ilseke

[lotte]

hoi ilseke.


ook welkom hier. binnenkort ga ik weer in therapie omdat ik er
achter ben dat ik het alleen niet onder controle kan krijgen.
ik weet niet wat ik ervan kan verwachten, alleen dat ik zelf degene ben die het doet en ook zelf de controle erover moet krijgen.

[ilseke]

Hoi Lotte,
naar aanleiding van je briefje kan ik aflezen dat je blijkbaar vroeger reeds in therapie bent geweest. Het is niet gemakkelijk op je eentje hé. Sinds ik gestopt ben ben ik ook terug hervallen maar ik heb nog niet de moed gehad om terug contact op te zoeken met mijn psychologe.

Ik las op deze site dat de behandeling soms gepaard gaat met medicijnen. Is dat bij jou ook zo? Of is dat i.v.m. de behandeling van depressie dat ze dit voorschrijven? Voor mij hoeft dit nooit meer. Ik heb ooit het o zo bekende prozac genomen, maar dat hielp geen knoppen voor me.

Hoe gaan bij jou de therapiesessies in zijn werk?
Ik moest vooral het haartrekken noteren en proberen afbouwen.
Bruusk stoppen werd mij afgeraden omdat je, wanneer je toch een haartje uittrekt, je dan het gevoel kreeg dat je gefaalt had.
Bij het afbouwen was het niet alles of niets. Heb jij bepaalde handelingen die je kunnen helpen (zoals bijv. vuisten maken e.d.)
Veel sterkte en laat eens iets weten hé.
Liefs,
Ilse

[lotte]

dank julliewel voor het schrijven ik werd er soms akelig van om te ontdekken dat ik bij vrijwel al jullie verhalen en handelingen mezelf erin herkende.
Toen ik vroeger voor het eerst naar de dokter ging {ik zal een jaar of 13 zijn geweest] moest hij er om lachen, huilend ben ik er weggegaan, want hij zei dat ik er gewoon wat moeite voor moest doen om er af te blijven.
Rond mijn 18 heb ik uitmezelf contact gezocht met het RIAGG,
Ik was inmiddels een persoon met een rattekoppie. iedereen kon het zien en keek me na. NOOIT gaf ik eerlijk antwoord maar draaide er omheen. Nou ik ging dus een aantal keren naar die psychiater , die me de opdracht gaf om alle haren in een luchiferdoosje te doen en dan kon ik ze na 2 weken afgeven.
rot op dacht ik en bij dievolgende keer dat ik bij hem terugkwam
hem dit ook gezegd. Ik heb een ding onthouden en dat is dat hij zei dat ik zelf degene was die het me moest leren en dat heb ik de jaren daarna ook geprobeerd.
Ik heb hairwave aangezet toendertijd om mijn aandacht te richten op dat en de rest kon groeien. allemaal andere tikken gedaan zoals met scherpe punten op mijn hoofd om maar niet te trekken, geen mascara dan was de neiging ook minder.
Nou ja nu ben ik 33 en de minste last heb ik als alle haren uit mijn gezicht zijn,strak in een knot/vlecht of staart.
Groetjes lotte.

[lotte]

dank julliewel voor het schrijven ik werd er soms akelig van om te ontdekken dat ik bij vrijwel al jullie verhalen en handelingen mezelf erin herkende.
Toen ik vroeger voor het eerst naar de dokter ging {ik zal een jaar of 13 zijn geweest] moest hij er om lachen, huilend ben ik er weggegaan, want hij zei dat ik er gewoon wat moeite voor moest doen om er af te blijven.
Rond mijn 18 heb ik uitmezelf contact gezocht met het RIAGG,
Ik was inmiddels een persoon met een rattekoppie. iedereen kon het zien en keek me na. NOOIT gaf ik eerlijk antwoord maar draaide er omheen. Nou ik ging dus een aantal keren naar die psychiater , die me de opdracht gaf om alle haren in een luchiferdoosje te doen en dan kon ik ze na 2 weken afgeven.
rot op dacht ik en bij dievolgende keer dat ik bij hem terugkwam
hem dit ook gezegd. Ik heb een ding onthouden en dat is dat hij zei dat ik zelf degene was die het me moest leren en dat heb ik de jaren daarna ook geprobeerd.
Ik heb hairwave aangezet toendertijd om mijn aandacht te richten op dat en de rest kon groeien. allemaal andere tikken gedaan zoals met scherpe punten op mijn hoofd om maar niet te trekken, geen mascara dan was de neiging ook minder.
Nou ja nu ben ik 33 en de minste last heb ik als alle haren uit mijn gezicht zijn,strak in een knot/vlecht of staart.
Groetjes lotte.

[ilseke]

Hoi Lotte,
hoe gaat het met je? Je bent wat stilletjes?
Wat bedoel je met... scherpe punten op mijn hoofd om maar niet te trekken, geen mascara dan was de neiging ook minder...
Trek je ook je wenkbrauwen uit misschien?
Laat eens iets weten.
Liefs,
Ilse
:)

[eus]

Hoi lotte,
ik ben eus en ik ben n0g vrij nieuw op deze site. Jou naam heb ik nog niet zoveel gezien, wie ben jij?
Ik vind het echt fijn om met andere lotgenoten te delen. Ikzelf trek sinds 17 jaar al mijn wimpers en wenkbrauwen eruit, aan het hoofdhaar zit ik nauwelijks. Trek jij ook je wenkbrauwen en wimpers eruit, en/of ook hoofdhaar? Ik heb al veel verhalen gelezen van mensen die hoofdhaar uittrekken, maar nog niet veel van mensen die de wimpers en wenkbrauwen eruit trekken (volgens mij?)
Als ik soms weer een paar haartjes bij mijn ogen had, deed ik er voorheen heel veel mascara op zodat het meer leek, maar die mascara kun je er zo lekker afpulken en voordat ik het wist zat ik weer aan de haartjes te trekken. Als ik nu weer haartjes krijg laat ik de mascara achterwege, aangezioen het bij mij de trekdrang stimuleerd.
Dag, tot de volgende keer.
lieve groet eus.

[lotte]

hier weer even iets over mezelf na aanleiding van wat vraagjes van eus en ilse. wat betreft die scherpe punten; als ik dan een tijdje niet aan mijn haar was geweest dan werd ik al dubbel gespannen,ik ben dan mischien wel een streskip, maar ik mag er van mezelf niet aaankomen en zoek dan onbewust naar een handeling om van die dwangneiging af te komen. zo van als ik er niet aankom bespaar ik er weer eentje,maar nu krab ik weleens en blijf dan pulken aan de littekens. mijn wimpers zijn ook wel bij tyden het slachtoffer, maar als ik dan kaal rond moijn ogen ben dan is mijn beste oplossing dat ik er niks opdoe. dus ook het oogpotlood niet. Ik loop dan voor schut maar omdat iedereen het ziet dan laat ik het voorlopig zitten dat gepulk.
Nou ja, ik wil er al jaren van af maar hoe/ en wat als niemand het weet.
Als ik met pleisters zou lopen zou iedereen er vragen over hebben
Wat is dan het antwoord?
Ik zou er niet tegen kunnen als ik bij wijze van, iedereen alles zou moeten uitleggen. wie snapt ons nou/
Ik doe iets , ik wil het niet, ik voel me rot,
en ik doe het toch.
Ja blijf er dan van af.
[de gevoelige onder ons kunnen maar beter hetvolgende niet lezen]
vERzonnen ze maar een apparaatje met wanneer je aan je haren zat, je elke keer een optater kreeg, die heb je dan zelf veroorzaakt en hoef je dan een ander er niet de schuld van te geven.
Hij moet dean wel onzichtbaar blijven.

Nee even zonder gekheid, als er iemand nog ongelezen tips heeft om er af te blijven;schrijf maar op we lezen het wel.

groetjes, LOTTE.

[monique3]

Dag Lotte, je vraagt of iemand tips heeft om van de ttm af te komen.
De ttm is dan wel wat we gemeen hebben , maar er zit bij iedereen toch een ander verhaal achter, dus het pakt bij iedereen anders uit. Zo ook de manieren om ervan af te komen.
Ik heb net in een ander stukje geschreven wat het vinden van anderen met ttm van invloed heeft gehad op mij. Dat is een goed ding, voor jou kan dat misschien weer zoveel spannninge geven dat het je niet helpt, om maar een v.b te noemen.
Maar waar het om gaat is dat je jezelf bewust word dat je ttm hebt en dat je daar zo goed mogelijk mee om moet gaan.
Weten wanneer je het doet, het plukken, en wat eraan vooraf is gegaan, dus een zogenaamde :trigger".
En dat bijv. opschrijven zodat je het kunt teruglezen, en er een patroon in kunt vinden.
Er kunnen dus bepaalde momenten op de dag zijn dat je dus (meer) plukt.
En als je dat weet dan kun je steeds eerder gaan herkennen wanneer je kunt gaan plukken, dus bewust zijn ervan.
Ik ben hier al een hele tijd mee bezig en ik weet onderhand in wat voor situaties ik op mijn best en slechtst ben.
En kennis is macht!!!!
En als je er baat bij hebt, je "geheim" aan anderen vertellen, zodat het minder zwaar is om te dragen.
Nouja en zo kan ik nog wel wat dingen noemen, maar ik weet niet wat je zelf allemaal al doet of hebt gedaan.
Dus ik zou zeggen, laat maar horen wat je ervan vind.
Tot dan groeten van monique3.

[eus]

Hai lotte,
Ik moest lachen om dat stukje over dat ze maar een machine moesten ontwikkelen die je elke keer als je het deed een flinke optater gaf! Ik heb ooit een creatieve vriend gehad die een soort bril voor mij wilde knutselen, en elke keer als mijn handen richting mijn ogen gingen zou ik 220 volt krijgen!! Ha,ha, zeker weten dat je dan wel zou stoppen.......
Uit jouw voorgaande briefje maak ik op dat je het erg moeilijk vind om tegen anderen te vertellen dat je ttm hebt. Ik merk zelf de laatste jaren, nu ik er ontspannender en opener in kan zijn, dat ik zelden (eigenlijk nooit) vervelende reacties van kijn medemens heb gehad. O.k ze zullen echt niet helemaal begrijpen waarom ik het doe, dat doe ik zelf ook niet. Maar als ik uitleg dat het toch een soort van zenuwtrek is, vergelijkbaar met de drang om nagels te bijten is dat meestal wel voldoende. Ik merk dat de last voor mij echt lichter is geworden sinds ik het met andere deel. Ik schreeuw het heus niet van de daken, maar ik verberg het niet meer krampachtig, en als mensen er iets van zeggen, tja, niets aan te doen, de wereld vergaat er niet door.
Sinds een tijdje weten een paar collega's en, vrienden het en dat is gewoon o.k.
Wat betrefd de gouden tip weet ik het ook niet. Maar sinds een weekje draag ik dus elke dag pleisters om mijn duimen en ik moet zeggen dat het tot nu toe werkt, ik heb er nog geen een uitgetrokken en overal groeien alweer stoppeltjes! Ik maak me geen zorgen als mensen die pleisters zien, nog niet eens zoveel mensen is het opgevallen trouwens. En als ze het zien zeg ik dat ik mijn nagels heeeeeel kort heb gebeten en dat het pijn deed, of ik zeg gewoon dat ik op deze manier probeer van de haartjes af te blijven.
Lotte, tot de volgende keer en succes.
Lieve groet eus.

[lotte]

kijken wat voor jezelf de juiste alternatieven zijn en hoe ik er mee om moet gaan,etc.etc. daar ben ik dan ook constant mee bezig.
soms weet je het gewoon niet meer maar de tic die blijft.
Ik zie mezelf ook niet als iemand met een ziekte maar iemand die zich deze tic heeft eigen gemaakt. Ben ik nou onzeker door het trekken oftrek ik omdat ik onzeker ben.
Iedereen heeft natuurlijk een verleden,ik ook.
Maar ik kan toch niet gebeurtenissen de schuld geven voor wat ik doe.
Wat vroeger is geweest,dat kan ik achter me laten.
Nu heb ik weer wimpers[wenkbrauwen,daar doe ik niet aan]
Ik kan niet garanderen dat ze bij me blijven,maar ik laat ze nu wel zitten.
Waarom blijft dat harengedoe dan constant in mijn gedachten en kan ik dat niet ook gewoon vergeten. Vroeger at ik best veel en luste ook wel een snoepje[zak snoep], Totdat je merkt dat je toch wel dik wordt en je er ook niet prettig bij voelt,
Waarom kan ik wel de controle over het eetpatroon krijgen,
[neem maar van me aan dat er behoorlijk wat naar binnen ging]
maar niet dat getrek.
Ik werk in de gezondheidszorg, heb ook kinderen,maar zou niet
willen vertellen wat ik doe, wat schiet ik er mee op/ VOOR MIJN GEVOEL ZOU HET ALLEEN MAAR TEGEN ME GEBRUIKT KUNNEN WORDEN. dan voel ik me niet veilig.
Ik heb vroeger eens een vrouwtje tegen gekomen met kale plekken,we keken elkaar aan, ze trok gelijk een paar haren,ik schrok me wezenloos en wist niet hoe snel ik weg kon komen.
Dat beeld zal ik niet snel vergeten.
Stom eigenlijk he, maar ja mischien als ik in antwerpen loop,
ga ik bij bolleke een broodje kopen.
zou ik het durven?

[bolleke]

Tuurlijk durf jij dat... bij mij een broodje kopen!
Altijd welkom trouwens, ben jij eigenlijk van in de buurt? Ik heb zo een beetje moeite om iedereen hier te 'plaatsen'...
Misschien wordt het tijd dat we ook eens een 'haarweb-ont-moeting' organiseren...
Lieve groetjes aan iedereen, hou het trekvrij vandaag!
bolleke

[ilseke]

Ben beetje op de achtergrond aanwezig. Heb momenteel niet veel nieuws te vertellen maar kijk wel dagelijks naar jullie berichtjes. Ik heb ondervonden dat mijn valse staart niet veel opbrengt, integendeel; ik trek nu nog meer. 'k Voel er toch niets van ('t is enkel het vals haar waar ik me nu op richt, ok ondertussen blijft mijn eigen haar ongemoeid, maar de gewoonte blijft) 'k Ga ook eens de pleistertjes proberen. Laat wel weten of het beter lukt.
Veel steun aan jullie allemaal en tot later!
Ilse:frusty:

[lotte]

Nou ik kom eigenlijk niet uit die buurt maar woon in Limburg.
weet je wat ik weleens zou willen? zo anoniem met jullie via deze
site chatten, soms duurt het een tijdje voordat er weer eens wat nieuws te lezen valt.
Je [ikke tenminste] houdt het vaak wat korter wat betreft de tekst die je kwijt wilt.
Mischien hoe langer ik erover nadenk, hoe meer dat het me wel wat lijkt, maar vergeet niet, degene die het meest dan schrikt, dat ben ikke dus.
nou, tot devolgende keer dan maar weer.
LOTTE.

[Webmaster]

Originally posted by lotte
Nou ik kom eigenlijk niet uit die buurt maar woon in Limburg.
weet je wat ik weleens zou willen? zo anoniem met jullie via deze
site chatten, soms duurt het een tijdje voordat er weer eens wat nieuws te lezen valt.
LOTTE.

Hoi Lotte,

Nou! Zou dit geen mooie suggestie zijn om in de 'Suggesties en feedback'- rubriek te plaatsen? ;)

Webmaster.

[monique3]

Wat vind ik dat een goed idee, chatten op deze iste met ttm-ers onder elkaar.
Het zou mijn idee kunnen zijn, geweldig lijkt me dat.
Want inderdaad, soms dan duurt het even voor er weer reactie is, en als je een beetje op mij lijkt, dan kijk je ook uit naar weer nieuwe berichtjes, hahaha.
Dit is geen verwijt naar iemand toe hoor, want ik heb soms ook geen zin om te schrijven,maar ik lees wel elke dag.
Maar ik kan me voorstellen dat je graag een antwoord terug krijgt.
Dus ga zo door, met hardop denken.
Doeiii Monique3.

[eus]

Hoi Lotte, Monique 3 en de rest,
Dat chatten lijkt me heel leuk (ik heb alleen nog nooit gechat!)
Maar het betekend toch dat je direct met iemand kunt 'praten'/'typen'? en dat dat je dus inderdaad direct een reactie kunt krijgen?
Ik denk gelijk aan momenten dat ik wil gaan plukken, of ik me onrustig voel, kwaad/verdrietig ben....DAn zet je je computer aan en is er wellicht iemand aanwezig met wie je wat kunt delen of die je kan geruststellen of iets dergelijks. Hmm, wie weet.
Ik vind het zelf zo grappig dat ik nu bijna elke dag achter de computer zit, nieuwschierig uitkijk naar postjes van andere mensen, of gewoon zelf even wat schrijven. Terwijl ik een paar jaar geleden nog niet eens van het bestaan van internet afwist,Leuk he?
tot snel maar weer, en allemaal veel kracht en succes.
groet eus.

[monique3]

Ja , dat zou wel fijn zijn he, als je een moeilijk moment hebt , dat je dan naar de chat kan gaan om te praten.
Ik weet niet hoe de site er in de nabije toekomst uit komt te zien, maar ik denk dat het geweldig gaat worden.
Ik heb er alle vertrouwen in dat "zij" van Haarweb het tot een nog groter succes gaan maken, let op mijn woorden.
Dus even geduld nog, en samen gaan we ertegen aan, TSJAKKAAAAAAAAA!!!
Ondertussen gaan we gewoon door hier met schrijven.
En wens ik jullie de broodnodige kracht toe, tot schrijfs, Monique3.

[Webmaster]

Originally posted by monique3
Ja , dat zou wel fijn zijn he, als je een moeilijk moment hebt , dat je dan naar de chat kan gaan om te praten.
Beste allemaal,
N.a.v. jullie wensen m.b.t. een chatmogelijkheid op HaarWeb heb ik een Poll (enquete) gemaakt. Zie: http://www.haarweb.nl/forum/showthread.php?s=&threadid=236

Ik weet niet hoe de site er in de nabije toekomst uit komt te zien, maar ik denk dat het geweldig gaat worden.
Ik weet het wel ZÈKER!!! :D

Ik heb er alle vertrouwen in dat "zij" van Haarweb het tot een nog groter succes gaan maken, let op mijn woorden.
Ja, en ook dat is 1 ding wat zeker is! Maar 'zij' kunnen het niet zonder jullie. Er bestaat dan ook geen 'zij'..... HaarWeb is: 'WIJ'. Jouw hulp op TTM-gebied is essentieel voor ons, Monique! Daarvoor mijn grote dank! (ookal heb ik je dat al 100 keer gezegd..... dan is dit dus de honderd-en-éénste keer ;) )

Dus even geduld nog, en samen gaan we ertegen aan, TSJAKKAAAAAAAAA!!! Exact. SAMEN staan we sterk.

Monique en alle posters hier op de TTM-rubriek: enorm bedankt voor al jullie openhartige en zeer waardevolle bijdragen aan HaarWeb!

Veel sterkte toegewenst,
De Webmaster.