Wie loopt gewoon KAAL?????

[JaRule17]

Kunnen de mensen die dit durven,vertellen over hun ervaringen van begin van de ziekte tot de "acceptatie" ervan.

Vriendelijke Groet

[Saar]

Ik loop meestal gewoon zonder pruik of hoofdddoekje. In de winter wel mar dat ik omdat ik zo'n kouwkleum ben.
De eerste keer dat ik zonder pruik/hoofddoekje liep was op vakantie. Ik was in die periode helemaal kaal en samen met mn vriend ging ik met onze caravan op vakantie langs de belgische kust. Het was daar erg warm en ik had alsmaar veel jeuk en kriebels door mn pruik. Ik was dat op den duur zo beu dat ik "zonder" wou en dus ben ik toen die dga voor het eerst zonder hoofddoekje naar het strand geweest en aansluitend gingen we uit eten. Ik was toen nog wel erg zenuwachtig hoe andere mensen zouden kijken maar het idee dat mn vriend bij me was en het eventueel ook voor me kon opnemen als ik het niet meer wist stelde me gerust. Mensen keken wel even maar algauw viel me dat niet meer op en ik heb toen ook gene 1 vervelende reactie gekregen. Sinds die tijd ben ik steeds zelfverzekerder geworden en schaaam me er nu ook niet meer voor...ik kan er tenslotte niks aan doen.

Het accepteren komt heel langzaam denk ik en helemala als je nog erg jong bent zul je eerst moeten beseffen dat je uiterlijk niet ALLEs is, van ene mooi bord kun je niet eten tenslotte. Ikzelf vind me nu niet bijzonder knap maar ik ahd het ook slechter kunnen hebben en ik probeer als ik me een dag minder voel te bedenken waar ik wel blij mee ben in mn uitelrijk. Meestal helpt dat we.
Ik denk dat je na een tijd er steeds makkelijker mee kan omgaan en dat helemaal als je steun hebt van je familie en vrienden er goed mee te leven is.

Succes! :D

[*Liejvurd*]

Hoii,,

Ik Heb Nog Niet Zow Lang AA, ongeveer 7 maand ofsow en in het begin[toen de kale plekken tog al duidelijk zichtbaar waren], durfde ik nog wel zonder doekje te lopen...nu durf ik dat niet echt meer...Soms doe ik het wel[vooral als ik met mijn vriendinnen even naar het centrum ga] en dan voelt dat echt als een hele overwinning...En dan ben ik oowk egt trots op mezelf ensow..:) By familie en vriendinnen en by hun ouders ensow loop ik wel gewoon halfkaal rond, hun kennen mij en houden toch wel van mij..:), hihi..!
Toch heb ik wel het gevoel dat hun mij willen beschermen tegen de "buitenwereld" en dan vooral mijn moeder. Als ik dan zonder iets op mijn hoofd de deur uit wil gaan, zegt ze meestal altijd:"zou je geen doekje opdoen?" grrrr...Wordt ik zow kwaad van..en dan slaat de twijfel toch weer toe en vertrek ik uiteindelijk met doekje...:(, Eigenluk verschrikkelijk belachelijk, want zoals Saar al zei:"ik kan er tenslotte niks aan doen"

Ik weet niet of je dit acceptatie kunt noemen, maar ik ga me nu oowk weer richten op de andere delen van mijn lichaam, dingen die ik oowk mooi vind. Vroeger was het nl altijd standaard als iemand vroeg wat vind je het mooist by je zelf: mijn haar. Nu Ik byna geen haar meer heb, kan ik dat nog moeilijk zeggen..:(, maar toch zoals ik al zei: ik ben weer wat meer tevreden met mijzelf...:) Zo vind ik mijn mond heel mooi:P, hihi..duss..dat komt wel goed met mij!!

Veel Liefs,,,

[Saar]

Misschien moet je je ouders toch eens duidelijk amken dat door opm. als zou je niet toch een hoofddoekje dragen daar alleen maar onzekerder van word. Ik denk dat het juist belangrijk is dat ze je steunen en volgens mij ben jij best sterk en wil je ook wel zonder hoofddoekje (of pruik) maar heb je afentoe even dat steuntje in je rug nodig om het ook echt te durven...

Zet 'm op he! ;)

[tinny]

Hey,

Ik ben dus helemaal kaal en draag een pruik, ik zie mezelf nog niet echt zonder pruik op straat rondlopen, zelfs als ik bij een vriendin ga slapen, ben ik elke keer nog heel zenuwachtig hoe ze gaan reageren als ik m'n pruik afzet...
Ik heb wel een heel erg grote bewondering voor meiden die zonder pruik of hoofddoek gewoon op straat rondlopen (voor jongens is dat makkelijker, die scheren alles gewoon kaal en dan zien ze er niks van want...er zijn gewoon mannen die hjun haar afscheren om gewoon kaal rond, te lopen)

Ik heb deze "ziekte" altijd geaccepteerd, maar ik heb het wel gekregen toen ik nog maar 8 jaar oud was, dus ik denk dat ik het zo goed accepteer omdat ik het toen denk ook nog niet echt besefte dat ik (ooit) helemaal kaal zou worden.
Als ik een mindere dag heb, denk ik altijd aan dingen die erger zijn, voorbeeld dat er ook nog mensen zijn met kanker of aids of...

Nu heb ik ook weeral zenuwtjes voor het nieuwe schooljaar, ik zou het weer graag aan m'n klas vertellen, maar ik weet niet hoe, ik ben denk van plan om een van de eerste dagen naar m'n (nieuwe) klastitularis te stappen en het haar/hem vertellen, en dan zal ik (misschien) ook vragen of ze/hij het tegen de klas wil vertellen.

Iedereen nog veel sterkte!!

Tinneke XxxxxX
montecchi89@hotmail.com

[*Liejvurd*]

Misschien moet je je ouders toch eens duidelijk amken dat door opm. als zou je niet toch een hoofddoekje dragen daar alleen maar onzekerder van word. Ik denk dat het juist belangrijk is dat ze je steunen en volgens mij ben jij best sterk en wil je ook wel zonder hoofddoekje (of pruik) maar heb je afentoe even dat steuntje in je rug nodig om het ook echt te durven...

Zet 'm op he! ;)

Hoi, Dank Je Wel Saar..!!! Het grootste probleem is eigenluk mijn moeder, ik denk dat ze me gewoon wil beschermen, maar ik...van mij hoeft dat niet zo. Meestal maken mensen er geen lullige opmerkingen over, (k heb dat nog nooit gehad, nl) zeker als ze weten wat er aan de hand is..Ik denk wel dat je gelijk hebt over dat steuntje in de rug, ik heb het echt nodig dat er mensen zijn die dan laten merken dat ze het goed van mij vinden ensow...en dan heb ik er absoluut geen moeite mee..Hihi..:)

Maar Bedankt..dit is al un steuntje in de rug..:)

Liefs,,

[*Liejvurd*]

[QUOTE=tinny]

Nu heb ik ook weeral zenuwtjes voor het nieuwe schooljaar, ik zou het weer graag aan m'n klas vertellen, maar ik weet niet hoe, ik ben denk van plan om een van de eerste dagen naar m'n (nieuwe) klastitularis te stappen en het haar/hem vertellen, en dan zal ik (misschien) ook vragen of ze/hij het tegen de klas wil vertellen.
[QUOTE]


Hoi Tinne,

Ik ben oowk wel un btje zenuw8ig voor mijn nieuwe SCHOOL..hehe, ik ga naar 4 HAvo, maar omdat ik eerst op un klein dorpsschooltje zat(en daar kun je de Havo niet afmaken) moet ik nu naar grote stad Zwolle. Ik heb er al eens gekeken en ik wil nu niet naar doen over jongeren uit de stad..hihi, maar ze zijn zow anders...Veel...uhm..k weet niet hoe ik het moet zeggen, maar het is gewoon heel anders, ze doen heel anders ensow...ook grotere mond ensow..haha..[ik = heilig boontje:P] nee, maar het is gewoon enger en erg spannend...:)

Dusss..k begrijp wat je bedoelt..!
Veel sterkte nieuwe schooljaar~!!!!!

Liefs,,

[*Liejvurd*]

Hoi Tinne en Alle Anderen,,

Ik had eigenluk nog un vraagje..Hihi...:$, want kijk als je straks gym hebt, he..en dan moet je oowk wel eens op de kop hangen of handstand doen ofsow...en hoe zit het dan met het haarwerk..dat kan dan toch niet, want dan valt dat "ding"[haarwerk dus] er toch vanaf??

Oei...begin un btje nog meer zenuwachtig te worden voor het nieuwe schooljr..Zucht...

Liefs,,

[schorpioentje]

Hoi Tinny,


Je hoeft echt niet bang te zijn dat je haarstuk van je hoofd af valt.
Ik draag dan ook een haarstuk en dat zit vast met plakkers op me hoofd.
En die plakkers zitten zo goed vast dat je er zelfs je haar stevig door kan
kammen en dat het dan nog steeds goed vast zit. Mag misschien vragen heb
je al een haarstuk of heb je m net?
Ik hoor t nog wel.

Groetjes, Angela

[schorpioentje]

Ik heb net een berichtje geschreven voor Tinny, maar ik bedoelde Liejvurd.
Sorry ik had beter moeten lezen!!
Groetjes, Angela

[*Liejvurd*]

Ik heb net een berichtje geschreven voor Tinny, maar ik bedoelde Liejvurd.
Sorry ik had beter moeten lezen!!
Groetjes, Angela

Hoi, Geeft Niet Hoor,

k heb nog geen haarwerk, maar ben ermee bezig; uitzoeken ensow...maar owkeej, heel hard kammen kan dan wel, maar [haha] als je op de kop staat, dan zie je tog al die randen ofnii...??

Bedankt voor het Antwoord..,,

Liefs,,

[schorpioentje]

Hoi Liejvurd,

Toen ik net voor het eerst een pruik ging dragen, was ik er ook heel bang voor dat mensen het gingen zien. Maar ik kan je echt vertellen, dat dat over gaat.
Je hoofd wordt helemaal opgemeten, dus je pruik sluit daarna zowieso al helemaal aan op je hoofd. De randjes die je eventueel kan gaan zien, worden ontichelijk goed weggewerkt d.m.v. bijvoorbeeld een pony. Maar de randjes zijn zo flinterdun dat mensen het eigenlijk niet eens zien. Jij weet dat je eventueel een pruik draag, dus je zal t zelf wel dan kunnen zien. Maar voor de buitenwereld valt het echt niet op. Je kan de binnenkant van de pruik zien als een tweede huid. En als je bijvoorbeeld met gym op je handen moet gaan staan, ik noem maar wat, en al je haar gaat naar voren, dan zien de mensen het nog niet. Want ik neem aan voordat je klasgenoten het eventueel kunnnen gaan zien (wat waarschijnlijk echt niet gebeurd ) sta jij alweer rechtop.

Groetjes, Angela

[tinny]

Hoi Tinne en Alle Anderen,,

Ik had eigenluk nog un vraagje..Hihi...:$, want kijk als je straks gym hebt, he..en dan moet je oowk wel eens op de kop hangen of handstand doen ofsow...en hoe zit het dan met het haarwerk..dat kan dan toch niet, want dan valt dat "ding"[haarwerk dus] er toch vanaf??

Oei...begin un btje nog meer zenuwachtig te worden voor het nieuwe schooljr..Zucht...

Liefs,,

Hoi Lytsa,

Ik heb er m'n gymleraar van op de hoogte gebracht dat ik een pruik draag, en van hem moest ik dus niet koprol en handstand en salto enzo doen, maar dan kreeg ik gwn punten op andere dingen, best wel raar hoor... Maar noraal gezien kan dat haarwerk niet zomaar afvalen, maar ik speel toch maar zeker, ik ga het dit jaar ook weer aan m'n gymleraar vertellen, hopelijk neemt hij het evengoed op als m'n vorige gymleraar...

groetekes en sterkte

Tinneke:)

[tinny]

Je hoofd wordt helemaal opgemeten, dus je pruik sluit daarna zowieso al helemaal aan op je hoofd.
Groetjes, Angela

hey Angela, toen ik m'n haarwerk ging kopen, mat die "kapper" m'n hoofd wel, maar vrijwel alle pruikjes die hij binnenhad paste, dus ik denk niet echt dat dat met "maten" is zoals smaal large en medium enzo bij kleren bijv.

groetjes Tinne

[*Liejvurd*]

Hoi Angela En Tinne,,

hardstikke bedankt voor jullie reactie...nu kan ik wat zekerder naar school en de gymles gaan..:)!!
Misschien vertel ik het oowk wel aan mijn gymleraar, maar probeer ik toch zow goed mogelijk mee te doen..:), hehe..

ThnQs..!!

Liefs,,

Ps; Angela hoe lang heb je al un pruik?? Mocht je MSN hebben, dan moet je mij maar aanmelden; lytsapost@hotmail.com

[margo]

Hoi JaRule17


Sinds jan 2004 AA universalis. Heb wel een mooie pruik maar ik draag 'm nooit. Mensen moeten je maar accepteren zoals je bent, ga er maar boven staan. Is eigenlijk nog een soort van stoer ook. Het kaal lopen bevalt mij beter dan dubbelzijdige tape plakken op je haarwerk enz. Ik probeer er een beetje positief mee om te gaan. Het heeft ook z'n voordelen; je hoeft niet naar de kapper, optutten is snel klaar, nooit een 'bad hair day' geen shampoo en conditioners geen haarlak. Scheelt een hoop geld en als je op vakantie gaat een hoop bagage. Succes!:cool:

[Eminem]

Ik heb na jaren van frustratie en ergernis voor een paar maanden geleden ook besloten om mijn kop helemaal kaal te scheren.
Ik scheer mijn hoofd nu iedere week kaal met de kortste stand van mijn tondeuse, dus nog niet met een scheermes.
Uiteraard is de frustratie en ergernis nog wel aanwezig, maar in aanzienlijk mindere mate dan toen mijn haar nog langer was en ik hier zelfmoord neigingen van kreeg..Ik ben nu ook wat minder bezig met mijn kaalheid dan voor kort terug.Misschien een aanrader voor iedere kalende persoon ;)

[Lies86]

IK!!

Ik heb ook AA Universalis.
Op het ogenblik is het weer heel erg. kale plekken over mijn hele lichaam. vooral op mijn hoofd.
Daarom gaat morgen ochtend het scheermes er weer over heen.
Ik scheer het wel helemaal af. zo kaal als de smileys van dit forum :D!!

Want weet je.............

Je bent wie je bent. en je innerlijk mag dan veranderen, je uiterlijk blijft het zelfde!

Annelies

[tinny]

Je bent wie je bent. en je innerlijk mag dan veranderen, je uiterlijk blijft het zelfde!
Hojs Annelies,
Ik snap de zin hierboven niet, bedoel je niet je bent wie je bent en je uiterlijk mag dan veranderen, je innerlijk blijft hetzelfde ?? ;) :P
groetjes Tinne

[Lies86]

Dat bedoel ik inderdaad ja!
Sorry foutje!!
(moet kunnen toch?)

Ik heb trouwens gisteravond mijn haar er weer afgehaald.
Het was erg vlassig en dun, de plekken op mijn hoofd waren weer goed te zien.
Ga zo maar eens op petjes jacht. toch wel koud om buiten zo te lopen :cool:

[tinny]

tuurlyk kan een foutje, maar ik wou het toch maar even zeggen ;)

[Lies86]

tuurlyk kan een foutje, maar ik wou het toch maar even zeggen ;)
Prima toch!!

Lies

[Lies86]

http://picserver.org/view_image.php/O9JZ9WFW6I30/p.jpeg


Ik dus! en zo zie ik eruit zonder pruik!:D
Echte cam foto, maar ik heb geen betere!:o

Kus:shiny:
Lies

[Annelies]

Knap koppie hoor!

grtz Annelies

[Lies86]

Knap koppie hoor!

grtz Annelies

Thanks!

Knuffel lies

[Annelies]

knuffie trug :)

[Lies86]

knuffie trug :)Thanks!

(ff nog wat extra's schrijven want ik moet minstens 10 characters schrijven zegt dit forum:confused: ) HAHA

[Tsol]

Ik heb sinds mn 16e, wat voelt dat al lang, ben nu 17.
In het begin kreeg ik echt een shock, mn leven vond ik al vrij verot en dit kon er echt niet bij.

Was helemaal gek in het begin, voelde me superkut. Liep uiteindelijk een jaar lang met petje rond, maar daar werdt ik zo gestoord van.
Toen ik met mn ouders op vakantie ging liep ik zonder petje rond. Toen had ik al een stuk minder erg AA dus kon het in principe ook wel. Sindsdien (ben nu bijna 18) loop ik niet meer met een petje rond. Bij mij is aa bijna weg, alleen de zijkant bij mn oor is nog een beetje verot en de achterkant is ook wel verot, maarja de zijkant is haar overheen (is toch bija niks mis mee) en de achterkan kijk ik niet naar. (Als ik dat wel ben ik weer in een kutbui :P).

Hoe ik ermee om ben gegaan?
Kort maar krachtig, niet. Accepteer het nog steeds niet, snap nog steeds niet waarom het niet helemaal weg is en ben er geestlijk best fucked up van geraakt met als gevolg (voornamelijk door een combinatie van dingen + AA) dat ik nu nog steeds niet 100% ben, maar dat maakt me niet zo heel veel uit.

[SanderK]

Ik heb AA sinds ik een jaar of 4 was. In het begin schrokken mijn ouders en mijn omgeving hier uiteraard erg van. Mijn haar viel in plukken uit, als ik met mijn vingers door m'n haar ging, nam je zo een hele bos mee. We zijn toen naar diverse artsen geweest voor onderzoek: de dermatoloog, een iriscopist, heb verschillende vitaminekuren gehad, maar helaas, weinig resultaat.

Als klein kind ben je heel kwetsbaar tegenover de 'buitenwereld'. En die is erg hard, kan ik je zeggen. Zowel kinderen als volwassenen kunnen zo bruut reageren wanneer ze iemand zien die er niet helemaal normaal uitziet.
Nare, kwetsende opmerkingen vlogen regelmatig om mijn oren. Hierdoor ben ik als klein kind vrij verlegen geweest. Had weinig vriendjes, maar kon mij gelukkig uitstekend zelf vermaken. Naar mate ik ouder werd, kon ik wel makkelijker contacten leggen met andere kinderen, maar het was moeilijk om deze contacten ook te onderhouden. Op de basisschool viel het mee wat betreft pesten door andere kinderen, maar ik merkte toch wel dat ze anders met me omgingen dan met 'normale' kinderen.

Op de middelbare school ging het echter veel moeilijker. In het eerste jaar ging het nog wel, daar zaten kinderen bij mij in de klas die ik kende van de basisschool. Na dat jaar werd de school gefuseerd met een andere, met als gevolg dat ik naar een andere locatie moest. Daar kenden ze mij niet, ik was daar echt een vreemde eend in de bijt. Ik werd enorm gepest. Of eerder, genegeerd en afgewezen. Mocht niet bij andere groepjes op de trap voor de school zitten, werd altijd als laatste gekozen bij gym, en moest bij het softballen altijd helemaal in het verre veld staan. Wanneer er dan een bal mijn richting op kwam, zorgden ze er altijd voor dat ik me uit de naad moest rennen om hem op tijd te kunnen teruggooien naar het thuishonk.

Op een gegeven moment heb ik samen met mijn ouders de keuze gemaakt om een pruik te nemen. Dit leek een goede keuze, want ik werd niet meer vreemd aangekeken op straat, en voelde me in eerste instantie een stuk zekerder. Maar na verloop van tijd ging ik me toch onzeker voelen. Zit m'n pruik wel goed, kunnen andere mensen het niet zien? En het voelde ook niet prettig. Dat ding kriebelde en ik ging er enorm door zweten. Zodra ik thuis kwam, ging hij dus meteen af. Ik heb nog zo'n jaar of 3 met een pruik rondgelopen, en ben in die tijd steeds onzekerder geworden.
In de zomervakanties liep ik altijd zonder pruik. We waren dan in het buitenland en niemand kende me daar. Maar toch, ik zag er vreemd uit: een kind, met rare kale plekken op z'n hoofd. Daar schrikken mensen toch altijd van. Ik had niet de moed om het af te scheren. Mijn moeder vond dat helemaal zo'n naar gezicht en je zou toch altijd die donkere plekken zien.

Toen ik klaar was met de middelbare school (ik heb met goede resultaten mijn HAVO-diploma gehaald) ben ik naar het Grafisch Lyceum in Rotterdam gegaan. Ik wist al lange tijd dat ik iets met reclame en vormgeving wilde doen, dat bleek ook uit alle beroepskeuzetesten. Ik had de verwachting dat het nog pittig zou worden in die grote stad, maar het viel echt reuze mee.
Vanaf de eerste dag ben ik daarheen gegaan zonder pruik, maar wel met een hoofd met rare plukken. Maar nooit een kwaad woord van iemand gehoord. Hooguit wat vragen van mensen die wilden weten wat er met mijn haar aan de hand was. Na 4 jaar op die school gezeten te hebben, hoorde ik een klasgenoot zeggen dat hij altijd had gedacht dat ik een alto was of een punker. Tja, daar keek ik zelf ook van op.

In die periode ben ik een stuk zekerder van mezelf geworden. Toch duurde het nog een tijd voordat ik uiteindelijk de beslissing nam om mijn haar af te scheren. Pas op mijn 22e durfde ik het. En ik had direct spijt dat ik dat nooit eerder had gedurfd. Er ging een wereld voor mij open. Toen ik de straat op ging had ik voor het eerst in mijn leven het gevoel dat er niet naar mij werd gekeken. Ik viel niet meer op. Mensen schrokken niet meer van mijn rare coupe. Er knalden geen mensen meer tegen verkeersborden. Ik werd spontaan aangesproken, ze leken meer geinteresseerd. Ik durfde sneller mijn mond open te doen tegen vreemden. In winkels kon ik zonder problemen naar de kassa te gaan, iets wat mij daarvoor zeer veel moeite kostte. Ik heb altijd met knikkende knieen door de winkel gelopen omdat ik zo'n moeite had om met mensen te communiceren, maar dat was nu in een klap voorbij. Het was echt een zegen.
In die tijd ben ik ook gaan werken. Ik kon na mijn stage blijven werken op mijn stagebedrijf. Ik kreeg hier veel waardering, niet om hoe ik er uit zag, maar de manier waarop ik mijn werk deed. Dit gaf mij zoveel zelfvertrouwen dat ik me ook steeds beter ging voelen.
Voor die tijd heb ik veel problemen gehad met mezelf. Zat niet lekker in mijn vel en had weinig behoefte aan contact met anderen. Die anderen namen tenslotte ook niet de moeite om zich voor mij te interesseren.
Het ging langzaam maar zeker steeds beter na mijn 'metamorfose'. Ik ben veranderd van een verlegen, stille jongen naar iemand die absoluut niet bang is om zijn mond open te doen, of om mensen aan te spreken.

Ik heb sinds 5 jaar een ontzettend lieve vriendin die mij volledig accepteert om wie ik ben, niet om hoe ik er uit zie. En zij heeft mij in die 5 jaar ook enorm zien veranderen. Ik verander nog steeds. Ik sta zekerder in het leven, ik weet dat ik het allemaal wel aan kan. Ik neem mijn eigen beslissingen, zonder dat ik eerst 10 keer hoef na te denken over wat anderen er van vinden.

Ik heb mijn ziekte in feite al jaren geaccepteerd, maar omdat de 'buitenwereld' niet gewend is aan mensen die er anders uit zien, duurde het zo lang om te worden wie ik nu ben. En ik voel me goed en gelukkig.

Regelmatig komt mijn kale koppie ter sprake. Mensen vragen zich af of ik het nou elke dag moet scheren, of het niet koud is in de winter. En dan heb ik er absoluut geen moeite mee om te vertellen hoe het komt dat ik kaal ben. Ze weten dat ik verder 100% normaal ben, en geen rare skinhead of iets dergelijks. Wanneer er een grapje gemaakt wordt, dan kan ik er altijd om lachen. En ja, er wordt nog wel eens een nare opmerking gemaakt, maar ik ben mondig genoeg om een nog veel gemenere opmerking terug te maken.




Het is een vrij lang verhaal geworden, maar ik wou het toch eindelijk een keer opschrijven. Zo gedetailleerd had ik het namelijk nog nooit opgeschreven.

De aanleiding dat ik dit stuk geschreven heb, is omdat ik gistermiddag werd aangesproken door een jongedame, wiens vriend sinds 2 jaar kaal is. Hij heeft zeer veel moeite met het accepteren hiervan. Bovendien wist hij nog niet eens de naam van deze aandoening. Ik heb mijn telefoonnummer aan haar gegeven en gezegd dat hij me altijd kan bellen.

Ik hoop dat degenen die dit lezen er iets aan hebben. Ik kan me voorstellen dat er genoeg (jonge) mensen zijn die nog volop in het verwerkingsproces zitten toch iets zekerder van zichzelf worden door het lezen van ervaringen van anderen.

Ik zou zeggen: wees jezelf, je bent wie je bent. Probeer je omgeving uit te leggen waarom je er zo uitziet. Doe je eigen ding op jouw eigen manier en probeer je zo min mogelijk aan te trekken van wat anderen zeggen. En als ze wat zeggen: trek je mond open!

Sterkte aan iedereen, een reactie is altijd welkom

Sander

[Assie]

Hoi Sander,
Tjonge, wat een verhaal...maar wel een verhaal waar iedereen weer wat mee kan. Ik heb diep respect voor de manier hoe jij er nu mee om gaat, wat fantastisch dat je na zo'n moeilijke jeugd zo in het leven staat.
Dank voor je verhaal, ik denk dat dit voor velen weer een positief voorbeeld is!
Het geeft ook aan hoeveel veerkracht een mens in zich heeft om ook met dit soort problemen dus gewoon weer verder te gaan en van het leven te genieten.
Ook ik merk nu na 1 jaar helemaal kaal zijn, dat het leven gewoon doorgaat en zelfs erg leuk is :P . En dat terwijl ik vorig jaar echt dacht dat de wereld verging toen ik al mijn haar kwijt raakte.
Af en toe baal ik best wel en vind ik het lastig, maar het overheerst niet meer mijn dagelijkse gang van zaken.
Succes verder,
gr. Assie

[Lies86]

Hey sander!!


Je verhaal is best een beetje herkenbaar voor mij.
Ik werd in de 1e totaal kaal maar ben daar gelukkig nog nooit mee gepest.
Na 3 jaar een pruik gedragen te hebben was ik het zat en ging ik zonder de straat op. mijn haar is meteen afgeschoren. dus ik heb maar vrij kort met een coupe ala AA gelopen!
Fijn dat ook jij je goed voelt bij het kaal zijn. ik heb dat zelf ook, en er wordt soms echt vol verbazing naar me gekeken. (ik ben en blijf een meid en dat is voo rsommige moeilijk om te accepteren lijkt t wel)

Wel vind ik het erg jammer maar ook heel moeilijk dat als ik uitga mijn vriendinnen bosjes vol mooie heren om zich heen hebben staan ze mij vaak gewoon in een hoekje laten staan. mensen die ik ken komen wel op me af. maar vage bekende scrhikken ook weer af van de vele blikken die ik op z'n avond krijg. zelf intreseren die blikken me niet echt meer. kijken mag... als je het maar normaal doet. wel vind ik het jammer dat mensen me totaal negeren.
Als ik op een jongen afstap schaamt hij zich schijnbaar voor zijn vrienden en wimpelt hij me af. (tis nog nooit gebeurd dat het anders is) en ik mag er dan misschien anders uit zien, en wat dikker zijn dat menig model. (heb maatje 40-42) maar dat betekend niet dat ik achterlijk ben ofzo.

T lijkt wel of sommige mensen echt alleen mijn kale hoofd zien. Maar daaronder zit toch echt een meisje..... annelies genaamd. en dat meisje heeft ook gevoelens, en dat wordt nog wel eens vergeten.
Soms krijg ik negative opmerkingen, of er wordt aan mijn vriendin gevraagd wat ik heb. HALLO ik kan ook praten!!!!!
Mensen die me kennen accepteren me zoals ik ben. maar vinden het vaak ook moeilijk als er zo om me gelachen en naar me gekeken wordt.
Dat vind ik zo nu en dan echt kei-moeilijk.
Waarom zou een meid persee een mooie bos met haar moeten hebben en goed moeten kunnen dansen?
Ik heb dan misschien geen mooie bos met haar, en kan misschien ook niet zo goed dansen.... maar dat zegt toch niets over mijn innerlijk en mijn karakter???

Als kaal bij mannen sexy zou zijn, waarom kan een vrouw dan niet kaal zijn???? Ik kan er immers ook niets aan doen!! En een pruik is voor mij geen doen. daar voel ik me persoonlijk ongelukkig bij. en ook in mijn werk is het mega onhandig.......

Hopelijk komt er een lieve jongen in beeld die wel annelies ziet staan, en niet alleen mijn kale hoofd.
Een jongen die kaal net zo mooi vind als een kop met krullen......

[Anjo]

Lieve Annelies,

Wat is schrijven soms toch moeilijk. Je verhaal raakte me, ik vind je, zoals je weet, hartstikke stoer dat je bewust kaal door het leven gaat, maar het is zo hard te beseffen dat de "buitenwereld" er soms gewoon niet aan toe is. Uiterlijk lijkt in eerste instantie belangrijk, maar ik weet zeker dat zo'n toffe meid als jij, vanzelf iemand tegenkomt die verder kijkt en wel Annelies ziet. Hou je taai en mail me gerust!

Knuffel,

Anjo

[Anjo]

Ja, hoe kan het ook anders, in die kei van een stad woont wel een kei van een gozer! (Amersfoort is mijn geboortestad... :P ) Fantastisch om te lezen dat je er zo goed in gegroeid bent en in geslaagd bent om met je koppie om te gaan.

Ik heb bewondering voor je moed, maar vooral voor je doorzettingsvermogen om vooral te geloven in jezelf. Je hebt gelijk; het is gewoon zo belangrijk dat je gelukkig bent met jezelf en je leven. Laat je haar je leven niet leiden! Het is het gewoon niet waard. Bedankt voor je verhaal, hopelijk is het een voorbeeld voor anderen.

Groetjes,

Anjo

[Lies86]

Lieve Annelies,

Wat is schrijven soms toch moeilijk. Je verhaal raakte me, ik vind je, zoals je weet, hartstikke stoer dat je bewust kaal door het leven gaat, maar het is zo hard te beseffen dat de "buitenwereld" er soms gewoon niet aan toe is. Uiterlijk lijkt in eerste instantie belangrijk, maar ik weet zeker dat zo'n toffe meid als jij, vanzelf iemand tegenkomt die verder kijkt en wel Annelies ziet. Hou je taai en mail me gerust!

Knuffel,

Anjo
Hey Anjo...
Das ook toevallig;) ;)
Ja ik vond het ook best wel weer even moeilijk om het op te schrijven.
Maar moest het echt even kwijt.. Moet zeggen dat ik het zaterdag avond best even moeilijk had toen ik eenmaal bij mijn vriendin op de slaapbank lag..
Maar dat weet zij niet..
Maja vandaag weer helemaal vrolijk hoor! (gisteren trouwens ook hahahaha)
Helemaal na dat telefoontje van yoni vanmorgen, maar ook omdat ik me gewoon goed voel.
Autorijles vandaag ging echt beter dan ooit.. mijn website is af.. heb een leuke werkdag gehad en voel me verder gewoon prima..
Volgende week weer uit.. we zien wel hoe de reakties dan weer zijn.

Ik laat me niet kennen (van buiten dan) maar soms... Doet het diep van binnen toch wel zeer.
Maja als ik dan even naar het tegeltje kijk wat ik van onder andere yoni en mijn andere allerbeste vrienden kreeg wordt je toch wel weer blij!!
Er staat het volgende op:

Vrienden,
Hoe zwaar het ook kan zijn in een mensenleven
Denk er aan dat er altijd mensen zijn die om je geven.
Lijden doe je nooit alleen,
met zoveel vrienden om je heen.
Denk, wanneer je de last niet meer kunt dragen
dat je altijd je vrienden om hulp kan vragen.
Dus kan je het even niet meer aan.
Denk dan aan je vrienden.
ze zullen altijd voor jou klaar staan!!

Lies

[Anjo]

Ha die Lies,

Ja, het was een vrolijk dagje! Heerlijk dat je dan gewoon van die binnenpretjes hebt, en dat je gewoon zo moet lachen omdat de wereld toch eigenlijk errug klein is. Fijn dat je zulke vrienden hebt. Jammer dat je Yoni niet wil zoenen... :P . Zal ik eens met hem praten? gna gna?

Je weet nu wel dat jouw positiviteit mij (dat oude mens.. haahaha) echt geholpen heeft! Echt waar! Tuurlijk moet je dit web gebruiken om eens lekker je hart te luchten, soms eens lekker te brullen of je kwaad te maken. Maar het is ook goed om er dan weer zo heerlijk positief tegenaan te gaan. Je weet dat ik bewondering voor je heb en ooit ben ik ook zover (en lopen we saampjes op de Molendijk hoor! Al duurt het nog jaaaren..).

De tekst van de tegel is prachtig. En ik heb trouwens je website van Yoni gekregen.. ik zal gauw eens kijken.

Welterusten!

Anjo

[Lies86]

Haha...

Heb al met m gezoend. maar verder wordt t niks.
Niet zeggen dat je dit weet hoor... niemand weet het namelijk haha
Maaruh je mag natuurlijk altijd ff peilen!!:D :D :D :D

Fijn dat je me als positief ervaart.
Ik jullie allemaal ook. Ben ook wel positief.... maar soms ff niet.
haha maar dat hebben we allemaal wel eens toch.

Moet eerlijk toe geven dat ik het moeilijk vind dat ik geen vriendje heb.
En niemand mijn leuk lijkt te vinden. terwijl ik zoveel andere mensen zo leuk vind!!

(yoni!!! (je zou zijn buik moeten zien whaaaa))

Maja.. yoon is ook zo'n goede vriend van me.. misschien verknallen we dat wel als t wat zou worden.. maja we zien t wel..
kom hopelijk vanzelf wel iemand tegen!

Lies
ps truste!!
En nog 1 keer......... de wave voor ANJO!!!:worship: :worship: :worship: :worship: :worship:

[Anjo]

Meid, wat is dat toch moeilijk. Maar ja, je bent natuurlijk ook nog een broekie. Ook meiden met haar hebben volgens mij moeite om een leuke knul te vinden. Makkelijk geschreven natuurlijk, maar je snapt waarschijnlijk wel wat ik bedoel. :yawn: Daar heb je mij weer...

Kortom, je komt echt wel een leuke vent tegen! En voor alle duidelijkheid, jij bent diegene die ook zeker een wave verdient:

:worship: :worship: :worship: :worship: :worship: :worship:


Truste :sleepy:

Anjo

[Anjo]

Moet ik vragen of ik zijn buik mag zien? Mijn vent heeft vast veeel meer buikspieren.. haahahahaha...

[Lies86]

nog 1 keer reageren en dan snel mijn bed in...


Haha ik luister toch niet helemaal... moet eigenlijk wel want om 6 uur gaat de wekker weer...

Weet wel dat voor behaarde meiden het maybay even moeilijk is..
Maar je voelt je toch weer appart.. en dat vind ik toch wel moeilijk.
Een pruik zou je zeggen.. vind ik ook geen optie want dan voel ik me echt ongelukkig.. dan liever hier en daar wat blikken en kwetsende opmerkingen zo nu en dan.
Bovendien gaat het over het galgemeen prima en hoor ik niets van niemand....

Ik ga dromen (van die ene hele leuke jongen!!)

We spreken ehct snel wat af hoor!
Lies

[Janne]

hoooooi
ik zou me niet zo drukken maken om die gymlessen..ik ben 8 keer in een achtbaan over de kop geweest met mijn pruik, en hij bleef prima zitten :D
xx

[Lies86]

Moet ik vragen of ik zijn buik mag zien? Mijn vent heeft vast veeel meer buikspieren.. haahahahaha...
Denk je dat???
Haha nou ik denkt niet hoor!!
:P :P :P

Lies

[SanderK]

Ik denk dat het voor meiden een stuk moeilijker is om zonder pruik of hoofddoekje rond te lopen.
Een kaal hoofd is bij jongens veel meer geaccepteerd, hoewel het ook bij jonge kinderen een vreemd gezicht is.
Zelf ben ik er wel eens op aangesproken, men vroeg of ik al lang ziek was en of ik veel last had van m'n chemokuur :-S

Kinderen weten vaak niet hoe ze moeten reageren als ze je zo zien. Soms hoor je in een winkel een klein kindje tegen de ouders fluisteren, zo van: kijk mama, die meneer heeft kale haren! En die ouders zijn dan vaak zo verstandig om te zeggen dat die meneer er zelf waarschijnlijk niets aan kan doen!

Wat ik zelf vroeger altijd erg vervelend vond waren groepjes jongeren die ik dan in de stad of in de buurt tegenkwam. Als er ook maar een was die een opmerking over mijn haar maakte, dan deed de rest vanzelf mee. Ik scheet dan flink in m'n broek, maar later trok ik me er steeds minder van aan. Gewoon een grote bek teruggeven en heeeeel hard doorfietsen :)

Op de middelbare school heb ik veel moeite gehad wanneer ik ging sporten. Ik droeg toen ook een pruik maar door het zweten wilde dat ding nog wel eens gaan schuiven. Zwemmen deed ik er zowiezo niet mee. Ik heb mijn gymleraar hierover geinformeerd en ik hoefde niet te zwemmen, maar moest wel mee naar het zwembad en aan de kant gaan zitten. De klasgenoten vroegen zich dus af waarom ik niet mee ging zwemmen.

Tegenwoordig loop ik dus gewoon helemaal kaal rond. Geen problemen mee!
Ik ga gewoon naar het zwembad, niemand die raar opkijkt.
Op mijn hoofd heb ik enkele donkere plekken waar het haar nog wel groeit, maar als ik me elke dag scheer, dan vallen die plekken bijna niet op.

Op de rest van mijn lichaam heb ik dan wel weer beharing, maar ik vind dat helemaal niet bij mij passen. Bovendien is het niet gelijkmatig verdeeld. De oplossing is dan heel simpel: gewoon 't scheermes (mach3) erover. Ik hou ook helemaaaaaaaal niet van haar op mijn rug, dus dat haalt mijn vriendin eens in de zoveel tijd voor me weg :-)

Misschien, als ik later groot ben en wat meer geld heb, laat ik die donkere plekken op mijn hoofd weglaseren. Ik heb er geen vertrouwen in dat mijn haar ooit nog zal gaan groeien. En als je gaat uitrekenen hoeveel je uitgeeft aan scheermesjes en scheerschuim, dan is het op den duur best rendabel. :-)

[Lies86]

Daar heb je helemaal gelijk in!!
Voor mijzelf is laseren geen optie.... nog altijd de hoop dat het terug komt..
En het scheren (om de dag door pa gedaan) vind ik ook geen probleem.
Aan gym deed ik altijd probleemloos mee.
Tis nog nooit fout gegaan dat hij af viel ofzo.. ik heb nog nooit gezwommen met mijn pruik dus hoe dat werkt weet ik echt niet.

Wel grappig om te merken dat mensen maar ook kinderen die me al eens eerder gezien hebben er neit meer raar van op kijken.
Ging vandaag met de kinderen van de kerk naar een bejaardentehuis om fruitmandjes uit te delen vanwege dankdag en oogstdienst.
Ik heb zelf 2 jaar kindernevendienst gedraaid en die kids konden me dus......
Toen we daar waren zei een mevrouw tegen mij.... Dag mevrouw bent u ziek?
Waarop een meisje van 4 zei: nee mevrouw alleen haar haartjes zijn ziek. dat heeft ze ons zelf verteld. maar dat doet geen pijn hoor! en het is ook niet zielig.
Ik heb krullen en annelies is kaal mooi he?

Ik vond t zo schattig!!!

Lies

[SanderK]

ja kinderen kunnen soms van die hele slimme opmerkingen maken.

dan vraag je je af waarom sommige volwassenen zo absurd kunnen denken en reageren.

Meestal zijn degenen die vreemde opmerkingen maken zelf vreemd. Of dronken........ :)

[Lies86]

Meestal zijn degenen die vreemde opmerkingen maken zelf vreemd. Of dronken........ :)
Of gewoon associaal!!
;)
Lies

[SanderK]

Ja precies

[SanderK]

Ik zeg altijd maar zo: als je haar maar goed zit!!

Ik betrap mezelf er nog wel eens op dat ik nooit in de spiegel kijk, aangezien mijn haar altijd goed zit.
Soms krijg ik dan nog wel eens de opmerking dat er tandpasta op mijn kin zit........ hahaha

[Lies86]

Ik heb nog steeds als zenuwtik dat ik mijn 'haar' achter mijn oren doe.........:confused:



Ook een verhaal appart.... moet zeggen dat ik daar wel veel opmerkingen over krijg hahahaha

[Assie]

hahaha, dat herken ik Lies, ook ik heb die tik. En als ik mijn pruik af heb betrap ik mezelf er ook op dat ik 'niks' achter mijn oren strijk. :D
Wat idioot zeg, het zal wel net zo iets zijn als jeuk hebben aan je geamputeerde been.
gr. Assie

[Saar]

Fantoompijn misschien :rolleyes: :D