PDA

View Full Version : bijeenkomst


ilseke
10 juni 2002, 23:17
Hoi allemaal,
vorige week heb ik voor het eerst het genoegen gehad om een lotgenote in levende lijve te ontmoeten!!! Isabelle en ik zijn vrijdagavond samengekomen en hebben heel wat bijgekletst!
Was heel tof en het is leuk eindelijk een gezicht te kunnen kleven bij een naam van iemand waar ik toch al mee had gebeld en gemaild. Nu ben ik meer gemotiveerd om naar de ontmoetingsbijeenkomst te komen en jullie allemaal te zien.
Wou dat het al zo ver was!
groetjes,
Ilse

monique3
11 juni 2002, 12:23
Hee meiden, wat goed zeg dat jullie elkaar ontmoet hebben.
Ja ik geloof het meteen dat jullie flink wat afgekletst hebben, dat herken ik wel.
Je had zeker tijd te weinig?
In ieder geval vind ik het leuk om te lezen dat je nu gemotiveerd bent om 23 juni te komen, om nog meer lotgenoten te ontmoeten.
Het zal je goed doen, en mij ook!!
Groetjes aan allemaal, monique3.

Isabelle
11 juni 2002, 23:40
Hey Ilse en de rest ook natuurlijk! :-)

Ik vond het echt leuk je es te ontmoeten! zeker voor herhaling vatbaar..(euhm en nogmaals sorry dat ik een beetje te laat was :-)) Ik verlang eigenlijk ook al naar 23 juni! Ben eigenlijk wel nog wat zenuwachtig, maar ja dat was ik het eerste kwartier ook hé.. loopt wel los..

Vrijdag mijn volgende examen...nee het blokken zit helemaal niet goed! Zit meer aan mijn haar te trekken dan iets anders, wil maar kan me helemaal niet concentreren. Ben daarom maandag ook naar huis gekomen, in de hoop me hier wat meer op men gemak te voelen en wat aangemoedigd te worden van thuis uit..maar ja, wat denk je, in tegendeel tgaat hier helemaal niet. Laatste twee dagen praktisch niet kunnen blokken, overdag ben ik een wrak, ik loop erbij als een zombie, ben moe, futloos..bijgevolg snachts kan ik natuurlijk niet slapen. Alles zit me de laatste dagen wat tegen. Ik weet wel het zou niet zo mogen zijn, maar ik heb soms de neiging me achter die ttm te gaan verschuilen. Zou het uit mijn hoofd moeten zetten en er gewoon voor gaan! Weet geen weg met mezelf... Ik moet denken, nog 10 dagen en dan vakantie! euhm tja vakantie...blokken voor een zware tweede zit met andere woorden! :-) Och ja komt wel in orde! Het moet! :)

Vele groetjes en hou je goed!

Isabelle*

bolleke
12 juni 2002, 05:18
Hoi Isabelle,

Hé meid, kijk eens aan, je bent niet alleen hoor... op dit onmenselijk uur ben ik ook al weer uit de veren! Ik geloof je graag dat je het nu knap lastig hebt, maar laat toch maar de moed niet zakken hé! Doe het rustig aan, in stukjes... en neem op tijd een pauze. En lukt het niet deze keer, tja, dan zal het voor de volgende keer zijn. Niet slagen in examens is daarom niet 'persoonlijk falen' hé. Er komen nog kansen en jij hebt het natuurlijk extra moeilijk met die ttm. Jammer dat je thuis niet veel steun krijgt, maar je hebt nog andere 'moeke's' hé...
Misschien helpt het om wat vitamines te halen. Dat geef ik ook aan mijn dochters, en daar voelen ze zich extra door gesteund. Ik wens je héééééél veel moed en sterkte! Ik kan hier misschien nóg een kaarsje bijzetten...
Komaan meiske, geef er een lap op!!!
Bolleke

ilseke
12 juni 2002, 08:07
Hoi meid,
je bent je weeral aan het excuseren hé, is toch voor niets nodig (ik heb welgeteld 1 minuut op je moeten wachten) Ik heb wel andere vriendinnen die me soms 1/2uur laten wachten, wat een verontschuldigingsbrief zouden zij mij niet moeten schrijven ;)

Probeer nog eventjes door te zetten, ik denk dat je wat teveel in je achterhoofd zit met de gedachte 'ach, ik heb nu toch al een zware 2de zit' Vergeet dit eventjes, denk nu gewoon aan het examen dat komt. Je vond het toch nog boeiende leerstof? En zo pak je examen na examen aan. En daarna denk je nog eventjes aan de leuke dingen die je tijdens de vakantie zal doen (meegaan op kamp, reisje Portugal,...) Geef je nog niet gewonnen hoor! En zoals Bolleke reeds zei, beschouw het vooral niet als een persoonlijk falen!!!!

Ik heb je -op de ouderwetse manier- een brief geschreven waarin ik een aantal bedenkingen neergeschreven heb. Aangezien je thuis bent i.p.v. op kot zal je deze waarschijnlijk niet ontvangen hebben?
Het komt er op neer dat ik vind dat je jezelf teveel neerhaal! Je zegt heel dikwijls bij iets wat je voelt of vindt dat het stom is! Je mag dit echt niet doen, niets van dit alles is STOM!!!!
Je bagatelliseert al je doen en laten, je bent een leuke verstandige meid en wat je doet en wie je bent is de moeite waard hoor. Als mensen je beoordelen op je maatje meer, laat ze lopen. Je bent een sociale meid, maar je hoeft je niet in bochten te wringen om aanvaard te worden hoor. Iedereen mag ook eens een mindere dag hebben, je mag dit tonen, daar is niets verkeerd aan.
Dit is in een notedop wat ik neergeschreven heb, ik hoop dat je dit niet te vrijpostig van me vind, maar het deed me pijn om een boeiende jonge vrouw zichzelf zo te zien diskwalificeren.
Hopelijk zien we elkaar nog geregeld en gaan we nog steeds samen met de trein naar de TTM-bijeenkomst?!
Goeie moed meisje,
liefs,
Ilse

monique3
13 juni 2002, 12:49
Hoe gaat het ermee?
Toch niet te zenuwachtig voor 23 juni a.s. , is niet nodig hoor!!
Maarja dat is makkelijk gezegd dan gedaan, je niet zenuwachtig maken. Het gaat bijna vanzelf.
Ik kijk in ieder geval uit om jullie te ontmoeten, alhoewel de helft me al bekend is.
Een paar van jullie heb ik al mogen ontmoeten, dus het lijkt me leuk om jullie weer te zien, maar de anderen natuurlijk ook he!!
In ieder geval duurt het niet lang meer, dus tot dan, het beste en sterkte aan jullie allemaal van monique3.

Jacqueline
13 juni 2002, 19:11
Hoi allemaal,

Ik zal me even voorstellen, ik ben Jacqueline en ben 27 jaar. Zeker 4 jaar trek ik al mijn haren uit mijn hoofd. Volgens mij heb ik het vroeger ( 7 a 8 jaar oud ) ook al eens gedaan, maar ben er toch mee gestopt. Daarna dat ik 21 was heb ik ook al een periode gehad dat ik haren eruit begon te trekken maar door mijn collega die mij dagelijks zei dat ik daarmee moest ophouden, ben ik er ook mee gestopt, tot vier jaar geleden dan. Op dit moment wordt het helaas al erger. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Een half jaar geleden heb ik hairextensions geplaatst in het kale gedeelte zodat het minder opviel. Maar sindsdien is het nog erger geworden. Dus ik vraag me af of het wel zinvol is om nogmaals hairextensions te plaatsen. In mijn omgeving is er geen enkel begrip voor. Volgens mijn ouders is het een tic en moet ik er maar mee stoppen. Alsof dat zomaar gaat. Ik ben blij jullie verhalen te lezen, ben ik toch niet de enige. Mensen reageren over het algemeen vrij raar als ik het vertel. Ik ben sinds vorig jaar er achter gekomen dat het haren trekken ook een naam heeft. Meerdere keren heb ik op internet gezocht naar informatie, totdat ik vandaag deze site tegenkwam.
Het is ook zo herkenbaar wat jullie schrijven. Het doet me goed, te weten dat ik niet de enige ben.

groetjes,

Jacqueline

yollie
14 juni 2002, 00:32
Hoi Jacqueline, (heb ik je naam goed gespeld?!).

Welkom op deze site. Ik ben Yollie, 38 jaar en heb TTM sinds....? Heel lang dus! Ik heb dit forum ook nog niet zo lang geleden ontdekt en vind het zelf heel fijn om te weten dat er lotgenoten zijn die je steunen, over ervaringen te schrijven of gewoon je hart te luchten. Ik hoop dat dat voor jou ook zo zal werken.
Wat goed zeg, dat je zo lang hebt kunnen stoppen met haren uittrekken, zo zie je dat het best wel mogelijk moet zijn!
Over hair extensions kan ik je helaas niets vertellen, heb er geen ervaring mee, maar misschien iemand anders? Er is ontzettend veel te lezen op deze site, ben er zelf nog steeds mee bezig.
Ik hoop dat je iets aan dit forum zult hebben.

Groetjes, Yollie

ilseke
14 juni 2002, 07:42
Hoi Jacquelien,
ook van mij welkom op dit forum.
Met hairextensions heb ik geen revaring maar ik durf wel af en toe een valse paardestaart in te doen (niet om kale plekken te verbergen want momenteel heb ik er -gelukkig- geen meer), maar gewoon om eens het gevoel van lang haar te hebben.
Dit is een ramp om het haartrekken te laten. Ik zit veel meer in dit vals haar te voelen en zodoende ook te trekken. Ergens in mijn achterhoofd zit de gedachte 'ach het is niet mijn echt haar, liever dit haar uittrekken dan het mijne' FOUT natuurlijk!!!
Sindsdien zal ik die paardestaart dan ook enkel maar dragen om eens uit te gaan -en dus geen tijd heb om te trekken- Voor de rest hou ik het bij mijn eigen kopje en ik zeg er met enige trots bij dat ik bijna 4 weken trekvrij ben!!!!
groetjes,
Ilse

ernestina
14 juni 2002, 08:49
Dat is een felicitatie waard Ilseke, fantastisch he om vier weken trekvrij te zijn.

Ik weet ook hoe dat voelt namelijk.... Wij kunnen elkaar de hand schudden, want ik ben ook vier weken trekvrij geweest.
(Toevallig heb ik net eergisteren een 'foute' dag ertussen, dus vijf weken trekvrij ga ik niet redden :sad: . Maar ik ga wel met goede moed opnieuw beginnen.)

Doe je best, denk aan het geweldige gevoel van iedere dag dat je trekvrij bent. Voor mij is dat altijd een reden om heerlijk te gaan slapen, wat er ook verder gebeurd is die dag, het was een geslaagde dag omdat die trekvrij was!!

Succes, Ernestina

ernestina
14 juni 2002, 11:23
Fijn dat je dit Forum hebt gevonden. Ik hoop dat je er veel aan zult hebben. Ik kan van mezelf zeggen dat ik er heel veel aan heb om hier te lezen en te schrijven.

Wat mij aan jouw verhaal opvalt, is dat je er op 'latere' leeftijd mee bent begonnen. (De meesten van ons zijn volgens mij aan het begin van de puberteit begonnen.) Kun je je herinneren of er iets is geweest wat jou ertoe heeft aangezet? Zo ja, probeer je dat ook op een andere manier te verwerken of aan te pakken?
Ik ben benieuwd naar je reactie, maar voel je niet verplicht om te reageren, alles op vrijwillige basis.

Groeten, Ernestina