echt petje af!!

[jose]

Marianneke,

Steeds als ik op het forum ga lezen, neem ik echt mijn petje af als ik jouw stukjes lees.

Ik ben met mijn dunne haren die ik nog heb, diep, diep ongelukkig, al jaren aan een stuk, en jij doet met je haarwerk alles, voor mijn gevoel.
Volgens mij ben jij een stuk gelukkiger dan ik ondanks dat je een haarwerk draagt.
Het doet me echt goed te lezen dat je ook met een haarwerk gelukkig kunt zijn, want ik ben bang dat ik er ook echt aan toe kom.

Misschien ook een stom idee dat je dan niet meer gelukkig zou kunnen zijn, maar goed ik voel het zo af en toe gewoon.


Groetjes,
JOSE

[marianneke]

Hoi Jose,

Dank je wel voor je complimenten.
Maar ik voel me ook er gelukkig en ben blij dat ik deze haarwerken heb. Ik kan er alles mee, ik voel me niet beperkt in iets.
Maar ik denk dat het ook ligt aan acceptatie van deze rot ziekte.
Ik heb geleerd om deze ziekte na vele moeilijke en rottige jaren te accepteren. Het was niet makkelijk, maar ik ben er nu over heen. Dat wil niet zeggen dat ik geen moeilijke en rot momenten heb. Natuurlijk zie ik het ook weleen even het niet meer zitten. Dat heeft iedereen.
Ik kan dan ook gaan denken: Waarom ik? Maar ik probeer het nu om te draaien.: Waarom niet ik?
En dan denk ik aan die mensen die nog veel en veel meer ergere ziektes hebben zoals kanker of zpierziekte etc. Dan ben ik blij dat ik "Maar" Alopecia heb........

Groetjes Marianne

[jose]

Mag ik jou nog eens een paar vragen stellen, Marianneke.

Misschien vindt jij dit vreemde vragen, maar ze houden mij nogal bezig.

Heb jij een relatie, en hoe gaat deze met jouw pruik om?
En heb je misschien ook kinderen, en hoe gaan deze er mee om?

Heb jij echt helemaal geen haren meer, omdat jij tape gebruikt, en denk je dat dat fijner is dan nog dunne haren eronder?

Hoe heb jij het begin van een haarwerk ervaren?

(Hoe oud ben jij eigenlijk?)
Ik ben pas 40!!! geworden.

Ik hoop op een antwoord van je.

groetjes,
JOSE

[marianneke]

Hoi Jose,

Ik ben 27 jaar en heb geen relatie. (wel gehad hoor, zelfs 5 en een half jaar) Maar de partners die ik heb gehad, hadden er geen problemen mee. Mijn zusje heeft ook alopecia en heeft zo'n jaar of 6/7 een vriend. Hij heeft er ook nooit problemen mee gehad.
Dus ik ben er niet bang voor om geen vriend te krijgen.
Ik vind het wel moeilijk om het te vertellen.

Ik werk zelf in de kinderopvang (buitenschoolse opvang en kinderdagverblijf) en de meeste ouders en kinderen (buitenschoolse opvang) weten dat ik een pruik draag. Gewoon omdat ik het zelf heb verteld. Ze reageren er heel positief op en snappen er niets van, dat je er niks van ziet. (dat je een pruik draagt)

Ik heb nog wel wat haren, maar niet veel. Met plekken verpreid op het hoofd. Maar de ene keer meer als een andere keer. Heel wisselend. Ik houd het haar wat ik heb gewoon kort. Ongeveer een centimeter. Mijn zusje heeft best wel veel haren, maar houd het gemillimeterd onder haar pruik.

ik was heel jong toen ik een pruik kreeg. Ik was 11. Doordat ik flink werd gepest , was ik heel blij met mijn pruik. Maar wel heel erg onzeker. Die onzekerheid heb ik jarenlang gehad. (zien ze dat ik een pruik draag). Ik was dag en nacht met mijn "haren" bezig.
Maar de laatste 6 jaar heb ik zo'n fijne pruiken, waar ik alles mee kan doen. En zo goed dat je niet kunt zien dat je een pruik draagd. Nu ben ik er zo goed als niet meer onzeker hierover.

Zo, ik hoop dat ik je vragen goed heb beantwoord. Je kunt me eventueel ook prive mailen, als je dat liever hebt.

Groetjes Marianneke