Nieuw slachtoffer

[Assie]

Hallo Allemaal

Na 6 zware weken ben ik eindelijk zover om contact te maken met deze site. Wat was ik opgelucht dat ik hier kon lezen dat meer vrouwen met dit probleem worstelen.
Ik draag sinds 6 weken een pruik. Ben nog niet helemaal tevreden, maar het geeft nu rust.Ik heb al 10 jaar rare problemen. Het begon na de geboorte van mijn jongste zoon toen ik na 4 maanden erg veel haaruitval kreeg en een wenkbrauw kwijtraakte. Later ging ook de andere en daarna mijn wimpers. Eigenlijk heb ik daar nooit zoveel problemen mee gehad, ik had mooi haar en een lange pony. Ongeveer 10 maanden geleden begon mijn haar uit te vallen. Ook mijn haar op armen, benen etc. afgelopen 3 maanden gaat het zo snel dat ik nu bijna kaal ben.Wat een stress!!!
sinds 6 weken ben ik ziek thuis, alle energie was op. Toch merk ik dat het weer de goede kant op gaat en wil langzaam weer aan het werk. Ben normaal zeer positief ingesteld en heb al genoeg zware stormen doorstaan en zal ook dit wel weer overleven.

Zijn jullie ook zo druk met alternatieven zoeken. Van die dure haarkliniek in Rotterdam werd ik echt niet vrolijk(wat een chagrijnige groep mensen daar) en van die monixidil krijg ik hartkloppingen! Loop nu bij een homeopatisch arts, slik mineralen, had al accupunctuur, dure pruik, ......weg geld! (had een heerlijke vakantie kunnen zijn.)

Hoe reageren jullie partners en kinderen?
Hoe zijn jullie de hete zomer doorgekomen?
Hebben jullie kampeerervaring met pruik?

Laat het me horen, ik blijf vol belangstelling jullie verhalen lezen.
groet, Assie

[Anjo]

Wat een ellende, he? Precies een jaar geleden zat ik in dezelfde stress. Bij mij begon het alleen op mijn hoofd. Razendsnel begon ik mijn superdikke lange bos haar te verliezen. Heerlijk om te lezen dat je toch positief kan zijn. Moet natuurlijk ook, het leven heeft toch nog zoveel meer te bieden. Hoe zit het met je werk? Weten collega's waar je mee tobt? Ik heb toen al mijn collega's tijdens mijn afwezigheid gemaild wat alopecia inhield enzo en dat ik aan de pruik moest. Wauw, je moest eens weten wat me dat goed heeft gedaan. Allemaal lieve berichtjes, kon ik thuis ff verwerken en brullen en toen ik weer aan het werk ging kon ik weer (bijna) de hele wereld aan. In ieder geval geen gezeik aan mijn kop, want ik had er in geschreven dat ik er nog niet aan toe was om te praten.. zodat ik zelf lekker alles in de hand had met wie en wanneer ik erover wilde beginnen.

Ik ben bij de arts van de patientenvereniging geweest, maar eigenlijk had ik na de zomer zoiets van, geen gezeur aan mijn kop, niets helpt, dus laat ik eerst eens gewoon wennen aan mijn pruik en afwachten hoe het met de rest van de haren op mijn body gaat.

Mijn lieve schat is een scheet (mijn vent dus). Hij vindt het niet erg als ik met mijn blote koppie door het huis loop, heeft me prima gesteund maar ook gewoon duidelijk gestimuleerd om positief te blijven denken. Heerlijk dus. Fijn dat ik met hem getrouwd ben! Het is toch eigenlijk ook wel superfijn dat ik met mijn blote koppie naast hem in bed kan liggen. Ik heb weleens gelezen dat dat niet voor iedereen gewoon is..

Mijn kindjes weten nu niet beter. Accepteren me gewoon hoe ik ben. Soms heeft mijn zoon van zes nog weleens een echt kinderlijke opmerking. Pas zat hij in de supermarkt te vertellen dat mama weer haar op haar hoofd kreeg. Dit zijn dus echt blonde (slechte) haartjes die amper te tellen zijn maar waar ik natuurlijk van doe alsof alles morgen terugkomt. Later leg ik hem dan uit waarom ik dat niet fijn vind. In mezelf moet ik er dan wel weer om lachen.

Kamperen en zwemmen in de zomer heb ik heerlijk zonder pruik gedaan, maar met mijn piratendoekje op. Stoer en leuk, lak aan de rest! Het doekje is maar 1 keer afgegaan op de glijbaan, ik voelde me door de grond zakken, maar zette het snel op en zei tegen mijn zoontje dat mama even naar het andere bad ging. Als ik het nu opschrijf moet ik er weer om lachen. Hoort bij het harden... ;)

Ook deze zomer ga ik denk ik lekker zonder pruik kamperen, geen gezeur enzo. Ik sport ook zonder pruik, maar met mijn piratendoekje op. Voel ik me gewoon het lekkerst bij.

Zo, ik ben wel op dreef, niet? Maar dat heb je met zoveel vragen. Kop op, Assie. Sterkte en schrijf gewoon lekker alles van je af.

Groetjes,

Anjo:)

[yvonne]

Hallo Assie,
Wat naar voor je
ik heb een troost in 80% van de gevallen komt het weer terug.
Ik ben helemaal kaal geweest heb bijna 4 jaar een pruik gehad maar mijn haar is inmiddels weer terug.
Mijn man maakt het niets uit met haar en of zonder haar hij zei altijd ik hou van je zoals je bent of je nu kaal bent of niet.
mijn kinderen maakte het ook niets uit mama is mama of ze nu haar heeft of niet
Alleen heeft mijn zoon wel eens opgemerkt in de rij bij de kassa van de drogist kijk mama deze mevrouw heeft dezelfde pruik als jij.(een doosje shampoo met een plaatje van iemand met een pruik)
Mijn pruiken zijn nu zeer leuk om mee te spelen
Ik bewaar ze wel je weet nooit....
Op mijn werk heb ik het nooit verteld maar toen ik pruikloos op mijn werk kwam zeiden alle dames ha je hebt je pruik af (en ik maar denken dat het niet opviel)
Misschien heb je wat aan mijn ervaringen
groetjes ; yvonne

[Assie]

hoi,

Dank voor jullie reakties. Ik blijf alles nog steeds onbegrijpelijk vinden. Hoe bestaat het dat je zomaar je haar kan verliezen!!
Het gaat nu iets beter met me. Ik heb een andere pruik gekregen omdat de eerste, die ik veel te snel had uitgekozen, een soort kale plek aan de voorkant had. Hij is terug naar de fabriek en ik heb een nieuwe uitgezocht die qua kleur hetzelfde is, maar net een ander model heeft. Ik voel me hier prettiger mee. Volgende week ga ik voor een pruik met 70% echt haar en 30% kunsthaar. Deze zal op maat gemaakt worden. Ik hoop dat die wat minder kriebelt en zweet op mijn voorhoofd.
Ik ben weer voor een aantal uur terug op mijn werk en dat gaat goed. twee collega's weten wat er is en de andere denken dat ik te veel gewerkt had. Ik laat het maar zo. Misschien zien ze het wel, maar ze zeggen niets.
Man en kinderen reageren fantastisch, ze zijn er al helemaal aan gewend en zeggen vaak doe dat ding toch af.
:confused:
Zo zie je maar, alles went, zefs een............pruik.
(nu nog skieen met zo'n ding..brrr)

groetjes Assie