je de stap gezet hebt om er effectief iets aan te doen, thuis blijven wachten, jezelf opsluiten en enkel schaamte, zonder dat je iets aan de oorzaak of alleszins stappen gezet hebt om er iets aan te doen, zet, los je het probleem niet op, het wordt er enkel maar erger op in je hoofd, en daar is tenslotte niemand bij gebaat.

Hoe moeilijk dat je die stap misschien vindt om te zetten, ik zou het zeker doen.

Heel veel succes...

xxx marte

Giulia
20 maart 2007, 15:49
Okee.. Heel erg bedankt :)
ik zal er eens over na gaan denken. ik denk dat ik het toch maar met mn moeder ga bespreken...

Hanna
20 maart 2007, 16:51
Wèl doen hoor! Misschien vertelt ze je wel dat zij vroeger precies hetzelfde had als jij.....
Horen we nog van je hoe het afloopt?