Op zoek naar nepwimpers

[Elsa]

Hoi ik ben Elsa, ben net achter het bestaan van deze site gekomen en voel me enorm opgelucht! Ik heb al sinds jongs af aan last van het uittrekken van mijn wenkbrauw- en wimperharen, maar het laatste jaar is het extreem geworden; ik heb nu geen wimperharen meer over. Zodra het begint te groeien neem ik me voor er vanaf te blijven, en kijk ik uit naar mooie volle wimpers (want die heb ik in jaren niet meer gehad), maar ik word gedwongen de kleinste nieuwe haartjes er direct uit te trekken. Als het met mijn vingers niet lukt gebruik ik een pincet.

Ik ben sinds 5 jaar onder behandeling bij een psychiater. Niet voor het haren trekken, maar vanuit een andere oorzaak. Het lijkt me zinvol het haren trekken bij de volgende afspraak aan te halen. Ik wist namelijk niet dat het uittrekken van haren verband zou kunnen hebben met andere psychische klachten.

Eigenlijk heb ik nog een vraag. Met een oogpotloodje en oogschaduw kan ik mijn ogen meestal wel zo opmaken dat het van een afstandje niet opvalt dat ik geen wimpers heb, maar van de zijkant en van dichtbij natuurlijk wel. Heeft er iemand ervaring met nepwimpers om bv. tijdens een feest toch wimpers te kunnen dragen. De nepwimpers die ik tot nu toe heb gevonden moeten allemaal op je eigen wimpers worden geplakt, en zonder eigen wimpers wordt dat lastig. Misschien heeft iemand ervaring met een beautysalon of schoonheidsspecialiste die hier een oplossing voor heeft.

Verder zou ik het fijn vinden om met mensen in contact te komen die ook wenkbrauw- en/of wimperharen trekken.

Groetjes, Elsa

[marly]

Hallo Elsa,welkom hier bij ons:). Fijn dat je Haarweb gevonden hebt,prettig om te weten dat je niet alleen bent in die 'rare gewoonte' he? Het lijkt me heel zinvol,om je TTM aan te halen bij de psych,wie weet wat voor verband er bestaat met je andere probleem. Zelf trek ik alleen hoofdhaar,maar ik weet dat er genoeg mensen hier aanwezig zijn die ook wimpers en wenkbrauwen uittrekken. Die gaan vast nog reageren!
Veel succes,ik hoop dat je goede nepwimpers gaat vinden.

Liefs,Marly:D

[Madelief]

Welkom hier. Hopelijk zul je veel hebben aan info die je hier op de site kunt vinden. Naast nepwimpers is er bijv. ook de permanente make-up. Zelf heb ik een lijntje rondom mijn ogen laten zetten, omdat ik dat mooi en gemakkelijk vind. (Ik trek geen wenkbrauwen en wimpers, alleen hoofdhaar) Wellicht kan het voor wenkbrauwen en wimper plukkers iets zijn???

groetjes Madelief :)

[Elsa]

Goedemorgen! Fijn zeg om meteen de volgende dag al 2 reacties te hebben, doet me goed! Ik ben zo blij dat ik mijn "rare gewoonte" nu een naam kan geven, in eerste instantie voor mezelf; wetend dat ik niet de enige ben.

Ik kan me nu nog niet voorstellen dat ik er ook openlijk met mensen over zal praten die het niet kennen, maar wie weet komt dat nog. Laat ik maar beginnen bij mezelf, de psychiater en jullie!

Ik vraag me nu meteen alweer allerlei dingen af. Waarom sommige mensen hoofdharen trekken en andere mensen wimpers of wenkbrauwen. Voor mij zijn wimpers "favoriet", wenkbrauwen soms ook, maar van mijn hoofdharen blijf ik (vooralsnog) af. Ik heb ook al aan permanente make-up gedacht, maar vind het toch wel erg "definitief" om dat te laten zetten... Ik zal eens kijken hoever ik met nepwimpers kan komen. Het stomme is ook dat het alleen mijn bovenste wimpers zijn die ik trek, de onderste doen pijn en blijf ik dus af. Was dat ook maar zo bij de bovenste ...

Ik las op het forum ook een stukje over pleisters plakken over je vingers. Ik sta overal voor open om met deze nare gewoonte om te leren gaan, dus ik ga het gewoon proberen. Ik houd jullie op de hoogte. De 21e heb ik een volgende afspraak bij de psychiater en zal ik TTM aanhalen.

Verder las ik vluchtig dat er vandaag nog iemand jarig is: PROFICIAT!

[Fara]

Heej Elsa

Die jarige That's me!!! :D
Dus mercikes!!

Wat betreft nepwimpers: ik ben ook een wimper/wenkbrauwtrekker en heb hetzelfde probleem... Nogaltijd geen oplossing voor gevonden... Enkel inderdaad wimpers die je op je eigen wimpers moet plakken, mar als die er (tijdelijk) niet zijn, tja... Als je enkel 'gaten'hebt tussen je wimpers kan je er wel van die kleine wimperstukjes tussen plakken. Ik moet bekennen: heb het zelf nog nooit gedaan, maar voor mijn bruiloft heeft mijn kapster/schminkster wel een klein gaatje opgevuld op die manier. (eng eng, om een wildvreemde vrouw over mijn probleem te vertellen... maar toch blij dat ik het gedaan heb, ze heeft er een mooie oplossing voor bedacht) Stond heel natuurlijk!! Dus als de schade nog beperkt is is dat misschien een optie?

Succes ermee!!!

[Jente]

Dag Elsa
Ik trek ook wenkbrauwen en wimpers, én hoofdhaar. Dat laatste is begonnen toen ik wou proberen mijn probleem te 'verleggen' en ik dacht dat hoofdhaar minder kwaad kon omdat ik dat toch genoeg had. Dat bleek geen goed idee... Nu trek ik op alledrie de plaatsen.
Ik trek niet alle wimpers eruit maar ik zit met 'gaten'. Door make up elke dag kan ik die wel redelijk goed camoufleren, maar zelf zie ik het meteen als ik in de spiegel kijk. Ze groeien meestal wel terug maar dat duurt erg langzaam, of ik gun het geen tijd en trek ze opnieuw uit (inderdaad vaak met een pincet). Ik vind het jammer want ik heb er moeite mee om mensen aan te kijken, en door dat gebrek aan wimpers wordt het alleen maar erger.
Nepwimpers heb ik één keer gekocht voor een dansoptreden, maar ik heb ze uiteindelijk niet gebruikt (zonde van het geld, want nu liggen ze in mijn kast!!).
Sterkte en groetjes
Janika

[Elsa]

Hoi Janika, fijn om ook een reactie te krijgen van iemand die net als ik wenkbrauwen en wimperharen trekt. Ik herken je verhaal precies. Bij mij is het begonnen met klontertjes mascara van mijn wimpers aftrekken (hetgeen waarschijnlijk hetzelfde effect teweeg brengt), toen een aantal wimpers, waardoor ik met gaten kwam te zitten. Toen iemand daar een opmerking over maakte heb ik iets geopperd van "aansteker" of iets dergelijks ...

Toen is het erger geworden en ben ik al mijn bovenste wimperharen eruit gaan trekken. Op een gegeven moment baalde ik er zo van dat ik het verlegd heb naar alleen de onderste wimperharen want dat valt iets minder op. Maar helaas was dit niet DE oplossing; het deed pijn dus ben ik weer naar boven gegaan.

Ik heb net als jij enorme moeite om mensen aan te kijken. Met dit mooie weer grijp ik de kans om mijn zonnebril op te zetten. Gek genoeg heeft niemand me er de laatste tijd (eigenlijk sinds het trekken erger is geworden) op aangesproken of gevraagd waarom ik bijna geen wimpers heb. Het kan niet zo zijn dat niemand het ziet want het valt absoluut op. Zouden mensen het niet durven vragen? Ik zou ook niet weten wat ik als reactie zou moeten geven. Ik ben nog niet zo sterk dat ik zou zeggen dat ik TTM heb, om vervolgens uit te leggen wat het is.

Hoe ga jij meestal met vragen of opmerkingen van mensen om?
En die nepwimpers die je nog hebt liggen, zou je die dan op je eigen wimpers, over de "gaten" heen kunnen plakken. Ik heb momenteel boven helemaal geen wimpers dus zie het somber in met die nepwimpers. Ik weet gelukkig dat ze uiteindelijk weer aangroeien maar dat duurt wel even ...

[Jente]

Hoi Elsa
Eindelijk iemand die er ook last mee heeft om mensen aan te kijken... Over mijn wimpers krijg ik geen opmerkingen, behalve van mijn moeder. En als ik tegen vriendinnen zeg dat het slecht is gegaan, gaan ze er dàn ook pas naar kijken, en dan zien ze het soms wel. Verder denk ik (hoop ik) dat het gewoon niet zo opvalt door de make up die ik gebruik.
Die nepwimpers zouden inderdaad over de eigen wimpers moeten. Ik ga me er voorlopig niet mee bezig houden.
Ik hoop voor jou en mij dat het allemaal weer netjes aangroeit en dat we eraf kunnen blijven. Ogen zijn zoveel sprekender mét wimpers, en dat geeft ook meer zelfvertrouwen.
Sterkte
J

[gotchica]

hoi,

ik trek ook wimpers, alleen boven midden. en ik trek uit me hoofd, vroeger trok ik ook uit wenkbrauwen, maar ik dacht ik ga met 1 ding beginnen met stoppen met trekken en het was gelukt.. alleen de rest lukt nu nog niet.
kus
wendy

[Elsa]

Hallo weer allemaal! Ik ben even weggeweest, druk druk, inmiddels jarig geweest :D (25 alweer). Hoe is het de afgelopen dagen gegaan met het trekken? Nou, ik had eigenlijk boven helemaal geen wimpers meer :eek: , dus daar kon ik niet eens trekken ... Gelukkig beginnen mijn wimpers bij mijn linkeroog (weliswaar zeer langzaam) weer terug te groeien. Waar ik normaal direct de neiging zou hebben om deze kleine haartjes met een pincet uit te trekken, heb ik me de afgelopen dagen goed kunnen inhouden. Het trekken heeft ook wel degelijk met je psychische gesteldheid te maken (bij mij in ieder geval zeker).

Ik heb zo'n gevoel dat het me deze keer gaat lukken om mijn wimpers te laten groeien! Gek genoeg heb ik van een vriendin een hele rits rinkelende armbanden gekregen .... die gaan dus pertinent om!

Zijn er mensen die ook bij een psycholoog of psychiater lopen vanwege TTM? Ik loop nl. bij een psychiater (al voordat ik de link TTM/mijn probleem had gelegd) en kan het wimpers trekken nu veel beter een plaats geven. Ik wil het bij mijn volgende afspraak ook zeker aanhalen! Maar wat ik moet zeggen, is dat dit forum wellicht net zo goed helpt als een gesprek met de psychiater!!!

[joruth]

Dit is een test :D

[joruth]

Hoi allemaal,

:P Sorry van die test, maar ik heb net een heeeel verhaal zitten typen, accepteerd hij hem niet en is mijn verhaal ineens verdwenen. Maar goed, wat ik (nu maar in het kort) wilde zeggen is, dat ik ook mijn wimpers&wenkbrauwen eruit trek. Dit doe ik vanaf mijn 15de jaar en doe het nu dan al zo'n 22 jaar. 5 jaar geleden heb ik naar een jaar therapie gevolgd te hebben, mijn ooghaartje weer terug laten groeien. Maar na een hele nare ervaring in mijn leven, een ervaring waar ik niet wist hoe daarmee om te gaan, verviel in weer in mijn oude gewoonte. En het lijkt net alsof ik het nog moeilijker vind om uit deze visieuse crirkel te komen. Toen ik 6 jaar geleden opnieuw naar een psychologe ging, adviseerde zij me om mij "gereedschap" onklaar te maken. Met andere woorden, ik heb nepnagels laten plaatsen, waardoor het mij meer moeite kostte om aan mijn wimpers te trekken. Hierdoor verminder je de gewoonte vorming. Samen met die gesprekken en andere behandelingen, had ik het op een gegeven moment niet meer nodig om aan mijn wimpers te zitten.

[joruth]

Ik zou nu heel graag die stap die ik toen nam, weer willen durven nemen, maar op de 1 of andere manier lukt me dat niet meer. Ik vind het zo vermoeiend om het altijd maar over mezelf te hebben.

Ik heb wel overwogen om permanente make-up te nemen. En dan zou ik wel getatoueerde wenkbrauwen willen hebben, maar ik heb ook gelezen dat je dan de eerste week onder de korsten zou zitten. Ik zou niet weten hoe ik dit zou moeten hebben. Ik kan nl. niet 1 week en misschien wel langer, onderduiken. Het is natuurlijk heel raar om met die korsterige wenkbrauwen rond te lopen, hoe leg ik dat nu weer uit aan iedereen! Bovendien kost het allemaal weer heel veel geld. Maar mocht iemand ervaring mee hebben, dan hoor ik die graag.

Ik vond het ook erg grappig om te lezen dat iemand als smoesje had dat ze haar wimpers geschroeit had met een aansteker. Zo had ik ook zo'n smoes. Ik zou mijn wimpers geschroeit hebben door een steekvlam door de geiser die ik wilde aansteken. Belachelijk, dat iemand mij geloofde! Maar ik was al allang blijk dat ik hen met dit verhaal kon afschepen natuurlijk. Maar ik heb nu wel zoiest van, mocht iemand het nu ontdekken, dan vertel ik gewoon de waarheid. Het is ook niet mijn probleem dat die ander het niet zou begrijpen. Ik begrijp mezelf ook niet. Nou ja, inmiddels is het weer een heel verhaal geworden. Ik heb nog veel meer ervaringen die ik wel met jullie wil delen en ben ik ook heel benieuwd naar jullie ervaring. Dus zul je mij nog wel eens terug zien op het haarweb.
Vele groetjes en heel versterkte met het niet trekken!
Petra:D

[marly]

Ik kan nl. niet 1 week en misschien wel langer, onderduiken. Het is natuurlijk heel raar om met die korsterige wenkbrauwen rond te lopen, hoe leg ik dat nu weer uit aan iedereen! Bovendien kost het allemaal weer heel veel geld. Maar mocht iemand ervaring mee hebben, dan hoor ik die graag.


Hallo Joruth,allereerst welkom hier op het forum. Zoals je ongetwijfeld al hebt gelezen,ben je verre van de enige die wimpers en wenkbrauwen plukt. Ik ben Marly,en trek al zo'n 34 jaar mijn hoofdhaar uit(vanaf mijn 2de jaar).
De zus van een vriendin trekt ook haar wimpers en wenkbrauwen uit. Een jaar of 7 heeft zij ze laten tatoeren. Wat het precies gekost heeft weet ik niet meer,maar het was zeker wel een paar honderd gulden. Daarentegen heeft ze er wel al 7 jaar plezier van,en is het maar 1x bij gewerkt. Wat overigens een stuk minder kost:) dan de 1ste behandeling. En ja,ze heeft met korstjes gelopen. Als je het echt graag wilt,en het geld ervoor hebt,raad ik je aan om het toch te laten doen! Want je hebt aan niemand verantwoording af te leggen over korstjes. Ik begrijp wel wat je bedoelt...mensen gaan misschien kijken naar die plekken,maar doen ze dat nu niet? En het gaat erom,dat jij er blij mee en gelukkig van word. Wat ik bij die zus heb gezien,is het haar allemaal zeker waard geweest! Hou je ons op de hoogte?

Liefs,Marly

[Elsa]

Hallo allemaal en welkom Joruth,

Eerst even als reactie op de permanente make-up.
Ik vind het heel knap als je de beslissing kunt nemen om voor permanente make-up te kiezen. Zelf zou ik het niet doen. Waarom niet? Omdat ik er nog steeds heilig in blijf geloven dat eens het moment komt dat ik van mijn wimpers af kan blijven. Ik zou het dan zonde vinden als ik permanente make-up heb laten zetten. Ik kan me daarentegen wel goed voorstellen dat het voor veel mensen een goede oplossing is, maar persoonlijk vind ik het niet mooi staan (niet dat GEEN wimpers mooi staat, maar goed...).

Ik trek dus wimpers en af en toe wenkbrauwen. Van mijn wimpers trek ik alleen de bovenste wimpers, en wenkbrauwen deed ik eerst veel maar heb ik nu al een paar maanden niet meer gedaan. Applaus voor mezelf! Tot 2 weken terug had ik boven helemaal geen wimpers meer (dus kon ik er ook niet meer aan trekken). Nu beginnen ze weer goed aan te groeien. Nadeel is dat ze ontzettend onregelmatig aangroeien; rechts sneller dan links. Sommige wimpers heel snel, andere heel langzaam. Ik zou nu bij mijn rechteroog wat mascara op kunnen doen, maar links nog niet. Dat ziet er ook niet uit natuurlijk .... nog even volhouden dus!

Ik heb ook altijd nagels gebeten, en zelfs die beginnen nu aan te groeien! Ik las ook iets over nepnagels, en dat dat het trekken zou verminderen. Bij mij heeft dat niet gewerkt. Ik heb nepnagels laten zetten omdat ik nagels beet, maar ik ging onverminderd door met het trekken van mijn wimpers ... Als ik nu de neiging heb om nagels te bijten of wimpers te trekken, krab ik mijn muggenbulten open. Niet dat dat zo'n goed alternatief is, maar ik probeer de aandacht te verleggen.

O ja, en die smoes van die aansteker was van mij :)

[marly]

Ik zou het dan zonde vinden als ik permanente make-up heb laten zetten.

Permanente make-up vervaagt na een aantal jaren,als je het niet bij zou laten werken is het op een gegeven moment zo goed als verdwenen. Als je dan weer wenkbrauwen hebt laten groeien,zie je niets meer van die tatoeage.
Heel gaaf dat het zo goed met je gaat Elsa,petje af voor je!! Enne...hou vol


Liefs,Marly

[joruth]

Hoi Marly, Hoi Elsa,

Dankjewel:D voor die warme welkom! Wat ik wilde zeggen is dat ik inderdaad heb gehoord dat dat permanente make-up niet zo permanent is als een echte tatoe. Hij vervaagt inderdaad. Maar het lijkt me zo fijn om gewoon eens uit mijn bed te stappen zonder me meteen op te hoeven maken, of wanneer ik bij anderen slaap, mij druk moet maken over hoe en wat en waar ik mij op kan maken, zonder dat iemand het ziet. Of na een plukavond op de bank, waardoor mijn make-up weggeveegt is, me niet te hoeven schamen wanneer er iemand onverwacht binnenkomt. En heel belangrijk, dat ik mijn kinderen niet continu blootstel aan mijn blote billen gezicht.
Redenen genoeg zou je zeggen. Ik geloof dat ik toch maar vast ga beginnen met sparen. En wanneer ik mijn verhaal zo lees, ben ik ook wel tegenstrijdig:rolleyes: . Op het ene moment wil niet dat anderen mijn korten zien, maar op een ander moment zeg ik dat ik ervoor uit wil komen, wanneer mensen ontdekken dat ik geen oogharen heb. En toch voelt het wel zo.

Hebben jullie het boek: "met de handen in het haar" gelezen? Ik vond het daarin nogal opmerkelijk hoe de schrijfster haar plukgedrag beschreef. Ik had nl. altijd gedacht dat ik "gewoon" mijn haren eruit trok, maar dat gaat toch op een speciale manier. Ik ben niet dwangmatig in het trekken, in die zin dat ik, wanneer ik eerst links 1 trek ook rechts 1 moet trekken. Ik trek gewoon willekeurig, waar maar 1 zit (nu heb ik ook niet zoveel keus, want ze zijn bijna allemaal op). Maar nadat ik er 1 uit heb getrokken voel ik het haartje altijd door het tegen mijn bovenlip te kriebelen. Ik vond het opmerkelijk, omdat de schrijfster in haar boek vertelde dat bijna iedereen toch op een bepaalde manier het haartje even "bewonderd". Het is wel raar om het zo over dit trekken te hebben, maar aan de andere kant werd ik wel even bewust van mijn eigen plukgedrag. Ik weet niet hoe jullie je plukmomenten ervaren, maar dit zijn momenten waarin ik helemaal in mezelf ben gekeerd, mijn eigen wereld, waarin ik niet merk, voel en denk. Hoe gaat dat bij jullie, of vinden jullie dit heel confronteren, vind ik ook begrijpelijk. Maar goed, dit viel me zoal op en wilde ik even met jullie delen.

Elsa: las ik nu tussen neus en lippen door dat jij geschikte nepwimpers hebt gevonden??!

Vele groetjes, Petra

[LIEB]

Hoi Marly, Hoi Elsa,

Dankjewel:D voor die warme welkom! Wat ik wilde zeggen is dat ik inderdaad heb gehoord dat dat permanente make-up niet zo permanent is als een echte tatoe. Hij vervaagt inderdaad. Maar het lijkt me zo fijn om gewoon eens uit mijn bed te stappen zonder me meteen op te hoeven maken, of wanneer ik bij anderen slaap, mij druk moet maken over hoe en wat en waar ik mij op kan maken, zonder dat iemand het ziet. Of na een plukavond op de bank, waardoor mijn make-up weggeveegt is, me niet te hoeven schamen wanneer er iemand onverwacht binnenkomt. En heel belangrijk, dat ik mijn kinderen niet continu blootstel aan mijn blote billen gezicht.
Redenen genoeg zou je zeggen. Ik geloof dat ik toch maar vast ga beginnen met sparen. En wanneer ik mijn verhaal zo lees, ben ik ook wel tegenstrijdig:rolleyes: . Op het ene moment wil niet dat anderen mijn korten zien, maar op een ander moment zeg ik dat ik ervoor uit wil komen, wanneer mensen ontdekken dat ik geen oogharen heb. En toch voelt het wel zo.

Hebben jullie het boek: "met de handen in het haar" gelezen? Ik vond het daarin nogal opmerkelijk hoe de schrijfster haar plukgedrag beschreef. Ik had nl. altijd gedacht dat ik "gewoon" mijn haren eruit trok, maar dat gaat toch op een speciale manier. Ik ben niet dwangmatig in het trekken, in die zin dat ik, wanneer ik eerst links 1 trek ook rechts 1 moet trekken. Ik trek gewoon willekeurig, waar maar 1 zit (nu heb ik ook niet zoveel keus, want ze zijn bijna allemaal op). Maar nadat ik er 1 uit heb getrokken voel ik het haartje altijd door het tegen mijn bovenlip te kriebelen. Ik vond het opmerkelijk, omdat de schrijfster in haar boek vertelde dat bijna iedereen toch op een bepaalde manier het haartje even "bewonderd". Het is wel raar om het zo over dit trekken te hebben, maar aan de andere kant werd ik wel even bewust van mijn eigen plukgedrag. Ik weet niet hoe jullie je plukmomenten ervaren, maar dit zijn momenten waarin ik helemaal in mezelf ben gekeerd, mijn eigen wereld, waarin ik niet merk, voel en denk. Hoe gaat dat bij jullie, of vinden jullie dit heel confronteren, vind ik ook begrijpelijk. Maar goed, dit viel me zoal op en wilde ik even met jullie delen.

Elsa: las ik nu tussen neus en lippen door dat jij geschikte nepwimpers hebt gevonden??!

Vele groetjes, Petra

Hallo,

Ik ben er achter gekomen dat iik sinds een tijdje, ongeveer 2maanden na de bevalling, de haren regelmatig in mijn mond stop na er een te hebben uit getrokken, voorheen deed ik dat nooit, trok ik ook maar willekeurig een haar eruit, of ik was voor de spiegel, kapotte gespleten haern aan het zoeken, die er uit moesten. In de zwangerschap heb ik helemaal niet getrokken, eigenlijk wel raar. (hormoonkwestie) denk ik. Maar he nadat ik in de zwangerschap een mooie haardos had en nog extra omdat je in de zwangerschap haren vasthoud. Verleis ik ze nu met trossen terwijl ik er ook trosse uittrek, al met al het gaat dus hard. En ikke maar denken dat ik het niet meer zou doen na de bevalling, veel te druk dacht ik. MAar ja ii voel me niet helemaal oppie toppie dus....pluk pluk

[joruth]

Hoi Lieb,

Ook ik heb de ervaring dat tijdens mijn ik laatste zwangerschap veel minder de behoefte had om mijn haren uit te trekken, inderdaad vreemd, ben benieuwd hoe dit werkt, fysiek. Je voelt je tijdens zo'n zwangerschap waarschijnlijk toch heel sterk, en daarom zo jammer dat je daarna zo terug valt. Dat is bij mij ook gebeurt.

groetjes, petra

[Elsa]

Hoi Joruth,

Voor wat betreft die permanente make-up: wellicht als ik mijn wenkbrauwen nog zou trekken, zou ik wel overwegen om deze te laten tatoeeren, maar ik kan er gelukkig redelijk goed vanaf blijven. Ik heb ook een hele periode gehad dat ik echt geen haartjes meer over had, en ik heb ook nog eens lichte wenkbrauwen dus die zie je sowieso al niet zo goed. Maar nu staan ze mooi en heb ik ze ook mooi in model geepileerd. Ik ben daar nu zo trots op dat ik me kan weerhouden om er weer aan te gaan trekken. Wel merk ik dat ik steeds een alternatief opzoek. Nu ben ik dus muggenbulten aan het openkrabben ...

Wat jij schrijft over opstaan zonder je druk te hoeven maken over waar en hoe snel je wat make-up op kunt doen ... ik herken het PRECIES! Ik hoop dat ik het goede pad waar ik nu op zit kan volhouden. Als mijn wimpers dan lang genoeg zijn, ga ik naar de schoonheidsspecialiste en laat ik mijn wimpers en wenkbrauwen weer wat donkerder verven (net als jaren terug, nostalgie ...). Dan zou ik 's ochtends kunnen opstaan zonder me druk te hoeven maken.
Van mij weet niemand dat ik mijn haartjes trek. Althans, het kan wel gezien worden maar ik heb het onderwerp zelf nooit aangesneden. Ik heb zelf nu wel geaccepteerd dat ik het doe, maar zou niet weten hoe ik het aan anderen zou moeten uitleggen. Volgens mij zou ik dan kei hard gaan lachen omdat het ook gewoon een vreemde gewoonte is.

Dat boek heb ik niet gelezen, maar wat je schrijft over de haartjes bekijken herken ik wel. Wat ik altijd "belangrijk" vind, is dat ik een wimper heb uitgetrokken met de hele wortel eraan. Meestal leg ik ze op tafel, of net waar ik ben, en kijk ik hoe ze eruit zien. Verder doe ik er niets mee. Meestal ben ik ze ook zo weer kwijt. De momenten dat ik de haartjes trek voelt als een soort therapie. Ik ben er dan heel geconcentreerd mee bezig en denk verder nergens anders aan.

En nee, ik had geen geschikte nepwimpers gevonden. Iemand anders (even kijken wie, Fara is dat geweest) heeft voor haar bruiloft enkele gaten tussen haar wimpers op laten vullen.

Quote Fara:
"Wat betreft nepwimpers: ik ben ook een wimper/wenkbrauwtrekker en heb hetzelfde probleem... Nogaltijd geen oplossing voor gevonden... Enkel inderdaad wimpers die je op je eigen wimpers moet plakken, mar als die er (tijdelijk) niet zijn, tja... Als je enkel 'gaten'hebt tussen je wimpers kan je er wel van die kleine wimperstukjes tussen plakken. Ik moet bekennen: heb het zelf nog nooit gedaan, maar voor mijn bruiloft heeft mijn kapster/schminkster wel een klein gaatje opgevuld op die manier. (eng eng, om een wildvreemde vrouw over mijn probleem te vertellen... maar toch blij dat ik het gedaan heb, ze heeft er een mooie oplossing voor bedacht) Stond heel natuurlijk!! Dus als de schade nog beperkt is is dat misschien een optie?"

Ik ga slapen, maar eerst mijn make-up eraf halen, en dan snel onder de dekens!

[*Roosje*]

Hallo allemaal, even een vraagje. Gebruiken jullie allemaal make up om het gemis aan haren te camoufleren? Ik heb zelf op dit moment geen wimpers en wenkbrauwen meer over, maar toch gebruik ik geen make up. Niet dat ik daar wat tegen heb hoor maar ik ben gewoon geen make up mens (nooit geweest ook), het past gewoon niet bij me. Ik heb een keer eyeliner geprobeerd en m'n wenkbrauwen met een potlood geprobeerd te tekenen maar dat was geen succes, ik leek wel een clown ;) In plaats daarvan draag ik altijd een zonnebril in het openbaar, daar voel ik me redelijk "veilig" mee. Maar ja, dat staat ook weer zo raar als het regent hè ;)
Ik zit er ook aan te denken om m'n wenkbrauwen te laten tatoeëren. Heeft iemand hier dat wel eens laten doen? En zo ja, ziet dat er dan een beetje natuurlijk uit enzo?

[bruder]

Hallo,

ik heb ook altijd mijn wimpers uitgetrokken (ben er nu zo goed als vanaf) en ik heb ook nooit make-up gebruikt om het te camoufleren. Niet dat ik me daar prettiger door voelde, maar make-up is ook niets voor mij. Mensen maakten er af en toe wel eens een opmerking over, maar omdat ik totaal geen wimpers had kon ik altijd zeggen dat ik niet wist waarom ik ze niet had, daarmee suggererend dat het een soort geboorte-afwijking was ofzo.
Nu trek ik dus nauwelijks wimpers meer en het is heerlijk om geen vragen meer te krijgen. Ik kijk mensen nog steeds meestal niet recht in de ogen, maar ik hoef niet meer bang te zijn voor vragen, hoewel het op dit moment minder goed gaat met mijn wenkbrauwen en ik nu actief mijn best moet gaan doen om dat te stoppen.
Met het wimper trekken ben ik gestopt zonder noemenswaardige middelen, ik heb mezelf gedwongen het niet meer te doen en op een gegeven moment ging ik mezelf gehoorzamen :rolleyes: . Wel heb ik af en toe pleisters op mijn vingers gebruikt, maar daardoor kon ik ook minder lekker schrijven dus daar ben ik mee gestopt.
Ik hoop dat iedereen die nog steeds last heeft van het wimpertrekken of op een andere plaats daar uiteindelijk van weet af te komen. Ik weet verder geen goede hulpmiddelen of camouflagemiddelen. Wel heb ik op een gegeven moment het trekken verlegd naar mijn benen, omdat het daar toch niet opvalt.

Groetjes bruder

[Geen Doorzetter]

Hallo allemaal,
Heel herkenbaar allemaal en gelukkig dat er tussen de hoofdhaartrekkes ook nog ooghaar en wenkbrauwtrekkers, zoals ik zitten. Trek helaas al ruim 25 jaar met 1 keer een heerlijke periode van niet-trekken een aantal jaren geleden. Eindelijk een periode zonder vragen, zonder conitnu je zorgen maken of je make-up er nog wel zit.. Maar helaas is het trekken toch weer begonnen. Ik zeg altijd dat ik geen oogharen heb, omdat ik mijn make-up nooit s'avonds schoonmaak en dat het daardoor is afgebroken, tja, je wordt creatief...
Inderdaad heb ik tijdens mijn zwangerschap wel minder getrokken, maar dat was meer, omdat ik als de dood was, dat er tijdens de bevalling met een nat washandje over m'n voorhoofd zou worden gestreken, waardoor opeens mijn wenkbrauwlijntje zou verdwijnen....
Maar is er nou nergens een medicijn of behandeling of weet ik veel wat om ons te helpen ???
Hopelijk kunnen we elkaar steunen !!! Hoop gauw op reacties !!!
Doeg doeg

[Oilily]

Helaas, helaas, er bestaat geen 'medicijn'... Er is enkel wilskracht en de zin om er elke dag voor te gaan. Ik hoop dat je ooit de mogelijkheid ziet om de waarheid te vertellen tegen je man. Ik denk dat vanaf je dat doet, alles 'in the open' is en je misschien minder moeite gaat hebben met het trekken en verbergen. Je moet dat grote geheim dan niet meer alleen dragen en je man kan je daarbij helpen. Je zet als het ware je masker af. Ik ben er altijd voor geweest om zo snel mogelijk mijn ware ik te laten zien. Kwestie van achteraf geen desillusie te kweken.

Veel succes!
Kim

[kikker]

Jammer genoeg is er geen medicijn, maar als je je wimpers afknipt met een nageltangetje in plaats van uittrekken met een pincet, scheelt het twee of drie weken in teruggroeien. Want dan hoeft er geen nieuw haarzakje te worden gemaakt. Zelf trek ik al 15 jaar mijn wimpers uit. Geen idee waar die tip ook alweer vandaan komt maar soms werkt het bij mij.

succes,
Martijn

[mirandaaatje]

waarom trek je aan je haar?

[bolleke]

Beste Miranda,
Jij hebt last van haaruitval, wij hebben last van trichotillomanie. Daarom.
Ik kan begrijpen dat het voor buitenstaanders zo onwezenlijk en abnormaal klinkt. Maar voor ons is het - helaas - normaal. Jouw vraag 'Waarom?' is de laatste vraag die we willen horen. Maar ik vind het goed dat je ze stelt. Het brengt ons misschien even terug naar de realiteit. Want bewustwording is een grote stap in het proces...
Sterkte met je haar-uitval. Het moet toch prettig zijn te weten dat je jezelf niet schuldig hoeft te voelen...

[Braboke]

Waarom zijn de bananen krom?
Omdat ze naar het licht groeien!

Groetjes
Oilily

[marinke]

Ik zal re berichtje, wat is permanente maku-up eigenlijk? een soort tattoe ofzo? ik heb zelf helmaal geen wimpers meer, zowel onder als boven is allus weg.. als ze weer groeien kan ik er even afblijven maar dan irriteer ik mij eraan dat de ene kant meer heeft dan de andere het moet gelijk zijn ofzo heel vreemd, ook vind ikhet lelijk als er van die dikke wimpers opkomen die moeten er altijd uit, en net als jij ook al zei alshet met de vingers neit lukt pak ik ook een pincet erbij, het is zon rare drang en ik wil er zo graag vanaf....
marinke


Hallo allemaal en welkom Joruth,



Eerst even als reactie op de permanente make-up.
Ik vind het heel knap als je de beslissing kunt nemen om voor permanente make-up te kiezen. Zelf zou ik het niet doen. Waarom niet? Omdat ik er nog steeds heilig in blijf geloven dat eens het moment komt dat ik van mijn wimpers af kan blijven. Ik zou het dan zonde vinden als ik permanente make-up heb laten zetten. Ik kan me daarentegen wel goed voorstellen dat het voor veel mensen een goede oplossing is, maar persoonlijk vind ik het niet mooi staan (niet dat GEEN wimpers mooi staat, maar goed...).

Ik trek dus wimpers en af en toe wenkbrauwen. Van mijn wimpers trek ik alleen de bovenste wimpers, en wenkbrauwen deed ik eerst veel maar heb ik nu al een paar maanden niet meer gedaan. Applaus voor mezelf! Tot 2 weken terug had ik boven helemaal geen wimpers meer (dus kon ik er ook niet meer aan trekken). Nu beginnen ze weer goed aan te groeien. Nadeel is dat ze ontzettend onregelmatig aangroeien; rechts sneller dan links. Sommige wimpers heel snel, andere heel langzaam. Ik zou nu bij mijn rechteroog wat mascara op kunnen doen, maar links nog niet. Dat ziet er ook niet uit natuurlijk .... nog even volhouden dus!

Ik heb ook altijd nagels gebeten, en zelfs die beginnen nu aan te groeien! Ik las ook iets over nepnagels, en dat dat het trekken zou verminderen. Bij mij heeft dat niet gewerkt. Ik heb nepnagels laten zetten omdat ik nagels beet, maar ik ging onverminderd door met het trekken van mijn wimpers ... Als ik nu de neiging heb om nagels te bijten of wimpers te trekken, krab ik mijn muggenbulten open. Niet dat dat zo'n goed alternatief is, maar ik probeer de aandacht te verleggen.

O ja, en die smoes van die aansteker was van mij :)

[Limburgse]

Permanente make-up is inderdaad een soort tattoage die ongeveer 4-5 jaar blijft zitten. Ik heb zelf ook een permanente eye-liner boven mijn ogen. Ik trek daar alle wimpers uit. Dat ziet er best 'eng' uit, maar met dat zwarte lijntje (wat nooit uitloopt zoals potlood en andere make-up) zie je er altijd verzorgd uit.

Ik ben er heel erg blij mee en nu denk ik erover na om ook permanente wenkbrauwen te laten maken (deze trek ik niet). Maar gewoon omdat ik het mooi vind.
Als je er meer info over wilt dan moet je maar eens bij google "permanente mak-up" intoetsen. Dan zie je hoe het werkt, de prijzen en foto`s.
Succes ermee.

De Limburgse

[ieks]

Heey!

Ik heb net even zitten lezen, en ik heb er zelf ook last van dat ik "gaten" tussen mijn wimpers heb.
En toen las ik dat je er kleine wimperstukjes tussen kon plakken? Daar heb ik wat vraagjes over; ziet dat er wel natuurlijk uit? en helpt het, hoelang kan je het laten zitten, hoe duur is het en waar kan je het beste kopen?
Ik hoop snel wat terug te horen, want ik zit er best wel mee.

Altijd als ik mascara op doe, ziet het er niet uit, want er missen toch allemaal stukjes.

Groetjes :)



Heej Elsa

Die jarige That's me!!! :D
Dus mercikes!!

Wat betreft nepwimpers: ik ben ook een wimper/wenkbrauwtrekker en heb hetzelfde probleem... Nogaltijd geen oplossing voor gevonden... Enkel inderdaad wimpers die je op je eigen wimpers moet plakken, mar als die er (tijdelijk) niet zijn, tja... Als je enkel 'gaten'hebt tussen je wimpers kan je er wel van die kleine wimperstukjes tussen plakken. Ik moet bekennen: heb het zelf nog nooit gedaan, maar voor mijn bruiloft heeft mijn kapster/schminkster wel een klein gaatje opgevuld op die manier. (eng eng, om een wildvreemde vrouw over mijn probleem te vertellen... maar toch blij dat ik het gedaan heb, ze heeft er een mooie oplossing voor bedacht) Stond heel natuurlijk!! Dus als de schade nog beperkt is is dat misschien een optie?

Succes ermee!!!

[jeanny]

Hoi Elsa, inderdaad ik heb ook die tiq. Heb ook geen wenkbrauwen meer over.

Ik ben sinds 2 jaar onder behandeling bij een psychiater. maar diedoet er nis op uit. Het enige wat ik heb gekregen is anti-depressiva,dus dat schiet ook niet op. ben jij er al verder mee gekomen? Groetjes, Jeanny