wel of geen pruik?? [Archief]

Lies86

5 augustus 2005, 17:08

Ik ben zo iemand die daar bewust voor gekozen heeft.
Ik heb ook AA vanaf mijn 12e (zichtbaar dan) en heb de eerste 3 jaar een pruik gedragen.
Daarna was ik dat zo zat dat nadat mijn haar weer geheel uitviel ik besloten heb zonder pruik door het leven te gaan.
En mijn haar kort te houden.
Nou ja kort......... Kaal is een beter woord.
Ik voel me hier gewoon beter bij. Ben nu echt mezelf en hoef ook niet bang te zijn dat er wat met mijn pruik gebeurt of wat dan ook.
Mensen kijken me wel vreemd aan zo nu en dan, maar ook daar wen je aan.
Af en toe moet je wel uitleggen wat je hebt,
Maar dat vind ik ook niet zo'n probleem!

Ik ben blij zoals ik er nu uitzie en heb er zelf ook weinig problemen mee.
je mag me als je wilt toevoegen op msn.
en op mijn site staat nog meer info over mijn kaalzijn. (link staat in mijn profiel)
Op haarweb heb ik ook wat foto's staan die vind je hier (http://www.haarweb.nl/forum/showpost.php?p=74261&postcount=320)

Groetjes en veel succes Annelies

Tinn

5 augustus 2005, 20:47

hojj,
ik ben dan weer iemand die bewust heeft gekozen voor een pruik.
Ik heb sinds m'n 8 jaar alopecia areata (ben er nu bijna 16), enkel kale plekken, die ik goed kon verbergen, tot twee jaar geleden, ikw erd volledig kaal..ik heb toen m'n eerste pruik gekocht, en voel me daar heel erg gelukkig mee...
Ik voel me er gelukkig mee..

Vroeger met m'n kale plekken had ik altijd schrik of ze misschien ergens een kale plek zouden zien, nu met die pruik ben ik zeker dat ze het niet zien..en de pruiken van tegenwoordig die zijn zo mooi gemaakt dat je het helemaal niet ziet dat ik een pruik draag..

Ik zou gewoon zeggen, je moet doen waar dat jij je hebt gelukkigst bij voelt..

Ik zou het niet durven gewoon kaal op straat te lopen..maar ik heb wel heel veel bewondering voor mensen (zoals Lies) die dat wel durven en doen!
Ik voel me gelukkig zo! en zou dat niet willen veranderen! (ale, als m'n haar nu terug groeit zou ik heel blij zijn natuurlijk!)

sterkte!

liefs..
Tinne:D

Lies86

5 augustus 2005, 23:14

(ale, als m'n haar nu terug groeit zou ik heel blij zijn natuurlijk!)

Ik ook!!
Ik voel me vrijer zonder een haarwerk, maar heb daarnintegen wel 3 jaar een haarwerk gedragen. Wat me toen ook goed beviel.

Wat tinne al zegt, tis net waar je aan toe bent, en hoe je je daarbij voelt.
Waarom ga je niet eens langs bij diverse specialisten.
Ga niet meteen met de eerste in zee, maar ga gewoon eens kijken wat het beste bij je past.
Kaal, synty, echt haar, gewoon kijken waar jij je prettig bij voelt.

Groetjes lies

Enne laat ons je keuze wel weten he! Ben zeer benieuwd!

kattemie

7 augustus 2005, 18:34

Ik ben ook zo iemand die heel bewust heeft gekozen voor een leven mét haarwerk. En ik ben er erg blij mee. Ik heb er even aan moeten wennen, maar nu voel ik me beter, mooier, gezonder, meer ontspannen met mijn haarwerk op. Voor mijn gevoel zie ik er weer 'normaal' uit nu mijn haar weer helemaal is aangevuld. Het is zo veel mooier dan die dunne sprietjes van mezelf waarmee ik met veel pijn en moeite die enorme kale plek achter op mijn hoofd nog net kon camoufleren. :confused:

Maar het is al eerder gezegd: het is een heel persoonlijke keuze. Voor mij was de belangrijkste motivatie om op een haarwerk over te stappen, de wens dat ik mijn AA af en toe even wilde vergeten. Voordat ik een haarwerk droeg, was ik er constant mee bezig, zat ik me steeds maar af te vragen of mijn haarband nog goed zat, of m'n kale plekken niet te zien waren, zat ik de hele dag te voelen of er al nieuwe haartjes kwamen, of de plekken al groter waren geworden.
Nu heb ik weer gewoon een mooie, volle bos en ben ik weer vrij om mijn haar zo te dragen als ik zelf wil en vergeet ik inderdaad soms dagen achtereen dat ik AA heb. Heeeeerlijk! :D

Succes met je keuze! Stuur me maar een persoonlijk berichtje als je verder wil praten hierover.

Groetjes,
Karen

Annelies

7 augustus 2005, 19:36

En ik weet het niet!
Ik ben helemaal kaal geweest en draag vanaf het begin af aan een haarwerk. Ik heb bijna alles terug,op wat plekken na, die bij wijze van iedere week zich verplaatsen. Ik scheer mijn haar iedere week met de tondeuse en voel me daar heerlijk bij.

Paar weekjes terug ben ik gaan kamperen. Had mezelf beloofd mijn haar 'aan de wilgen' te hangen. Ben met een pet op boodschappen gaan doen in een dorpse supermarkt. Ik was een object! Was zelfs een kind waarvan zijn mond open viel!!
(Dat kwam misschien ook wel omdat je je motorkleren aanhad zij een vriend. Lijkt me stug maar goed!).

Goed 2 dagen zonder gedaan en 2 dagen met. Ik moest nl. door problemen weer even terug naar mijn woonplaats. Daar kennen ze me niet zonder. Ben toen teruggekomen en heb mijn haar niet meer afgedaan. Was dus heel dubbel!

Onlangs heb ik mijn afstudeerproject bewust met haar gedaan en thuis zet ik het kreng meteen af. Denk erover lekker te gaan hardlopen zonder (met pet). Maar echt zo zonder mijn familie bezoeken (weet dat ouders het niet kunnen aanzien) doe ik niet. Vrienden eerder weer wel.
Ik moet straks ook aan het werk en heb geleerd voor een representatieve baan. Je kunt wenden en keren zoals je wilt, de mensen die ik onlangs op die camping heb ontmoet (die mij leerden kennen zonder haar en later ook nog 2 dagen mee maakten met haar) zeiden ook: you're a nice girl with your hair and look nice, but with your hair you look a bit nicer.
SJah. Dat is dan ook gewoon eerlijk en waardeer ik ontzettend.

Maar motorrijden geef ik er niet voor op. Ik doe mijn helm af en hou mijn haar vast, hij verschuift 9 van de 10 x, en ik kan hem plakken, maar heb het er niet voor over om van die rotte (auau) tape op me kop te moeten plakken die erna de haren uittrekt. Die mat die ik met het rijden opheb (ouwe pruik) is toch d**d en ik vind het wel goed. Boeien??? Frank Boeijen! ;)

Maar goed. Ik heb dus een ander probleem zie het topic dat ik ga openen!

Kunt mij ook altijd mailen (PM-en!).
groetjes Annelies

Annewil

9 augustus 2005, 01:38

Hallo.

ik ben pas 6 weken volledig kaal. Met volledig bedoel ik dat ook mijn oogharen, wenkbrauwen en de rest van mijn (lichaams-)haar is uitgevallen. Dat ging erg snel, binnen een maand of zo.
Ik wil (nog) niet aan een haarwerk. Ik wil echt niet het gevoel hebben dat het scheef zit, of dat ik iets moet verbergen of zo. Wel heb ik petjes te kust en te keur die ik op zet als ik ga winkelen in de stad, of gewoon voor een boodschap. Ik ben inmiddels ook weer aan het werk, voor 50 procent. Op mijn werk (een woonvoorziening voor harddrugsverslaafden) loop ik gewoon met een kaal (geschoren) hoofd. Mijn collega's en de cliënten beginnen er al aan te wennen. Ik merk dat het geen enkele invloed heeft op mijn gezag of mijn inbreng in het werk. Wel moet ik natuurlijk de nodige opmerkingen verduren, zeker mensen die onder invloed zijn kunnen raar uit de hoek komen. Daar spreek ik ze dan later wel op aan.

Ik heb het voordeel dat ik al een tijd in deze sector werk. Voor mijn haar uitviel had ik ook zwakke punten. Op die punten werd ik toen ook al aangevallen. Ik krijg ook positieve reacties.

Ik denk dat het wel of niet dragen van een haarwerk te maken heeft met:
1 - hoe voel je je zelf het prettigst
2 - ben je in een omgeving waar je de mensen kent, of regelmatig ziet? Dan kan je je ook vrij voelen zonder haar, want iedereen kan eraan wennen.
3 - ben je in een omgeving met totaal onbekenden (winkelen, camping), dan krijg je steeds met eerste reacties te maken... wil je die aangaan?

Ik geef dus de voorkeur aan kiezen voor wat IK wil doen in al die situaties. Ik ben ook een week gaan kamperen en liep er gerust zonder pet rond. Het hielp enorm dat er iemand MET mij kampeerde, iemand die me zonder haar mooi vindt. In mijn eentje is het moeilijker. Volgende week ga ik weer kamperen. Ik ga erheen zonder haarwerk, maar met petjes en ik zie wel. Ik ben voorbereid op reacties. Ik ga daar ook eerlijk op in. Tegen een kind dat mij er gek uit vindt zien zeg ik: "ja, omdat ik geen haar heb.... dat IS ook gek. Maar het is alleen maar gek omdat iedereen haar heeft. Als de meeste mensen geen haar hadden was het niet gek" Dat wordt gewoon geaccepteerd dan.

Ik denk wel dat het veel verschil maakt dat ik wat ouder ben (52 sinds gisteren) en al veel heb meegemaakt. Ik wil jullie wel graag aanmoedigen te doen wat je zelf het prettigst vindt. Ga in ieder geval voor dat haarwerk als je het vergoed krijgt door het ziekenfonds of zo. Dan kan je altijd nog kiezen wanneer je het op zet!

Sterkte!

Annewil

dr. dre

9 augustus 2005, 07:54

Hoi,

Ik ben al volledig kaal vanaf mijn 8ste, nu zo'n 32 jaar en draag al 30 jaar een haarwerk, maar krijg er meer en meer moeite mee en wil er eigenlijk vanaf, maar heb nog niet het lef om de pruik van vandaag op morgen in de wilgen te hangen, maar op sommige gebied lijkt het mij fantastisch om dat ding niet meer te dragen, met name dan de bewegingsvrijheid (achtbanen, sporten, motorrijden). Natuurlijk doe ik alles wel, maar het beperkt je toch en de slijtage met helm op helm af is erg hoog. Maar iedereen moet toch doen wat hij/zij het prettigst vind. Ik heb toch met name in mijn jeugd plezier aan het dragen van een pruik gehad, maar nu ik wat ouder ben hoeft het voor mij niet meer zo nodig.

Lies86

9 augustus 2005, 10:25

Grappig om te lezen dat de meningen zo verschillend zijn.
Veel mensen willen wel zonder pruik rondlopen maar doen het niet.

Daarom heb ik er de laatste keer voor gekozen nadat het weer eens helemaal uitviel om het gewoon af te scheren en meteen zonder pruik de straat op te gaan.
Ik heb mijn vrienden en familie een mail gestuurd met de boodschap dat mijn haar weer dusdanig uitviel dat ik het weer af moest scheren.
Tevens vertelde ik ze dat ik de keuze had gemaakt zonder pruik door het leven te gaan.
Ze moesten het dus doen met een kale annelies.
Ik kreeg veel reakties hierop, Veel vrienden zeiden dat ze toch wel wisten dat ik kaal kon zijn.
En dat ze mijn keuze respecteerde.
Ook kreeg ik vragen van waarom? Maar als je er zelf goed mee om kan gaan gaat je omgeving dat vanzelf ook doen is mijn ervaring.

Ook ik wordt regelmatig aangestaard en nagekeken op straat.
Zelf zie ik dat eigenlijk niet meer zo heel erg. Maar de mensen om me heen wel.
Ik doe er weinig mee, en mocht het echt te gortig worden, tja dan zeg ik er wel wat van!
(tong uitsteken helpt ook altijd prima!)

In mijn werk (werk met verstandelijk gehandicapten) krijg ik ook wel opmerkingen.
Ik heb ze uitgelegd wat ik heb, en dat ik erniets aan kon doen.
Dat wordt gewoon gerespecteerd en ze nemen het nu zelfs voor me op als iemand me op straat nakijkt.

Ik vind het prima zo, maar zoals al eerder gezegd, die keuze is voor iedereen verschillend!

Groetjes Lies

Lies86

9 augustus 2005, 12:04

Ik ben wie ik ben!

Ik ben wie ik ben,
Ik ben niet volmaakt
Ik ben niet perfect
Maar zo ben ik
Ik weet wie ik ben
Ik weet wat ik wil
Soms ben ik druk
En soms ben ik stil
0m mij te leren kennen
Moet je dit kunnen leren:
Ik ben wie ik zijn wil,
En zo moet je mij maar accepteren

kattemie

9 augustus 2005, 13:39

Wat een treffend gedicht, Annelies! :)

En wat een boeiende thread is dit. Hoe enorm verschillend de motivaties zijn van mensen om wel of niet een haarwerk te dragen. Ik heb bewondering voor mensen als Annelies die het lef hebben (want zo zie ik het) om trots met een kaal hoofd rond te lopen. Ik zou dat NOOIT durven. Mijn hele leven heb ik al een enorme volle bos lang, donkerbruin haar, waar heel wat mensen jaloers op waren. Karen met een kaal hoofd zou gewoonweg te schokkend zijn voor mijn omgeving.
Bovendien moet ik er voor mijn werk ook wel representatief uitzien en met een kaal hoofd zou mijn uiterlijk te veel afleiden van het verhaal dat ik te vertellen heb.

En ik zou me ook zo kwetsbaar voelen...! :confused: Niet alleen val je als vrouw met een kaal hoofd vreselijk op en stel je je op die manier open voor allerlei commentaar en rare blikken, maar zo'n kaal, kwetsbaar koppie vol in de wind lijkt me ook zo... nou ja, zo kwetsbaar, ik kan er geen beter woord voor verzinnen.

En misschien laat ik me dan te veel leiden door wat anderen er van zullen vinden, maar ik zou me er zelf niet prettig bij voelen. Ik doe mijn hele leven al mijn best om 'er bij te horen'. Met een kaal hoofd zou ik dat allemaal in één keer teniet doen.

Nee, laat mij maar lekker met mijn volle bos in de wind. :P Want dat haar hoort gewoon bij mij.

Karen

Lies86

9 augustus 2005, 15:16

Wat een treffend gedicht, Annelies! :) .

Ja he vond ik ook!!!
Ik zou dat NOOIT durven.
Zeg nooit nooit!!!
Ik riep dat ook altijd, maar je ziet, ik ben nu dolgelukkig, en blij.
Acceptatie is en blijft het grote woord!!!

Bovendien moet ik er voor mijn werk ook wel representatief uitzien en met een kaal hoofd zou mijn uiterlijk te veel afleiden van het verhaal dat ik te vertellen heb..
Representatief met een kaal hoofd kan ook prima!
Als je het maar glad houd!
Zelf vind ik vrouwen met kale hoofden helemaal niet lelijk, als ze er maar verzorgd uitzien.
Ik heb een bril dat ook al afleid, maar mooie make-up en oorbellen doen wonderen!
Zelf draag ik ook wel eens een pak, gewoon mooi zwart pak met een rode blouse ofzo. Met oorbellen erbij ben je compleet, en geloof me ook dan kun je representatief overkomen!
Wat dacht je van silvana simons? Die ziet er ook tof uit, ze is dan wel niet helemaal kaal maar toch!
Ik ben juist van mening dat als je kaal bent, je ook mooi kunt zijn.

En ik zou me ook zo kwetsbaar voelen...! :confused: Niet alleen val je als vrouw met een kaal hoofd vreselijk op en stel je je op die manier open voor allerlei commentaar en rare blikken, maar zo'n kaal, kwetsbaar koppie vol in de wind lijkt me ook zo... nou ja, zo kwetsbaar, ik kan er geen beter woord voor verzinnen...
Dat je kwetsbaar bent heb je gelijk in. Je bent dat letterlijk en figuurlijk!
Ik ben deze zomer al 4 keer totaal verveld op mijn hoofd, en geeneens zo heel erg verbrand.
Dus vanaf nu af aan altijd een petje bij de hand en zonnebrandcreme.
Wat dat was niet zo'n pretje!!

Maar ook voor opmekingen ben je wat kwetsbaarder.
Daar zul je je voor moeten afsluiten, en mee om leren gaan.
Mensen schrikken gewoon een beetje van je, ze verwachten het niet.
Leg ze uit wat je hebt en het is over. Echt waar!!

En misschien laat ik me dan te veel leiden door wat anderen er van zullen vinden, maar ik zou me er zelf niet prettig bij voelen. Ik doe mijn hele leven al mijn best om 'er bij te horen'. Met een kaal hoofd zou ik dat allemaal in één keer teniet doen.
Dat is dan echt je eigen gevoel. Ik zie er op mi jn manier ook hip en modieus uit.
Daar heb je echt geen lange bos haar voor nodig!

Zo zie je maar iedereen heeft zijn eigen opvattingen en eigen keuzes.
En dat is maar goed ook!

Annelies

Hera78

9 augustus 2005, 23:10

Hallo lieve mensen,

Leuk om alle reacties te lezen, vind ik erg fijn. Heb inderdaad ook bewondering voor de mensen die bewust kaal door het leven gaan. Het liefst zou ik dat ook wel willen, gewoon het feit dat je niet hoeft op te letten of alles nog wel goed zit. Aan de andere kant misschien wel handig om er voor de zekerheid een mooi haarwerk naast te hebben, zodat je de keuze hebt, volgens mij wordt dit alleen niet helemaal vergoed door mijn verzekering (amicon).
Heb nu iedere keer hoofddoeken/banden om. Eerdaags misschien toch eens kijken bij verschillende haarwerkspecialisten voor informatie.

Annewil

11 augustus 2005, 05:32

(Anne) Lies,

ik vind jouw gedicht ook heel treffend. Ik doe met je mee!

Annewil

Lies86

11 augustus 2005, 10:53

(Anne) Lies,

ik vind jouw gedicht ook heel treffend. Ik doe met je mee!

Annewil

Waarin doe je met me mee?
Met het gedichten plaatsen of met het kaal rondlopen?

Lies

Tinn

11 augustus 2005, 12:05

Hojj LIES,

heel erg mooi gedicht!
past echt bij ieder van ons vind ik!:D

alopeciatic

17 augustus 2005, 12:31

Hee Hera78,

Ik ben kaal vanaf m'n zesde, heb van m'n elfde tot m'n 22e petten gedragen.

Ik had altijd het idee dat ze me "beschermden" tegen blikken van anderen, maar weet inmiddels dat je daar juist de aandacht mee trekt. OK, als kind was het wel fijn, want kinderen zijn meedogenloos.

Als kind is het ook logisch dat je je onzeker voelt. Maar ik ben geen kind meer. Mooie quote uit de Bijbel (ben niet gelovig, maar toch): "When I was a child, I talked like a child, I thought like a child, I reasoned like a child. When I became a man, I put childish ways behind me." (I Corinthians 13:11, NIV).

Was ook heel lang onzeker over hoe ik overkwam op meisjes. Ik kreeg een vriendin die ook stapel-verliefd op me was en dat was de turning-point voor mij. Ik heb m'n pet afgedaan en nooit meer opgedaan en dat was het meest vrije gevoel dat ik ooit heb gehad. Niet meer afhankelijk van dat klere-ding. Niet meer verstoppen. En bijna niemand die er ooit iets over zegt. In deze tijd zijn er ook zo veel mensen die zich uit eigen overweging kaal scheren, dat je als alopecia-mens bijna niet meer opvalt.

Natuurlijk is het anders voor meisjes dan voor jongens, maar je uitstraling geeft volgens mij de doorslag: als je een pruik of pet of wat dan ook draagt om je te verbergen dan zien mensen dat en de onzekerheid die er achter schuilt. Als jij de keuze maakt om je niet te verbergen (zoals je kaalheid geen keuze is) dan zien mensen dat ook: jij bepaalt hoe mensen je zien en dat straalt zekerheid uit. En zekerheid is sexy.

Dat was een lang verhaal, maar ook de eerste keer dat ik iets schrijf over dit onderwerp.

Succes!

bikkel

8 oktober 2006, 10:36

Hallo allemaal,

Ik lees net de post van annewil om eens te kijken wat de reakties zijn van mensen op vrouwen/mannen met AA. Nou lees ik een heleboel ervaringen van vrouwen en ik maak hier uit op de deze haast allemaal zonder haarwerk door he leven gaan(of ik moet het niet goed begrijpen) Nu is mijn vraag, gaan de meeste met of zonder pruik naar buiten. Ik zelf heb al 16 jaar AA en geen haar op mijn hoofd(letterlijk) moet er aan denken om zonder haarwerk op stap te gaan. Ik durf het niet en voel me er niet lekker bij. IK vind mezelf(let op ik spreek puur voor mezelf!!!) pretttiger om te zien met haarwerk dan zonder.
Maar mijn vraag is dus eigenlijk:

Wie gaat er met en wie durft er zonder?

Ik heb respect voor de keuze van een ieder maar ik ben echt benieuwd of er meer vrouwen zonder pruik op straat gaan als ik dacht. Ik kan ook geen post plaatsen op de vraag van annewil want ik heb eigenlijk geen nare reakties gekregen uit mijn omgeving, misschien wel achter mijn rug om maar daar kan ik helaas niemand wat over vertellen....

Kus Bikkel

Lies86

8 oktober 2006, 11:01

Ik ga door het leven zonder pruik. Volledig kaal, en super gelukkig!

marianneke

8 oktober 2006, 13:08

Hallo Bikkel,

Ik draag een haarwerk en voel me daar het prettigst bij.

Groetjes Marianneke

Saar

8 oktober 2006, 14:16

Bij mij wisselt het erg of ik kaal ben of niet en als ik kaal ben draag ik geen pruik (in de winter wel soms een muts, vooral buiten omdat het zo koud is zonder)

JC77

8 oktober 2006, 17:56

Ik heb AA, en gebruik geen pruik of zo. Nooit gedaan ook. Petjes heb ik wel, maar draag ik eigenlijk ook nooit ( tenzij het tegen een zonnesteek is ).

Ik voel me het beste als ik gewoon kan zijn wie ik ben, dus met AA.

Annewil

9 oktober 2006, 12:00

hallo bikkel,

ik was afgelopen jaar op een bijeenkomst van de aapv (patiëntenvereniging voor mensen met alopecia areata) en verreweg de meeste leden daar droegen een pruik. Vooral de oudere leden. Mijn eigen moeder is al 35 jaar kaal en draagt een pruik. Ik zelf niet. Zij zei me laatst: "Ja jij kan dat doen (ik ben 53, zij 82), maar in mijn tijd was er niemand die dat deed, toen kon dat niet" Ze zei ook: "Ik vind het wel veel lekkerder zonder pruik... maar ik ben er nu aan gewend".

Je had al gelezen dat ik geen pruikdrager ben. Maar er is niks mis mee om wel een pruik te dragen toch? Je moet gewoon doen waar je je het lekkerst bij voelt. Voor mij is dat niets dragen als het warm is, een warme muts als het koud is en een "buff" er tussenin. Ik draag ook een buff als het overdreven heet is, die vangt het zweet mooi weg (dat anders maar blijft druipen langs mijn kale hoofd en in mijn ogen en zo, want ook geen wenkbrauwen en wimpers meer).

Mijn werkgever reageerde overigens op mijn plotseling haarverlies vorig jaar met: "Ik wil graag een goede pruik voor je betalen - niet dat je zo'n goedkoop ding moet nemen; zeg maar wat je nodig hebt" Erg lief bedoeld was dat wel. Een beetje onhandig was het aanbod ook, ik vond het wel vertederend. Nu, een jaar later, zegt de werkgever: "De cliënten zijn er gewoon aan gewend dat je er zo uit ziet.. ik denk dat je er geen problemen meer door hoeft te ondervinden". Zelf denk ik dat eigenlijk ook inmiddels. t Was leuk geweest als ik mijn voorheen dikke haardos nog had gehad, het is niet zo... ik moest er erg aan wennen, dus mijn omgeving moet dat nu ook maar doen. Het levert geen echte problemen op eigenlijk. Hooguit dat er eens wat langer naar me wordt gekeken door deze of gene.

Annewil

Juffie Judith

9 oktober 2006, 19:59

Hoi Bikkel,

zoals je al weet draag ik een pruik. Hier voel ik me het prettigste bij. De meeste mensen zien niet eens dat ik een pruik heb. Ik hoef dus weinig uitleg te geven. En ik confronteer andere mensen dus ook niet echt ergens mee. Verder heb ik niet echt last van de pruik al begint het 's avonds wel eens te jeuken. Nou dan doe ik hem thuis gewoon af. Het enige wat ik lastig vind is als ik ergens moet gaan slapen waar ik met anderen op een kamer slaap. Mijn pruik gaat dan namelijk vanzelf af. Ik heb echter ondekt dat een doekje wel blijft zitten 's nachts.

Gr.
Judith

Vlokje

26 oktober 2006, 18:33

Om te beginnen vind ik het ontzettend knap dat mensen zonder pruik naar buiten gaan, zelf doe ik dat absoluut niet. De eerste jaren heb ik het wel met doekjes en sjaals gedaan, maar heb ervaren dat ik me met een pruik heel wat lekkerder voel. Elke keer als er weer een nieuwe moet komen, omdat ik last heb van de vervilting van de vezel, merk ik dat ik een stukje onzekerder ben. Daarentegen als er een nieuwe op mijn hoofd zit voel ik me grandioos.
De vraag is of het te maken heeft met acceptatie van de ziekte? Zelf heb ik het idee dat ik t wel geaccepteerd heb hoor, maar wil er toch ook graag voor mijn gevoel als mezelf bijlopen. En dat is dus met "plastic" haar.

Lies86

27 oktober 2006, 00:02

Hier is al een thread over, waarin al veel gezegd is, hopelijk heb je daar wat aan!
Ik ga ze in ieder geval samen voegen omdat het over het zelfde gaat!

Groetjes!
Lies

Lies86

27 oktober 2006, 00:21

Ik kan me heel goed voorstellen wat vele van jullie hier zeggen.
Iedereen wil zichzelf (kunnen) zijn.

Ik ben mezelf met een kaal hoofd... Een ander is zichzelf met een mooie blonde pruik. En ben momenteel nog meer mezelf als ik kaal ben dan dat ik nu mijn eigen haar terug zou krijgen.

Voor iedereen ligt die grens anders, en iedereen zal daar anders mee om gaan.
Ik moet er (momenteel) niet aan denken om met pruik verder te gaan.
Het past gewoon echt niet bij me. Ik heb er 2,5 jaar een gedragen, en ben er erg gelukkig mee geweest.
Maar zie inmiddels in dat ik kaal meer mezelf ben.
Ik heb geen zin om steeds te moeten kijken of mijn pruik nog goed zit. Op te moeten letten dat mijn clienten er niet in hangen, en veelvuldig onderhoud te moeten plegen.
Ik ben mezelf zoals ik kaal ben.
En wat ik ook al vaker heb gezegd is dat ik graag wil zeggen dat JIJ er totaal NIETS aan kunt doen dat je kaal bent.
Je hoeft je niet te schamen omdat je kaal bent, jij hebt er toch niet om gevraagd?

En natuurlijk moet je er aan wennen, is het eng om naar buiten te gaan, en kijken de mensen je eventjes aan, maar geloof me, als je echt wilt kan je het!
Maar dit geld voor mensen met en zonder pruik.
Met pruik is het ook ff eng
(zien de mensen het niet, waait hij niet af, zit hij wel goed tenminste dat had ik dan), zonder pruik net zo goed. (ik ben anders dan andere, ze kijken naar me, ben ik lelijk? Gedachtes die ik wel eens heb)
Ik denk dat de drempel zo hoog is als je hem zelf maakt.
Natuurlijk werkt je omgeving ook mee, maar als jij er 'luchtig' over doet, eerlijk bent in wat je hebt en gewoon je gevoelens uit, is het voor de omgeving ook al makkelijker!!

En nogmaals, je bent wie je bent, met of zonder haar, met pruik of zonder pruik!!!!
Doe waar je je momenteel goed bij voelt.
Misschien is het vandaag een pruik, morgen een petje en overmorgen kaal.
Maar mijn tip is probeer er geen groot probleem van te maken.
Wat bij mij altijd heeft geholpen is openheid, jezelf zijn en gewoon vertellen wat je hebt. Eerlijkheid duurt het langst, en dan heb je ook niets meer te verbergen, en is het ook een minder grote drempel als je eens geen zin hebt in je pruik!

JE BENT ZOALS JE BENT!! JE BENT MOOI EN OOK MET AA MAG JE ER WEZEN!!!
PRUIK OF GEEN PRUIK!

Wat me nu ook opeens te binnen schiet, maar wat wel offtoppic is,
als er mensen zijn die het eng vinden te vertellen op school of hun werk wat ze hebben wil ik ze graag helpen.
Wordt je gepest, en zou je de klas graag eens vertellen wat je hebt, ik zou je graag willen helpen.
Ben bereid naar je school te komen, mijn verhaal te vertellen en waarom ik vind dat mensen met AA (niemand trouwens) niet gepest moeten worden.
Kan nu even niet de juiste zinnen vinden om precies duideiljk te maken hoe ik het in mijn hoofd heb, maar als je hulp wilt bij het vertellen van je klas/school wat je hebt help ik je graag!!!

Assie

28 oktober 2006, 20:05

kattemie

7 november 2006, 09:57

Ik sluit me helemaal aan bij het bericht van Assie. Zij heeft mijn gevoelens ten aanzien van mijn kaalheid en mijn haarwerk precies goed verwoord. :)

Bedankt Assie.

Karen

Assie

7 november 2006, 11:21

Geen dank Karen, ik heb het idee dat veel mensen op deze site er op deze manier mee omgaan.

groetjes assie

*Liejvurd*

10 januari 2007, 11:10

Mijn keus is ook heel duidelijk geworden in de loop van de afgelopen jaren.
Mensen waar ik oppervlakkig contact mee heb, of waarbij ik bewust kies om hen niet lastig te vallen met mijn probleem weten niet dat ik een pruik draag. Ik draag op maat gemaakte pruiken van echt haar en het ziet er zeer natuurlijk uit! Dit bevalt mij prima...zij kennen mij zoals ik er uitzie..niet meer en niet minder...voor mij rustig en oké.
De mensen waar ik intiemer contact mee heb, sommige familieleden, vrienden, buren, collega's zien mij ook soms zonder haar of met een buff op als ik thuis ben of als ze bij mij slapen. Geen probleem, zij wisten al wie ik ben en ik ben voor hen niet iemand anders geworden.
En zo heb ik er mee leren leven, het voelt goed zo, ik hoef het niet te verstoppen maar er ook niet steeds mee geconfronteerd te worden. Het leven is voor mij meer dan alleen mijn haar of in dit geval mijn pruik. Het is een manier die bij mij past en waar ik mij rustig bij voel.
gr. Assie

ook ik ben het helemaal met Assie eens: vriendje, vriendinnen, ouders, familie kennen mij mét en zonder haarwerk en de buitenwereld kent mij gewoon als iemand met haar.
en daar voel ik me volkomen gelukkig bij.
zonder haar, kaal dus, zou ik mezelf ook niet willen presenteren, want juist door mijn haarwerk voel ik me als mijzelf. als hoe ik altijd al was.

alla, vandaar m'n keuze.
een persoonlijke keuze, absoluut.

gr.