PDA

View Full Version : Met de handen in het haar


_rainbow_
8 mei 2009, 13:13
Beste Bolleke,

Is jou boek nog verkrijgbaar? Zo ja dan ben ik zeer geïnteresseerd....

Ik hoop gauw wat te horen.

Rainbow!

bolleke
8 mei 2009, 17:18
Ik heb er idd nog enkele liggen, maar ik verkoop ze niet zo graag... sorry (herinnering voor het nageslacht :P).
Ik stel voor dat -wie mn boek echt wil lezen - jullie kunnen proberen bij elkaar uit te lenen of zo... Hier in België is het boek te lenen in diverse bibs...

En anders, tijd voor een gezellige bijeenkomst waarop we ideeën, boeken, ervaringen kunnen uitwisselen???
Bij mij begint de tijd alweer te rijpen.
Wie kan zich vrijmaken, en durft een ontmoeting aan?

Ik nodig iedereen uit op zondag 2 augustus, hier in Antwerpen.
Ik gooi het bericht in het midden en wacht eerst enkele reacties af. Wie geïnteresseerd is kan zich hier of privé melden. Afhankelijk van de interesse kunnen we dan de bijeenkomst miniem houden of ietsje groter maken (gastspreker??).
Ben benieuwd...

Sterkte aan allen!

Stefke
10 mei 2009, 13:02
Hoi Bolleke,

Aangezien ik 1 augustus voor een compleet andere meeting in Antwerpen ben, wil ik zeker 2 augustus komen :D

Mits de meeting van 1 augustus doorgaat dan :rolleyes:

Lila
10 mei 2009, 13:09
Ik wil ook graag komen.

bolleke
10 mei 2009, 21:38
Oké, we zijn al met z'n drieën, en hebben nog een zee van tijd...
Ik laat het bericht een beetje z'n werk doen.

Voor de twijfelaars zou ik zeggen: jullie hebben tijd om na te denken, als er vragen of voorstellen zijn; gooi ze maar in het midden...
Lotgenotencontact kan alweer een stap in de goede richting zijn, de 'boost' die we met z'n allen broodnodig hebben, of niet??

_rainbow_
11 mei 2009, 08:39
Bolleke,

Dank je wel voor jou reactie. Het is begrijpelijk dat je natuurlijk een aantal exemplaren zelf houd....helaas...weet je misschien of de boeken ook te lenen zijn in Nederland?

Gr. Rainbow

bolleke
11 mei 2009, 09:39
Dag Rainbow,

Er zijn nogal wat boeken verkocht in Nederland aan lotgenoten, maar het is alweer een paar jaartjes geleden... Hopelijk reageren lotgenoten uit jouw omgeving.

Wat ik wèl kan en wil doen is een 'lees-exemplaar' gratis opsturen. Jij leest het op jouw tempo, je kan dan de - voor jou - belangrijke stukken er uit halen (ik bedoel copiëren natuurlijk!) en je stuurt het daarna gewoon terug.
Wel belangrijk dat je het terugstuurt want er zijn nog andere gegadigden... ;)
Als je dit voorstel goed vindt, stuur me dan je adres via e-mail. Ik doe het nodige dan zo snel mogelijk!!

_rainbow_
11 mei 2009, 10:38
Bolleke ik heb jou een privébericht gestuurd...

Groet, Rainbow!!!

bolleke
11 mei 2009, 10:59
Beste lotgenoten,
Het voorstel wat ik aan Rainbow deed, geldt ook voor jullie.
Ik wil dus gerust een 'lees-exemplaar' opsturen, op voorwaarde dat jullie het terugsturen, oké?! ;)

jolien
12 mei 2009, 19:28
Wie kan zich vrijmaken, en durft een ontmoeting aan?

Ik nodig iedereen uit op zondag 2 augustus, hier in Antwerpen.
Ik gooi het bericht in het midden en wacht eerst enkele reacties af. Wie geïnteresseerd is kan zich hier of privé melden. Afhankelijk van de interesse kunnen we dan de bijeenkomst miniem houden of ietsje groter maken (gastspreker??).
Ben benieuwd...

Sterkte aan allen!

Jaaaaaaa, ik kom ook! :D Ik zet het alvast op mijn kalender!

Oh, misschien kunnen we er een apart topic van maken? Voor de mensen die alleen op het onderwerp van de threads afgaan, staat het hier niet zo heel duidelijk.

Groetjes

bolleke
12 mei 2009, 22:13
Hé Jolien!

Wat ben ik blij om jou hier terug te zien! Lang geleden, hopelijk ben je een beetje stabiel...
2 Augustus is nog veraf. Alle tijd dus om je voor te bereiden en eindelijk eens anderen te ont-moeten, leuk! Het kan je echt heel veel nieuwe moed geven om door te gaan! Sterkte! (Examens binnenkort??)

Je hebt gelijk wat betreft die nieuwe thread, maar ik ben daar zo onhandig in :confused:

Lila
12 mei 2009, 22:17
Je hebt gelijk wat betreft die nieuwe thread, maar ik ben daar zo onhandig in :confused:

Zal ik er eentje maken dan?

bolleke
13 mei 2009, 10:20
Ja graag!! :D

Voorlopig kan ik alleen zeggen dat het Antwerpen zal zijn en op 2 augustus. De verdere details komen later wel... Ik had het er trouwens gisteren met mijn man over. Hij stemde volledig toe en zei zelfs: "Ik dacht het laatst nog, dat je zo weinig deed met en voor die mensen, je hebt ze indertijd zo veel hoop gegeven..." Oeps, shame on me :o

Lila
13 mei 2009, 15:54
Hier issie: http://www.haarweb.nl/forum/showthread.php?p=203733#post203733

lies
14 mei 2009, 13:19
Ik had het er trouwens gisteren met mijn man over. Hij stemde volledig toe en zei zelfs: "Ik dacht het laatst nog, dat je zo weinig deed met en voor die mensen, je hebt ze indertijd zo veel hoop gegeven..." Oeps, shame on me :o

Waarom? Er zijn meer mensen met ttm hoor. Niet altijd dezelfde mensen hoeven de kar te trekken. Helemaal niets om je schuldig over te voelen. echt niet.
en staat in de agenda!!

bolleke
15 mei 2009, 09:47
Dat is waar Lies, gelijk heb je, ik hoèf helemaal de kar niet te trekken...

Maar ttm heeft in mijn leven zo'n grote impact gehad (en nog steeds), dat ik telkens weer bij mijn 'missie' uitkom, wat ik ook doe, hoe en welke mensen ik ook help... (als hulpverleenster, als begeleidster van mentaal gehandicapten, als opvoedster, als kinderbegeleidster...)
Telkens opnieuw word ik geconfronteerd met dezelfde problemen van onmacht, gebrek aan zelfvertrouwen, onzekerheid, angsten, verdriet enz...
En telkens opnieuw gaat mijn hart dan uit naar (jonge) mensen met ttm, omdat dààr mijn 'bron' van verdriet ligt, omdat diè mensen niet gehoord worden, omdat voor hen (voor ons) niet genoeg aandacht en al zeker niet de juiste begeleiding is.

Een voorbeeld. Een goede vriendin van mij heeft borstkanker. Ze heeft alles nu net achter de rug, een jaar van pijn, verdriet, chemotherapie, haaruitval, borstamputatie, bestralingen enz... Ze heeft het heel moedig doorstaan en ze kon rekenen op steun, bemoediging, talrijke woorden van troost, aandacht. Niemand heeft haar ooit kaal gezien, na de eerste chemobeurt liet ze zichzelf kaal scheren en droeg direct een pruik (weliswaar vergoed door de ziekteverzekering). Toen we samen met onze vriendengroep op weekend gingen werd voor haar een aparte slaapkamer gereserveerd (omwille van de privacy). Nu, na een jaar komen de haren netjes terug, deze zomer zal ze een mooi kort koppie hebben.
Ik zeg niet dat kanker niet erg is, maar met haar ziekte was ze nooit alleen. Steeds was er aandacht, bezorgdheid, steun, financieel, moreel...

Wie heeft in dat afgelopen jaar gevraagd hoe ik me voelde? Wie vraagt hoe moeilijk het is om aan de trekdrang te weerstaan? Wie troost me na een terugval? Alleen therapeuten die ik dan nog moet betalen en waarvoor ik geen euro terugkrijg...
Maar ja, we doen het onszelf aan, dus hebben wij dan recht van klagen???

Natuurlijk hebben we dat. Daarom dus, wil ik er zijn... ;)

Onlangs bij het opruimen vond ik een foto van mezelf, ongeveer 15 à 16 jaar, mèt pruik. Op de achterkant stond geschreven:
"Ik hoop dat wat met mij gebeurt tenminste tot iets zal leiden, ook al heeft het de schijn van een nederlaag".
Ik hoop dat ik voor een aantal mensen 'het verschil' kan maken...
Ik verwacht jullie op 2 augustus!

HEIDIKEN
15 mei 2009, 09:55
Hier word ik echt wel stil van,ondanks ik geen ttm heb!
STERKTE ALLEMAAL....
Heidiken

_rainbow_
15 mei 2009, 11:04
Bolleke,

Allereerst bedankt voor het verzenden van jou leesexemplaar...ik heb het binnen en zal het gaan kopieeren...ik vind het ontzettend lief van je!!!!

Ten tweede wil ik jou zeggen dat jij een ontzettend bijzonder mens bent...door jou lieve en hartverwarmende reacties kom ik dagelijks op de site...je bent een soort moedertje van haarweb...
Jij bent een groot voorbeeld voor mij en alle andere denk ik....je doet het goed..je stimuleerd, motiveerd, en stelt ons gerust....terwijl jij precies in het zelfde situatie zit....

Dank je wel bolleke voor alles....en veel sterkte....!!!!

Liefs Rainbow!

Lila
15 mei 2009, 11:20
Een voorbeeld. Een goede vriendin van mij heeft borstkanker. Ze heeft alles nu net achter de rug, een jaar van pijn, verdriet, chemotherapie, haaruitval, borstamputatie, bestralingen enz... Ze heeft het heel moedig doorstaan en ze kon rekenen op steun, bemoediging, talrijke woorden van troost, aandacht. Niemand heeft haar ooit kaal gezien, na de eerste chemobeurt liet ze zichzelf kaal scheren en droeg direct een pruik (weliswaar vergoed door de ziekteverzekering). Toen we samen met onze vriendengroep op weekend gingen werd voor haar een aparte slaapkamer gereserveerd (omwille van de privacy). Nu, na een jaar komen de haren netjes terug, deze zomer zal ze een mooi kort koppie hebben.
Ik zeg niet dat kanker niet erg is, maar met haar ziekte was ze nooit alleen. Steeds was er aandacht, bezorgdheid, steun, financieel, moreel...


Ik ben blij dat je dit hebt opgeschreven Bolleke, want ik vergelijk TTM stiekem ook vaak met kanker, maar dat durf ik nooit uit te spreken.

(Mijn vader heeft kanker, dus ik weet echt wel wat het is.)

jolien
15 mei 2009, 14:06
Bolleke

Dankjewel. Stabiel ben ik helaas niet, ben weer nogal aan het plukken geslagen. Mede daardoor ook dat ik hier terug ben. Door de combinatie van o.a. stage lopen, een eindwerk moeten maken, een examen (door verandering van school moet ik nog een vak van het vorige jaar bijvolgen) en stageverdediging voorbereiden, het huishouden doen, elk weekend iets te doen te hebben (logees, huwelijks- en andere feesten,...) krijg ik die verdomde TTMduivel de kop niet ingedrukt. En met mijn eeuwige uitstelgedrag maak ik het mezelf nog moeilijker. Ach ja, beter stoppen met klagen (ook al heb ik er toch recht op) ;) .

Hoe gaat het nu met jou? Weer in evenwicht na je laatste terugval? Nog steeds bezig met anderen zo goed te steunen, zie ik. Ik ben het overigs volledig eens met wat Rainbow zegt.

Ik ben ook blij dat ik eindelijk medeTTMers ga ontmoeten, toch wel een grote stap en waarschijnlijk idd ook een deugddoende. Kijk er echt naar uit hoor.

Groetjes

bolleke
16 mei 2009, 10:57
Jolien,
Nog steeds een bezig bijtje hé! Ik herken mezelf zo'n beetje in jou (op die leeftijd! :D); Druk, druk, druk, volop genieten met af en toe een flinke ttm-kater... Dan werd het weer eens tijd om stil te staan bij mezelf. Ach ja, probeer het gewoon af en toe eens rustigaan te doen. Denk eraan dat alles wat je nu be-leeft, ook ver-werkt moet worden. Je onderbewustzijn reagèèrt op al die stressbelevingen, en niet altijd op de manier die wij willen of verwachten. Dus, af en toe HALT: "Ben ik goe bezig??"
Ben heel blij dat je komt op 2 augustus!

Ja Lila, ik weet dat mijn vergelijking niet altijd op medeleven kan rekenen. Maar eenieder heeft zijn verhaal en wat voor mij pijnlijk is, is voor iemand anders helemaal niet zo. Dus vind ik ook dat iedereen recht heeft op zijn eigen mening en gevoelens, mèt respect voor een ander.
'Pain of mind is worse than pain of body'. Publius Syrus.

Rainbow, bedankt voor je lieve woorden, ze doen me goed. Lees het boek maar rustig uit, kan af en toe nogal confronterend zijn en pijnlijk...

Verder moet ik hier misschien mijn vorig berichtje een beetje nuanceren, in die zin dat ik wel degelijk op steun van goede vrienden en partner kan rekenen op momenten dat ik diep zit. Maar ik had het -met de vergelijking met kanker- over steun in het algemeen èn over de dagelijkse verborgen strijd die wij voeren... Enfin, jullie snappen me wel.

Heidiken, bedankt voor je steun. Niet-ttm'ers die zich willen openstellen voor de problemen van een ttm-er, dàt is wat we (ook) moeten bereiken! ;)

_rainbow_
18 mei 2009, 08:59
Bolleke!!!

Ik heb je boek uit gelezen...vanaf dag één dat ik het boek in mijn handen had...kon ik maar niet stoppen met lezen....heel ingrijpend vond ik het....maar ook heerlijk om te lezen...iemand zoals mij, de belevenis van ttm op papier...en vooral alle nuttige informatie die jij er in hebt verwerkt...geweldig...!!!

Ik ben zo blij dat ik het boek gelezen heeft...en dat boek is meer dan therapie....ik ga nu het boek van Louise Hay lezen....

Dank je wel bolleke...voor alles!!!

Liefs Rainbow.

Ps: ik stuur jou boek deze week terug op de post.

bolleke
18 mei 2009, 10:40
Hoi Rainbow,
Fijn dat je d'er zo veel aan gehad hebt! Ben echt blij voor jou...

Een vraagje, kan jij het boek misschien doorsturen naar Poema? Zij had er ook om gevraagd... (portkosten en envelop komen voor mij telkens op 6,60 euro, vandaar...). Misschien zijn er nog mensen die het willen lezen, op die manier kunnen we elkaar helpen.

_rainbow_
18 mei 2009, 11:29
Bolleke,

Dat is geen enkel probleem, als Poema mij haar adres via een privé bericht door geeft zal ik het boek zsm naar haar toezenden.

Gr. Rainbow

_rainbow_
26 mei 2009, 08:59
Bolleke,

Heb nog niks van Poema vernomen? Ik wacht het nog even af totdat ik haar adres krijg om het boek naar haar toe op te sturen...

Gr. Rainbow...

bolleke
26 mei 2009, 23:27
Oké, ik heb vorige week een privé bericht naar Poema gestuurd, nog even geduld... meer kunnen we niet doen hé...
Groetjes X

lionel85
1 december 2021, 10:36
Ik zal er ook aanwezig zijn!