moeders

[gogo]

Hoi allemaal

Ik ben erg geschokt met wat ik allemaal heb gelezen over jullie (van sommige dan) thuis situatie. Zelf heb ik gelukkig thuis geen erge dingen meegemaakt, maar een open relatie met mijn ouders heb ik dus helemaal niet. De praatjes die wij hebben gaan ook niet verder als over mijn zoontje,het weer of over andere mensen. Ik ben begonnnen met haar trekken toen ik op 12 jarige leeftijd hoofdluis heb gekregen, dit vond ik zo erg dat ik mijn haar eruit trok met wortel en dacht dat dat de luis was maar toen ik kale plekken kreeg snapte ik wel dat het niet goed was wat ik deed, maarja 12 jaar. Er werd dan wel eens gezegt blijf van je haar maar verder gingen die gesprekken ook niet. Dat ik enkele keren bij het riag in behandeling ben geweest weten zij ook niet,
vooral mijn vader is er een van "wat moet je daar nou doen bij het riag,doe maar gewoon" erg simpel dus. Ernstig is dit allemaal niet maar wel frustrerend vaak.
Nou ik hoop dat ik toch nog moed kan verzamellen om te komen op de ontmoetings dag, en anders tot schrijfs.
Sterkte allemaal. Doei.
Groetjes gogo. :frusty:

[ilseke]

hoi allemaal,
de relatie met mijn moeder is er al altijd een geweest die nogal op het uiterlijk gebaseerd is. Zij doet er alles aan om jong te blijven (en dan bedoel ik dat mijn moeder heeeeel erg hip is) Nu kan ik daar mee om, maar in mijn jeugd heb ik mij dikwijls geschaamd omdat bijv. mijn moeders rokje amper haar gat bedekte. Zij gaat altijd iemand bekritiseren op uiterlijkheden (alle schoonheidsvlekjes moeten voor haar de wereld uit, ikzelf ben nog op 17 jaar meegetrokken naar de schoonheidsspecialiste om op mijn borst een miniscuul vlekje te laten wegbranden met als gevolg dat ik nu een litteken heb dat groter is dan het oorspronkelijk vlekje) Ok, waarom heb je er dan in meegedaan vraag je je misschien af. Wel, ik was 17, wou mijn vriendje imponeren en het schaamtegevoel was mij ook allang aangepraat dat ik ook vond dat het nodig was. Zelfs nu zou mijn moeder zulke zaken mij kunnen aanpraten mocht ik haar veel zien (gelukkig woont ze vrij ver van me)
Zij wil een dochter waarvan de mensen zeggen, goh, 't is wel een knappe zenne, helemaal haar moeder!
Omdat ik gezegend ben met een paar stevige billen en brede heupen heeft ze al eens laten uitschijnen dat we samen eens een liposuctie zouden moeten laten uitvoeren. Tuurlijk vind ik mijn billetjes wat te dik, maar zolang mijn lichaam nog enigszins in proportie is maak ik er geen drama van. Zij doet dat dan voor mij.

Je kan voorstellen dat ik op mijn haar ook regelmatig een opmerking krijg. Ondertussen heb ik haar al enige uitleg gegeven (dan zeg ik dat ik het doe uit stress en ze weet ook dat ik in therapie ben) Hoe moet ik uitleggen dat ik begonnen ben toen ze mij en mijn vader achter liet om een nieuw leven op te bouwen (ok, ik mocht wel mee. 'k zal daar eventjes in het hol van pluto gaan wonen en elke dag uren pendelen naar school en terug) Daarbij ik was gekwetst en wou mijn papa niet in de steek laten!

Tot nu toe heb ik nog niet geprobeerd om haar een haar(ahum)fijn uit te leggen wat ttm inhoudt. Misschien moet ik het eens proberen (ik kan misschien wat deskundige uitleg opzoeken en haar voorleggen)

Ik zie mijn moeder doodgraag maar het is heel moeilijk om ons gevoelens naar elkaar toe te uiten. Zij probeert dit dan te compenseren met materiele zaken!

Soms ben ik zo ontgoocheld in mijn ouders. Zij hebben voor mij gekozen en ik niet voor hen!!! Ik hoop dat ik het er beter vanaf breng wanneer ik zelf een kind heb (maar ik herken zoveel zaken van hen bij mezelf dat ik schrik heb)
Toen mijn vader mij de deur wees zei hij 1 ding: 'Ilse, krijg nooit kinderen, je hebt er toch alleen maar verdriet van!!!'
Ik ga het hier bij laten want ik zit hier al te bleiten!

Tot later,
Ilse:(