PDA

View Full Version : niet de enige


nise
20 maart 2002, 12:18
Hallo allemaal,

Eindelijk heb ik iets over ttm gevonden, ik trek namelijk al 9 jaar mijn wimpers en wenkbrouwen eruit en sinds een jaar heb ik ze laten staan maar er af en toe nog wel steeds een paar uitgehaald, alleen mijn wimpers, want mijn wenkbrauwen komen niet meer terug dus die heb ik met permanente make-up laten tatoeren, dus nu hoef ik niet meer te stressen als ik ga zwemmen of zo.
Maar 2 weken terug ging het weer helemaal fout en nu ga ik vanavond naar een hypnotherapeut en kijken of dat helpt want ik weet het ook niet meer ik heb van alles geprobeerd en alleen gaat het ook niet meer, we zullen zien ik ben in ieder geval blij dat ik dit gevonden heb nu weet ik dat ik teminste niet de enige ben die dit heeft...

veel liefs nise

monique3
20 maart 2002, 19:09
Welkom hier op Haarweb Nise.
Ja, je zult zien dat zeker niet de enige bent, wat goed dat je deze site hebt gevonden.
Gaandeweg zul je wellicht lezen dat er meer onder ons zijn die ook wimpers en wenkbrauwharen trekken.
Ikzelf "trok" hoofdharen, ja, want ik trek nu al ruim 7 maanden niet meer.
Maar ik draag een pruik, en die houd ik nog een tijdje op.
In ieder geval ben je aan het goede adres hier, en we zullen je steunen, want dat heb je o zo nodig!
Dus veel sterkte namens Monique3.

eus
20 maart 2002, 20:52
Welkom Nise!
Goed dat je Haarweb hebt gevonden, ik ben zelf ook nog niet zo lang lid maar ik heb ontzettend veel aan de verhalen en bemoedigende woorden van de anderen.
Ik trek zelf al 17 jaar mijn wimpers en wenkbrauwen eruit, heb zelf veel geprobeert om te stoppen en o.a. ook gedragstherapie gehad. Helaas hielp niets voor lange duur.
Momenteel ben ik echter al zo'n drie weken 'trek-vrij' en volgens mij komt dit o.a. ook door het delen hier op het forum met lotgenoten.
sinds een jaar heb ik ze laten staan maar er af en toe nog wel steeds een paar uitgehaald, alleen mijn wimpers, want mijn wenkbrauwen komen niet meer terug
Waar ik wel verbaasd over ben is dat je schrijft dat jij je wenkbrauwen sinds negen jaar uittrekt en dat ze NIET meer aangroeien! Zoals ik al schreef trek ik ze er al zo'n 17 jaar uit en ze beginnen ook weer te groeien!! Mijn ervaring is wel dat wenkbrauwen heel langzaam groeien en heel dunne haartjes in het begin, maar uiteindelijk worden dat weer 'gewone' stevige haren.
nu ga ik vanavond naar een hypnotherapeut en kijken of dat helpt
Ik ben erg benieuwd naar je ervaring met een hypnotherapeut. Via via had ik gehoort dat dit wel eens goeie resultaten geeft bij mensen met ttm.
ik ben in ieder geval blij dat ik dit gevonden heb nu weet ik dat ik teminste niet de enige ben die dit heeft...
Nee, je bent zeker niet de enigste met dit toch wel 'aparte' gedrag!!!Dit forum is een goede plek om ideeen, gedachten en gevoelens uit te wisselen!
Nou, ik hoop dat je weer eens schrijft.
groetjes eus.

monique3
21 maart 2002, 12:00
Hoe is het je gisteren vergaan bij de Hypnotherapeut?
Kun en wil je er iets over vertellen, en weet je al hoeveel keer je nodig gaat hebben?
Ben benieuwd , ik heb zelf geen ervaring met hypnotherapie.
Dus laat maar horen als je wilt.
Doeii Monique3.

nise
25 maart 2002, 15:17
hoi monique3

Hoi Monique3


Hartsikke leuk dat je me wilt steunen want iedereen in mijn omgeving begrijpt me niet, of denkt die is gek of ze pesten me ermee zoals anti wenkbrauw enzo niet echt fijn, maar ja ik probeer gewoon om er niet op in te gaan...

Bij mij is het ook begonnen door het pesten ik was namelijk 2 koppen kleiner als de rest van de klas en ik had geen vriendinnen of zo dus ik kon me ook niet tegen die kinderen verweren, teminste dat durfde ik niet!

Maar dat ze niet meer terug komen weet ik niet helemaal zeker want er zitten af en toe wel haartjes maar die haal ik weg dus wie weet dat als ik van die paar haartjes afblijf dat het er steeds meer worden en dat ik ze wel weer terug krijg maar dat heb ik al een keer geprobeert maar het lukt me niet dus heb ik ze laten tatoeeren en die inkt blijft 5 jaar in je huid zitten en daarna verdwijnt het beetje bij beetje, op zich vindt ik dit heel makkelijk want dan sta ik sóchtends niet zo lang voor de spiegel te prutsen en als ik ga zwemmen vraag ik mijn zusje of iemand anders "zit het er nog op" daar worden ze ook gek van!

En wat goed en geweldig dat je er van af kan blijven!!!!!!!!!!!!!

Bij mij is het ook heel lang goed gegaan dus ik weet dat het ook tijdens het niet trekken nog steeds heel moeilijk is!

Echt heel goed van je!!!!! wel blijven volhouden hoor!!!!!!!



Eerst moest ik mijn verhaal vertellen en hoe het voelde als ik mijn wimpers eruit trok en waarom enz... en daarna moest ik in een stoel gaan liggen en ging ze allerlei onzin verhaatjes vertellen over dat je op het strand loopt en dat er iets moois voor me aanspoelt en iets dat ik lelijk vind en dat ik er met een grote boog om heen liep en dat ik daarna in een mooie tuin kwam waar in het midden een berg afval lag die ik ging op ruimen, van die oppervlakkige dingen...
maar dat was zeg maar een soort truuk om me in trance te krijgen want ze vertelt die verhaaltjes op een aparte toon dat je er slaperig van word, en dan voel je je heel zwaar worden en slaperig, daarna gaat ze langzaam terug tellen en dan ben je weer wakker, dit gebeurt dan de 1e keer om te kijken hoe snel je in trance gaat, het kost iets van 150 gulden per sessie de 2e keer dat is voor mij a.s. donderdag dan gaat ze me zeg maar echt helpen met het trekken. Ik weet niet hoelang ik er voor nodig heb dan kon ze nog niet bepalen maar zodra ik het weet zal ik het je vertellen,

liefs nise3000

ilseke
26 maart 2002, 18:56
Hoi nise,
ik ben benieuwd wat die hypnotherapeute haar aanpak is, ik hoop dat je ons op de hoogte houdt. Zelf sta ik nogal sceptisch t.o.v. zulke zaken, maar wie niet probeert... Ik hoop natuurlijk dat ze je kan helpen, maar wil je ergens toch waarschuwen -zijn misschien niet mijn zaken hoor- om toch op je hoede te blijven.
Zelf ga ik binnenkort opnieuw in therapie (vnl. gedragstherapie. ik heb ook gemerkt op dit forum dat dit niet voor iedereen werkt, maar de vorige keer heeft het mij wel geholpen. Ik ben toen een ruime tijd trekvrij gebleven) Ieder van ons is op zoek naar de meest geschikte methode en dat doen we allemaal met vallen en opstaan.
Veel succes,
ilse

nise
27 maart 2002, 09:22
Hoi Ilse,

Bedankt vor de waarschuwing, ik kijk ook wel uit want ik ga er heen van leuk als het helpt maar als het niet helpt ben ik zo weer weg want dat vind ik zonde van het geld, ik heb gehoord dat medicijnen die je vrolijk maken zodat je niet meer depri bent en dat kan trek gedachten onder drukken weet jij hier iets meer van?
en waar krijg je gedrags therapie is dat bij een psychiater?? en wat doen ze daar dan?
Ik hoop dat je me verder kan helpen...

Liefs nise

ilseke
27 maart 2002, 19:31
Hoi nise,
Die medicijnen ken ik niet, misschien zijn er anderen onder ons die daar wel al van gehoord hebben. Zowieso, pillen die je gemoedsstemmingen bepalen lijken mij niet raadzaam voor al te lange duur. Je vlakt dan zo uit (ik heb een tijdje prozac genomen en alleen nog maar slapen, alle gevoelens vloeien uit je weg. Was niets voor mij alleszins)

Gedragstherapie volg ik bij een psychologe. Vroeger ging ik bij een psychiater, maar die gaf enkel pillen (zie hierboven).
Die psychologe werkt in een centrum (wat een stuk goedkoper is dan in een ziekenhuis of privé)
Het is nu +/- 2 jaar geleden dat ik bij haar in therapie ging, maar dit is wat ik moest doen:
Eerst en vooral werd er over mijn problemen gepraat en probeerden we samen deze te verwerken. Ik moest een dagboek bijhouden met mijn gevoelens en pro en contra's betreffende zaken waar ik twijfels over had. Zo werden dingen op orde gesteld en leer je jezelf beter kennen. Zij begeleidde mij eigenlijk, wees mij op punten waar ik vastzat.
Ook moest ik dagelijks noteren hoeveel haren ik uittrok en al dan niet opat. Het moment -bijv. bij verveling of spanning- moest ik ook beschrijven. Zo probeerden we de link te leggen met de handeling. Ik moest week voor week proberen het aantal haartjes af te bouwen (wat mij ook lukte), en niet proberen om direct naar 0 te gaan. Wanneer je dit voor ogen hebt is zelfs 1 haartje al te veel (en dan geraak je ontgoocheld en dan ben je pas vertrokken). Uiteindelijk is het me wel gelukt om te stoppen, maar een paar maand nadat ik met de therapie gestopt was ben ik 'hervallen'. Net zoals ik herken bij vele onder ons zei ik toen bij mezelf 'hoe zou het voelen om 1 haartje uit te trekken' Op den duur werden het er 2 ...3... en hup, ik was terug vertrokken.
Ik ben niet onmiddelijk terug naar haar gegaan, was wat te koppig en ging het wel alleen kunnen. Maar na het praten met een lotgenote op dit forum heb ik voor mezelf moeten toegeven dat ik het niet alleen kan. Dus op 18 april heb ik mijn 1ste afspraak en ik kan bijna niet wachten... Ik verwacht echter niet dat ik vrij vlug trekvrij zal zijn, maar verlang het wel!
Nu zal je wel merken dat op dit forum niet ieder van ons gebaat is met gedragstherapie. Wij hebben allemaal onze eigen individualiteit en moeten zoeken wat voor elk van ons het beste helpt. Hopelijk vind jij die voor jou vlug!
Dikke kus,
Ilse;)

lotte
27 maart 2002, 22:01
hallo
hoi Nise ,welkom op het forum. Ja, het is wat met die therapie. weet je, Er schijnen wel therapieen te zijn maar veel van ons [waaronder ikzelf] trekken al zo lang en nu ook nog steeds. Ik start binnenkort ook met therapie en stond er ook helemaal achter maar soms vraag ik me wel af of dat wel zin heeft.
Doch, gemotiveerd, dat ben ik wel,maar ik zou ook best weleens iemand willen spreken die een ttm verleden heeft. dus er ook al een lange tijd van af is. Hoe heeft die persoon dat gedaan en wanneer was de drang dan definitief helemaal weg.
Monique,vraagje aan jou; zit jij nou nog dagelijks met de neiging om te trekken in je gedachten? Of merk jij al dat dat gevoel al langzaam minder wordt? Jij trok voorheen toch ook best lang aan je haren? Heb jij baat bij therapie[gehad]?.

monique3
28 maart 2002, 12:48
Ja ik heb lang geplukt, 25 jaar lang dus!
En wat de drang betreft, die is er soms nog weleens.
Dan gaat mijn hand weer zoals vanouds automatisch naar mijn hoofd en zoeken mijn vingers zich een weg tussen de haren van mijn pruik heen.
En dan is het de kunst om het gelijk de kop in te drukken, ik zeg dan NEE tegen mezelf, NIET doen, 1 haartje is al teveel, dan schiet je zo weer door.
Ik wil en hoef dit niet te doen, plukken helpt mij niet.
En dat helpt dan om het te stoppen, en als je dat lang genoeg doet dan zie je wel....
En wat therapie betreft, ik heb mijn portie wel gehad onderhand, maar daar schaam ik me niet voor.
Bij mij is de interne opname in een kliniek voor gedragstherapie de doorbraak geweest.
Maar ook nu ben ik nog onder behandeling, en dat houd ik nog even zo.
Dus dat was wat je wilde weten.
Als je nog meer wilt vragen , ga je gang.
sterkte allemaal van Monique3.

lotte
28 maart 2002, 23:42
dank voor je antwoord. en Ja ik zou eigenlijk nog wel iets meer willen weten over hoe jij het aan het afleren bent;
Je schrijft over een opname; wat had dat voor een meerwaarde t.o.v. gewoon gedragstherapie? Ik heb daar nog nooit van gehoord. tja er zullen bij jou nog wel andere dingen meespelen begrijp ik? Ik las net nml ook een ander stukje van je waarin je schrijft dat het niet zo goed met je gaat....
Ik hoop voor je dat je sterk blijft om door te zetten enom er vanaf te blijven ! Dan wordt jij op dit forum ons grote voorbeeld!
Leer jij bij jou therapie ook om te gaan met deze moeilijke momenten? Ik denk namelijk dat dat voor mij ook wel belangrijk zal zijn,Soms ben ik nogal gesloten en dat heeft dan ook weleens gevolgen voor mij, herken je dat?
veel sterkte gewenst ! GROETJES LOTTE.

Jodyy
17 januari 2006, 13:12
Lieve mensen hier,
Ik ben een meisje van nog maar 13 jaar..
Ik heb dat ook maar alleen met mijn wimpers, ik heb het 2 jaar..
Ik ben zo blij dat ik deze site heb gevonden, dat ik niet de enige ben..
Eerst schaamde ik me zooooo erg! Echt heel erg.. Hoe doen jullie om het te verbergen? ik heb altijd oog-potlood bij me.. en dat doe ik op!
ik ben vandaag voor de 2e keer naar de huis arts geweest!
Ik vond het heel spannend hoor! Echt wel! Maar ik ga naar een psycholoog!
Of hoe je het ook schrijft;) Ik heb geen idee of dat gaat lukken maar ik hoop het zo! Vanaf nu ben ik hier ook te vinden! Ik hoop dat we mekaar moed kunnen geven.. Ik heb een vraagje: Ik heb al heel vaak en lang om mijn probleem gehuild ik heb er geen woorden voor.. Hadden of hebben jullie dat ook?

Succes+Liefs, Jody:shiny:

Jodyy
17 januari 2006, 13:19
Ik heb nog een paar vragen:

Hoe lang doen jullie het al?
Komen die wimpers ALLEMAAL terug??
Hoevaak je ook trekt??
Wanneer doen jullie het?
Komt dit 100% zeker door stress?

Ik ben zoals ik al zei, Door verwezen vandaag voor het eerst!
Ik ben alleen nog niet geweest.. Waren jullie ook door verwezen?

En laatste vraag:
Als vriendinnen van jullie zien dat je gewoon een hele rij wimpers mist..
En ze vragen hoe dat kan, wat zeggen jullie dan?
Ik zeg niet de waarheid ik verzin een smoes!
Leugentje voor best wil noem ik het maar!
Want ik haat liegen!

Liefs, Jody (13)

fashiongirl
19 januari 2006, 20:20
Hey Jodyy,

Goed dat je naar de huisarts ben gegaan!! En nu dus binnenkort naar de psycholoog? Nou, als het voor de eerste keer is dat zeker spannend! Maar je hoeft niet zenuwachtig te zijn hoor! Die mevrouw of meneer is er helemaal voor jou en je kan alles vertellen. Ik hoop dat ze je daar kunnen helpen!
Het is vervelend he, als je het wilt verbergen? Soms voelt dat ook best eenzaam...maar gelukkig heb je dit forum gevonden én kan je er eens open over praten.
Ik stuur je nog een prive berichtje ok?
Hou je goed, veel suc6 bij de psycholoog en goed dat je wat van je laat horen
Liefs Loïs

Jodyy
19 januari 2006, 21:23
Heel erg bedankt voor al je antwoorden!! Ik heb er zeker weten heel veel aan, ik dacht dat er niet meer op deze site werd gekeken! omdat de laatste berihctjes voor de mijne dan, van 2002 waren.. Maar bij mij staat deze site onder favorieten! ik kijk elke dag even of er nog een nieuw bericht bij staat! Bedankt voor je tips, we hebben heel toevallig dat spulletje ( ben even de naam krijg maar iets met 3-6 ) Al besteld! Die krijgen we binnenkort, en ja het is inderdaad heel erg om het te verbergen. Vooral heel moeilijk ook! Eerst dacht ik dat ik de enige was! Ik werd er heel verdrietig van.. Ik durfte het ook tegen niemand te zeggen! Bij mij weten mijn ouders, vertrouwens persoon op school er alleen van! en de huis arts dan! ;) En mijn beste vriendin.. Nou een beetje! Wie weten bij jullie er allemaal van? Vertellen jullie het zo even? Ik niet op een of andere manier schaam ik me er ook heel erg voor! Helemaal omdat ik nu 13 ben hè, in de puberteit! je weet hoe dat er aan toe gaat;) Haha! Misschien zouden we kunnen gaan mailen ofzo? Misschien is dat makkelijker! Als u dat teminste wil! Mijn email is: Gewoon_Jody@Hotmail.com ! Dan stop ik weer met dit berichtje en ik houd jullie op de hoogte! Liefs, Jody!

Ysa
20 januari 2006, 18:38
Hoi, ik ben Ysa en ik ben 38 jaar ik trek al vanaf mijn 12e of 13e mijn haren uit mijn hoofd en eigenlijk kan ik er ook wel een oorzaak aan geven, in deze periode zijn mijn ouders gescheiden maar voor die tijd was er al een hoop ellende met veel agressie in het gezin. Ik ben de middelste van 3 meiden en mijn jongste zusje was te jong om sommige dingen te begrijpen en mijn oudste zus ontvluchte het huis en zorgde op die manier er zo min mogelijk last er van te hebben maar ik zat er middenin want ik was een huismus en maakte dus echt alles mee. Ik weet dus bijna voor 100% zeker dat deze situatie de oorzaak is van mijn haren trekken. Op een gegeven moment ontdekte mijn vader de kale plek op mijn hoofd en de paniek was dus groot want die dacht gelijk aan iets ernstigs. Ik zat dus binnen een week bij de dermatoloog en die bekeek de plek en die zei gelijk al dat ik het zelf deed door mijn haren er uit te trekken. Nou het eerste wat mijn vader deed was mij een schop onder mijn kont te geven, maar dit was meer als opluchting. Maar voor de rest werd er geen behandel plan op gezet of zo iets mijn ouders moesten me gewoon in de gaten houden en me er op attenderen als ik dit weer deed. Nou toen werd de spanning dus alleen maar groter en voor mijn gevoel het trekken alleen maar erger. Nu zijn we dus zo'n 25 jaar verder en ik wist dat ik niet de enige was want ik had ooit iets in een tijdschrift gelezen maar voor de rest heb ik daar niet veel mee gedaan ik wist hoe het nu heette en ik wist dat ik niet de enige was. Ik ben wel eens bij de huisarts en die zei alleen dat ik wat afleiding moest gaan zoeken met mijn handen zoals bijvoorbeeld breien of zoiets en daar kon ik het mee doen. Nu ik volwassen ben is het wel minder geworden er zijn echt periodes waarin het echt extreem is maar ik kan daar geen aanwijsbare oorzaak voor vinden er zijn ook periodes dat het minimaal is en dat is wanneer ik zwanger ben dan is het echt minimaal, is dit vreemd of is dit herkenbaar? Ik wil er van af maar ik heb nooit geweten dat hier behandelmethodes voor zijn en dat er zelfs medicatie voor is ik zou daar graag meer van weten en bij wat voor een specialist zou ik moeten zijn dat zijn de vragen die ik graag beantwoord zou willen zien. Ik ben er mee gepest door mijn zusje en kinderen van school. Mijn huidige man geeft me af en toe een seintje als hij ziet dat ik weer aan het trekken ben, aan de ene kant waardeer ik dit heel erg en aan de andere kant stoort het mij verschrikkelijk. Ik zou zo graag begrepen willen worden en dat wordt ik voor mijn gevoel nog steeds niet. gr Ysa

Jodyy
21 januari 2006, 11:53
Lieve Ysa, ik snap je helemaal! ik trek nog maar 2 jaar! en ik zit er ook heel erg mee ik vind het verschrikkelijk! ik heb altjd wel trekjes gehad, dan deed ik mijn mond een paar tellen open! bv. dat waren zenuwtrekjes! en ik dacht ( en mijn ouders ) dat dit weer een trekje was! maar dat is het dus niet! bij ons word er heel veel over gepraat! dat helpt bij mij wel goed! en ben je als eens bij een psygoloog geweest? dat blijkt heel goed te helpen, ik heb net een afspraak gemaakt! ik ben alleen nog maar bij de huis arts geweest, ik ben ook nog maar 13 jaar dus heb er niet zo veel ervarig mee! maar toen ik jou verhaal las, toen wist ik meteen waar door dat kwam! ( Die haren trekken! ) Door de stress! want dat bleek bij mij ook zo te zijn, had ik oko helemaal nietdoor! het is ook heel erg naar voor je dat je ermee bent gepest, ik trek zelf wimpers!! Dus daar valt het ook wel heel erg op als je bv. met een vriendinnetje aan het logeren bent! en dan in de ochtend! maar ik heb altijd oog potlood bij me! dus kan ik het in de pauze's of onder de lessenwisseling snel even opdoen als ik bv. naar de wc ga! maar ik sport ook, handbal! en dan zweet ik dus wel een en dan gaat het er af! maar die meiden heb ik een smoes vertelt! een smoes die ook echt waar kan zijn! dus dat geloven ze bij mij! ik hoop dat je er wat aan hebt! O ja wat ook helpt is, Omega 3-6! Heb je die al een geslikt? Liefs, Jody

Angelah
27 januari 2006, 13:38
Hallo Allemaal,
Ik weet niet meer precies wanneer het is begonnen, maar ik trek ook mijn wimpers eruit! Ik kan er zo een hele tijd afblijven, maar als ik eenmaal bezig ben kan ik ook niet meer stoppen. Ik doe het vooral s' avonds als ik probeer te slapen. Voor mijn gevoel heb ik steeds het verkeerde haartje te pakken en heb ik een drang van dat ene haartje nog want dat is de goede, dat gaat door totdat ik een kale plek voel en ik zo boos om mezelf wordt dat ik tegen mezelf zeg dat ik NU echt moet ophouden, want ik wordt er niet mooier op! :confused:
Ik epileer mijn wenkbrauwen ook maar die zijn nou zo dun geworden dat je ze niet meer ziet! Die teken ik nou altijd bij met een wenkbrauwpotloodje. Ik wil ze weer aanlaten groeien maar zodra ik een stoppeltje voel MOET die eruit! :mad:
Ik heb ook gelezen dat het door stress kan komen of je situatie van je verleden. Ik weet zeker dat dit bij mij het geval is. Ik heb mijn wimpers er weleens allemaal uit gehad. Helemaal kaal! Ik durfde mezelf niet te vertonen maar je kan moeilijk binnen blijven zitten wachten totdat ze weer zijn aangegroeid :confused: Op school hebben ze weleens gezegd: wat heb jij nou gedaan? Ik zei dan dat mijn wimpers vanzelf los gaan zitten en er zo uitvallen. Ik wist niks anders te zeggen. :(
Ik ben bang dat het straks erger wordt en ik ook met mijn haar ga beginnen. Ik probeer in ieder geval van mijn wimpers af te blijven en mijn wenkbrauwen weer aan te laten groeien.
Groetjes Angelah

Jodyy
27 januari 2006, 15:29
Ik snap je helemaal, die dwang heb ik ook, maar zo als jij dat net zei, heb ik er nog nooit over gedagt! Van het verkeerde wimpertje maar dat heb ik ook wel eens dan sta ik voor de spiegel.. maar ik heb het nog niet kaal gehad! gelukkig niet! wat heb je toen gedaan dan? ik trek ook wimpers, verder niks!! ik ben bang dat dat misschien gaat veranderen.. en dat ik het ook bv. bij mijn wenkbrauwen ga doen! dat is echt een grote angst van me! ik stop weer, liefs! Oja! Kijk eens bij google! Daar staan tips voor mensen die hoofdharen er uit trekken en voglens mij ook voor wimpers en wenkbrauwen! Groetjes, Jody

Angelah
30 januari 2006, 09:16
Hallo Jodyy
Als je een tijdje aan je wimpers zit te trekken gaat het een beetje irriteren en dan heb ik een smoes voor mezelf dat ze eruit moeten, want ze doen pijn.. ik ga dan steeds door totdat ik het goede haartje heb en dat het niet meer irriteert, maar dat is pas zo als alles eruit is.. :confused: Toen ik geen wimpers meer had heb ik het geprobeerd bij te werken met oogpotlood.. niet dat dat niet opviel ofzo :confused: en me veel terug getrokken en mensen niet recht in de ogen aankijken. Ik heb het gelukkig nooit meer zo erg gehad dat alles kaal was maar ik mis wel steeds een stukje uit mijn wimpers :(

marly
30 januari 2006, 14:46
Beste nieuwkomers,van harte welkom op dit forum. Hartstikke goed dat jullie ons gevonden hebben,we zullen een hoop steun aan elkaar hebben en een hoop van elkaar kunnen leren.
De beste manier om iedereen te laten weten,dat je hier nieuw bent,is een eigen thread aanmaken. Daarin kun je jezelf voorstellen,en wat je kwijt wilt over jezelf vertellen. Het moet niet hoor,maar zo krijg je wat meer reacties van mede-TTM'ers en dat is altijd prettiger he. Als jullie vragen hebben,stuur me maar een pm of zet ze hier neer!
Succes!

Marly
moderator HW

Jodyy
31 januari 2006, 16:41
Heeej :D
Ik heb heel veel steun aan mijn vertrouwens persoon op school gehad! En mijn ouders natuurlijk.. ik doe het sinds het einde van groep 8. Ik zit nu in de 2e klas.. dus iets meer als 2 jaar al.. Ik mis ongeveer 4\5 deel.. Linker kant tenminste! En alleen boven, onder niet zo erg! Daar is het maar een klein stukje! ik verberg he wel altijd met oogpotlood.. En vind het ook niet prettig als mensen mij lang in de ogen kijken.. Die het niet weten dan hè.. Maar ik ga binnen kort naar een psycholoog.. Misschien helpt dat? Ik hoop het, maar een lerares bij ons op school die helpt mij heel erg zo als ik al zei! Die heeft van alles op gezocht! En die heeft mij een respect gegeven! Wat het zelfde effect heeft als omega 3-6 ( Ofzo, die getallen weet ik niet meer!) Als het helpt dan vertel ik het allemaal! Ik houd jullie op de hoogte ;)
Liefs, Jody