eventjes moeilijk

[Isabelle]

Hey iedereen,

Misschien is het wel wat onbeleefd van me om een nieuwe thread te nemen, maar ik weet niet onder wat ik mijn stukje wilde schrijven.

Ik wou jullie gewoon vertellen, dat ik het de laatste tijd niet echt gemakkelijk heb, qua haartrekken etc.. In het begin toen ik op dit forum ingeschreven was, kwam ik meerdere keren per dag naar dit forum. Ik was echt overweldigd, ik vond het fantastisch, eindelijk mensen te vinden die weten wat het is en om ervaringen uit te wisselen. Aan de andere kant vond ik het verschrikkelijk beangstigend....ik las de dingen en soms kon/kan ik er niet mee omgaan. Ik probeer de dingen zo goed mogelijk neer te schrijven zoals ik ze ervaar, maar lukt niet altijd..mijn excuses hierbij. Ik heb zelf een tijdje gehad, dat ik niet wou komen kijken naar dit forum...ik weet het klinkt waarschijnlijk vreemd...maar telkens als ik kwam werd ik zenuwachtig en kon ik niet meer met mezelf omgaan...Ik probeer dit nu te overwinnen en door toch terug hier te komen schrijven...

Ik kom ook naar de ttm ontmoeting, maar eerlijk gezegd ben ik er wel wat bang voor...ik weet wel dat zoiets zal los komen...enfin ik zie wel :-)

vele groetjes en hou jullie goed!


Isabelle*

[bolleke]

Hoi Isabelle,
Het is helemaal niet onbeleefd om je eigen thread te openen, integendeel!!! Het is juist goed dat je voor jezelf opkomt! (Anders was ik hier wel heel onbeleefd...)
Wat je schrijft ivm je gevoelens. Zoek daar niet te veel achter. Laat het allemaal maar over je heen komen, je hebt gewoon tijd nodig en die tijd geven wij je toch... Niemand is verplicht om hier te schrijven. Doet het deugd, geniet ervan. Maakt het je onrustig, mijd het dan...
Dit is juist het voordeel van een forum. Je doet het open of je laat het dicht. Niets moet, alles mag... en je hoeft je ook helemaal niet te excuseren!
Ik hoop dat je d'er bij zal zijn de 26e! We spreken nog wel af...
Lieve groetjes, bolleke

[ilseke]

Hoi Isabelle,
Ik ken het gevoel. Je ontdekt deze site en er gaat een wereld voor je open. Eindelijk ontmoet je nog anderen die met hetzelfde probleem kampen!!! De euforie is groot en je wil op elk berichtje inpikken want je denkt 'nu ga ik het aankunnen'. Maar na verloop van tijd ontdek je dat je toch bij jezelf moet beginnen. Jezelf leren kennen en waarderen! Dit forum is een enorme steun in de rug en je kan hier werkelijk al je gevoelens en twijfels/vragen kwijt (dat weet ik uit ondervinding), maar niemand kan je ttm voor je wegnemen. Was het maar waar:)
Momenteel trek ik ook a volonté, maar ik laat me niet ontmoedigen. Ik besef dat ik nog een lange weg te gaan heb, dit besef ik door wat ik hier allemaal lees! Wanneer ik bijv. iets lees over het voor jezelf opkomen dan weet ik dat ik hieraan nog moet werken. Zo groeit bij mij het bewustzijn wat ik wil veranderen!
Hou je goed meid, kop op, ook al is het niet altijd makkelijk!
Liefs,
Ilse;)

[lotte]

Ik begrijp je volkomen. Dat wat jij beschreef omtrend je emoties bij dit forum die bij je loskomen, ook ik heb dit gehad. Nu eigenlijk niet meer. Dat komt omdat het toch eigen is maar toch ook weer anoniem. Dat gaat dus veranderen als we elkaar ontmoeten en dat vind ik ook een beetje eng. Net als het ''thuiskomen'', Het voelt wel zo inderdaad na een tijdje als je op deze site zit; iedereen heeft hetzelfde en wilt erover schrijven en herkent veel van elkaar Dat gaat wel prettig voelen na een tijdje hoor!Nou , tot ziens dan maar op 26 mei[als we tenminste dan nog wel durven ha ha ] heel veel groetjes en sterkte,groetjes lotte.

[Isabelle]

Hey iedereen :-),

T'is inderdaad een beetje thuiskomen en de emoties komen de laatste tijd echt wel los, maar weet er niet echt weg mee...

Ik vind het fantastisch dat jullie steeds met zo'n enthousiasme gaan schrijven, echt waar, ik bewonder dat! :) Wou dat ik dat ook meer kon doen. En het is waar, niemand kan de ttm voor ons weg nemen en het is aan ons om er zo goed mogelijk mee te leren omgaan zeker?

Ik ga nog een 'beetje' blokken... soms zit ik hier meer te lezen dan in mijn eigen cursussen! :-) Op naar de cursus Sociologie..!

Vele groetjes en bedankt!

Isabelle*