[BETOOG] Zorgen over haarverlies een welvaartskwestie.

[Haarmannetje]

Zorgen over haarverlies een welvaartskwestie.

Ik vind voor mijzelf steeds meer ondersteuning voor mijn opvatting dat de zorgen die men heeft over zijn of haar haarverlies eigenlijk een welvaartskwestie is. Vroeger, in de barre tijden van ons land (ik beperk mij hier slechts tot Nederland), toen de mannen nog in weer en wind als slaven van hun herenboeren ploeterden op het land voor een karig loontje en een onderkomen waar zelfs nog de geslagen hond voor zou bedanken, had men zorgen. Echte zorgen wel te verstaan. Er moest brood op de plank komen voor iedereen: de man zelf, zijn vrouw en hun kinderen (waar er nogal veel van konden bestaan). Voor ijdelheid was uiteraard geen plaats.

Naarmate de economie voor een ieder in het land zijn vruchten begon af te werpen, dit gebeurde zo ongeveer in de jaren 50 met de ontwikkeling van de verzorgingsstaat, begon de welvaart pas goed te stijgen. Ploeteren? Daar kende men op een gegeven moment niet meer. Genieten? Ja, dat was een woord wat vrijwel een ieder nu eindelijk in zijn vocabulair op kon nemen. Dankzij de sociale zekerheden in tijden van ziekte, werkloosheid en ouderdom braken ook voor de kleine man glorieuze tijden aan. Maar deze aangebroken gouden tijd kwam ook met schaduwen.

Mogelijkheden om status en aanzien te verwerven liggen voor vrijwel iedereen binnen handbereik. En mocht men er zoveel belang aan hechten maar er het financieel kapitaal niet voor bezitten, dan kan men zich zonder enkel probleem altijd beroepen op "voordelige" leningen. De verworven grote hoeveelheden vrije tijd bieden eveneens de ruimte om deze status en dit aanzien te exploiteren door verre reizen te maken tijdens de vakanties, door veel zorg te kunnen besteden aan de woonomgeving en om te kunnen patsen met de nieuwste auto's. En niet alleen dat, beste mensen, er is nu ook plaats gekomen voor een menselijke trek waarvan we ons kunnen afvragen, of we daar nu wel zo blij mee moeten zijn: ijdelheid.

Kleding, parfum, make-up, huid, haar en het lichaam als geheel krijgen tijdens de hoogtijdagen van de welvaart de volle aandacht. Men hoeft zich immers niet meer zorgen te maken over het najagen van het elementaire doel, de overleving. Het brood komt toch wel op de plank, de kinderen kunnen de opleiding volgen die zij wensen, men heeft een inkomen in tijden van ziekte, werkloosheid en men is zo goed als verzekerd van een inkomen tijdens de dagen van de ouderdom wanneer men niet meer tot werken in staat is. Kortom: overleven is geen missie meer, maar een vanzelfsprekend feit.

Ruim baan dus voor de secundaire interessen van de mens, waaronder dus ijdelheid. Omdat het op dit forum gaat over haaruitval, zal ik daarop verder ingaan. Zorgen maken over haaruitval is een aspect van ijdelheid. Dat staat voor mij buiten kijf. En aangezien naar mijn idee ijdelheid pas echt tot uitdrukking komt in tijden van (persoonlijke) welvaart, zie ik het zorgen maken over haaruitval als een aspect van de welvaart. Wanneer je je financieel niet veel zorgen hoeft te maken (en dat hoeft in de regel niemand in ons land), ga je je wel zorgen maken over de dingen die eigenlijk zo belangrijk niet zijn.

Het kan heel goed zijn dat (je denkt dat) de samenleving veel waarde hecht aan het hebben van haar, maar dat maakt het nog niet belangrijk. Ik zou zover willen gaan dat het verbitterde zelfmedelijden vanwege de haaruitval, meer een infantiele vorm is van "het erbij willen horen." Met argumenten als "maar anders kan ik geen partner krijgen," of "hoe moet ik nu die baan krijgen die ik graag wil" probeert men dat zelfmedelijden te legitimeren en om het dan enigszins te kunnen beargumenteren komt men aan met wetenschappelijke onderzoeken over deze kwesties, die in mijn ogen toch vrij misleidend en dubieus zijn. Het is natuurlijk heel begrijpelijk dan men wil voldoen aan de verwachtingen van de maatschappij, maar kom op, wat zijn die verwachtingen dan? Hoe kunnen we uberhaupt denken dat de maatschappij één component is met dezelfde wensen en voorkeuren? Dat is een totaal verkeerd beeld; de samenleving bestaat juist uit mensen met allemaal verschillende wensen en voorkeuren. Om terug te komen op haaruitval: ja, er zullen mensen zijn die minpunten rekenen voor haaruitval, maar er zullen ook mensen zijn die dit niet doen. Zo simpel is het en zo simpel is het met alles.

Ik hoef alleen al naar mijn familie te kijken om een voorbeeld van deze laatste groep te zien. Mijn opa is bijvoorbeeld altijd (vanaf zijn 14de) een boerenarbeider geweest. Hoewel hij het niet zo slecht heeft gehad wat betreft de manier waarop hij en zijn gezin behandeld werden, zoals ik schetste in de opening, heeft hij toch altijd hard moeten werken voor een klein inkomen. Hij was een man met haaruitval, so what? Die instelling (de instelling van niet moeten zeuren over dingen die niet belangrijk zijn) heeft uiteraard doorgewerkt binnen de ontwikkeling van zijn kinderen; waaronder mijn moeder. Ik moet bijvoorbeeld echt niet aankomen bij mijn moeder met mijn haaruitval. Ze wijst mij er altijd op dat er wel ergere dingen zijn in het leven en stiekem geef ik haar gelijk.

Waar ik naartoe wil met dit stuk is het volgende. Haaruitval is binnen de context van deze samenleving niet leuk, maar probeer te relativeren als je erover nadenkt. Het is helemaal geen schande om te proberen er iets aan te doen, maar je aanstellen als een klein kind wanneer het niet lukt is het andere uiterste. Acceptatie is zo belangrijk en daarvoor moet je kunnen relativeren. Ik ken mensen die dagelijks lijden onder lichamelijke klachten die gepaard gaan met hevige pijnen, waardoor genieten werkelijk onmogelijk wordt en toch gaan ze door en proberen ze andere te steunen. Als ik naar hen kijk, dan weet ik echt wel waar het in deze wereld om draait, of zou moeten draaien althans, en dan vind ik mijn haar zo belangrijk niet meer.

Ik denk dat het voor ons allemaal (ook de mensen die zich krampachtig met andere aspecten van de ijdelheid bezighouden) zo slecht nog niet zou zijn, wanneer we weer even teruggeworpen worden op barre omstandigheden waar enkel de overleving nog telt. Welvaart in de breedste zin van het woord is een mooi geschenk, maar erin leven vereist relativeringsvermogen, verantwoordelijkheidsgevoel en alertheid.

Amen!

[Tiuri]

ik ben het hier helemaal mee eens. complimenten haarmannetje.

ik denk dat de jongens van 18 in Botswana het geen reet kan schelen of ze kaal worden, ze hebben wel andere zorgen.

dit is ook de reden waarom ik me soms best schaam dat ik zoveel geld uitgeef aan me haarproblemen. waarom geef ik dat geld niet aan een goed doel?

maargoed als ik dan me inhammen weer zie voor de spiegel merk ik hoe ik beinvloed ben door de westerse, op uiterlijk gerichte welvaartscultuur en dan neem ik gewoon weer keurig mijn finaatje 's ochtends.

[Haarmannetje]

Maar Laurens, hoe uiterlijk gericht is die cultuur? Dat valt echt wel mee hoor. Op televisie lijkt het misschien zo, maar in het echt merk ik daar zo weinig van. Misschien is het de opvoeding en de mensen waarmee ik omga. Maar ik zou bijna zeggen dat het erop lijkt dat iedereen elkaar maar doet geloven dat we in een op het uiterlijk gerichte cultuur leven, terwijl daar helemaal niets van waar is. Wat uiteindelijk altijd telt is de persoon die je bent. Meer niet.

[MxK]

Maar Laurens, hoe uiterlijk gericht is die cultuur? Dat valt echt wel mee hoor. Op televisie lijkt het misschien zo, maar in het echt merk ik daar zo weinig van. Misschien is het de opvoeding en de mensen waarmee ik omga. Maar ik zou bijna zeggen dat het erop lijkt dat iedereen elkaar maar doet geloven dat we in een op het uiterlijk gerichte cultuur leven, terwijl daar helemaal niets van waar is. Wat uiteindelijk altijd telt is de persoon die je bent. Meer niet.

Mwah, bij mensen boven de 20 jaar klopt dat wel denk ik. Dan is bij de meesten dat ultiem uiterlijk gerichte er wel vanaf ja. Iedereen houdt het wel een beetje denk ik.

[quisto li]

dat is allemaal mooi en waar, maar we leven nu eenmaal in een welvaartsland, we hebben nou eenmaal niet meer zorgen aan ons hoofd wat betreft eten op tafel krijgen, dus zijn er nu andere dingen die ons ongelukkig maken waar we geld aan willen uitgeven zo is dat nu eenmaal, welvaartspropbleem of niet

[Haarmannetje]

dat is allemaal mooi en waar, maar we leven nu eenmaal in een welvaartsland, we hebben nou eenmaal niet meer zorgen aan ons hoofd wat betreft eten op tafel krijgen, dus zijn er nu andere dingen die ons ongelukkig maken waar we geld aan willen uitgeven zo is dat nu eenmaal, welvaartspropbleem of niet
Maar dat is toch geen argument? Ik heb dit geschreven om mensen zich te laten realiseren waar het nu eigenlijk om gaat. Het is in wezen toch te absurd voor woorden waar wij onze tijd aan verknallen? Ik wil niet zeggen dat ik anders ben, maar ik realiseer het mij dondersgoed. Als ik kijk naar andere landen waar de gemiddelde burger moet ploeteren voor een beetje geld zodat men op zijn minst nog wat kan eten, dan denk ik bij mijzelf waar gaat het hier over, wat een idioterie; om je voor te schamen gewoon. Het is natuurlijk erg gemakkelijk om de verantwoordelijkheid af te schuiven op het argument "maar we leven nu eenmaal in een welvaartsland." Alsof je een slaaf bent van de samenleving ofzo.

Interessant trouwens. Een docent van mij beweerde vandaag dat reclames een belangrijke bijdrage leveren aan de afbraak van de beschaving die niet primair meer gekenmerkt wordt door de primitieve menselijke natuur. Kijk maar eens hoeveel reclames prikkels uitzenden voor machtsgevoel, status en seksuele aantrekkelijkheid. Mensen hebben niet eens in de gaten dat ze op die manier gebruikt worden als massale geldbomen voor de producenten. Melkkoeien zeg maar. Hij voegde er ironisch aan toe dat als hij de "baas van Nederland" zou zijn, hij het eerste zou zorgen voor de afschaffing van reclame en commerciele televisie (niet realistisch, maar het maakte zijn standpunt uiteraard kenbaar). Hij vroeg wie op hem zou stemmen en ik stak direct mijn vinger op met, geloof het of niet, meer dan de helft van de overige studenten. Het is allemaal een kwestie van het kunnen doorzien van de processen en de mechanismen van onze samenleving en dan zie je hoe relatief kaalheid eigenlijk is.

[jennifer]

Haarmannetje,
Ik geef je helemaal gelijk in je betoog, er zijn zoveel belangrijkere zaken dan haaruitval, maar vind je dat vrouwen hier hetzelfde over zouden moeten denken?
Ja natuurlijk, ook vrouwen moeten dit probleem relativeren, maar zeg eens eerlijk: Zou jij naast een kale vriendin de kroeg instappen of ermee op een sjiek feest willen verschijnen?
Ik ben een vrouw, heb androgenetische haaruitval en m'n liefste wens is dat ik m'n haar niet helemaal zal verliezen, maar soms zou ik een man willen zijn; ik vind die kalende mannen helemaal niet lelijk, eigenlijk gewoon heel mannelijk. Ik snap best dat een man ook liever een mooie bos haar heeft, maar als ik de mannen in dit forum soms hoor denk ik inderdaad: Waar maken ze zich nu druk om?
Maar denken die mannen dat nu ook van ons vrouwen die eens zo'n mooie bos vrouwenhaar hadden?

Jennifer

[Haarmannetje]

Hoi Jennifer,

Je komt met een moeilijke vraag :), hoe red ik mij hier nu uit ;). Ik denk wel dat ik een verklaring kan geven. Als we kijken naar de term Alopecia Androgenetica dan zien we daarin het woord androgeen terug. Dit duidt dus op het mannelijk geslachtshormoon. Heel plastisch gezegd is AGA dus een mannenkwaal. Het is om die reden natuurlijk des te moeilijker voor de vrouw om het te accepteren. Het is "niet vrouwelijk". Ik moet uitkijken wat ik hier zeg, want ik wil je dus niet kwetsen. Jij bent gewoon een normaal meisje, maar ik beschrijf even de manier waarop er logischerwijs tegenaan gekeken wordt.

Dus ook al komt het onder vrouwen voor. Juist omdat het gezien wordt (ook binnen de wetenschap) als een mannenkwaal, vanwege het component van de mannelijke hormonen, is het voor vrouwen een compleet ander verhaal. Nu geldt dat weer niet voor oudere vrouwen (die de overgang voorbij zijn), maar wel voor vrouwen zoals jij; jonge vrouwen, in de kracht van hun leven.

Om je vraag te beantwoorden of ik met een meisje een relatie zou willen hebben terwijl ze AGA heeft (of kaal/kalend is) en of ik dan met haar de kroeg in zou willen stappen of naar een feest te gaan, vind ik moeilijk. Laat ik het zo zeggen: zo'n meisje zou niet mijn eerste keus zijn tijdens de "selectieronde", maar dat wil niet zeggen dat ik er uiteindelijk niet voor zou gaan. Het is slechts een oppervlakkig aspect op het eerste gezicht, maar meer ook niet. Ik zou dus zeker wel verliefd kunnen worden op zo'n meisje en dan zou het me niet veel uitmaken waar ik met haar naar toe zou gaan, echt niet.

Ik heb een neef die pas getrouwd is met zijn huidige vrouw (ja duh ;)). Zij heeft al een paar jaar last van een bepaalde vorm van eczeem waardoor al haar lichaamshaar uitgevallen is (het is volgens mij geen AA). Dat begon al toen hun relatie nog pril was. Hij had (zoals sommige mannen zullen zijn) met haar natuurlijk met een omweg kunnen breken, omdat hij misschien liever een meisje zou hebben met haar. Maar dat heeft hij niet gedaan en ik zou ook niet kunnen begrijpen waarom hij dat anders gedaan zou hebben. Het is echt een hele toffe meid. Ontzettend aardig en geïnteresseerd en hoewel ze het natuurlijk niet leuk vindt, laat ze het haar pret niet bederven. Je kunt zo merken dat ze ontzettend gelukkig zijn samen en daar gaat het om. Ik zou zo'n meisje ook niet laten gaat, als ze bij mij hoorde :).

[jennifer]

Haarmannetje,

Ik geloof je beslist, dat jij er wel doorheen zou kunnen zien, en dat er wel meer mannen zijn die dat kunnen. Ook mijn vriend maakt er geen probleem van.
Het is alleen voor vrouwen zelf zo moeilijk, en ik denk dus moeilijker dan voor de meeste mannen om hiermee om te gaan, omdat juist een heel vrouwelijk aspect aan het uiterlijk verloren gaat.
Maar je hebt gelijk dat de innerlijke uitstraling belangrijker is. Misschien dat we daar dan maar eens extra aandacht aan moeten gaan besteden.

[Haarmannetje]

Haarmannetje,

Ik geloof je beslist, dat jij er wel doorheen zou kunnen zien, en dat er wel meer mannen zijn die dat kunnen. Ook mijn vriend maakt er geen probleem van.
Het is alleen voor vrouwen zelf zo moeilijk, en ik denk dus moeilijker dan voor de meeste mannen om hiermee om te gaan, omdat juist een heel vrouwelijk aspect aan het uiterlijk verloren gaat.
Maar je hebt gelijk dat de innerlijke uitstraling belangrijker is. Misschien dat we daar dan maar eens extra aandacht aan moeten gaan besteden.
Inderdaad, ik denk ook dat vrouwen er meer mee zitten en daar, gezien de aard van de kwaal, ook meer recht op hebben. Ik wil niet beweren dat je niet moet zeuren ofzo hoor :). Je hebt alle recht, net zoals iedereen hier, om wat te doen aan je zorgen. Maar verlies jezelf niet in de strijd, dus is het inderdaad wel verstandig om je hoofd hoog te houden en beseffen dat je een goed mens bent en dat het daar uiteindelijk om gaat.

[pizzacat]

Ik denk dat het voor een vrouw veel lastiger is, simpelweg omdat het uit cultuur historisch oogpunt van een vrouw verwacht wordt dat ze mooi haar heeft. Kale mannen zie je genoeg, kale vrouwen echter niet.
Mannen moeten pas de laatste paar decennia met hun uiterlijk bezig zijn. Nu wordt ook mannen aangepraat dat ze altijd mooi en goed verzorgd moeten zijn, een soort emancipatie, maar of het ten goede is is een tweede.
Daarom zijn er nu meer mannen die problemen met hun kaalheid hebben, dan een halve eeuw geleden.

goede post trouwens Haarmannetje, stukje zelfreflectie en maatschappelijke beschouwing, de studie begint zijn vruchten af te werpen ;).

[jongen25]

Beste Haarmannetje, ik denk dat ik begin te vermoeden welke studie je doet. Ik weet in ieder geval welk college je volgt - die docent houdt er soms afwijkende ideeen op na! Over een kleine wereld gesproken..;)

[Tiuri]

Beste Haarmannetje, ik denk dat ik begin te vermoeden welke studie je doet. Ik weet in ieder geval welk college je volgt - die docent houdt er soms afwijkende ideeen op na! Over een kleine wereld gesproken..;)
whehehehhee..... :)

[jongen25]

Ook gij Laurens??:D

[pizzacat]

ik herhaal:

Groningen in tha house!!!!
hehe

[Haarmannetje]

Beste Haarmannetje, ik denk dat ik begin te vermoeden welke studie je doet. Ik weet in ieder geval welk college je volgt - die docent houdt er soms afwijkende ideeen op na! Over een kleine wereld gesproken..;)
Vertel :)...

[jongen25]

Beste Haarmannetje, met alle respect, ik vond je af en toe al zo 'sociologisch neuzelen' - weet ik alles van!:P Idd, misschien moeten we maar es een thread maken over de correlatie tussen haarverlies en woonachtig zijn te Groningen!;)

[Haarmannetje]

Beste Haarmannetje, met alle respect, ik vond je af en toe al zo 'sociologisch neuzelen' - weet ik alles van!:P Idd, misschien moeten we maar es een thread maken over de correlatie tussen haarverlies en woonachtig zijn te Groningen!;)
Haha :), ja idd. Maar heb jij sociologie gestudeerd dan?

[pizzacat]

met 3 uit Groniningen zal het statistisch niet te bewijzen zijn....G-town..let's hear it folks!..we moeten er minstens 50 hebben.

[jongen25]

Yep, en heb nog vrienden die het op dit moment nog studeren.. Dat verhaal over de docent die het over de schadelijke effecten van reclames had, kwam me simpelweg te bekend voor... Over stokpaardjes gesproken. Overigens wel een goeie docent, hoewel hij wat aan zijn presentatie mag doen. Hij heeft al zijn haar nog en woont nog bij zijn moeder - correlatie? ;)

[Haarmannetje]

Yep, en heb nog vrienden die het op dit moment nog studeren.. Dat verhaal over de docent die het over de schadelijke effecten van reclames had, kwam me simpelweg te bekend voor... Over stokpaardjes gesproken. Overigens wel een goeie docent, hoewel hij wat aan zijn presentatie mag doen. Hij heeft al zijn haar nog en woont nog bij zijn moeder - correlatie? ;)
Wat toevallig zeg :). Hoe lang ben je al afgestudeerd en wat doe je nu als ik vragen mag?

Mja, ik vond het wel een verhaal met een betekenis. Hoewel ik natuurlijk niet kan voorspellen wat het effect zal zijn, wanneer je opeens besluit reclame te verbieden, sta ik er op basis van de theorie er best wel positief tegenover. Ik vind het inderdaad ook een goede docent.

Hij is volgens mij wel kalend hoor ;), maar is het echt zo dat hij nog bij zijn moeder woont?

[jongen25]

Een flamboyante ex-docent, vorig jaar overleden, zei over de betreffende docent: 'A heeft twee liefdes in zijn leven: Fc Groningen en zijn moeder.' Ja, hij schijnt nog echt bij zijn moeder te wonen. Zelf ben ik nog vrij recentelijk afgestudeerd en op het moment werkzoekend.. Ben aan het solliciteren voor een post-doc opleiding, maar mocht ik een goede/ leuke baan tegenkomen dan bekijk ik het per geval. En Pizzacat, zit ie ook aan de PPSW?

[pizzacat]

Psychologie baby! Nu in mn 3e jaar...maar ben al oudegediend, eerst HBO-P gehaald en daarvoor nog een paar jaar gewerkt.

[Haarmannetje]

Inderdaad, wat een kleine wereld is het toch. Pizzacat, hoe wist jij eigenlijk wat ik studeerde. Ik heb al eens eerder van jou eens opmerking gehad in de richting van mijn studie, maar heb er destijds geloof ik niet op gereageerd. Van Laurens zeker ;)?

[pizzacat]

Inderdaad, wat een kleine wereld is het toch. Pizzacat, hoe wist jij eigenlijk wat ik studeerde. Ik heb al eens eerder van jou eens opmerking gehad in de richting van mijn studie, maar heb er destijds geloof ik niet op gereageerd. Van Laurens zeker ;)?

ik maak de hele tijd opmerking in die richting :P, en ik heb het idd van Laurens.

[Tiuri]

ik maak de hele tijd opmerking in die richting :P, en ik heb het idd van Laurens.
heb ik dat echt gezegd? ik hang niks aan de grote klok hoor!

[pizzacat]

Was een keertje op MSN, nog voor je griekse vakantie.

[Haarmannetje]

heb ik dat echt gezegd? ik hang niks aan de grote klok hoor!
Het geeft niet Laurens hoor :), maar ik trok die conclusie omdat ik volgens mij dat alleen eens aan jou verteld had. Oh wacht, aan Cloud volgens mij ook.

[Eminem]

In jou verhaal zit zeker iets troostends Haarmannetje.

[Haarmannetje]

Lucky, geloof het of niet, maar ik heb er nog nooit een nare opmerking over gehoord en verder sowieso vrijwel nooit. Alleen door mijn kapster en een oom van mij. Als jij denkt dat je haar je visitekaartje is, dan heb je het wel mis. Mensen zoals jij maken nu juist dat onze samenleving dat als zodanig gaat zien. Ik bedoel, je kunt wel zeggen "de samenleving is nu eenmaal zo," maar vergeet niet dat wij samen deze samenleving maken tot wat het is. Ik vind argumenten als "het is nu eenmaal zo" daarom behoorlijk zwak. Net zoals opmerkingen maken als "we leven hier, niet daar." Dat verandert namelijk niets aan het principe.

[Lucky]

Kijk dat is nu precies wat ik bedoel. Je doet het voorkomen alsof men een probleem heeft met zijn haar omdat "de samenleving" dit zo gecreerd heeft. Daar zit natuurlijk wel een kern van waarheid in, maar ik vind het te gemakkelijk om daar alles op af te schuiven. Als je toch in de spiegel kijkt dan zie je toch zelf ook wel dat je gezicht veel beter overkomt met haar dan zonder of minder haar. Daar heb ik geen negatieve opmerkingen van anderen voor nodig om me de daar bewust van te maken. Negatieve opmerkingen zijn alleen maar extra brandstof.

Om je deels gelijk te geven. Het feit dat RTL boulevard bijna iedere dag een item heeft over een celebrity met haarverlies is inderdaad een perfect voorbeeld hoe treurig het gesteld is.

[Haarmannetje]

Kijk dat is nu precies wat ik bedoel. Je doet het voorkomen alsof men een probleem heeft met zijn haar omdat "de samenleving" dit zo gecreerd heeft. Daar zit natuurlijk wel een kern van waarheid in, maar ik vind het te gemakkelijk om daar alles op af te schuiven. Als je toch in de spiegel kijkt dan zie je toch zelf ook wel dat je gezicht veel beter overkomt met haar dan zonder of minder haar. Daar heb ik geen negatieve opmerkingen van anderen voor nodig om me de daar bewust van te maken. Negatieve opmerkingen zijn alleen maar extra brandstof.

Ja oke, het feit dat ik mijzelf met haar liever in de spiegel zit, heb je gelijk in. Maar dat kan ook komen omdat je jezelf gewend bent met haar. Als je nooit haar gehad zou hebben, dan zou je er ook niet zo naar kijken. Het is gewenning zeg maar. Verder vind ik het totaal geen afbreuk doen wanneer ouder bent. Maar wanneer je inderdaad nog jong bent is het een ander verhaal.

Om je deels gelijk te geven. Het feit dat RTL boulevard bijna iedere dag een item heeft over een celebrity met haarverlies is inderdaad een perfect voorbeeld hoe treurig het gesteld is.
Ik zal eens naar dat programma gaan kijken. Is het echt zo dat ze het om de kaalheid doen en dat ze het er ook expliciet bij vermelden, of is het zo dat het zo lijkt?

[sonofsam]

Beste Haarmannetje,

Ik ben het voor een groot deel wel eens met je stelling, alleen heb ik een vraag:
Als jij zo overtuigd bent van deze stelling, waarom probeer je allerijl haarverlies te voorkomen?
Dat strookt enigszins met je betoog over de welvaartsziekte 'alopecia', niet?

Son of Sam

[pizzacat]

welk beeld schetst men in de reclame; een paar voorbeelden:

-je bent een mietje als je als man geen stoere auto hebt.
-Leuk kerels drinken bier.
-het is genant voor een vrouw als een kerel een tampon van haar tegenkomt.
-Het is genant om puistjes te hebben.
-je haar moet iedere dag goed zitten.
etc etc.

Reclame speelt in op de onzekerheid van mensen, het gevoel dat andere menesen je continue op je uiterlijk beoordelen. Makkelijk scoren dus, het strookt echter niet met de realiteit.

Haarmannetje biedt een houvast om je 'haarprobleem' te relativeren en te accepteren. Dat doe je door het probleem te baggatelliseren, en inderdaad, mensen met AGA zijn geen steek ongezonder dan mensen zonder AGA, het is geenszins levensbedreigend. Het probleem zit in onze gedachtengang erover. Die gedachtengang die ons onzeker maakt omdat je denkt dat mensen ons nu anders zullen beoordelen. Die angst wordt versterkt door de commerciele kant van onze samenleving, de reclamewereld. etc. Het streven is, mij dunkt, het hebben van absolute lak aan dat ideaalbeeld. Maar dat is heel moeilijk, en ondanks dat ik denk dat ik aardig op weg ben probeer ik nog steeds te redden wat er te redden valt. Slecht.....nee, wel duur, energie- en tijdrovend en heel menselijk. Maar in deze geldt heel erg dat het probleem zo groot is als je het maakt.
food for thought.

Groeten
Sven

[Haarmannetje]

Beste Haarmannetje,

Ik ben het voor een groot deel wel eens met je stelling, alleen heb ik een vraag:
Als jij zo overtuigd bent van deze stelling, waarom probeer je allerijl haarverlies te voorkomen?
Dat strookt enigszins met je betoog over de welvaartsziekte 'alopecia', niet?

Son of Sam Haha :D, een hele goede vraag. Ik weet dat ik mijzelf tegenspreek gezien de manier waarop ik er mee omga. Ten eerste wil ik benadrukken dat er een groot verschil bestaat tussen iets objectief kunnen beoordelen en dan ook daadwerkelijk je gedrag erop aan te passen. Ik weet dat dit geen argument is, maar ik ben ook maar een mens. Mijn gedachtegang over dit principe breng ik op de volgende manier tot uiting:

Hoewel het uiterlijke vertoon van AGA (namelijk de zichtbare kaalheid) naar mijn idee gerelativeerd moet worden gezien de maatschappelijke acceptatie door het veelvuldig voorkomen (bijna de helft van de mannelijke bevolking), ligt er natuurlijk wel een enigszins medisch probleem aan ten grondslag. Pizzacat zegt duidelijk dat het geen levensbedreigend probleem is, maar het is wel degelijk een verkeerde werking van het lichaam. Onder die noemer vind ik het niet meer dan normaal dat er een oplossing voor bedacht wordt. Met andere woorden: het zou gewoon niet zo moeten zijn. Maar daarmee vind ik niet dat ik hypocriet ben door tegelijkertijd te beweren dat kaalheid niet iets is, waar je je voor zou moeten schamen omdat het zo erg zou zijn.

Mijn instelling is daarom ook de volgende: ik accepteer de dingen zoals ze zijn en zoals ze komen. De grote variatie in de mensheid maakt juist dat die mensheid zo interessant en speciaal is. Wat is er nu leuk aan een wereld vol mensen die allemaal op elkaar lijken volgens dat ene ideaalbeeld? Ik laat mijn leven dus ook niet verpesten door AGA. Maar daarnaast wil ik op de hoogte blijven van de ontwikkelingen onder de noemer van (medisch) wetenschappelijke vooruitgang. Ik probeer bepaalde dingen uit te testen in dit zelfde belang. Ik wil dus niet ontkennen dat ook ik mijn haar wil houden, maar dan alleen zover dat mogelijk is. Vanaf het moment dat het niet meer mogelijk is, wil ik dus wijzen op het belang van de acceptatie en de relativering.

Een hele simpele vergelijking: het dragen van een bril. Slecht kunnen zien is biologisch/medisch gezien natuurlijk geen goede eigenschap, maar omdat er zo ontzettend veel mensen zijn er last van hebben en daardoor een bril dragen, is het dragen van een bril volledig geaccepteerd. Kun je slecht zien? Accepteer dat dan; het maakt je geen minderwaardig mens. Maar dat betekent niet dat je hypocriet bent, wanneer je er wat aan zou laten doen, als dat mogelijk is (tegenwoordig de laserbehandeling bijvoorbeeld).

[jennifer]

Haarmannetje,

Er kan geen mens tegen jou argumentatie opboksen. Kun je me nog es een aardig psychologieboek aanraden ? (wat goed leesbaar is voor een beginneling)

Jennifer:P

[Haarmannetje]

Haarmannetje,

Er kan geen mens tegen jou argumentatie opboksen. Kun je me nog es een aardig psychologieboek aanraden ? (wat goed leesbaar is voor een beginneling)

Jennifer:P Haha :D. Nah ja, het is mijn persoonlijk visie, waar ik een poosje voor mijzelf over nagedacht heb :). Maar toch bedankt. Ik kan je trouwens niet echt een psychologieboek aanraden, want ik ben niet zo thuis op dat vlak. Pizzacat misschien ;)?

[pizzacat]

het boek social psychologie van Baron en Byrne is een leuk boek, ieder jaar wordt het weer aangepast en het biedt een heel mooi overzicht van de stand van zaken in de sociale psychologie.

[jennifer]

Genoteerd! Ga ik es even bekijken!

Groetjes Jennifer

(Studeert Haarmannetje dan sociologie ofzo? ik meende toch iets in die richting)

[Haarmannetje]

(Studeert Haarmannetje dan sociologie ofzo? ik meende toch iets in die richting)
Dit klopt inderdaad :).