ervaringen met psycholoog

[Mariska22]

Hallo!

Ik ben vanaochtend weer naar de dermatoloog geweest, en die gaf als optie een psycholoog te bezoeken. Omdat AA eigenlijk behoorlijk wat is, het is bij mij al geen areata meer , maar universalis, wat je moet zien te verwerken omdat het je werled behoorlijk op de kop zet, een psycholoog kan je er wat meer mee helpen.
Daarom is mijn vraag aan jullie of een van jullie ook een psycholoog heeft bezocht, en hoe die ervaringen zijn.

Alvast bedankt!

Groetjes Mariska

[ninja]

Hoi Mariska, bij mij is het ook unversalis op mijn hele lichaam geen sprietje meer.Het allerergste vind ik nog dat ik geen wimpers meer heb (niet dat ik het hoofdhaar niet erg vindt ) . Ik ga nu al ongeveer een jaar niet meer naar de dermatoloog,omdat ik er geen verbetering meer in zag.Zoals ik al eens eerder heb verteld heb ik werkelijk alles al op mijn hoofd gesmeerd wat ie in de aanbieding had.Ik ben in behandeling bij de dermatoloog die ook de voorzitter is van de patientenvereniging(hoofdzaak).En ook hij adviseerde mij om naar een psycholoog te gaan,want het schijnt er toch bij te horen dat je helemaal kapot aan moet gaan !. :confused: Maar zo zit ik niet inelkaar IK LAAT ME NIET GEK MAKEN DOOR ZO,N K.. ZIEKTE.Natuurlijk heb ik ook mijn dipjes en dat mag ook wel,het is ook niet niks dat wat wij meemaken,en de ene dag kan ik er beter mee omgaan de andere dag .Ik denk dat de beste therapie is hoe dat je er zelf mee omgaat.Ik loop dus nooit kaal,maar ik ben wel heel open over mijn ziekte ,mijn collega,s ,vrienden enz weten het allemaal,en mijn ervaring is dat ik er gewoon over kan praten en niet op de tenen hoef te lopen ,als er over kapsels,bikini-lijnen enz wordt gesproken.en zo kan ik er wel uren over praten en of schrijven en dat helpt bij mij denk ik beter dan een of andere psycholoog die gaat graven ,en altijd volgens mij wel iets vindt waarvan je depri wordt,hopelijk heb je hier iets aan ;) greets from Ninja

[ninja]

:o OEPS FOUTJE MIJN DERMATOLOOG IS DE MEDISCH ADVISUER VAN PATIENTENVERENIGING :rolleyes: NINJA

[Webmaster]

:o OEPS FOUTJE MIJN DERMATOLOOG IS DE MEDISCH ADVISUER VAN PATIENTENVERENIGING :rolleyes: NINJA Beste Ninja, je berichten kun je aanpassen dmv de [edit]-button.

[ninja]

Bedankt , ik ben nog maar een beginende haarwebverslaafde,moet nog heeeeel veel leren,maar ik zal het eens uitproberen thanks, Ninja

[sandra24]

Hai,
volgens mijn dermatoloog moest ik ook maar eens met een psycholoog gaan praten... Volgens mij had hij het er zelf moeilijker mee dan ik. Ik heb het nu geaccepteerd dat ik nu eenmaal wat minder haar heb, en dan vind ik het ook niet nodig om er met zo iemand over te gaan praten. Ik kan me wel voorstellen dat als je er niet zo open over durft te zijn, en als je er graag alleen over wilt praten zonder dat mensen een oordeel hebben, dat je dan wel bij een psycholoog terecht kan. Die kan je misschien helpen het beter te accepteren. Je moet doen wat je zelf goed lijkt, als ej er behoefte aan hebt, probeer het een keer! JE kan altijd weer stoppen.
Groeten

[Mariska22]

Bedankt voor jullie reactie!

Ik vind het ook moeilijk om te zeggen van dat ik naar een psycholoog ga, want aan de ene kant ben ik ook heel open erover tegen anderen. En aan de andere kant zit ik ook vaak in een diepe dal, wat een ander niet aan me zou merken (doe altijd positief), ik merk aan mezelf dat ik toch wat geisoleerder ben, het was eerst zo dat als ik van mijn werk in huis kwam, ik mijn pruik afdeed en dan ook niet meer naar buiten ging ofzo. Ik verplicht mezelf ertoe het in ieder geval tot een uur of acht op te houden, omdat dan de stap om naar buiten te gaan makkelijker is.
Nou ja, ik zal er voor mezelf nog even goed over nadenken, het is pas vanaf september dus op zich vind ik het ook heel normaal dat er dallen zijn.

Groetjes Mariska

P.s Bestaan er ook praatgroepen voor mensen met deze ziekte?
undefined

[Assie]

Hoi Mariska,

Ik heb de stap naar een psycholoog wel gezet en ben vreselijk blij met die man. Ook ik ben sinds november/december al mijn haar kwijt geraakt en had en heb het daar heel moeilijk mee. Ik ben zo iemand waar je niets aan merkt, die altijd vrolijk doet en eigenlijk van nature tegen alle problemen in het leven vecht. Het heeft mij vaak geholpen, maar nu dus niet. Tegen kaal worden is niet te vechten, je moet, ook al wil je niet, accepteren dat het dus zo is.
Gewoon daar zijn en verdrietig mogen zijn, wat geeft dat lucht. Ook durven zeggen dat het niet normaal is wat je overkomt en jezelf tijdelijk wat rust en tijd geven om er aan te wennen. Voor mij was dit wel heel moeilijk, want ik had gelijk het gevoel m'n klas en collega's tekort te doen.
Hij heeft samen met mij gekeken waarom ik op deze manier reageer, je blijkt altijd volgens oude patronen problemen aan te pakken, maar aangezien dit niet zomaar iets is is het soms voor jezelf en je omgeving beter er toch anders mee om te leren gaan.
Ook ik vond de stap naar een psycholoog vreselijk moeilijk, ik was toch niet gek? Gelukkig kreeg ik na een aantal bezoekjes al complimenten over mijn 'geestelijk zeer gezond' zijn.
Ik zou zeggen, probeer het maar, als je het toch niet bij je vind passen kan je zo weer stoppen.
groetjes Assie

[ninja]

Precies,je mag zeer zeker kwaad zijn, ik denk dat dit ook heel goed is voor het te kunnen accepteren.Ik ben heeeel vaaak kwaad geweest en nu soms nog ,en dan denk ik ook waarom ik !!,grrr wat heb ik verkeerd gedaan.Het is gewoon iets waar je iedere dag mee te maken hebt,wat je geen dag vergeet.Maar ik heb door de jaren geleerd ,dat je het wel moet accepteren ,of je wilt of niet.Ik"probeer" zo positief mogelijk te blijven,je hebt maar een leven en dat kan je laten vergallen door deze K..ziekte,of je probeert er toch een zo fijn mogelijk leven mee te hebben .Mijn ervaring is door er zoveel mogelijk over te praten ik er beter mee om kan gaan ,je moet het zien als iets wat bij je hoort.Ik ben Ninja met die mooie pruik. ;)

[Marloes]

Bij mij heeft het vertellen aan andere mensen ook erg goed geholpen. Als je er open in bent dan vragen mensen er ook eerder naar en ik heb liever dat ze het aan mij vragen dan achter mijn rug om (dat gebeurt toch wel) maar als ik dat kan uitsluiten graag.
Ik ben ook bij een pscholoog geweest maar het klikte niet zo goed, en het duurde heel lang voor ik eindelijk eens een afspraak kon maken en toen had ik het niet meer nodig.
Ik praat ook over allelei zaken zoals kapsels en bikini lijnen, dan maak ik er ook altijd maar een grapje over. Tuurlijk denk je dan weleens kon ik ook maar gewoon naar de kapper net als ieder ander. Maar helaas en daar heb ik me bij neer gelegd.
Het accepteren is moeilijk maar wel het beste voor je zelf want dan kun je weer verder met je leven.

Ik zet mijn haar ook vaak af als ik thuis kom, maar als ik dan naar buiten wil zet ik hem gewoon weer op, daar doe ik niet moeilijk over. (maar ik plak mijn haar niet, dus dan zet je hem makkelijker op en af)

Marloes

[ninja]

Hoi Mariska ,ik weet niet ofdat er een praatgroep is voor mensen met AA,ik weet wel dat er een patientenvereniging is voor mensen met haarziekte,s (AAPV),en die organiseren een paar keer per jaar bijeenkomsten voor lotgenoten door het hele land.Misschien heb je hier wat aan.groetjes van Ninja

[Mariska22]

Hoi Ninja

Bedankt voor je tip, ik ben even naar de site geweest van de aapv en met ook direct lid gemaakt.

Groetjes Mariska

[Annelies]

Hoi Mariska,

Ik denk dat het absoluut helemaal niet gek is om eens te gaan luisteren bij iemand die er helemaal neutraal buiten staat en anders tegen de 'zaak' aankijkt. Klikt het niet, kun je nog altijd stoppen.
Zo iemand heeft ervoor geleerd om jou op een bepaalde manier tegen bepaalde dingen aan te laten kijken. Ik denk dat het veel langer duurt als je zelf telkens je ei kwijt moet bij vrienden en familie (alhoewel je dat toch ook wel moet blijven doen, blijven praten!) maar als je daar een paar gesprekken doet, kan dat al ontzettend veel schelen en kan je er misschien ook wel mee voorkomen dat je echt helemaal in een dip komt, waar je alleen ook weer veel moeilijker uitkomt.

Je hebt niets te verliezen, ik zou het proberen! Het is geen schande, er zijn zoveel mensen die af en toe eens een paar gesprekjes doen om weer even een extra bevestiging te krijgen of te voorkomen dat ze in een dipje komen. En dan niet alleen mensen met AA!!!

Als je het leuk vindt om ervaringen etc. te delen, ik vind lotgenotencontact ook erg waardevol. Vind het prettig om ervaringen te delen, van anderen te leren over hoe zij tegen bepaalde dingen aankijken of met bepaalde situaties omgaan.
Ik vind het erg jammer dat de AAPV er te weinig doet aan het meer bevordere van lotgenotencontact, gelukkig kan ik dat gemis hier een beetje opvullen!

(Owja en ik denk dat ik van jouw leeftijd ben!!)

grtz Annelies

[Webmaster]

Hoi Mariska,
Ik vind het erg jammer dat de AAPV er te weinig doet aan het meer bevordere van lotgenotencontact, gelukkig kan ik dat gemis hier een beetje opvullen!
grtz Annelies
Beste Annelies,

Zou je misschien willen/kunnen uitleggen wat je hier precies mee bedoeld?

Ik ben HaarWeb een aantal jaren terug begonnen met de visie om zoveel mogelijk samen te werken met diverse patïentenverenigingen op het gebied van haarproblemen. Je hoort van diverse kanten verhalen en ervaringen over hoe bepaalde verenigingen reilen en zeilen en ik ben n.a.v. je bovenstaande opmerking benieuwd naar hoe jij één en ander ervaart. Als je dit niet via het forum wilt delen, mag een PM-ettje ook.

Alvast bedankt.

Groetjes,

[Mariska22]

Hoi Annelies,

Bedankt voor je advies. Op het moment gaat het op zich wel lekker met mij (op mijn haar na dan :D ). Voor mijn gevoel heb ik daarom nu nog niet de behoefte om naar een psycholoog te gaan, maar als ik weer in een dip zal komen weet ik in ieder geval dat die mogelijkheid er is en dat het ook niet raar is om te doen.
In het begin had ik helemaal geen behoefte aan lotgenotencontact, maar sta daar nu steeds meer voor open, ook omdat het fijn is te weten hoe anderen er mee omgaan.
Ja, je bent idd ongeveer van mijn leeftijd, ik ben bouwjaar 81 en jij 80 zag ik?

Groetjes Mariska

[Annelies]

Hoi Mariska,

Fijn om te horen dat het goed met je gaat.
Het is echt geen schande om een paar gesprekjes te doen bij een psycholoog/psychiater, is tegenwoordig zelfs een trend om om de zoveel tijd een paar gesprekjes te doen, omdat men weer een 'dipje' heeft. Al is het maar dat je in 5 gesprekken bevestiging krijgt hoe je je rug het beste recht kunt houden, en hoe je kunt inzien hoe anderen nu met jou omgaan en hoe jij er het beste mee kan omgaan.
Als je wacht tot je echt in een dip zit ben je eigenlijk al te laat, dan duurt het ook weer veel langer dat je weer er helemaal bovenop bent. Als je bijvoorbeeld op korte termijn je 'bevestiging' en tips krijgt kun je juist je dip voorkomen! De psychologische effecten van AA worden echt heel erg onderschat. Maar dat is mijn mening, hoe ik er tegen aan kijk. Ik wil je niet pushen!

Lotgenotencontact vind ik ontzettend waardevol, soms hebben mensen iets aan mij, maar vaak leer ik weer van anderen en haarwerktips zijn zo waardevol!!
Wij zijn i.d.d. ongeveer even oud! Toevallig ook studente?

groetjes Annelies

[Mariska22]

Ik heb toch de stap gezet, heb vanochtend mijn huisarts gebeld, en moet volgende week eerst met hem praten voor doorverwijzing voor psycholoog.
Ik denk dat het toch beter is voor mezelf en mijn relatie, die staat op het moment behoorlijk onder druk door alles, hoe is dat bij anderen?

Groetjes Mariska

[Assie]

Goed van je Mariska, Eigenlijk durf je nu hardop te zeggen 'ik heb het moeilijk'en dat is heel moeilijk! Ik hoop dat het klikt en dat je er echt wat aan hebt.
En wat je partner betreft, bedenk dat als jij het moeilijk hebt het voor hem ook lastig is. Ook hij moet tijd krijgen om aan alles te wennen en met jouw verdriet om te leren gaan. Blijf vertellen wat je voelt, anders is het voor hem niet te begrijpen. Maar zorg er ook voor dat je samen weer eens iets leuks doet, iets wat niet met dat koppie te maken heeft.
Zet 'm op ;)
gr. Assie

[Annelies]

Hoi Mariska,

Hartstikke goed van je. Ik hoop dat het klikt en dat je er echt wat aan hebt.
Toen ik AA kreeg kwam mijn relatie ook heel erg onder druk te staan. Het is heel belangrijk om open en eerlijk tegen over elkaar te zijn, en af en toe samen eens iets leuks doen dat niet met AA heeft te maken.
(mijn vriend kon niet begrijpen wat de ziekte met mij deed, dat was ontzettend moeilijk). Ik weet nu dat het heel belangrijk is open en eerlijk tegen over elkaar te zijn, hoe moeilijk het soms ook is. (En alleen AA verwerken dat zou voor geen mens zo moeten zijn, de psychische gevolgen van AA worden echt onderschat).
Zet hem op meid!

groetjes Annelies

[Saar]

Goed plan Mariska: bekennen dat je het er moeilijk mee hebt..AA is het niet waard om er je relatie door laten te verpesten! Hopelijk heb je er wat aan.

De relatie met mijn vriend heeft nooit onder druk gestaan vanwege AA omdat ik al AA had toen ik hem leerde kennen. Hij was er ook bij toen ik mn eerste pruik uitkoos. We zijn er een beetje samen in gegroeid.

[Mariska22]

Vrijdag is het dan zover, ik moet dan met een riagg consulent praten en die gaat kijken wat het beste is voor me, ik vind het best wel eng. Maar ik zal zien hoe dat is.

Groetjes Mariska

[Assie]

:D
succes Mariska,
je zal zien, het valt echt wel mee...
en weet je.......ze hebben nog nooit iemand opgegeten ;)
nee, serieus..ik hoop dat het je zal helpen.
groetjes Assie

[Mariska22]

dank je :)

[Annelies]

En, meid hoe is het gegaan?? Klikte het een beetje?

[Mariska22]

Fijn dat je belangstelling toont, dank je.
Zaols ik al schreef, moest ik met een riaggconsulent praten die ging kijken welke hulp het best voor me is. Ik vond het bets raar om zo me verhaal te doen. Hij gaf ook aan dat mijn grootst probleem is angst, want ik bven behoorlijk huiverig geworden voor veel dingen.
HIj gaf aan dat een psycholoog mij het beste kon helpen ipv het riagg (wist al wel, maar dit was dus zijn advies), dus ik denk dat ik maandag maar even ga rondbellen of er ergens een korte wachtlijst is en hoe het zit met vergoedt worden enzo, dus als je nog een goede psycholoog weet in de buurt van kampen ik hoor het graag.
De stappen zijn in ieder geval gezet. ;)

groetjes mariska

[monique34]

Hoi Mariska,

Ik ben twee maanden geleden met mijn dochter naar een psycholoog geweest.
Op het moment is ze bijna kaal en omdat ze het naar mijn mening wel goed doet,maar ik bang was dat dit alleen de buitenkant was, ben ik met haar naar de psycholoog geweest.
Het kwam er op neer ( ze is nu 10) dat ik me geen zorgen hoefde te maken, ze schuilt zich niet op in haar kamer, heeft vriendinnen en gaat redelijk op school. Nu heb ik het persoonlijk niet zo op de psychologie, ik zit zelf in de zorg en kan het soms niet vatten. Ik dacht nu word ze wel helemaal uitgeplozen, maar na een half uur met haar gesproken te hebben kunnen ze bovenstaande achterhalen????
Het is toch ook maar net wat zo'n kind zegt, heeft nog helemaal geen vertrouwensband.....dus mijn ervaring hierin is niet zo positief....
Je moet het toch ook helemaal doen...tenminste zo voelt het...maar dat gaat ook wel lukken hoor....








Ik ben vanaochtend weer naar de dermatoloog geweest, en die gaf als optie een psycholoog te bezoeken. Omdat AA eigenlijk behoorlijk wat is, het is bij mij al geen areata meer , maar universalis, wat je moet zien te verwerken omdat het je werled behoorlijk op de kop zet, een psycholoog kan je er wat meer mee helpen.
Daarom is mijn vraag aan jullie of een van jullie ook een psycholoog heeft bezocht, en hoe die ervaringen zijn.

Alvast bedankt!

Groetjes Mariska[/QUOTE]

[Annelies]

Hoi Mariska,

Ja tuurlijk, we zijn tenslotte lotgenoten! Ben blij als ik in zoverre 'wat voor je kan doen'. Wat Monique34 zegt heb je in jouw geval weinig aan. Het gaat om jou en wat jij voelt. Ze heeft misschien wel gelijk dat een kind niet meteen een vertrouwensband heeft met zo'n persoon, en dat het maar net is wat het kind zegt, maar als het nou gewoon ook echt goed gaat met het kind?? Ik doel daar mee op dat iedereen op zijn eigen manier met AA en andere haarziekten omgaat. Kijk dat de een daarbij een klein steuntje nodig heeft van een psycholoog (en dat zijn er veel) is absoluut geen schande, en het is nog een jong kind, het kan goed zijn dat ze er op latere leeftijd wel behoefte aan krijgt.
Waarom zit je in de zorg? Je wilt toch andere mensen helpen?? waarom dan achterdocht naar de psychologie??

En inderdaad uiteindelijk moet je het ook allemaal zelf doen, maar eens een keer een 'steuntje of schouderklopje van een ander' (omdat je misschien geen vrienden en of familie hebt die weten hoe ze hier met jou over moeten praten en het dus ook niet doen of er zelfs mee omgaan alsof het een taboe is) is geen schande.

Ik hoop Mariska dat je er veel aan hebt, kan goed zijn dat je na heel weinig gesprekken al zo'n oppepper hebt gehad en dat het allemaal wat gemakkelijker wordt.

Veel suc6,
grtz Annelies

[Marloes]

IK ben ook bij een pscholoog geweest alleen op het moment dat ik het het hardst nodig had kon ik er niet terecht en toen ik er eindelijk doorheen was om een afspraak te maken, had ik het voor mezelf alweer opgelost. Dus voor mij heeft het niet gewerkt, ik vond het ook geen fijne vrouw en wilde dus ook geen vertrouwensband met haar opbouwen.

Maar het blijft zo, hoe meer je er over praat (met wie ook maar naar jou wilt luisteren) hoe beter voor jou en hoe makkelijker het in de loop van de tijd zal worden.

Je moet leren om het naast je neer te leggen en het los te zien van wie je werkelijk bent. Want jij bent nog steeds dezelfde met haar of kaal dat maakt niet uit. Van binnen ben je wie je bent en daar verandert niets aan.

Sterkte
En je niet schamen omdat je met iemand er over wilt praten, ook al is het die persoon zijn beroep om naar jou te luisteren.

Marloes

[Assie]

Hoi Mariska,

Ben benieuwd hoe het nu met je gaat.
groetjes Assie

[Mariska22]

Hoi Assie

hoe is ie?
Ik ben net terug van een weekje vakantie ( was overigens even heerlijk ff helmaal weg van alles).
Ben inmiddels nog steeds niet bij een psycholoog geweest, je wilt niet weten hoe waardeloos dat is om te regelen, ik heb me wat rond gebeld en diegene die door het ziekenfonds vergoed worden zaten met vakntie dus moet ik wachten tot begin september.

Op het moment moet ik zeggen dat het allemaal wel lekker gaat, ik begin zelfs op heel veel plekken al weer haar te krijgen, nog niet veel maar wel wat. Alleen kan ik hier nog geen hoop uit halen, want ik heb het al weleens eerder beetje gehad en toen viel het weer uit. maar nu is het wel meer dan toen, wat op mijn hoofd, wenkbrauwen benen en armen. Nou ja ik zal zien.
ook hoe dat met zo'n psycholoog afloopt (als het nog wat wordt).

groetjes mariska

[Assie]

hoi Mariska,

Wat jammer dat je zo lang moet wachten, maar prettig dat het met je haar momenteel wat beter gaat!!
Vakantie doet een mens inderdaad goed! moeten we vaker doen :D
succes verder
groetjes Assie

[Annelies]

Hoi Mariska,

Ik heb misschien een tip(je) voor je, als je nog studeert. Op jouw school
hebben ze een studentenpsycholoog (waarschijnlijk ook wel meer dan 1). Die zijn er speciaal voor studenten en kosten niets. Je kunt natuurlijk dan ook altijd
bekijken of daar iemand tussen zit waarmee het klikt!
Veel suc6,
grtz Annelies

p.s. anders is het nog effe geduld, helaas duurt het vaak zo lang... Probeer het, je geeft aan dat het beter met je gaat, misschien een paar gesprekken zodat je een beetje bevestiging en een steuntje in de rug hebt gehad en je lekker stevig in het leven kunt gaan staan!

[Mariska22]

Hoi Annelies,

Bedankt voor je tip, ik ben alleen niet meer student, dus ik moet toch nog fff wachten.

groetjes mariska

[Annelies]

***en???*** weet je al iets meer??
(ben nie ongeduldig ;)

[Mariska22]

hoi

nee nog niet
ik zal er volgende week ff achter aan bellen.

[Annelies]

Ha Mariska,

Hoe is het nu met je?
Jammer dat je niet meer van de voordelen van het studentzijnde
kunt profiteren.. maar ja alles heeft zijn voors en tegens!

groetjes Annelies