PDA

View Full Version : vakantie


gogo
25 augustus 2002, 20:55
Hallo iedereen !

Het is weer even geleden dat ik wat van mijn eigen heb laten horen maar het ging even niet zo lekker. Maar hier ben ik weer en nu wilde ik eigenlijk even kwijt dat ik net terug ben van vakantie en in de twee weken dat wij weg waren heb ik op zo´n 2 haren per dag gezeten maar eenmaal thuis is het weer helemaal mis. En trek weer bij het leven en zit op zo´n 20 haren of meer per dag. Ik vind dit zo super vreemd en wilde dus vragen of dat bij meer van jullie ook zo goed gaat op vakantie en dat het thuis weer super klote is???
Maar voor de rest gaat het wel weer goed met mij hoor alleen die haren,maarja. Ik ga maandag bellen over dat artikel van monique met dat centrum en dan maar het beste er van hopen.
Groetjes Gogo.:)

dian
25 augustus 2002, 21:05
gogo,

Ik ken dat ook hoor! Als ik op vakantie ben of gewoon een dagje weg lijk ik nergens last van te hebben. Misschien omdat je dan andere dingen aan je hoofd hebt, of verandering van omgeving, andere mensen om je heen... enz. Of natuurlijk de ontspanning. Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ben je thuis veel meer gespannen?

Even een andere vraag. Heeft iemand van jullie ervaring met de angst en fobie vereniging? Ik heb ongeveer 6 jaar geleden contact met hen gezocht en ben zo doorverwezen naar het Marina de Wolf centrum, een angst en fobie kliniek. Zij hebben ook een soort lijst van psychotherapeuten en psychiaters.

Dian

gogo
25 augustus 2002, 21:41
Hoi dian

Ik ben thuis zeker meer gespannen als ergens anders. Omdat ik dan helemaal constant met mijn haar bezig ben. En dan komt er nog eens bij dat ik naar ander werk opzoek ben omdat ik bekken klachten heb en hierdoor dus omscholing moet gaan doen voor een kantoor baan terwijl ik daar denk ik niet echt thuis hoor maarja je moet iets, en dan komt er natuurlijk bij dat ik het eng vind om te sollisiteren omdat ik toch wel weet dat ik er met mijn haar wat ik nog heb natuurlijk niet zo geweldig uitzie, en daardoor is er natuurlijk ook meer spanning. Maar verder gaat het wel want ik heb een zoontje van 2 jaar want als ik met hem bezig ben voel ik me een erg gelukkig mens ook mooi toch?

Groetjes gogo

Van die verenigingen heb ik nog nooit gehoord maar heeft het jou wel iets opgeleverd??

gre
26 augustus 2002, 00:54
Hallo beste gogo en dian,
Eerst welkom dian op dit forum. Ik hoop, dat je er steun bij vind.
Ja, als ik op vakantie ben, dan heb ik er (bijna) geen last van. Ik den er zelfs niet aan. Ben ik thuis, dan komt alles weer op je af en voor je het weet begin je weer.Je spanning bouw je zo weer op daarmee.
Ik moet jullie zeggen, dat het bij mij nu weer slechter gaat. Al zo'n 2 weken(ik pulkte niet meer dan 10, al hele tijden) is het slecht. De extra spanning die ik heb, is wrs een reden. Als je weer begint (trance) dan blijf je ook maar doorgaan. Door hier te schrijven, wil ik nu ook weer spanning afbouwen.
Het zal voor jullie wel bekend in de oren klinken.
Om er ooit vanaf te komen? Nu weet ik het niet.
Maar ik blijf het toch steeds weer proberen.
Groeten Gre.

dian
26 augustus 2002, 02:07
Meid,

Ik herken mezelf in alles wat je zegt. Ik heb ongeveer 6 jaar geleden voor een pruik gekozen en afgezien van de hitte in de zomer is het zo'n goede keuze geweest. Ik was ook altijd alleen maar met mijn haar bezig. Regen/wind, ik haatte het. Vreselijk. Ik krijg weer een rot gevoel als ik er alleen maar aan denk. Mijn haar heeft mijn leven compleet verziekt.

Na een KLOTE ervaring met een (partikuliere) psychologe heb ik ten einde raad contact opgenomen met de angst en fobie vereniging. Mijn eerste vraag was of ik met mijn stoornis op het juiste adres zou kunnen zijn. Het antwoord was JA!!!!! We hebben een telefoon gesprek gehad, ik heb mijn klachten en leefomgeving uitgelegd en mijn eerdere (nogal veel) ervaring met de zogenaamde hulpverlening. Mij werd verteld dat ik met een therapie van 1 x per week een uurtje nooit iets zou bereiken en dat ik een opname in een kliniek zou moeten gaan overwegen. Ik vond het KEI eng natuurlijk. Ze heeft me aangemeld voor een intake gesprek. Ik woonde toen nog in Waalwijk en moest naar Ermelo, Gelderland. Nou, ikke naar dat intake gesprek. Wat ik hoorde beviel me wel. Er was een wachtlijst van een half jaar maar omdat er iemand af had gezegd kon ik een week later al terecht. OEPS!!!! Nou, ik heb dat gedaan en ben in totaal zo'n 9 maanden opgenomen geweest met zeer goede resultaten. Geen haren trekken en ik kon met goed fatsoen mijn pruik afzetten. Ik kreeg gedragstherapie met oefeningen enzo. Ook een stukje rouwverwerking. Na die 9 maanden ben ik in deeltijd gegaan. 2 dagen per week naar de kliniek en de rest thuis. Ik ben in die tijd gescheiden en had dus geen thuis. Wel had ik in de kliniek iemand leren kennen. (écht verliefd) en ik ben dus met hem samen gaan wonen. Het probleem was dat hij nog volledig opgenomen was en ik 2 dagen alleen zat. Na verloop van tijd heb ik een enorme terug val gehad en ben daar niet echt eerlijk over geweest zodat ik ook niet "geholpen" kon worden. Nu heb ik nog 1 x in de 6 weken therapie en ben sinds 7 juli trekvrij. (op 2 haartjes na) Tja, of ik er iets aan gehad heb? Ik heb zeer zeker handvaten meegekregen waar ik op terug kan vallen. Ben op t sociale vlak ook wat sterker geworden maar verder denk ik dat het belangrijk is om te accepteren dat ik voor de rest van mijn leven moet vechten tegen TTM. Ik ben wel blij dat ik het gedaan heb in ieder geval. Ik ben er een ander mens geworden, ben nu wie ik ben!

Jeetje, wat een verhaal!!!!! :D :D :D

Dian

Oilily
26 augustus 2002, 10:52
Hey Dian

Sjiek dat je zoiets heb aangedurfd. Ik weet niet of ik dat zou kunnen, zo totaal van mijn omgeving worden gescheiden... Monique is er zo toch ook van af gekomen, niet?

Ik herken dat volkomen, dat vakantiegevoel.. Ik heb net hetzelfde.. Volgens mij komt het omdat je op vakantie meer buiten bent, buitenlucht is goed voor ttm.. Je hebt minder zorgen om je hoofd (enkel wat je die dag gaat doen). Je beweegt meer, in plaats van op je luie zetel te ploffen.. Al die zaken zijn ontspannend en dat is de reden waarom de ttm op verlof afneemt.. En inderdaad, daarna kom je terug in de dagelijkse 'sleur', terug in de realiteit, ik zal het zo stellen...

Ik heb al eens gedacht ipv een opname gewoon een aantal maanden op verlof te gaan, gaan trekken ofzo en daarvoor je haartjes heel kort knippen.. om er op die manier vanaf te geraken.. Gekke gedachte waarschijnlijk...

groetjes

bolleke
26 augustus 2002, 15:38
Hoi Oilily,
Ik heb al eens gedacht ipv een opname gewoon een aantal maanden op verlof te gaan, gaan trekken ofzo en daarvoor je haartjes heel kort knippen.. om er op die manier vanaf te geraken.. Gekke gedachte waarschijnlijk... Niet zo gek hoor. Die gedachte hebben we allemaal wel eens, en dàt benadrukt ook juist een onderliggend deel van het probleem, het is een vlucht!
Maar, het is goed om 'afstand' te nemen, want de manier waarop je nu leeft, het gedragspatroon dat je nu hanteert is de ideale voedingsbodem voor jouw TTM, waarom houd je jezelf er anders zo goed aan vast???
Als je op reis wil gaan, goed zo, weg uit je omgeving en tijd nemen voor rust en ontspanning, de dingen even van op afstand kunnen bekijken, letterlijk en figuurlijk... MAAR...
'ALS JE NIET OP REIS GAAT NAAR JE-ZELF', dan kom je bij je thuiskomst terug die ouwe getrouwe persoon tegen die je denkt te zijn of nog erger, die je denkt te moeten zijn..., en dan zal ook jouw trekdrang en je verslaving heel gewoon terug de kop opsteken, alsof er niets gebeurd is, alsof er niets veranderd is...
Begrijp je wat ik bedoel??

Hoi Dian,
Ik heb je verhaal gelezen... heel moedig! Ik hoop alleen dat je geen mensen afschrikt, ik bedoel maar, het kan ook met minder sessies... je moet alleen bij de juiste persoon terechtkomen, daar ben ik steevast van overtuigd... Ik ben er een ander mens geworden, ben nu wie ik ben! Dit vind ik héél mooi gezegd en de nagel op de kop!!! Dit is wat mijn peut bedoelt met het verschil tussen 'zijn' en 'schijn'. Zolang je jezelf anders voordoet dan je bent, zolang je niet opkomt voor jezelf, zolang je geen beslissingen durft te nemen die JOU alleen be-vrede(i)-gen, zolang je blijft 'leven' in een schijnwereld waarbij je veel te veel van jezelf moet investeren om het anderen naar hun zin te maken... tot zolang zal je TTM nodig hebben om aan al die eisen te voldoen, zorg voor jezelf, neem beslissingen voor jezelf en gà daarvoor!!! Ieder van ons weet best wat er héél diep vanbinnen wringt, als we maar tijd nemen om met onszelf te praten, om onszelf te juiste vragen te stellen en om daar ook eerlijk op te antwoorden... Je bent een héél stuk op goede weg, als je je EIGEN weg durft te gaan!

Lieve Gre,
wat jammer dat het weer wat minder goed gaat. Je schrijft dat je door te schrijven wat spanning wil afbouwen... doe het dan maar meid! Misschien zin om een stukje voor mijn boek te schrijven? Ik kan nog verhalen gebruiken... Nou, het hoeft niet hoor, maar als ik je kan helpen, schrijf het maar van je af!

Ook voor Gogo... moed en sterkte meid! We hebben het niet zo makkelijk hé, en niemand heeft hier om gevraagd, maar ja... misschien heeft ook dit zijn reden...
In elk geval, ik weet zeker dat ook jij ooit wel uit de zorgen komt hoor, zeg ik ook elke dag wel 10 keren tegen mezelf, en het helpt!!

Aan allen, veel moed en sterkte,
Bolleke

dian
26 augustus 2002, 21:01
Hallo,

ik wil niemand afschrikken met m'n verhaal hoor! :D Maar het was voor mij het enige juiste op dat moment. Het was erg moeilijk maar ik was daar na een week al doorheen. Ik vond het zelfs moeilijk om in de weekenden naar huis te gaan.

Ik kreeg daar ook een soort "vakantiegevoel". Ik weet dat het raar klinkt, maar ik was weg van thuis, in een andere omgeving met lotgenoten. (mensen met een fobie, angststtoornis of dwangneurose) Het was hard werken en érg confronterend maar ik kon eerlijk zijn over wie ik was, en wat ik mankeerde. Ik liep vrij vlot zonder pruik.

Ik weet ook zeker dat niet iedereen zo'n drastische behandeling nodig heeft, dit is natuurlijk voor iedereen verschillend. Maar een investering, hoe die er dan ook mag uitzien, is voor veel patienten wel noodzakelijk om je denkbeeld over wie je nu werkelijk bent te veranderen. En hoe je anders om kunt gaan met je spanningen en neigingen tot trekken.

Dian

dian
26 augustus 2002, 21:10
Hallo,

ik wil niemand afschrikken met m'n verhaal hoor! :D Maar het was voor mij het enige juiste op dat moment. Het was erg moeilijk maar ik was daar na een week al doorheen. Ik vond het zelfs moeilijk om in de weekenden naar huis te gaan.

Ik kreeg daar ook een soort "vakantiegevoel". Ik weet dat het raar klinkt, maar ik was weg van thuis, in een andere omgeving met lotgenoten. (mensen met een fobie, angststtoornis of dwangneurose) Het was hard werken en érg confronterend maar ik kon eerlijk zijn over wie ik was, en wat ik mankeerde. Ik liep vrij vlot zonder pruik.

Ik weet ook zeker dat niet iedereen zo'n drastische behandeling nodig heeft, dit is natuurlijk voor iedereen verschillend. Maar een investering, hoe die er dan ook mag uitzien, is voor veel patienten wel noodzakelijk om je denkbeeld over wie je nu werkelijk bent te veranderen. En hoe je anders om kunt gaan met je spanningen en neigingen tot trekken.

Dian

bolleke
26 augustus 2002, 23:49
Hoi Dian,

Ik hoop dat je me niet verkeerd begrepen hebt, met 'het kan ook met minder sessies', bedoelde ik gewoon dat je bij de JUISTE therapeut moet terechtkomen, of op de JUISTE therapie moet vallen, en met 'juist' bedoel ik 'juist voor JOU'. OMDAT TTM voor iedereen zo anders is, OMDAT wij allemaal 'anders' zijn, maar OMDAT we wèl toevallig hetzelfde symptoom vertonen, moeten we ook elk INDIVIDUEEL geholpen worden.
Je schrijft oa ook: 'Een investering, hoe die er ook mag uitzien, is noodzakelijk om je eigen denkbeeld te veranderen...'
HEEL JUIST!!! En die 'investering' in jezelf kost best wat pijn en inspanning, maar loont uiteindelijk wel de moeite!

Nog veel lees- en schrijfgenot hier op dit forum!
Groetjes, bolleke

dian
27 augustus 2002, 00:39
Hoi Bolleke,

Je hebt gelijk hoor! Het heeft mij ook jaren gekost voordat ik de juiste therapie gevonden heb! Het is belangrijk de moed vooral niet op te geven!!

En over dat lees en schrijf plezier: DAT HEB IK NU AL!!!!!!!!
:D Het doet me enorm goed. Ik heb het de laatste 3 dagen nogal zwaar gehad, volgens mij heb ik ENORME afkickverschijnselen. ik ben me een partij chagerijnig en gespannen joh. Ik moet mezelf niet zo onder druk zetten, dat weet ik wel maar ik wil het zó graag volhouden. Ik vind die smiie met die muur zo treffend. Het is inderdaad een muur waar je doorheen moet. Het valt niet mee maar iedere trekvrije dag is er weer eentje. Als ik 's avonds op bed lig prijs ik mezelf met deze dag. (ik probeer ook te denken: wat morgen brengt zien we dan wel maar dat lukt nog niet zo erg.

:frusty:

Groetjes,
Dian