Dino
20 juni 2002, 10:20
Hallo allemaal,
Sinds ik dit forum heb gevonden, heb ik onzettend veel geleerd over ttm. Ook heb ik gemerkt dat velen van jullie in therapie zijn of ooit zijn geweest. De ervaringen zijn ook volgens mij voor iedereen heel verschillend.
Ik ben nu 33 en heb ttm sinds ik 12 jaar ben. Destijds heeft mijn moeder mij naar de huisarts meegenomen omdat ik ineens kale plekken op mijn hoofd kreeg. Ik heb nooit tegen die arts gezegd dat ik mijn haar zelf uit mijn hoofd trok, hij heeft er ook nooit naar gevraagd. Die arts kon niet zoveel met mij aan, hij heeft mij nog doorgestuurd naar een kinderarts, die deed wat testjes maar daar kwam natuurlijk ook niets uit. Ongeloofelijk dat een kinderarts ook niet ziet wat er met je aan de hand is. Was er dan zo weinig bekend over ttm? Het is toch te gek voor woorden dat ik er twintig jaar later pas achter moet komen wat er met mij aan de hand was/is!!!!!!
Daarna ben ik nooit meer bij een arts geweest omdat ik dacht dat ik de enige was met die rare afwijking. Het gaat de laatste jaren gelukkig beter en ik heb het idee dat ik het aardig onder controle kan houden (helemaal sinds ik dit forum heb ontdekt).
Toch zijn er momenten dat ik er graag eens met een professioneel iemand over kan praten, gewoon even je hart
luchten. Aan de andere kant ben ik bang voor de reacties van mijn partner en familie. Ik weet nu al hoe ze zullen reageren: er is toch niets met je aan de hand, wat moet jij nu bij een therapeut? En heeft het wel zin na al die jaren?
Moet ik dan ook weer eerst met mijn verhaal naar de huisarts? Ook daar zie ik weer een beetje tegenop, ik ken die man eigenlijk niet zo goed.
Heeft therapie voor mij nog zin? Kan iemand (die misschien ervaring heeft met therapie) mij hierover raadgeven? En moet ik dan eerst weer naar mijn huisarts?
Groetjes, Dino
Sinds ik dit forum heb gevonden, heb ik onzettend veel geleerd over ttm. Ook heb ik gemerkt dat velen van jullie in therapie zijn of ooit zijn geweest. De ervaringen zijn ook volgens mij voor iedereen heel verschillend.
Ik ben nu 33 en heb ttm sinds ik 12 jaar ben. Destijds heeft mijn moeder mij naar de huisarts meegenomen omdat ik ineens kale plekken op mijn hoofd kreeg. Ik heb nooit tegen die arts gezegd dat ik mijn haar zelf uit mijn hoofd trok, hij heeft er ook nooit naar gevraagd. Die arts kon niet zoveel met mij aan, hij heeft mij nog doorgestuurd naar een kinderarts, die deed wat testjes maar daar kwam natuurlijk ook niets uit. Ongeloofelijk dat een kinderarts ook niet ziet wat er met je aan de hand is. Was er dan zo weinig bekend over ttm? Het is toch te gek voor woorden dat ik er twintig jaar later pas achter moet komen wat er met mij aan de hand was/is!!!!!!
Daarna ben ik nooit meer bij een arts geweest omdat ik dacht dat ik de enige was met die rare afwijking. Het gaat de laatste jaren gelukkig beter en ik heb het idee dat ik het aardig onder controle kan houden (helemaal sinds ik dit forum heb ontdekt).
Toch zijn er momenten dat ik er graag eens met een professioneel iemand over kan praten, gewoon even je hart
luchten. Aan de andere kant ben ik bang voor de reacties van mijn partner en familie. Ik weet nu al hoe ze zullen reageren: er is toch niets met je aan de hand, wat moet jij nu bij een therapeut? En heeft het wel zin na al die jaren?
Moet ik dan ook weer eerst met mijn verhaal naar de huisarts? Ook daar zie ik weer een beetje tegenop, ik ken die man eigenlijk niet zo goed.
Heeft therapie voor mij nog zin? Kan iemand (die misschien ervaring heeft met therapie) mij hierover raadgeven? En moet ik dan eerst weer naar mijn huisarts?
Groetjes, Dino