PDA

View Full Version : Hoe oud en hoe ernstig?


Tsol
17 mei 2004, 19:43
Hoe oud waren jullie allemaal toen jullie AA (universalis) kregen? En hoe ernstig hadden jullie het?
Ik weet wel dat dat allemaal verspreidt staat in andere topics, maar even centraal hier lijkt me wel handig :)

Bij mij begon het toen ik 16 en 6 maanden was... Het was (en is) niet zo ernstig bij mij... Heb nog steeds veel haar :) Alleen hier en daar een kale "band" over mn hoofd...

En bij jullie?

Webmaster
17 mei 2004, 20:09
Hoe oud waren jullie allemaal toen jullie AA (universalis) kregen? En hoe ernstig hadden jullie het?
Ik weet wel dat dat allemaal verspreidt staat in andere topics, maar even centraal hier lijkt me wel handig :)

Precies.... en dit is nu precies de reden waarom het mij een goed idee lijkt om het 'ziekteverloop/geschiedenis' op te nemen in het HaarWeb Profiel van onze leden. Zodoende hoef je niet allemaal verschillende threads af te zoeken naar deze info : je kunt dan in de toekomst alles terugvinden in de profielen, waar het feitelijk ook thuishoort.

jackie
17 mei 2004, 23:36
En hoe doen we dat. Als ik nou naar mijn profiel ga zie ik wat ik gepost heb en mijn verjaardag enzo staan, maar ik zou niet weten hoe ik iets moet wijzigen???

En ik ben niet blond hoor. (niet meer)

groetjes Jackie

Webmaster
18 mei 2004, 08:45
En hoe doen we dat. Als ik nou naar mijn profiel ga zie ik wat ik gepost heb en mijn verjaardag enzo staan, maar ik zou niet weten hoe ik iets moet wijzigen???

En ik ben niet blond hoor. (niet meer)

groetjes Jackie Dit is een idee wat wij (moderators en webmaster) momenteel aan het bespreken zijn om in de toekomst te implementeren op HaarWeb. Het is op dit moment nog niet mogelijk.

Tsol
18 mei 2004, 15:47
Dit is een idee wat wij (moderators en webmaster) momenteel aan het bespreken zijn om in de toekomst te implementeren op HaarWeb. Het is op dit moment nog niet mogelijk.
Wil daarom ieder maar gewoon even reageren op mijn vraag? :)
Ben nogal nieuwsgierig...

jackie
19 mei 2004, 09:34
Hoi,

Ik ben nu 37 en de eerste keer kreeg ik AA toen ik 20 was of zo, weet ik eigenlijk niet zo goed. Het waren maar een paar plekjes die ik met mijn eigen haar kon camoufleren. December 2001 kreeg ik weer een plekje en dat werden er steeds meer. In januari 2003 heb ik een pruik gekregen en die draag ik nu. Heb nog enkele plekken haar op mijn hoofd, welliswaar verspreid.Lijkt net een wereldbol.
Naast mijn AA heb ik ook diabetes (insulinepomp) traagwerkende schildklier, en exceem.

Dat was mijn geschiedenis in een notedop.

Groetjes Jackie

maantje
22 mei 2004, 21:50
Hoi Tsol,zet het ook maar ff hier neer dan.ben 41 jaar en heb op 14 febr. van dit jaar het eerste kale plekje ontdekt en 7 april mijn haarwerk gekregen.het ging zo snel dat ik met hoofddoekjes op moest lopen om de kale plekken te verbergen maar op het laatst kon ik de kale plekken niet meer verbergen.Elke keer met douchen kon ik grote plukken haar eruit halen dat ik helemaal in de stress schoot..had wel zalf en shampoo van de dokter maar dat werkte totaal niet.Toen heb ik besloten dat dan alles er maar af moest..veel gehuild hoor..naar de dokter en verwijzing gekregen voor een haarwerk.Toen ging het heel snel..vrijdags uitzoeken en dinsdags alles eraf..heb het er heel moeilijk mee gehad..en nu probeer ik er niet bij stil te staan maar ben het goed zat om of met een pruik op te lopen of met sjaaltjes :crybaby: Wat ik maar niet snap in deze tijd dat ze niet gewoon een pilletje kunnen uit vinden en dat dan alles weer goed komt..ik heb dus A.A..groetjes Marjan

Mariska22
23 mei 2004, 11:09
Hoi Tsol

Bij mij begon aa toen ik een jaar of 15 was, het was toen af en toe een klein plekje. Ik ben nu (bijna) 23. September 2003 ontdekte ik weer een plekje en ben er toen mee naar de dokter gegaan, en toen werd het binnen twee week zo erg dat het niet meer te camoufleren viel. Heb toen ook een pruik gekregen, en naarmate ik de pruik droeg zijn de paar plukjes die ik nog had ook uitgevallen, ik heb nu overal bijna geen haar meer.

Groetjes Mariska

Tsol
23 mei 2004, 14:22
Zoals jullie misschien gelezen hebben, Ik heb het dus niet zo ernstig.
Althans zo lijkt het...
Bij mij ben ik denk ik gewoon "ziek" geworden doordat ik ontzettend deprisief was...
Ik miste een bepaald persoon in mn leven. Gelukkig heb ik die persoon laatst weer ontmoet en ben ik ook erg gelukkig.

Denken jullie dat het mij nog goedkomt?

Enigste wat ik kan doen is hopen en er het beste van maken.

Ben nu in ieder geval stuk gelukkiger... De tijd dat ik hier begon met berichten plaatsen was ik ontzettend depri, nu niet meer gelukkig. Mn naam op dit Forum is nog wel een afstammeling van mijn deprisiviteit :P (Tsol = Lost)
Naja, ik heb weer genoeg gezegd.

Ik wens jullie allemaal bijzonder veel sterkte, en ik hoop voor jullie, net zoals voor mezelf dat het allemaal weer goedkomt. Want ik heb zon gevoel dat niemand hier het heeft verdient :)

Saar
8 juni 2004, 20:32
was 12 toen het begon (ben nu 19), eerst paar kleine plekjes en nu 7jaar later bijna helemaal kaal, ik scheer het nu ook zelf helemaal af.

Ik denk niet dat het bij mij ooit helemaal weg gaat maar ach..life goes on! :)

maantje
9 juni 2004, 10:06
hoi,ik sluit me bij Saar aan..ik heb nu zoiets van tja het is vervelend maar ik kan me er wel druk over maken maar dat helpt ook niets.Ik had van mezelf niet verwacht dat ik het zo snel zou accepteren en er zal ook nog weleens een andere periode komen maar ik zit nu lekker in mijn vel en mijn haar zit altijd goed :D en heb mijn web-log nu ff tijdelijk gesloten,heb het heerlijk van me afgeschreven.groetjes Maantje

tinny
9 juni 2004, 14:54
hey,
Ik wil gewoon even reageren, ik ben nu momenteel 14 jaar, en ik heb alopecia areata totalis, ik ben volledig kaal, Ik was 8 jaar toen ik voor de eerste keer kale plekjes kreeg, ik heb enkele jaren, tot begin oktober 2003 gewoon kale plekjes gehad die ik nog heel goed kon verbergen, maar nu ben ik helemaal kaal. Ik draag een pruik.

Ik zou graag eens willen babbelen met mensen die alopecia areata hebben, voeg me maar toe montecchi89@hotmail.com of je nu enkele kale plekjes hebt of volledig kaal bent maakt mij nie uit, ik wil gewoon met mensen praten die ook alopecia areata hebben dus voed me gewoon toe en stuur een mailtje zodat ik weet wie je bent ;)

groetjes
Tinne :D

MC Patrick
10 juni 2004, 14:08
Bij mij begon het op mn 18e, en het is nu bijna een jaartje aan de gang, ben nooit helemaal kaal geweest (ik scheer het wel helemaal kaal) en heb verder al mn lichaams haar nog wel. Ik heb nog steeds de hoop dat het ooit weer over gaat. Alleen zit ik er niet meer op te wachten zoals ik wel altijd deed toen ik het net had. Mocht de situatie zo blijven als hoe die nu is, dan accepteer ik dat ook.

Veel sterkte iedereen!

Groetjes Patrick.

AE3
11 juni 2004, 19:58
Hoi,

Ik ben 26, het is bij mij (denk ik) 2 maanden geleden begonnen, ik heb het eind mei ontdekt. Heb 1 kale plek ter grootte van de doorsnede van een biljartbal. Het haar om die plek valt uit, maar ik heb wel van dat aaibare babydons op de plek zelf groeien.

groetjes Annemarie

yvonne
22 juni 2004, 16:56
hallo,
Ik wil ook wel wat toevoegen.
Ik was 32 toen mijn haar begon uit te vallen en binnen een jaar was ik helmaal kaal en bleek tot overmaat van ramp dat ik alopecia areata totalis had en moest ik helemaal haarloos door het leven.
Toch is alle haar weer teruggekomen.(ik ben nu 38)
Sinds 11 maanden heb ik geen pruik meer en heb ik nog maar 1 kaal plekje maar die zie je niet
Dus houd moed en blijf positief denken
Het kan goed komen je ziet het aan mij.
groetjes : Yvonne

WendyZ
23 juni 2004, 13:54
Bij mij is het in oktober 2003 begonnen toen ik in een stressvolle periode zat en was ik eerst alleen het haar aan de achter/onderkant van m'n hoofd kwijt en m'n rechterwenkbrauw. Dat is bijna allemaal weer aangegroeid maar afgelopen oktober kreeg ik een kaal plekje bovenop m'n hoofd en achter m'n oren en ben ik in 3 maanden tijd kaal geworden. Ik heb eerst een synthetische pruik gehad en heb nu een echte met lange haren die me goed bevalt. Verder heb ik getatoueerde wenkbrauwen en eyeliners. Helaas heb ik AA universalis dus nergens haar mee en ben ik pas geleden ook gediagnosteerd met Vitiligo. Wat ik eigenlijk bijna nog erger vind dat AA omdat ik allemaal witte plekken in m'n gezicht kan krijgen.
Afijn, ook hier valt wel weer mee te leven.

Groetjes,

Wendy :)

elena1
30 juni 2004, 11:48
Yvonne, zou je in het kort jouw "ziektebeeld" eens willen schetsen.
Ik heb namelijk nog niemand gevonden die overeenkomsten vertoont met mijn ziektebeeld, en jij wellicht wel.
Bij mij is het op m'n 35e begonnen en ik steven af op totale kaalheid.
Ik weet me geen raad.
Bij mij zijn het dus geen plekken maar is het haaruitval diffuus. En ik kom niemand tegen die dat heeft.
Wenkbrauwen en wimpers zijn inmiddels gehalveerd.

Groetjes, Elena1

tinny
30 juni 2004, 12:25
Yvonne, zou je in het kort jouw "ziektebeeld" eens willen schetsen.
Ik heb namelijk nog niemand gevonden die overeenkomsten vertoont met mijn ziektebeeld, en jij wellicht wel.
Bij mij is het op m'n 35e begonnen en ik steven af op totale kaalheid.
Ik weet me geen raad.
Bij mij zijn het dus geen plekken maar is het haaruitval diffuus. En ik kom niemand tegen die dat heeft.
Wenkbrauwen en wimpers zijn inmiddels gehalveerd.

Groetjes, Elena1

Hey Elena,
dit berichtje was wel niet voor mij bedoeld, maar ik ben helemaal kaal en heb geen wimpers en wenkbrauwen meer, IK ben wel geen 35 jaar maar ik ben 14 jaar (misschien toch wel enkele overeenkomsten (buiten de leeftijd))
groetjes Tinne
(montecchi@hotmail.com)

eboTT
1 juli 2004, 15:56
ben er 32, in augustus '03 had ik nog geen alopetia, op 9 maanden was ik volledig kaal, enkel nog enkele plukjes op mijn benen.

jennifer
1 juli 2004, 17:48
Beste Elena,

Bij mij is de haaruitval ook diffuus. Waarschijnlijk A.Androgenetica, Volgende week weet ik het zeker, na de uitslag van een hormoon- en bloedtest. Wanneer dat allemaal goed is, dan ben ik verder dus gezond en blijft dit als enige mogelijkheid over . Bij mij is het een jaar geleden begonnen na het stoppen met de pil. Het zit voorzover ik weet niet bij mij in de familie, dus vraag ik me af hoe ik er aan kom. Dat je er niet weer af komt wordt me langzamerhand wel duidelijk.
M'n haar blijf gewoon flink uitvallen vooral tijdens het wassen en wanneer ik het daarna uitborstel, toch gauw zo'n 300 haren. Het hangt als een zwaard van damocles boven je hoofd; wanneer ben ik echt kaal? Ik heb nog wel wenkbrauwen en wimpers. Tussen m'n haar zitten ook heel veel korte haren, verspreid over m'n hele hoofd.
Ik probeer er niet steeds aan te denken om niet in paniek te raken, maar dat valt (nu) nog niet mee. Ik ben nu 48 jaar en hou mezelf maar voor de gek door te denken dat het de overgang wel zal zijn.
Misschien heb je iets aan dit verhaal?

Groeten , Jennifer:confused: :confused: :confused:

*Liejvurd*
6 juli 2004, 16:23
Haaj, K zal ook ma ff zeggen wanneer k het kreeg. Ik ben nu 15 en ontdekte een grote,kale plek in November 2003.(toen was k nog 14) Toen zagen we ook dat aan de achterkant ook al kale plekjes waren. Dussss....:S

Baaj,Baaj

elena1
7 juli 2004, 16:31
Hallo Jennifer,

Ik ben blij dat ik eindelijk eens iemand tref die ook diffuus haarverlies heeft.
Bij mij werd namelijk ook eerst diagnose Androgentica gesteld omdat het geen kale plekke betrof.
Echter het haar valt nog steeds diffuus uit en ook m'n wenkbrauwen en wimpers. In september vorig jaar is het begonnen met haaruitval. In januari begonnen ook de wimpers en wenkbrauwen. Ik heb ijzer en vit. B geslikt, kalcium, kiezelzuur, vitamine C, chinese kruiden, mycoplex maar niks heeft geholpen. Ik denk dat je immuunsysteem alleen zichzelf kan repareren.

Ik heb nu nog ongeveer 1/6 van m'n haren over en de helft van m'n wenkbrauwen en wimpers. Bij mij is er alleen aan de voorkant nieuwe haargroei maar die valt net zo snel uit als de rest.
Voor jou is er wellicht nog hoop omdat je over de hele hoofdhuid haargroei hebt.
Ik heb de hoop voor mezelf langzaam opgegeven.
Bedankt voor je reactie.
Groetjes, Elena

Erik21
15 juli 2004, 23:27
Nou.. inmiddels ben ik 22 geworden, hier even een update :-)

Ongeveer anderhalf jaar geleden, januari 2003 had ik een klein kaal plekje op mn hoofd.. Al snel breidde dit zich uit tot meerdere plekken die vervolgens naar elkaar toe groeiden. Ik ben in die periode doorverwezen naar een specialist die me difencypron voorschreef.
Na een aantal weken van experimenteren kwam ik op 1 maal per week een oplossing met 1% difencypron op mijn hoofdhuid smeren.
Vanaf april 2003 was ik helemaal kaal. Ik had nog wel wat haar maar ik heb me gewoon kaalgeschoren.
Ergens eind september begonnen er weer wat zwarte stoppeltjes op mijn hoofd te verschijnen, wat was ik blij zeg! Beetje bij beetje kwam alles weer terug, en vanaf november heb ik het weer laten groeien.
Inmiddels heb ik weer een mooi bosje haar, voorlopig hou ik het redelijk kort aangezien ik nog steeds dat spul op mijn hoofd moet smeren totdat mijn baardgroei ook helemaal hersteld is.
Het enige wat ik nog aan haar mis nu is een stukje baardgroei onder mn neus, op mijn kin en er mist nog een stukje wenkbrauw.
Daar groeien ondertussen weer wel donshaartjes dus het zal niet al te lang meer duren voordat dat ook weer bij het normale is.
Ik zit echt een stuk lekkerder in mijn vel tegenwoordig!
Wat ik trouwens wel merk, is dat wanneer ik last krijg van stress (op mijn werk) dan begint het meteen weer een beetje te jeuken, en dan vooral in bij de plekken die nog niet hersteld zijn (kin, wenkbrauw). Stress moet ik zien te vermijden dus!

Zo, ik ben mn verhaaltje weer eens kwijt :-)

Als iemand zin heeft in een gesprekje, voeg me dan even toe op msn (xxx)
Ik heb eigenlijk nooit met iemand 'gepraat' die dit ook heeft/had.

Sterkte aan iedereen, groetjes Erik

francisca82
11 augustus 2004, 17:04
hoi,


Ik kreeg aa in eind 2000, ik was toen net 18jaar. Het begon met 1klein kaal plekje dat ontdekt werd bij de kapper. Dit heb ik erg lang kunnen bedekken.

In het voorjaar van 2001 begon ik steeds meer kale plekken te krijgen. Overdag droeg ik vaak een pet en 's avonds als ik uitging deed ik veel gel in me haar om de plekken te bedekken.

Toen dit ook niet meer lukte ging ik hoofddoekjes dragen, hier heb ik veel positieve reacties op gehad. Ze vonden het maar knap dat ik zo uit durfde te gaan. Maar hoorde ook weleens negatieve reacties, maar hoe langer ik aa had.des te beter kon ik het allemaal verdragen.http://www.haarweb.nl/forum/images/icons/icon9.gif
Een half jaar lang heb ik bij een dermatoloog gelopen, die mij behandelde met een prikkeltherapie. Helaas werkte dit niet. Ik kreeg alleen maar bijwerkingen, zoals een strak getrokken hoofdhuid.op gezette lymfeklieren in me nek en bij me lies, dus moest er onmiddelijk mee stoppen.

Na anderhalfjaar dragen van hoofddoekjes, besloot de dermatoloog mij door te verwijzen naar een haarinstituut.
Daar heb ik een uitgebreid gesprek gehad over de beste oplossing, ik wilde eigenlijk geen haarwerk.
Maar nu heb ik al weer ruim 2jaar een haarwerk voor me hele hoofd.
Het bevalt erg goed, natuurlijk wil het weleens niet zitten en ik heb ook weleens erge klitten erin gehad.
Vorige week nog moest ik zelf vanuit mijn vakantie-adres terug komen naar het haarinstituut, omdat ik zulke erge klitten in me haarwerk had.
Ik ben erg blij dat er zulke methodes bestaan!http://www.haarweb.nl/forum/images/icons/icon10.gif

Groeten,

Francisca

Kiandra
6 september 2004, 01:07
Hallo allemaal,

Ik heb deze site net gevonden(dus komende dagen nog genoeg te lezen:-)
Ik ben 35 jaar en heb AA sinds mijn 6 jaar.
Van kleine kale plek in 2 weken naar geheel kaal, ook wimpers en wenkbrouwen waren weg.
Nu al jaren her en der wat stoppels maar zet gewoon niet door.
maar we blijven hopen.

groetjes Kiandra

tinny
6 september 2004, 19:06
Hallo allemaal,

Ik heb deze site net gevonden(dus komende dagen nog genoeg te lezen:-)
Ik ben 35 jaar en heb AA sinds mijn 6 jaar.
Van kleine kale plek in 2 weken naar geheel kaal, ook wimpers en wenkbrouwen waren weg.
Nu al jaren her en der wat stoppels maar zet gewoon niet door.
maar we blijven hopen.

groetjes Kiandra
Hoi Kiandra,
ik heb ook stoppels, maar ze zetten ook niet door, alee ik weet niet zeker dat het sttoppels zijn, maar ik denk het wel, zo dadelijk, vanavond moet ik naar de dermatoloog, en hopelijk weet ik dan meer...
Ik ben bijna15 en heb dit sinds m'n 18 jaar...ik ben nu bijna een jaartje volledig kaal :confused: maar ik blijf hopen!!

liefs...

snuiteke
17 september 2004, 13:19
hoi

ben een 41 jarige vrouw uit limb (belgie)en kamp ook met alopecia andrognetica
heb een jaar of 12 geleden ontdekt dat mijn haar steeds fijner werd .
ik had halflanghaar tot december 2003 toen heb ik besloten om het wat korter te laten knippen
sinds december 2003 en april was mijn haar zo ferm achteruit gegaan dat ik besloten heb een haarstukje te laten maken .
ik draag sinds juni een halflange haarstukje en het bevalt me wel ,ja ok het is soms ook wel eens tieren en vloeken totdat het haar terug mooi glad valt maar hey ik bekijk het positief je kunt van een kort koppie een lange weelderige haardos omtoveren met krullen ,steil enz...en mijn omgeving?? bwa ja die heeft het niet eens in de gaten
ben ook zeer goed geholpen geweest door een haarkapper uit nazareth ,daar hij zelf kampt met het probleem snapt hij heel goed waar naar de mensen streven met zulke problemen ,nu is te hopen dat mijn wenkbrauwen en wimpers intact blijven ...zoniet?? tja dan vinden ik er we iets op hé

Lies86
18 september 2004, 11:53
Ik was 2 toen er een kale plek op mijn hoofd gevonden werd, hier is tegen mij nooit wat over gezegd. plek trok weer bij.
Toen ik 10 was kreeg ik een grote kale plek (10x2 cm) boven op mijn hoofd.
Omdat mijn vader ook AAU heeft. was het voor ons al snel duidelijk dat ik misschien ook wel helemaal kaal kon worden. Nog niet wetende wat ik precies had.
Deze plek trok na een jaar ook weer dicht. in groep 8 (was toen 12) vonden we hier en daar wat kleine plekjes.
toen ik net 13 was, en in de brugklas zat is mijn haar in 1 week tijd voledig uitgevallen. op wat plukken op mijn hoofd na.
Mijn haar is nog 2 keer in zijn geheel terug gekomen, en gisteren voor de 3e keer weer afgeschoren.

Annelies

Evi
27 oktober 2004, 18:50
Hoi,

Ben pas nieuw op dit forum van vandaag dus daarom mijn late reactie...

Ik ben nu 27 jaar en heb AA sinds mijn 3 jaar. Ik herinner mij niets van toen maar het zou begonnen zijn met flokken haar die 's morgends op mijn hoofkussen lagen. Heel mijn hoofdhaar, wenkbrauwen en wimpers waren op den duur weg. Nu "alleen nog" mijn hoofdhaar...
Sindsdien heb ik heel wat geprobeerd. Tussen de periode van 3 jaar en ongeveer 17 à 18 jaar heb ik diëten gevolgd, tientalle zalfkes geprobeerd, de Puva, kinderpsychiater, handopleggingen, ...
Sinds mijn 18 jaar ben ik gestopt met zoeken naar een oplossing en ben ik gaan aanvaarden dat ik zo verder zal moeten. Ik was het beu om telkens weer hoop te krijgen wanneer iemand iets nieuws voorstelde om uiteindelijk toch weer te horen te krijgen dat het niet lukte. Soms kreeg ik wat dons op mijn hoofd, maar dat was sneller weer weg dan dat het er gekomen was...
Nu vind ik het heel spijtig dat ik geen haar heb, maar heb ik het aanvaard. Ik denk maar aan al de andere ergere dingen die een mens kan overkomen en ben dankbaar dat ik al bij al nog gezond ben.

Groetjes,
Evi
Xxx...

marjolein17
27 oktober 2004, 21:16
Hallo, ik ben ook nieuw op de site en ik vraag me iets af...
Ik ben nu 17 en in mei dit jaar ontdekte ik een kaal plekje op mijn voorhoofd en in juni op mijn achterhoofd. Deze plekjes zijn beide weer teruggegroeid maar 2 maanden terug werd het op mijn achterhoofd kaal, mijn haargrens is ongeveer 5 cm omhoog gegaan. Ik heb ook nog 1 kale plek rechtsvoor en mijn nagels zijn aangetast. Ik ben gister bij de dermatoloog geweest, en zij heeft mij op de kale plekken injecties gegeven, hopen dat deze helpen:D ook heb ik bloed laten prikken om te onderzoeken of ik misschien iets aan mijn schildklier heb of bloedarmoede etc. Over 4 weken krijg ik de uitslag van het bloed en krijg ik nieuwe injecties.
Is het zo dat de kans dat ik kaal word erg groot is? Ik lees op de site namelijk vooral over AA totalis.

groetjes marjolein

Tezza
1 november 2004, 18:01
Hej allemaal, ik ben Tessa uit Zeeland, Vlissingen en ik heb (voor zo ver ik weet) sinds mn 8e alopecia areata.
Het begon toen ik bij de kapper een bobline wilde (vanachter hoog opgeschoren).. dit was in in die tijd.. de kapster zag toen plekjes aan de achterkant van mn hoofd en zei dat tegen mijn moeder.
Ik ben er toen niet van op de hoogte gebracht (snap nog steeds niet waarom, misschien ishet beter geweest, misschien niet?)
maar merkte toen ik een jaar of 13 was dat mijn haar verschrikkelijk uit begon te vallen zomaar..
Mijn moeder had dit ook rond een jaar of 15 en waarschijnlijk zit het bij dus in de familie want mijn nichtje heeft het ook heb ik net vernomen..
Maar het bleef dus maar uitvallen (niet echt in plekken maar gewoon btje overal..) en de helft van mijn volume verdween.
Gelukkig ben ik gezegend met een bos krullen dus ik kon de kale plekjes die later kwamen meestal wel redelijk verbergen.
sinds een paar maanden zijn er nou delen van mijn wenkbrauwen weg, dat is wel goed te zien jammergenoeg :(.
Verder heb ik er nou geen grote problemen van, alleen kleine kale plekjes altijd een paar..
Ik heb wel gemerkt dat als ik een nieuwe vriend had ofzo ik blijkbaar meer stresste en dat dat wel doorwerkte op mijn haar..
Ik heb niet veel medicijnen gebruikt, mijn arts zei dat er eigenlijk niks was wat echt zou helpen.. wel een keer coricostoroiden maar als ik daar mee zou stoppen zou het weer uitvallen dus daar ben ik ook na een tijdje maar mee opgehouden (was super duur geloof ik).
Naja, Ik ben nou 17 en ik kan er dus mee leven dat ik AA heb..

Tezza
1 november 2004, 18:09
heej marjolein, ik ben geen expert maar ik las op verschillende sites dat bij de ernstigste vorm (a totalis) dat dan vaak de nagels worden aangetast..
bij areata (wat ik zelf heb..) heb ik daar voglens mij niks over gehoord.
ik heb er zelf ook geen last van (nagels dan)

Volgens mij is het verder niet bekend hoeveel mensen er areata hebben en hoeveel totalis omdat het soms ook afwisselt..
Misschien dat je altijd areata houdt (hopen maar) maar misschien ontwikkelt het zich ook tot totalis..
Veel succes er mee in iedergeval!
Groetjes
Tessa

Marit
28 december 2004, 14:03
't Begon bij mij op m'n 13e en tot m'n 17e is het nog wel eens teruggegroeid, maar daarna is 't allemaal weggebleven. Op zich wel een verademing, want elke keer valse hoop is kut. Waar ik wel nog steeds van baal (ik ben nu 36) is dat mijn wimpers en wenkbrauwen ook weg zijn.

Tezza
28 december 2004, 16:55
Eej marit, ja wenkbrauwen doen veel voor je gezicht en dat merk je pas als ze weg zijn heb ik zelf tenminste ervaren.
maar heb op internet wel zitten surfen voor nepperds maar die zagen dr echt niet uit en waren nog hardstikke duur ook.
verder zijn ze dr vaak maar in 8 tinten en die pasen dan net weer niet bij jouw kleur.. Bij tekenen kan ik zefl niet.. en vind ik er vaak ook erg nep uit zien.
:S lastig dus.. :confused: Sterkte!

Lies86
28 december 2004, 18:49
Hey mensen!!

Even voor de duidelijkheid,
je hebt 3 soorten AA.
Alopecia betekent mannelijk en Areata betekend pleksgewijs.
Mannelijke pleksgewijze kaalheid dus.
Alopecia Areata = Pleksgewijze kaalheid. De plekken wisselen van maat vorm en plek op je hoofd. De kans van teruggroei bij deze vorm van AA is wat groter dan bij de andere vormen.
Alopecia Areata Totalis = Haaruitval over je gehele hoofd. (inclusief gezicht) Je haar valt over je hele hoofd uit, de plekken breiden zich uit zodat je helemaal geen haar meer hebt op je hoofd. (soms nog een beetje hier en daar maar dat hoeft niet.)
Alopecia Areata Universalis = Je bent over je gehele lichaam haarloos.
Sommige mensen hebben plekken over hun hele lichaam bij andere valt het haar over het hele lichaam helemaal uit. (zoals bij mij)
Van kruin tot teen is mijn haar helemaal weg!!
Dit is naar mijn mening dus de ernstigste vorm van AA.

Bij alle 3 de vormen van AA kan je haar altijd weer terug komen.
Maar niemand weet voor hoelang, in welke volgorde en of je haar gewoon terug komt of heel dun.
Als je je haar eenmaal terug hebt kan het ook altijd weer uitvallen.
dit kan in een periode gebeuren van een jaar. Maar ook binnen een week.
(dat was bij mij de 1e keer zo)
Tot nu toe is er geen concrete behandelswijze voor AA gevonden.
Niets helpt (blijvend).
Afwachten dus!!

Ik heb ook erg last van afbrokkelende nagels. ze zijn erg dun en zelfs met een veil krijg ik ze vaak niet normaal kort.
Altijd breken er stukjes af
Beetje jammer!! Zelfs lakken met nagelverharder helpt niet.
Ook ik heb geen wenkbrouwen en wimpers meer.
Wenkbrouwen vind ik niet zo heel erg.
Ze waren zo licht blond dat je ze toch niet zag.
Wimpers vind ik erger, al is daar ook goed mee te leven.
Ik draag geen pruik en ben totaal kaal, maar door het geen wimper hebben ben je echt kaal!!
Jullie mogen me wel toevoegen op msn als je wilt!!!
Mijn adres staat onder mijn profiel.. mocht het niet lukken dan hoor ik het wel!!

Ik hoop dat ik nu wat duidelijker gemaakt heb wat de verschillende soorten van AA inhouden.
Marjolein: ik hoop dat de artsen je kunnen vertellen hoe groot de kans is dat je totaal kaal wordt!!! Soms lijkt het erop dat je helemaal kaal wordt en dan komt het opeens terug!! of andersom natuurlijk! Ik zou zeggen probeer je niet al te druk te maken! Want stress kan helpen bij het uitvallen van je haar. (maar dit is nooit echt bewezen.) Verder raad ik je aan het forum eens goed te doorspitten. (naja het AA gedeelte dan) Want daar kan je best eens nuttige info vinden (ik in ieder geval wel!!)
Heel veel sterkte!! En weet dat je met vragen altijd hier op het forum terecht kan!!

Groetjes lies
Ps op mijn profiel kun je ook mijn website vinden.. daar zijn foto's van mezelf, mijn eigen verhaal en info over AA te vinden!!

Marit
28 december 2004, 19:44
Eej marit, ja wenkbrauwen doen veel voor je gezicht en dat merk je pas als ze weg zijn heb ik zelf tenminste ervaren.
maar heb op internet wel zitten surfen voor nepperds maar die zagen dr echt niet uit en waren nog hardstikke duur ook.
verder zijn ze dr vaak maar in 8 tinten en die pasen dan net weer niet bij jouw kleur.. Bij tekenen kan ik zefl niet.. en vind ik er vaak ook erg nep uit zien.
:S lastig dus.. :confused: Sterkte!Mijn wenkbrauwen heb ik jaren geleden wel laten tatooeren. Dit is echter niet zaligmakend, want de kleur ervan verkleurt snel. Toch is het wel handig omdat je op die manier toch 'n aanzetje hebt waar je met 'n bruin getint potloodje snel nog iets van kunt maken. Makkelijker dan wanneer er niets zit in elk geval. En m'n ogen zelf teken ik met zwart oogpotlood waardoor vanaf 'n afstandje in elk geval niet opvalt dat ik geen wimpers heb.

aurelie
30 december 2004, 11:01
hallo allemaal,
ik ben aurelie en ik hab al aa van toen ik 2.5jaar was(ben nu 15 jaar). Mijn haar is nog nooit helemaal uitgevallen, mijn wimpers en wenkbrauwen wel.
je mag mij altijd toevoegen op msn ( aurelietjeuhb@hotmail.com) :D
dikke kussss Aurelie
XXXXXXXXXXX

stefanie s
2 januari 2005, 12:01
hey tsol

toen ik negen jaar was (in 1990) kreeg ik na het overlijden van mijn grootvader twee kale plekken op men achterhoofd. Het waren toch wel plekken van drie a vier centimeter diameter. Maar omdat ik lang haar HAD... konden deze twee plekken goed verborgen worden door mijn andere pak haar. Ik ben er toen mee naar de dermatologe geweest en zij heeft er gewoon iets opgesmeerd (vloeibaar goedje) waardoor het redelijk snel allemaal terug goed kwam. Op mijn twintigste (een half jaar na het overlijden van mijn grootmoeder) is het terug begonnen. Ditmaal met een kale plek achter mijn linker oor. Ik wist meteen wat het was en dus begon ik enorme schrik te krijgen da het ditmaal erger zou zijn dan de vorige keer. Zeer snel is mijn haar onderaan (vanaf de helft van mijn achterhoofd) volledig uitgevallen. Snel daarna begon het vanboven op mijn hoofd énorm veel pijn te doen als ik door men resterende haar wilde gaan met mijn vingers (heb er serieus van afgezien)...op iets meer dan een maand was ik volledig kaal... Een extra moeilijkheid voor mij is, dat ik dochter ben van kappersouders, dus ik kwam continue in aanraking met haar en haarproducten. Voordien toen ik nog haar had, liet ik ze nooit los... ik stak ze altijd op en nu heb ik deze mogelijkheden allemaal niet meer met mijn pruik...alhoewel ik ze ook opsteek hoor, maar dat is helemaal niet hetzelfde... Ben dus nu drie jaar kaal... heb allles van testen al bijna gehad en mijn vertrouwen in de medische wereld is zo goed als weg. Het steunt me wel énorm te vernemen dat er nog meerdere mensen zijn zoals ik...
Heb o.a. van een arts te horen gekregen dat er naar aa geen onderzoek gedaan wordt omdat de ziekte niet levensbedreigend is... het enige onderzoek dat ze ernaar doen is in duitsland en amerika volgens haar... dit stemt me wel droevig want zoals jullie ook wel weten is het absoluut niet prettig om 's avonds je 'dode kat' aan de kapstok te hangen om ze de volgende dag terug op te moeten zetten om een beetje toonbaar buiten te kunnen gaan...
Maar ja! Hou jullie allemaal taai en blijf hopen in een goede afloop van ons harig probleempje ! groetjes stefanie