View Full Version : Wat als je geen middeltjes meer wilt?
Ik ben een vrouw van 37 jr. en heb 20 jr. AA. Door de jaren heen heb ik allerlei middelen geprobeerd om de haaruitval te remmen, maar zonder resultaat. (Overigens heb ik nooit hormoonpreparaten gebruikt) Mijn zwangerschappen hebben geen positief effect gehad op mijn haaruitval. Nu ben ik zover dat ik er steeds meer over denk om mijn haren af te scheren. Wie is ook op dat punt aanbeland of wie heeft hier ervaring mee?
Hoi Christa,
Bedoel je je haar afscheren en dan met bloot hoofd door het leven of bedoel je als gladde basis voor een haarwerk?
Groet,
Juul
Ik bedoel afscheren, kaal door het leven gaan. Heel drastisch (nog steeds, voor mijn gevoel) maar wel duidelijk. Vooral voor mezelf. Nu word ik ook nagekeken en zie ik mensen denken (of hoor 't ze zeggen). Want dat is vooral wat mijn haarprobleem voor mij zo moeilijk maakt: de reacties van buitenaf.
Maar de stap zetten en daadwerkelijk m'n hoofd kaalscheren.... Durf het nog niet helemaal aan.
Christa
Hoi Christa,
Het is inderdaad een hele drastische stap om je haar af te scheren en kaal door het leven te gaan. Ooit heb ik gefungeerd als ramptoeristische trekpleister (overigens werd dat niet veroorzaakt door m'n haar) en heb toen ontdekt dat mensen, als ze geconfronteerd worden met zo'n 'vreemde eend in de bijt',ongegeneerd staren, maar raak vragen (bij voorkeur in de groep), roddelen en speculeren.
Ik ben daar erg verdrietig over geweest, maar realiseerde me ook dat je heel sterk in je schoenen moet staan om dat allemaal aan te zien/horen en het langs je rug af te laten glijden. Ik weet niet waar je woont, maar doorgaans draai je niet iedere dag in hetzelfde kringetje rond en komen er dagelijks nieuwe mensen op je pad.
Overdenk het dus heel erg goed zou ik zeggen en ik wens je ongelooflijk veel sterkte. Toitoitoi!!!
Groet,
Juul
Hoi Christa,
En waarom niet kaal en ook een mooi haarwerk? Het geeft zo'n rust, echt waar!! Thuis lekker jezelf zijn en buiten de deur gewoon Christa met mooi haar. Denk er over na. Als je bij mij in de buurt woont wil ik wel met je mee wat moois uitzoeken. Laat maar horen.
Gr. Assie
Annelies
1 juni 2004, 22:05
Hoi Christa,
Ik sluit me helemaal aan bij wat Assie en Juul zeggen. Ik zou zeggen scheer je haar af en zoek een mooi haarwerk uit en ben thuis lekker jezelf en buiten Christa met mooi haar. Als ik thuis ben doe ik hem vaak (meteen) lekker af en als ik wegga dan draag ik hem. Het geeft echt rust.
Je moet erg sterk in je schoenen staan om kaal door het leven te gaan. Ik ben daar nu nog niet sterk genoeg voor, maar ik kom ook nog eens ooit zover, nu: respect voor die mensen :cool:
(je kunt altijd dan nog met haarwerk op je gemak naar dat punt toewerken??)
grtz Annelies
Bedankt Juul, Assie en Annelies voor jullie reactie.
Weet je, vanaf m'n 20e word ik nagestaard. Zie ik dat mensen elkaar aanstoten en over me praten. Dat doet soms nog weleens zeer, maar niet meer zoals jaren geleden. Ik denk dat ik daar nu toch wel enigszins boven sta.
Over haarwerken heb ik ook nagedacht. Maar ik zie aan mensen vrij snel dat ze geen natuurlijke haardos hebben. Ik ben er waarschijnlijk ook veel te veel op gespitst, dat wel. En er zit natuurlijk heel veel kwaliteitsverschil in haarwerken.
Daarbij moet ik eerlijk gezegd niet denken aan het gekriebel op m'n hoofd. Tenminste, van de enkele personen met een haarwerk die ik ken, hoor ik dat dat een minpunt is.
Het idee van thuis zonder haarwerk en daarbuiten mèt, spreekt me niet aan. Voor mijn gevoel ben ik dan 2 verschillende personen: mèt en zonder haar.
Ik wil mezelf kunnen zijn.
Met alle respect voor jullie Assie en Annelies, begrijp me niet verkeerd. Als jullie je daarbij prettig voelen moet je het zeker zo doen.
Christa
Hoi Christa,
Je hebt helemaal gelijk. Doe waar je jezelf onder deze omstandigheden het meest prettig bij voelt.
Ik moet zeggen dat ik zeer veel bewondering heb voor de dames die kaal door het leven gaan. Zelf zou ik dat nooit durven, het geeft mij het gevoel naakt te lopen terwijl de rest kleding aan heeft. Zo zie je maar, iedereen is anders. Een op maat gemaakte pruik met echt haar kriebelt trouwens alleen als je hem heel lang op hebt of als het heel warm is. 'S avonds wil ik hem dus echt af, maar de rest van de dag is het prima te doen. Het synthetische haarwek kriebelde veel meer en prikte in mijn ogen, maar anderen hoor ik hier weer positief over. Iedereen zoekt uiteindelijk zelf wel iets wat het beste bij hem of haar past :rolleyes:
In ieder geval sterkte,
gr. Assie
Hoi Christa,
Je hebt helemaal gelijk. Doe waar je jezelf onder deze omstandigheden het meest prettig bij voelt.
Ik moet zeggen dat ik zeer veel bewondering heb voor de dames die kaal door het leven gaan. Zelf zou ik dat nooit durven, het geeft mij het gevoel naakt te lopen terwijl de rest kleding aan heeft. Zo zie je maar, iedereen is anders. Een op maat gemaakte pruik met echt haar kriebelt trouwens alleen als je hem heel lang op hebt of als het heel warm is. 'S avonds wil ik hem dus echt af, maar de rest van de dag is het prima te doen. Het synthetische haarwek kriebelde veel meer en prikte in mijn ogen, maar anderen hoor ik hier weer positief over. Iedereen zoekt uiteindelijk zelf wel iets wat het beste bij hem of haar past :rolleyes:
In ieder geval sterkte,
gr. Assie
p.s. Als ik iedereen moet geloven zie je dus echt niet dat ik een haarwerk op heb. Hij glimt niet en is niet overdreven netjes of mooi.
ik moest het laatst zelfs bewijzen aan iemand. Ze dacht echt dat ik haar in de maling nam.
Je mailtje trof me meteen. Ik kan me je dilemma heel goed voorstellen. Ik heb al AA sinds mijn 10e maar pas sinds (bijna) een jaar AA totalis, dus geen hoofdhaar meer.
Vorig jaar ben ik (toen nog met volle bos) in maart naar een bijeenkomst van de patientenvereniging geweest, over wel/geen haarwerk. Een oudere dame vertelde waarom ze nooit of te nimmer zonder pruik door het leven zou gaan en een andere vrouw, Ida, vertelde over haar problemen met het dragen van een pruik. Zij heeft er uiteindelijk voor gekozen (na 15 jaar ofzo) om zonder pruik door het leven te gaan. Ze is journalist, knappe vrouw om te zien, keurig verzorgd, goed gebekt, maar natuurlijk een kaal koppie. Ze heeft er zo goed over gepraat en vooral ook aangegeven: niks is goed, niks is slecht.
Mijn mening is: volg je eigen gevoel. Weet dat je altijd opvalt, maar als je je zelf sterk voelt, kun je toch de hele wereld aan?!
Ida heeft toen heel duidelijk aangegeven dat ze altijd bereid is om haar verhaal aan lotgenoten te doen, als je vragen hebt hoe zij het (nu) ervaart of hoe zij er mee omgaat. Als je wilt, kan ik je wel aan haar adres helpen.
Persoonlijk ga ik er, denk ik, wel relaxed mee om. Draag nu een pruik, maar bij het sporten en zwemmen haardoekjes. Een bruin bolletje ziet er toch wat gezonder uit dus zit ik wel eens achter in de tuin te zonnen in mijn blote koppie. Vorig jaar aan zee in Frankrijk ging ik met mijn kale koppie in de zon liggen, ogen dicht, verstand op nul en toch een beetje bijkleuren. Oei, wat was dat spannend.
Christa, je moet echt je eigen gevoel volgen. Als jij denkt dat je je er beter, lekker bij voelt en de reacties aan kan, moet je het gewoon doen. Probeer het eerst eens bij je vrienden of familie. Hoe gaan die er mee om maar vooral, kan je hun reacties aan.
Succes met je beslissing, wat het ook mag zijn. Ik hoor het graag van je!
Groetjes,
Anjo
Annelies
7 juni 2004, 22:22
Hoi Christa,
Je moet gewoon op je gevoel afgaan dat is het beste. Ik wil er graag zo goed mee omgaan als Anjo. Ik heb vorige week een Buff gekocht maar durfde hem afgelopen zaterdag nog niet op te zetten met het sporten. Van de zomer als ik met vrienden ga die het weten dat ik AA heb, ben ik eigenlijk van plan 'mijn haar' thuis te laten. Maar of ik het durf.. ik garandeer niets, maar het liefst zou ik het doen.
Mijn voorwaarden aan een haarwerk zijn dat je niet moet kunnen zien dat het een haarwerk is. Anders is het geen oplossing, dan kun je net zo goed kaal door het leven gaan, nietwaar?! en dat het ding gewoon te dragen moet zijn: geen jeuk, overmatig heet of te groot of wat dan ook. Je moet een normaal leven kunnen leiden en geen dingen ervoor moeten opgeven. (er zijn natuurlijk extreme omstandigheden maar die ter zijde).
Ik heb ervaring met echt haar en met kunstvezel, momenteel vind ik kunstvezel ontzettend handig. In de zomer is het dragen van een haarwerk gewoon errug warm daar is niets aan te doen.
Voor mijn gevoel ben ik niet '2 personen' uit met haarwerk en thuis zonder. Thuis heb ik hem vaak genoeg ook op, maar als ik 's avonds lekker thuiskom en hoef de deur niet meer uit en heb geen zin meer om hem op te hebben dan zet ik hem af. Ik ben dezelfde persoon alleen soms 'met haar' en soms zonder.
Toen ik nog bij mijn ouders woonde, hadden zij liever niet dat ik hem zou afdoen ver voordat ik naar bed zou gaan, of bijvoorbeeld midden op de dag. Dat is verkeerd, ik moet kunnen zijn wie ik ben en ik moet lekker in mijn vel kunnen zitten. Dat betekent voor jou ook af gaan op je gevoel en doen waar je je lekker bij voelt.
Ik kan best begrijpen dat je als je zo'n tijd wordt nagestaard dat je dan wel 'even' rust wilt. Het vreet toch aan je hoe sterk je ook in je schoenen mag staan.
Succes met je beslissing ik hoop dat je iets aan mijn 'visie' op de zaak hebt gehad. (Begrijp me niet verkeerd, ik wil je niets opdringen). Laat je ons wel weten wat je besluit? toch blijf ik erbij dat het niet nodig is om ongelukkig kaal rond te lopen, op het gebied van haarwerken zijn er hele goede oplossingen. (je hebt haarwerken en je hebt haarwerken ;) ) Het is misschien de stap dat je van de een op de andere dag veel meer haar hebt. Maar het kan ook zo zijn dat als je die stap eenmaal hebt genomen dat je ineens veel beter in je vel komt te zitten...
groetjes Annelies
Jeetje Meiden (mag ik jullie zo noemen?), wat geweldig al die reactie's! Alle berichten zijn waardevol, alleen al om te weten dat ik niet de enige ben. (persoonlijk ken ik geen vrouwen met een haarprobleem)
Ik loop al zo lang te dubben wat ik moet. Alles eraf halen schrikt m'n oudste dochter af (puber), haarwerk ben ik niet van overtuigd (overigens ga ik binnenkort een gesprek met een collega (met haarwerk) aan), maar doorgaan zoals het nu is..... dat vind ik ook niks.
Wat staat me nou eigenlijk tegen bij een haarwerk? Misschien het idee van iets op m'n hoofd te hebben wat niet "van mij" is. Daarbij transpireer ik erg snel op m'n hoofd ("hoe minder haar, hoe meer zweet" zeg ik weleens) en dan kunststof op m'n hoofd??? Zal eerst dat gesprek maar 'ns aangaan.
Hartelijk bedankt voor jullie berichtjes, ze doen mij goed.
Groetjes, Christa
PS Anjo: ben eigenlijk best benieuwd naar die vrouw met dat "kale koppie"
Helaas kan ik je geen email sturen. Dus ik ga het op je private message proberen. Kijk even, als het niet lukt hoor ik het graag.
Als je het leuk vindt, kun je natuurlijk ff lekker langs komen bij de meidenbijeenkomst op 26 juni. Kun je eens ongegeneerd kletsen over haren en vooral een idee krijgen wat andere wel/niet dragen.
Fijn dat je er wat aan hebt, ik vind het altijd fijn te lezen dat ieder zijn eigen gevoel heeft bij het haarprobleem en toch ook een oplossing zoekt. We moeten er 'gewoon' mee leren leven.. er is nog zoveel anders positief, toch?
Lees nog even je pm..
Groet,
Anjo
Annelies
11 juni 2004, 22:56
Ik heb ook een kale koppie!!! :confused:
;)
grtz Annelies
p.s. tis belangrijk dat omdat je nu al aangeeft dat het genoeg is geweest dat je niet lekker in je vel zit, dat je er wat aan doet. Ik wil je heel veel sterkte en suc6 wensen, zodat je lekker in je vel komt te zitten. Misschien een optie om ook gezellie naar onze bijeenkomst te komen, kun je naar ervaringen vragen van haarwerken, eventueel passen (weet je hoe zo'n ding zit, valt allemaal wel mee hoor, je krijgt er ook wat voor terug ;)
CdK
29 september 2004, 19:55
Hoe gaat het met jullie?
Vorige week heb ik contact opgenomen met Ida, een vrouw die ruim 2 jr. geleden ervoor gekozen heeft voortaan zonder haarwerk (dat betekent in haar geval kaal) door 't leven te gaan.
Bedankt Anjo voor deze tip!!!
Ik heb een heel prettig telefoongesprek met Ida gehad waarbij niet alleen de emotionele-, maar zeker ook de praktische kant van zo'n beslissing, uitvoerig is besproken. Ook kunnen lachen gelukkig.
Via Ida heb ik nu het mailadres van een vrouw die in mijn omgeving woont en die vanwege haar kinderen zo'n zelfde beslissing heeft uitgesteld. Ik heb deze vrouw inmiddels gemaild en hoop dat ik snel een reactie krijg.
Zelf heb ik 4 kinderen en ik wil hen zoveel mogelijk begeleiden.
Groetjes, Christa
Anjo
29 september 2004, 22:25
Wat leuk dat je wat aan mijn tip hebt gehad, maar vooral fijn dat je echt wat aan het gesprek hebt gehad. Handig toch, zo'n haarweb, niet?
Ik heb ook kinderen (3 en 7), en thuis loop ik meestal bloot (mijn koppie dus, haahahaa) en ze zijn er gewoon in mee gegroeid, maar buitenshuis zet ik mijn pruik op.
Zoals al eerder gezegd, succes met je beslissing! En als het zover is, zet je dan ook een leuke foto op het web?
Groetjes,
Anjo
Assie
1 oktober 2004, 14:33
Hoi Christa,
Leuk weer van je te horen. Wat goed al die gesprekken, helpt om alles in het juiste perspectief te zien en te kiezen wat bij jou hoort.
Ik ga nu bijna een jaar met pruik door het leven en.....het begint bij mij te horen. Het lijkt nu al zo lang geleden dat ik haar had. Het blijft een hulpmiddel, maar ik voel mij er nu wel rustig bij. Ik heb het afgelopen jaar idioot veel geld aan mijn drie pruiken uitgegeven, maar heb nu wel iets op mijn hoofd waar ik me goed mee voel. 1 pruik is favoriet, is helemaal op maat gemaakt, makkelijk in onderhoud (70% echt haar en 30% synthetisch haar), en ziet er zeer natuurlijk uit! Zelfs mensen die weten dat ik een pruik dragen zeggen dat ze het vergeten omdat het er zo natuurlijk uitziet.
Mijn kinderen zijn er helemaal aan gewend. Zien s' avonds thuis een moeder met een buff op en overdag of als er mensen zijn een moeder met pruik.
Het maakt ze niet uit.
Het is zoals jij zegt, waar je ook voor kiest, alles heeft gewoon tijd nodig.
Succes.
gr. Assie
jennifer
1 oktober 2004, 18:22
Hoi, meiden,
Ik ben nog niet zo thuis in haarwerken enzo, maar volg wel de gesprekken hierover. Wat ik me nu steeds afvraag is: Wat bedoelen jullie met een Buff?
Zal wel heel naief klinken, maar ben er dus nog steeds niet achter.
Liefs, Jennifer
CdK
1 oktober 2004, 22:01
Jennifer, ik wist 't zelf ook niet helemaal, maar kijk 'ns op www.buff.es.
Christa
jennifer
2 oktober 2004, 16:36
Hoi Christa,
Ziet er leuk uit! Ik dacht steeds dat het een soort pruik was. (Kan ook leuk zijn vanzelf) "k Zal er eens om zoeken, deze Buff -spullen.
Groetjes, Jennifer;)
Annelies
3 oktober 2004, 20:58
Hoi Christa,
Fijn om te horen dat het beter met je gaat. Ik kan wel begrijpen dat het een moeilijke beslissing is voor je. Ik zet mijn haar ook niet graag af waar mijn ouders bij zijn. (dan voel ik me minder op mijn gemak). Als ze bijvoorbeeld mee naar de kapper gaan, vind ik dat echt een rotmoment. Verder zal ik dat ding ook eigenlijk altijd ophouden als ik bij ze ben. Terwijl ik met vrienden er eigenlijk geen 'last' van heb.
Toen ik aan een haarwerk moest dacht ik dat ik geen keuze had. Ik vond het een gekke gedachte zoiets te gaan dragen, hoe kunnen mensen die het nooit hebben meegemaakt uberhaupt denken dat iemand kan gaan denken dat het een soort van lichaamseigen wordt. Dat dus nooit en ik maak er vaak grapjes over dat het een stom ding is enzo, maar ik ben er vrijwel aan gewend (voor mijn leven buiten de deur), en thuus gaat lekker mijn petje/ buffje op.
Voor weinig heb je ook hartstikke mooie synthetische haarwerken (lekker kort model), en als je thuis net als bijvoorbeeld Anjo hem ook af doet, kun je misschien nog geleidelijk aan helemaal geen meer gaan dragen. Dat je dat punt beetje voor beetje verlegt. Dat de stap voor jezelf als je kinderen niet zo groot is.
In ieder gevalveel suc6,
grtz Annelies
vBulletin® v3.8.11, Copyright ©2000-2024, vBulletin Solutions Inc.