Mijn verhaal

[Nadine88]

Een aantal weken ontdekte mijn zus een enorme kale plek op mijn achterhoofd. Ik had het zelf nooit opgemerkt dus ik wist ook niet hoelang ik het kan.. Nu is het zo dat ik sinds mijn 13e de gewoonte heb om mijn haren zelf uit te trekken. Ik had nooit gehoord dat dit wel degelijk een psychische aandoening was.. Nadat ik weet had van de kale plek stopte ik onmiddelijk met trekken.. Ik heb het niet aan mijn ouders verteld omdat ik niet goed wist hoe ze zouden reageren

Nu, na veel opzoekwerk en het bekijken van de foto's die ik van mijn kale plek had gemaakt besefte ik dat het eigenlijk wel vreemd was.. Het was 1 grote ovale plek waar geen enkele haartje meer zat, het leek alsof dat stukje geschoren was, zo glad was het.. Verder heb ik nergens kale plekken of iets dergelijks..

Ik besloot hiermee naar mijn dermatoloog te gaan en zij bevestigde dat het alopecia was.. dit was 4 weken geleden.. Ze schreef me Xamiol gel voor een soort van cortisonen dat ik iedere avond op de kale plek moet smeren en er 's morgens moet afwassen.. Gisteren ben ik dan weer op consultatie geweest en er is supergoed nieuws!! Mijn haar groeit terug!! Momenteel is het nog dons en wit maar dit zal geleidelijk aan nog veranderen zei de dermatoloog.. Ik moet de behandeling nu 6 weken voortzetten!

Ik voel nu echt al haartjes op de plekterwijl het in het begin zijdezacht was!!