PDA

View Full Version : AGA voor buitenwereld zichtbaar?


Buutnlander
21 april 2005, 17:03
Zoals de titel het al zegt, is je AGA voor de buitenwereld zichtbaar en hoe lang ben je al kalend?

Mijn situatie:

Terugtrekking haargrens sinds 16, en uitdunnen sinds 18.

Ben nu 20, haargrens is rond de 0.5 cm teruggetrokken en het haar tussen mijn kruin en haargrens is een beetje uitgedunt. Maar voor de buitenwereld is totaal niets zichtbaar, krijg zelfs complimenten over mijn mooie haar:D. Maarja voor hoe lang nog..

jongen25
21 april 2005, 17:15
Hangt van de persoon af..
Mijn ouders zeggen dat ik paranoide ben. Maar oude vriend van de middelbare school die ik paar keer per jaar zie, laat het nooit na me op de uitdunning bovenop te wijzen:mad:, twee andere vrienden merkten onafhankelijk van elkaar op dat ik bovenop kaal werd/ inhammetjes begin te krijgen. Toenmalige vriendin zei het een aantal maanden geleden ook, toen ze bovenop mijn hoofd keek.

Alle genoemde mannelijke vrienden ken ik al jarenlang, ze kennen me dus vanuit de tijd dat ik nog dik (post)puberhaar had (referentiekader). Ook opvallend: ze hebben allemaal (nog) geen AGA.
Kalende vrienden bagatelliseren het juist... Kan niet anders dan concluderen dat mijn leeftijdsgenoten-met-volle-bos scherp in de gaten houden wie er nu weer voor de bijl gaat. Moet een soort van opluchting voor ze zijn dat ZIJ het niet zijn ofzo, terwijl de mensen met AGA het met hun eigen (verdergevorderde) situatie vergelijken c.q. weten door welke pijn je gaat.

Haarmannetje
21 april 2005, 17:53
Bij mij valt het de buitenwereld gelukkig ook niet op. Net als jij, Buutnlander, krijg ook ik nog wel eens te horen hoe een volle bos ik wel niet heb en de mensen die weten (dat zijn er niet veel) dat ik bezig ben met mijn kaalheid (dat het me irriteert) verklaren mij voor gek omdat ze het niet geloven.

Ik ben slechts één keer erop aangesproken door een vriend toen we het toevallig over ouder worden hadden met nog twee andere vrienden. Alle vier zijn we kalend en we zeiden toen al zo leuk tegen elkaar: "jongens, als we straks op onze 40ste een biertje gaan drinken, dan zijn wel allemaal glad!" (zoiets). Maar goed, toen zei die vriend letterlijk: "Maar jij hebt ook al behoorlijke inhammen hoor; ik zag het laatst toen je tegen de wind in liep; ze reiken al achter je oren!" Was ff slikken dat het kennelijk zo op kon vallen, maar kon er een paar seconden later wel goed om lachen :).

Maar één negatieve opmerking tegenover geen opmerkingen en een paar positieve opmerkingen kan ik nog wel beschouwen als: de buitenwereld valt het niet op.

Haarmannetje
21 april 2005, 17:55
Die opmerking dat mijn inhammen al achter mijn oren zouden reiken was overdreven. Hij zat gewoon te klieren. Zo ver zijn ze (nog) niet.

Minoush
21 april 2005, 18:17
Ik heb het pas iets langer dan een jaar maar ik zie de achteruitgang erg goed.
Soms kan ik me zo ergeren aan opmerkingen zoals: "hey het zal allemaal wel loslopen" .... of ... "" je stelt je aan want ik zie helemaal niks" ..
Zo frustrerend.. :mad:
Aan de ene kant ben ik natuurlijk wel blij dat niemand het nog ziet maar aan de andere kant wil ik ook een soort "bevestiging" en daarnaast ook begrip van m'n omgeving.
Zoals: "Ja ik ziet het, ... vind het heel erg voor je"... enz.
Wat dan ook.
Niet dat ik daar veel aan zou hebben want ze kunnen toch niks voor me doen en ik ga me er ook niet veel beter door voelen, maar toch..
Hoe dan ook.. Alleen mensen die hetzelfde doormaken als jijzelf kunnen je ECHT begrijpen.
Van de rest kan je alleen maar hopen dat ze hun (lullige) opmerkingen voor zichzelf houden en maar eens naar zichzelf kijken.
Want ik ben liever een goed persoon zonder haar dan een gemenerd met haar :P
En zelfspot is altijd alleen maar goed.. Zo leer je op een andere (goede) manier met je situatie om te gaan.
Zo zit ik bv. m'n vriendinnen te pesten dat ik later met m'n pruiken elke dag een ander kleur haar en kapsel zal hebben (nanana).. wat zij dus niet kunnen...
Willen ze er wat van overhouden dan :D

hoi
21 april 2005, 22:52
Ja ik krijg regelmatig opmerkingen van hey je word al kaal.. of vragen vind je het niet kut dat je nu al kaal word, zelfs een onbekende vroeg aan mij hoe oud ik was, ik antwoorden zegt ie en je word nu al kaal.. tja dat is gewoon kut dus.

Haarmannetje
22 april 2005, 00:14
Ja ik krijg regelmatig opmerkingen van hey je word al kaal.. of vragen vind je het niet kut dat je nu al kaal word, zelfs een onbekende vroeg aan mij hoe oud ik was, ik antwoorden zegt ie en je word nu al kaal.. tja dat is gewoon kut dus.
Hmmm, die mensen hebben kennelijk geen enkele kennis over wat AGA nu eigenlijk is. Zo vreemd is het niet, dat het zich manifesteert op jonge leeftijd.

japiejaap
22 april 2005, 10:17
helaas bij mij is het de buitenwereld ook niet onopgemerkt gegaan.

high
22 april 2005, 12:32
Ik weet nog wel toen ik me niet bezig hield met haar keek ik veel meer naar de vorm van het gezicht en het lichaam dat was toen de hoogste prioriteit en nu maak ik me daar niet meer druk over maar inplaats van dat me haar.

Een mens spits zich altijd erg toe aan zijn tekortkomingen maar kijkt niet wat ie wel heeft.

Buutnlander
22 april 2005, 13:46
Ja ik krijg regelmatig opmerkingen van hey je word al kaal.. of vragen vind je het niet kut dat je nu al kaal word, zelfs een onbekende vroeg aan mij hoe oud ik was, ik antwoorden zegt ie en je word nu al kaal.. tja dat is gewoon kut dus.


Wrm begin je niet aan fina, minox en dergelijke. Alleen rooscure zal geen flikker doen! Ik overweeg zelfs om aan duta te beginnen. Keihard aanpakken die AGA!!

Jaapie
22 april 2005, 13:58
In het begin kreeg ik het weleens te horen. HAHA je word kaal!
Maar nu eigenlijk nooit meer. Als ik iemand tegenkom die ik een tijd niet gezien heb zie ik ze weleens naar mijn haarlijn/inhammen staren.

bas739
23 april 2005, 08:03
Komt bij mij af en toe wel ter sprake met kameraden.
Zijn vooral degene die er zelf ook aan moeten geloven, die de kritische
blik uitoefenen op mijn haarwerk. Ik zeg altijd maar zo:

Het grote voordeel van kaalhoofdigheid is, dat wanneer er onverwacht bezoek komt, je alleen maar je stropdas moet rechttrekken.

pizzacat
24 april 2005, 23:14
Hangt van de persoon af..
Mijn ouders zeggen dat ik paranoide ben. Maar oude vriend van de middelbare school die ik paar keer per jaar zie, laat het nooit na me op de uitdunning bovenop te wijzen:mad:, twee andere vrienden merkten onafhankelijk van elkaar op dat ik bovenop kaal werd/ inhammetjes begin te krijgen. Toenmalige vriendin zei het een aantal maanden geleden ook, toen ze bovenop mijn hoofd keek.

Alle genoemde mannelijke vrienden ken ik al jarenlang, ze kennen me dus vanuit de tijd dat ik nog dik (post)puberhaar had (referentiekader). Ook opvallend: ze hebben allemaal (nog) geen AGA.
Kalende vrienden bagatelliseren het juist... Kan niet anders dan concluderen dat mijn leeftijdsgenoten-met-volle-bos scherp in de gaten houden wie er nu weer voor de bijl gaat. Moet een soort van opluchting voor ze zijn dat ZIJ het niet zijn ofzo, terwijl de mensen met AGA het met hun eigen (verdergevorderde) situatie vergelijken c.q. weten door welke pijn je gaat.


Je kan het ook anders opvatten, het valt ze op en doen er luchtig over omdat het ze waarschijnlijk geen fluit interesseert.

kloete
25 april 2005, 16:26
Grappig, dit is wel herkenbaar. Niemand heeft het er over bij mij, terwijl ik het zo overduidelijk zie. Mijn vriendin ziet het ook (ze heeft er geen problemen mee). Je bent er zelf natuurlijk enorm op gefocussed. Dat helpt niet echt...

Haarmannetje
25 april 2005, 17:15
Je bent er zelf natuurlijk enorm op gefocussed. Dat helpt niet echt...
Dat is ook zo denk ik. Als ik bij mijzelf na ga. Ik begon er pas op te letten bij anderen toen ik mij er zelf van bewust werd, dat ik kalend ben. Toen werd het een obsessie en natuurlijk projecteerde ik dat obsessief observeren ook op anderen. Daarvoor wist ik natuurlijk wel dat kaalheid bestond, maar het deed mij niets, ik stond er niet bij stil en het interesseerde mij al allerminst. Bij jongens/mannen die kaal/kalend waren viel het mij ook niet op, omdat het zo vanzelfsprekend was.

Oh... ik verlang weer naar die tijd :).

jongen25
25 april 2005, 17:20
Ja, dat waren de 'wonder years';). Aan de andere kant: toen had ik, als ik er aan terugdenk, weer andere onzekerheden die ik nu totaal verdrongen heb.

Haarmannetje
25 april 2005, 17:28
Ja, dat waren de 'wonder years';). Aan de andere kant: toen had ik, als ik er aan terugdenk, weer andere onzekerheden die ik nu totaal verdrongen heb.
Hmmmm, ja inderdaad, nu je het zo zegt. Gek eigenlijk, hoe je een soort prioriteitenstelsel toekent aan je onzekerheden :).

Colinhos
26 april 2005, 11:21
Dat is de mensheid eigen, steeds weer dingen zoeken die voor verbetering vatbaar zijn. Ik merk dat sinds ik veel met mijn haar bezig ben dat andere zaken waar ik over in zat er niet echt meer toe doen. Ik zie het een beetje als een compensatiemechanisme, als je je wat drukker gaat maken over iets anders dan heb je minder tijd om met je "oorspronkelijke" probleem bezig te zijn :) .

mPPbreg
1 mei 2005, 02:53
Dat is de mensheid eigen, steeds weer dingen zoeken die voor verbetering vatbaar zijn. Ik merk dat sinds ik veel met mijn haar bezig ben dat andere zaken waar ik over in zat er niet echt meer toe doen. Ik zie het een beetje als een compensatiemechanisme, als je je wat drukker gaat maken over iets anders dan heb je minder tijd om met je "oorspronkelijke" probleem bezig te zijn :) .

Dat heb ik ook ja, sinds een jaar of 2. Daarvoor was ik eigenlijk nooit onzeker over iets van mezelf, ik ben nu 19 btw. Ik hoop dat die tijd weer terug komt, want ik word als het ware gedwongen iets te zoeken in mezelf waar ik niet blij mee ben.. zo zie ik het ene moment geen uitweg meer en ben ik wanhopig over iets, zo doe ik datzelfde het andere moment af als "ach waar maakte ik me druk om" en ondertussen maak ik me al weer druk om iets nieuws. :mad:

hoi
2 mei 2005, 14:45
Dat is ook zo denk ik. Als ik bij mijzelf na ga. Ik begon er pas op te letten bij anderen toen ik mij er zelf van bewust werd, dat ik kalend ben. Toen werd het een obsessie en natuurlijk projecteerde ik dat obsessief observeren ook op anderen. Daarvoor wist ik natuurlijk wel dat kaalheid bestond, maar het deed mij niets, ik stond er niet bij stil en het interesseerde mij al allerminst. Bij jongens/mannen die kaal/kalend waren viel het mij ook niet op, omdat het zo vanzelfsprekend was.

Oh... ik verlang weer naar die tijd :).

Ik heb precies het zelfde, sinds ik het zelf bekijk ik het bij heel veel mensen en ga ik er ook pas echt opletten. Vreemd 2 jaar geleden deed ik dat nooit want ik had er zelf ook geen last van.