Annam
4 mei 2008, 18:56
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum en wil wat met jullie delen en heb een paar vragen. Misschien zijn die allang beantwoord bij bepaalde topics, maar het zijn er zoveel dat het me dágen kost om alles te lezen (dat doe ik de komende tijd, stukje bij beetje, wel). Vandaar mischien wel een paar ‘dubbele’ opmerkingen of vragen, maar dat zij me dan maar vergeven.
Heel lang geleden alweer – het zal halverwege jaren tachtig zijn geweest – las ik ergens iets over een haargroeimiddel dat toen nog maar net in Nederland was toegelaten en uitsluitend op recept verkrijgbaar was.
Ik (man) was toen 31 jaar, flinke inhammen en op de kruin kalend. En dat vond ik allesbehalve leuk. Ik was een echte strandganger. Ik vond het heerlijk om in de zon te zitten, langs het strand te wandelen, etc. Maar bovenop m’n hoofd verbrandde ik binnen de kortste keren. Oke, dat was ook een beetje m’n eigen schuld. Ik wilde me daar niet te veel insmeren, want dat lag het overgebleven haar als vette sliertjes op m’n hoofd.
Een van de laatste keren dat ik op het strand was, was op de Canarische eilanden. Waar de zon heet en fel was en ik zodanig op m’n hoofd verbrandde, dat het, langs de haargrens, brandwonden opleverde waar het bloed uitkwam. Terug in Nederland was ik het flink zat. En las vervolgens dat artikel over het in Nederland toegelaten haargroeimiddel. Alleen op recept, maar niet vergoed door de zorgverzekeraar. Mijn huisarts vond het wel aardig dat ik het wilde proberen. Ik was de eerste in zijn praktijk. En dus kreeg ik een flinke fles spul mee. Een soort lotion met verstuiver. Eenmaal per dag moest ik dat op m’n hoofdhuid aanbrengen en zacht inmasseren. Ik weet nog dat dat een dikke 90 gulden (toen nog) per fles kostte en dat ik daar een week of drie mee deed. De naam van het spul weet ik helaas niet meer.
Maar…, het werkte. Na enkele weken begon ik te merken dat op de kale plekken op m’n hoofd zachte donshaartjes begonnen te groeien. De kale plek ‘slibde dicht’. Wauw! Fantastisch! Eindelijk! Ik realiseerde me dat ik dat spul altijd zou moeten blijven gebruiken (was me gezegd), maar dat had ik er graag voor over.
En toen, op een dag, kreeg ik jeuk. Op m’n schouders en rug. De jeuk werd erger en erger. Ik kwam uiteindelijk bij een huidarts terecht. Die niets kon zien en geen idee had van wat er aan de hand was. En niemand – de huisarts niet, de huidarts niet, ik niet – legde op dat moment een verband met dat haargroeimiddel.
Totdat de jeuk verdween en er plotseling haren begonnen te groeien op m’n rug. En niet zo’n klein beetje ook. Toen snapte iedereen hoe het zat. Ik ben ogenblik gestopt met dat haargroeimiddel. Waardoor het resultaat op m’n hoofd teniet werd gedaan (die haren vielen weer uit), maar helaas op m’n rug niet. Eenmaal geactiveerd wilden de haren daar van geen wijken weten.
Mijn rug, mijn schouders, mijn bovenarmen, mijn borst, mijn buik en mijn ballen zijn nu zwaar behaard. Ik had al een flinke hoeveelheid borsthaar, maar uitsluitend op m’n borst. Nu is m’n hele torso van haar voorzien.
En…, ik vind het vreselijk. Ik schaam me er dood voor. En ben sindsdien bijvoorbeeld niet meer naar het strand geweest. Mijn vrouw bleef zeggen dat ze het niet erg vond, maar ik begon me van lieverlee ook voor haar te schamen. Het is vervolgens een soort vicieuze cirkel waar je in komt. Hoe meer je probeert die haargroei te verbergen, hoe meer je je ervoor begint te schamen.
De afgelopen jaren heb ik mezelf vooral behandeld met Veet ontharingscrème. Een spuitbus. Tien minuten laten intrekken en vervolgens onder de douche er af spoelen. Dat gaat soms knap lastig. Mijn vrouw is een aantal jaren geleden overleden en ik sta er nu alleen voor. Het kost bijkans een hele bus Veet om mijn rug in te kunnen smeren, omdat je er zelf niet overal makkelijk bij kunt (weet iemand een betere manier? Vertel het!!!). Voor het ‘afrossen’ van het losgelaten haar gebruik ik een doucheborstel met een lange, houten steel. Dat gaat lastig, maar het werkt wel.
Ik lees op dit forum berichten over Kalo en andere producten en zit er aan te denken om die te gaan gebruiken. Maar het is nogal prijzig spul en tegen de tijd dat ik m’n rug daarmee ‘nat’ heb, ben ik waarschijnlijk door een hele fles heen. Nog afgezien van het feit dat ik het dan ook niet kan inmasseren. Weet iemand een andere manier om dit op de rug aan te brengen (nee, niet door iemand anders; daarvoor schaam ik me nog te veel).
En de hamvraag (na mijn eerdere ervaring) is natuurlijk ook: Wat voor soort bijwerkingen kennen dit soort producten. Want om nou van de regen in de drup te vallen…
Ik zie uit naar jullie reacties.
Ik ben nieuw op dit forum en wil wat met jullie delen en heb een paar vragen. Misschien zijn die allang beantwoord bij bepaalde topics, maar het zijn er zoveel dat het me dágen kost om alles te lezen (dat doe ik de komende tijd, stukje bij beetje, wel). Vandaar mischien wel een paar ‘dubbele’ opmerkingen of vragen, maar dat zij me dan maar vergeven.
Heel lang geleden alweer – het zal halverwege jaren tachtig zijn geweest – las ik ergens iets over een haargroeimiddel dat toen nog maar net in Nederland was toegelaten en uitsluitend op recept verkrijgbaar was.
Ik (man) was toen 31 jaar, flinke inhammen en op de kruin kalend. En dat vond ik allesbehalve leuk. Ik was een echte strandganger. Ik vond het heerlijk om in de zon te zitten, langs het strand te wandelen, etc. Maar bovenop m’n hoofd verbrandde ik binnen de kortste keren. Oke, dat was ook een beetje m’n eigen schuld. Ik wilde me daar niet te veel insmeren, want dat lag het overgebleven haar als vette sliertjes op m’n hoofd.
Een van de laatste keren dat ik op het strand was, was op de Canarische eilanden. Waar de zon heet en fel was en ik zodanig op m’n hoofd verbrandde, dat het, langs de haargrens, brandwonden opleverde waar het bloed uitkwam. Terug in Nederland was ik het flink zat. En las vervolgens dat artikel over het in Nederland toegelaten haargroeimiddel. Alleen op recept, maar niet vergoed door de zorgverzekeraar. Mijn huisarts vond het wel aardig dat ik het wilde proberen. Ik was de eerste in zijn praktijk. En dus kreeg ik een flinke fles spul mee. Een soort lotion met verstuiver. Eenmaal per dag moest ik dat op m’n hoofdhuid aanbrengen en zacht inmasseren. Ik weet nog dat dat een dikke 90 gulden (toen nog) per fles kostte en dat ik daar een week of drie mee deed. De naam van het spul weet ik helaas niet meer.
Maar…, het werkte. Na enkele weken begon ik te merken dat op de kale plekken op m’n hoofd zachte donshaartjes begonnen te groeien. De kale plek ‘slibde dicht’. Wauw! Fantastisch! Eindelijk! Ik realiseerde me dat ik dat spul altijd zou moeten blijven gebruiken (was me gezegd), maar dat had ik er graag voor over.
En toen, op een dag, kreeg ik jeuk. Op m’n schouders en rug. De jeuk werd erger en erger. Ik kwam uiteindelijk bij een huidarts terecht. Die niets kon zien en geen idee had van wat er aan de hand was. En niemand – de huisarts niet, de huidarts niet, ik niet – legde op dat moment een verband met dat haargroeimiddel.
Totdat de jeuk verdween en er plotseling haren begonnen te groeien op m’n rug. En niet zo’n klein beetje ook. Toen snapte iedereen hoe het zat. Ik ben ogenblik gestopt met dat haargroeimiddel. Waardoor het resultaat op m’n hoofd teniet werd gedaan (die haren vielen weer uit), maar helaas op m’n rug niet. Eenmaal geactiveerd wilden de haren daar van geen wijken weten.
Mijn rug, mijn schouders, mijn bovenarmen, mijn borst, mijn buik en mijn ballen zijn nu zwaar behaard. Ik had al een flinke hoeveelheid borsthaar, maar uitsluitend op m’n borst. Nu is m’n hele torso van haar voorzien.
En…, ik vind het vreselijk. Ik schaam me er dood voor. En ben sindsdien bijvoorbeeld niet meer naar het strand geweest. Mijn vrouw bleef zeggen dat ze het niet erg vond, maar ik begon me van lieverlee ook voor haar te schamen. Het is vervolgens een soort vicieuze cirkel waar je in komt. Hoe meer je probeert die haargroei te verbergen, hoe meer je je ervoor begint te schamen.
De afgelopen jaren heb ik mezelf vooral behandeld met Veet ontharingscrème. Een spuitbus. Tien minuten laten intrekken en vervolgens onder de douche er af spoelen. Dat gaat soms knap lastig. Mijn vrouw is een aantal jaren geleden overleden en ik sta er nu alleen voor. Het kost bijkans een hele bus Veet om mijn rug in te kunnen smeren, omdat je er zelf niet overal makkelijk bij kunt (weet iemand een betere manier? Vertel het!!!). Voor het ‘afrossen’ van het losgelaten haar gebruik ik een doucheborstel met een lange, houten steel. Dat gaat lastig, maar het werkt wel.
Ik lees op dit forum berichten over Kalo en andere producten en zit er aan te denken om die te gaan gebruiken. Maar het is nogal prijzig spul en tegen de tijd dat ik m’n rug daarmee ‘nat’ heb, ben ik waarschijnlijk door een hele fles heen. Nog afgezien van het feit dat ik het dan ook niet kan inmasseren. Weet iemand een andere manier om dit op de rug aan te brengen (nee, niet door iemand anders; daarvoor schaam ik me nog te veel).
En de hamvraag (na mijn eerdere ervaring) is natuurlijk ook: Wat voor soort bijwerkingen kennen dit soort producten. Want om nou van de regen in de drup te vallen…
Ik zie uit naar jullie reacties.