PDA

View Full Version : Wat is het stilletjes!!


Elly
29 december 2001, 18:47
hallo allemaal, wat zijn jullie stil de laatste tijd.
Ik heb gezien dat er enkele nieuwen zijn, maar hierop is ook nog niet gereageerd.
Ik zag dat Erna graag een lijst van therapeuten wil zien. Ik vind dat wel een goed idee. Zelf ben ik bij de GGZ in behandeling. ook heb ik eens iets over de kliniek hoogduinen in Nijmegen gelezen. Tot nu toe merk ik nog niks en is de psychologische hulp nog niet op gang gekomen. Ik slik wel al medicijnen.
Zelf heb ik ook al eens de vraag gesteld of er niet eens een dermatoloog aandacht zou kunnen schenken aan ons aller probleem. Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe erg de schade kan zijn die je jezelf toebrengt. En wat er precies gebeurt als die haar eruit is en waarom er dan kroeshaar terugkomt.

Mensen, ik hoop dat het een goed teken is dat het hier wat rustig is, want dat zou betekenen dat het goed met jullie gaat ten aanzien van de TTM. Zelf heb ik nog redelijk wat last van ups en downs, en bij vlagen heb ik veel behoefte om erover te mailen.

Een hele goede jaarwisseling allemaal. Waarschijnlijk hebben jullie hetzelfde goede voornemen als ik, en waarschijnlijk weten we allemaal wel dat het nauwelijks zin heeft. Toch proberen we weer om te stoppen. DAt het deze keer mag lukken!!! Veel liefs

monique3
30 december 2001, 00:00
Hoi Elly
Ja ik vond het ook erg stil hier.
Daarom zal ik ook weer even wat schrijven, en hoop reactie terug te krijgen.
Ik sluit me aan bij wat jij hebt gezegd, ik zou ook wel wat antwoorden willen hebben, over de evt. schade die wij bij onszelf (kunnen) aanbrengen met de ttm.
Ik ben in 1996 bij een dermatoloog geweest, met die vraag. En hij zei me dit, mits je 100% gezond bent komt je haar terug.
Hij heeft het helemaal niet gehad over, evt. schade door de ttm, of over de haargroeifases. Kan iemand mij daar iets over vertellen, over die fases waarin je haar groeit, ik geloof dat het een andere naam heeft, geen fases maar.....?
Als er bij mij haar teruggroeit op de plaatsen waar ik pluk, dan is dat haar stug en gekroest en vaak wit (of kleurloos). Na verloop van tijd, als die haren weer wat lengte krijgen kunnen deze verschijnselen verdwijnen.
Maarja een beetje zekerheid is niet weg, dat kan een beetje rust geven. Want spanningen zijn niet goed voor ons.
Maar ik wil het niet te negatief over laten komen, want ik ben ondertussen toch alweer 4 maanden plukvrij , en dat is een prestatie voor mij. Ik hoop dat het jullie een beetje opvrolijkt, en het een stimulans kan zijn om tegen de ttm te vechten.
Wel heb ik het gevoel dat ik een dip ga krijgen, maar ja die ups en downs horen er bij. Dat is het hele leven zo.
Dat was het weer even, groeten aan jullie allemaal, Monique3.

erna
30 december 2001, 16:31
hoi elly en alle anderen,

het is idd erg rustig momenteel, maar dat komt vast door de feestdagen. zelf zit ik nu ook veel minder achter de computer.

ik ben ooit ook bij een dermatoloog geweest. ook hij heeft mij verteld dat het niet veel schade opleverd, alleen wordt wel je huid geirriteerd en ook kunnen je haarzakjes beschadigen. hij heeft me alleen niet verteld waaraan ik lijd en ook niet dat ik niet de enige was!! had ik dat toen geweten, dan was ik nu waarschijnlijk al een stuk verder. Maar ja aan als heb je natuurlijk niks. Met mij gaat het nu redelijk, maar dat komt vooral doordat mijn tentamens weer voorbij zijn. Plukvrij ben ik echter geen enkele dag!! volgend jaar weer een nieuwe start en dan wil ik echt gaan vechten!! samen met jullie allemaal.

ik wens jullie een fijn oud&nieuw en een plukvrij 2002!!

grt erna

Maaike
30 december 2001, 20:35
Proficiat Monique,

Al 4 maanden plukvrij. Dat kan ik me niet voorstellen.
Ik vind het een prachtige prestatie.
Het is hoopvol voor de mensen die lijden aan TTM.
Raar misschien dat ik over lijden praat, maar zo voel ik het wel.
Het is voor mij persoonlijk heel moeilijk geweest in de jaren dat ik op de middelbare school zat en de jaren er na. Naarmate ik ouder werd heb ik er eigenlijk mee leren leven. In zoverre je dat kan en in zoverre dat je over aanvaarden kan spreken.
Want er is niets frustrerenders dan telkens te moeten constateren dat je het niet kan opbrengen om die verschrikkelijke gewoonte af te leren.
Mij lukt het dus helemaal niet en ik kan me niet voorstellen dat ik ooit plukvrij zou zijn.
Later meer.
Lieve groetjes van Maaike

mirjam
2 januari 2002, 20:09
Hoi allemaal!

Inderdaad was het hier de laatste tijd nogal rustig, waar ik zelf ook schuldig aan ben. Drukte, de feestdagen, etc. ik kijk wel regelmatig even of er nog nieuwe berichtjes zijn maar heb niet altijd tijd (of zin) om te reageren.
Vaqn mij ook de beste wensen voor het nieuwe jaar!
Ik ben ook al vaak het nieuwe jaar ingegaan met het voornemen om niet meer te trekken maar ik merk ook dat ik er steeds minder vertrouwen in krijg dat het ook daadwerkelijk gaat lukken. Momenteel heb ik vakantie en nu gaat het juist weer vrij slecht, lezen, tv kijken en dergelijke daar heb ik nu lekker tijd voor maar juist dat zijn de situaties dat het trekken zo gemakkelijk is...
Wat ontzettend knap Monique dat jij het al zo lang volhoudt!
Ik zou ook wel heel benieuwd zijn naar de uitwerking van dat trekken op lange termijn. Ik lees veel tegenstrijdige dingen.
Ik heb af en toe ook witte haren, tot nu toe groeit mijn haar gelukkig wel terug maar ik ben wel eens bang dat dat toch stopt op een bepaald moment.
Toch blijf ik ook hopen dat ik op een gegeven ogenblik van mijn haar af zal kunnen blijven.
In ieder geval heel veel sterkte allemaal!

Liefs van Mirjam

bolleke
3 januari 2002, 16:03
Hoi Mirjam,
Ik herken perfect wat jij schrijft en zit er op dit moment heel erg mee geplaagd. Vandaag heb ik vakantie en ja, op die momenten komt de drang om te trekken zo hoog opsteken. Eigenlijk is dat toch wel tegenstrijdig hé. Iedereen zegt, en je weet zelf ook wel dat je spanningen moet vermijden, maar uitgerekend wanneer je het minder druk hebt dan komt die drang terug opzetten. Natuurlijk, als je het druk hebt, dan heb je minder tijd om te trekken, alhoewel, daar vinden wij precies altijd wel tijd voor... hoe dan ook , je begrijpt me wel.
Mijn probleem is eigenlijk dat, als ik verlof heb, dat ik dan nog vanalles moet doen. En die tegenstrijdige gevoelens, van 'ik moet' en neen, dit is mijn vrije dag, dus ik wil nu niet, maar toch moet het... dat brengt dan alweer innerlijke spanningen mee....
Ingewikkeld allemaal, vind ik. Morgen is het terug 'werkendag' en dan zal ik weer spijt hebben om wat ik vandaag gedaan heb, en dat ik me niet ten volle heb kunnen ontspannen. Ik wéét het allemaal wel, maar het toepassen... jeetje ... zo moeilijk...
Sterkte voor 2002 aan iedereen, en mijn wens is dat ik een beetje meer lotgenoten zou mogen ont-moeten om onze gevoelens te kunnen delen...
Wie schrijft?
Groetjes, bolleke

mirjam
3 januari 2002, 19:05
Hoi Bolleke!

Bedankt voor je reactie. Ik heb je naam ook al op de site van OCD-vriendenkring gezien. Daar had ik nog op willen reageren maar Monique en jij zijn al zo intensief aan het schrijven...
Ik heb dat gisteren eens allemaal door zitten lezen. Ik herken veel in wat jij schrijft. Jullie reacties aan elkaar waren voor mij toch ook wel weer een stimulans om het toch ook weer meer te gaan proberen om niet te trekken. Soms zit je in zo'n dip dat je denkt wat maakt het ook allemaal uit. Maar het maakt hhel veel uit!!! Die ene seconde trekken (en daar blijft het meestal niet bij) dat geeft weer vele maanden wachten op weer een nieuwe haar van een beetje lengte. Het frustrerende is nu dat ik juist de neiging heb om die nieuwe korte haren er uit te trekken en meestal op dezelfde plekken.
Ik moet nog eten dus ik hou het even kort maar voor iedereen (en voor mezelf): laat je niet demotiveren als het weer mis gaat, je kan op elk moment beslissen om toch te stoppen en even wat anders te gaan doen. Als ik dit zo schrijf denk ik wat klinkt het toch simpel, wie weet ga ik het ooit ook nog als simpel ervaren...

Groetjes van Mirjam

bolleke
3 januari 2002, 21:49
Dag Mirjam,
Leuk dat je antwoordt, ikzelf heb heel veel aan schrijven. Maar dat heb je dus al gemerkt op het forum van de ocd-vrienden. Wat ik je zeggen wou, kom er gerust maar mee 'tussen' hoor, tussen die conversatie van Monique en mij, hoe meer zielen hoe meer vreugd! Neen, serieus, ik heb echt wel nood aan feedback, en ik ben ervan overtuigd dat ik niet alleen ben. 'Delen is helen' is de lijfspreuk van mijn therapeut, en gelijk heeft ie! Dus, lieve Mirjam, niet trekken maar schrijven. Misschien heb je niet veel tijd. Ik ook niet, maar bedenk dat, al die tijd dat je trekt, toch maar beter had kunnen schrijven. Je krijgt er iets fantastisch moois voor in de plaats; 'haar' en misschien nieuwe vrienden, in elk geval lotgenoten!
Maar misschien krijg jij wel drang om te trekken achter de pc? Dan moet je het niet doen natuurlijk...
Heel veel sterkte!
Liefs van bolleke

Elly
3 januari 2002, 22:51
Hoi allemaal, wat goed dat jullie in zo grote getale reageren op mijn wat is het stilletjes berichtje. Ik heb op dit moment ook wel weer veel behoefte tot schrijven. Vooral dat wat Bolleke schrijft is voor mij heel herkenbaar. Ik heb jullie discussie bij ocd vrienden kring gelezen, en ik heb gereageerd, alleen lukte het mij niet om er een berichtje op te krijgen, gedoe met wachtwoorden enzo.
Mijn haar heeft nu weer zon treklengte en dat is funest. Eigenlijk had ik vandaag gewoon naar de kapper moeten gaan om er een stukje af te laten knippen zodat de grip weg is.
Ik begin nu zelf ook zeer ongeduldig te worden ten aanzien van mijn psychologische behandeling. Maar ja, dat moet kennelijk tegenwoordig. Tegelijkertijd besef ik ook wel dat die mensen waarschijnlijk andere patienten hebben met veel ernstigere klachten of traumas waarbij TTM eigenlijk in het niet staat. Ik kan me daar soms schuldig om voelen. Maar aan de andere kant is het voor ons wel een groot probleem. En problemen moeten toch gepoogd opgelost te worden.
Wat Bolleke zegt heb ik ook. Zo is een van mijn voornemens om smorgens vroeger op te staan. Maar ik ben wel eens vroeg opgestaan en dan ging het meteen al mis. Dus nu denk ik, als ik zo laat mogelijk opsta, dan begin ik er ook niet mee. Dus ik probeer een constante race tegen de klok te houden met mezelf. Dit klinkt heel stom denk ik. Tot vandaag heb ik 20 uren gewerkt. Vanaf volgende week ga ik volledig werken. Hopelijk heeft ook dat een positieve invloed, er zijn dagen dat ik eigenlijk het ergste vrees, maar ik hoop dat het gaat lukken.
Dan zit ik eigenlijk nog ergens mee; ik zit met mijn gedachten waanzinnig veel bij mijn therapeut. Ik zoek wat achter alles wat hij heeft gezegd. Dat komt denk ik omdat ik heel sterk het idee heb dat hij dat bij mij ook doet. Maar hij moet dat wel doen, want hij kan niet gedachten lezen. Hebben jullie daar ook wel eens last van? Eigenlijk voel ik me zeer gevleid door de aandacht die hij heeft voor mijn probleem. Het is echt niet zo dat ik verliefd ben hoor. Maar ik zou dit graag met hem bespreken, maar ik ben wel bang dat hij wel denkt dat ik verliefd ben. Als ik het zo opschrijf dan denk ik: zeg het nou de volgende keer! Maar ik weet dat als ik daar zit, dat dat niks wordt.

Nou meiden, ik hou er mee op want dit gaat alleen maar over mezelf. Ik zit echt een beetje in een dip.
Veel sterkte allemaal en tot gauw, liefs, Elly

mirjam
4 januari 2002, 17:39
Hoi allemaal!
Wat wordt er vlot gereageerd zeg! Ik heb nu nog vakantie (ik werk in het onderwijs) maar maandag begint het werkende leventje weer en dan heb ik inderdaad niet zo heel veel tijd om te schrijven. Achter de computer heb ik over het algemeen weinig last van de drang om te trekken en als ik "schrijf" kan het natuurlijk ook niet dus Bolleke je hebt helemaal gelijk met je opmerking, ik zal hem in gedachten houden!
Over het algemeen is het bij mij ook wel hoe drukker ik het heb hoe beter het gaat met inderdaad als gevolg dat ik maar bezig blijf. Ook wel met leuke dingen hoor zoals winkelen maar ik vermijd lang lezen achter elkaar en dat terwijl ik nog zo'n dikke pil heb liggen (ik ben in "in de ban van de ring" begonnen) en eigenlijk wel veel zin heb om dat boek te lezen.
Ik heb momenteel trouwens helemaal geen therapie. Bij het RIAGG heb ik niet echt goede ervaringen en daarna ben ik nog in Nijmegen geweest maar dat was tegelijkertijd een onderzoek naar de beste behandeling voor ttm en dat was maar tijdig, daarna heb ik ook geen therapeut meer gezocht. Ik heb trouwens ook nooit vanuit Nijmegen bericht gehad over de uitslag van het onderzoek, moet ik nog maar eens achteraan gaan...
Nou, sterkte allemaal en Elly het geeft niks hoor als het alleen over jezelf gaat dan kan je het hier toch kwijt. We zijn er om elkaar te helpen en af en toe een dip is zeer herkenbaar.

Liefs van Mirjam