Brinabel
13 november 2003, 15:53
Hoi, ik ben een vrouw van 38 (bijna 39) jaar, ik heb 2 kinderen en heb al vanaf mijn 4e jaar alopecia areata. Op mijn 12e kwam het punt dat ik een pruik moest gaan dragen. Na de geboorte van mijn kinderen werd het totalis. Geen wimpers, geen wenkbrauwen, geen lichaamsbeharing, geen hoofdhaar.
Ik kan er goed mee leven. Ik ben er groot mee geworden en zal er ook wel oud mee worden.
Ik heb alleen 1 raar iets... als jong meisje sliep ik in een kamer zonder verwarming... Harstikke koud op mijn blote hoofdje natuurlijk. Dus wat deed ik? Een oude pruik op en daarmee slapen. Ik leerde mijn man kennen en uiteraard kwam ook het punt dat we samen bleven slapen. Ik deed mijn pruik niet af. Allereerst omdat ik mijzelf dan enorm onafgemaakt vond en ten tweede, ik was niet anders gewend. Kwam nog een keer bij dat ik het een enorme afgang zou vinden als ik een oud ding op mijn hoofd moest zetten voor de nacht. We trouwden en ook toen bleef ik 's nachts ermee slapen. Tuurlijk zag mijn man mij heus wel zonder haar, maar niet in bed! Ik ben 16 jaar met die man getrouwd geweest en heb echt nog nooit zonder mijn pruik naast hem in bed gelegen. Puur alleen vanwege het feit dat ik mijzelf dan "bloot" voel. Ondertussen ben ik weer hertrouwd en weer precies hetzelfde verhaal.
Wat ik mij zelf nu afvraag.. ben ik nu echt zo enorm extreem of zijn er meer vrouwen die dit doen?
Groetjes
Binabel
Ik kan er goed mee leven. Ik ben er groot mee geworden en zal er ook wel oud mee worden.
Ik heb alleen 1 raar iets... als jong meisje sliep ik in een kamer zonder verwarming... Harstikke koud op mijn blote hoofdje natuurlijk. Dus wat deed ik? Een oude pruik op en daarmee slapen. Ik leerde mijn man kennen en uiteraard kwam ook het punt dat we samen bleven slapen. Ik deed mijn pruik niet af. Allereerst omdat ik mijzelf dan enorm onafgemaakt vond en ten tweede, ik was niet anders gewend. Kwam nog een keer bij dat ik het een enorme afgang zou vinden als ik een oud ding op mijn hoofd moest zetten voor de nacht. We trouwden en ook toen bleef ik 's nachts ermee slapen. Tuurlijk zag mijn man mij heus wel zonder haar, maar niet in bed! Ik ben 16 jaar met die man getrouwd geweest en heb echt nog nooit zonder mijn pruik naast hem in bed gelegen. Puur alleen vanwege het feit dat ik mijzelf dan "bloot" voel. Ondertussen ben ik weer hertrouwd en weer precies hetzelfde verhaal.
Wat ik mij zelf nu afvraag.. ben ik nu echt zo enorm extreem of zijn er meer vrouwen die dit doen?
Groetjes
Binabel