PDA

View Full Version : Vraagje


marita
2 september 2002, 22:19
Hallo allemaal
Ik zit eigenlijk met een vraag Ik was een beetje aan het lezen over ttm op andere sites.
En nu zag ik dat er een stukje stond geschreven over serotonine.
Er stond dat er misschien wel een verband was met ttm en serotonine tekort in de hersenen.
Heeft een van jullie er al eens wat over gelezen? Het is namelijk zo dat mijn zusje ook serotonine tekort heeft ze heeft dan wel geen ttm maar dat heb ik wel misschien dat er bij mij ook tekort aan serotonine is.Zij heeft als verschijnselen angstig om ergens naartoe te gaan en ze is gauw nerveus. en echt zo erg dat ze er dan echt ziek van is.Wat denken jullie? zou er iets van erfelijkheid kunnen zijn?
veel liefs Marita

Oilily
3 september 2002, 09:30
Ik heb hier inderdaad ook al wel van gehoord, van die toevoer van serotonine. Heb het ook al gelezen op een Amerikaanse site. Ik had ook gelezen over een middel dat die toevoer zou regelen. Dit was echter een middel dat niet in België te verkrijgen was, zei mijn psy. Daarom heeft hij me een aantal maanden geleden flouxetine voorgeschreven. Dit is hetzelfde als prozac maar onder een andere naam. Het regelt ook de toevoer van serotonine in de hersenen. Hij heeft het gewoon voorgeschreven omdat hij dacht dat ik er echt om vroeg. Ik dus aan de fluoxetine maar ik werd er echt suf van want op de volgende afspraak noemde de psy me zelfs depressief. Ik heb toen gevraagd of ik mocht stoppen want ik voelde me er ECHT niet goed bij. Ik ben dan gestopt en voor mij persoonlijk geen enkele pil meer.. Ik zal het wel alleen doen. Het hielp me ook niet om ervan af te blijven.

IK denk dat de toevoer van serotonine er tussen zit, evenals misschien wel enkele 'foute signalen' naar de hersenen. Ik denk ook dat het te maken heeft met de persoon. Zoals zovele dingen is ttm volgens mij niet toe te schrijven aan één enkele oorzaak maar zijn er verschillende die ertoe leiden dat we doen wat we doen. Mijn psy kan ook niet verklaren waarom we nu juist dit doen en bv. geen kleptomanen zijn. Hier is nog niet genoeg onderzoek naar gebeurd en heel eerlijk denk ik dat de mens niet alles kan nagaan of op alles van de natuurwetten een antwoord kan geven. De mens kan veel beheersen en veranderen maar er is meer tussen hemel en aarde dan dat wij ooit kunnen 'oplijsten'. Begrijp je wat ik bedoel?

groetjes

marita
3 september 2002, 18:56
Hallo Oililly
Ja ik begrijp wel wat je bedoeld maar dat is het nadeel bij mensen he? want we willen graag altijd overal een verklaring voor hebben en als die er niet is dan zoeken we net zo lang door.
Maar ik ga toch wel even vragen wat voor medicijnen mijn zusje er voor gebruikt want dat gaat nu heel goed niet depressief of andere bijverschijnselen .
Bedankt voor je antwoord ik ben weer wat wijzer geworden
Veel liefs marita

Anouk
11 september 2002, 20:20
Hoi Marita,

Ik las net je vraag over serotonine. Een aantal jaar geleden heb ik meegedaan met een onderzoek over TTM. Ik was 1 van de proefpersonen die tijdens dat onderzoek 3 maanden Prozac heb geslikt, aangezien dat het serotonine-gehalte van je hersenen in balans zou brengen. Helaas heb ik er geen goede ervaringen mee. Ik had als bijwerking dat ik zeer slecht sliep en daarbij is het haren trekken niet veranderd.
Het zou wel erg fijn geweest zijn als een pilletje genoeg was om ervan af te komen !

Groetjes, Anouk.

ilseke
12 september 2002, 09:37
Hoi allemaal,
ik ken niets van serotine, maar wil enkel zeggen dat ook ik prozac heb genomen en dit niets aan ttm veranderde.
Ilse

Charlotte
6 november 2002, 18:08
Hoi!

Ik heb alleen Seroxat geslikt. Ook zo'n anti-depressiva. En zoals eerdere kritieken doen blijken, moet je hier niet aan beginnen. Ik ben zeker niet van mijn ttm afgekomen. Wel ben ik ontzettend ziek geweest toen ik ging stoppen met dit vergif. sad: Mensen ga deze pil niet slikken als enig arts dit voorschrijft!

yollie
6 november 2002, 18:31
Hoi Charlotte,

Ik wil graag even reageren op wat je hebt geschreven over Seroxat. Ik vind het een beetje ongenuanceerd om te spreken van vergif en ook dat je er niet aan moet beginnen. Misschien heb je het niet zo bedoeld, maar voor mij komt het wel hard over. Ik ben toevallig iemand die dit middel al heel lang gebruikt voor een psychische aandoening waar ik aan lijd, en ik kan je zeggen dat mijn leven er heel anders uit zou zien als ik zonder zou moeten doen. Dat het niets of weinig voor TTM doet, kan ik beamen, maar dat is voor mij niet de eerste reden om het te slikken. Ik vind het prima als mensen andere manieren zoeken dan medicijnen, daar heb ik ook geen commentaar op, maar probeer de mensen een beetje in hun waarde te laten!

Groetjes, Yollie

Grover
7 november 2002, 17:33
marita ---

Er stond dat er misschien wel een verband was met ttm en serotonine tekort in de hersenen.
Heeft een van jullie er al eens wat over gelezen? Het is namelijk zo dat mijn zusje ook serotonine tekort heeft ze heeft dan wel geen ttm maar dat heb ik wel misschien dat er bij mij ook tekort aan serotonine is.Zij heeft als verschijnselen angstig om ergens naartoe te gaan en ze is gauw nerveus. en echt zo erg dat ze er dan echt ziek van is.Wat denken jullie? zou er iets van erfelijkheid kunnen zijn?
Vaak speelt de erfelijkheidsfactor een rol bij een ziektebeeld. Je kunt je afvragen welke rol deze factor dan speelt in je genezingsproces. Maw: wat heb je eraan om te weten dat iets erfelijk is? Hetgeen vaak erfelijk 'overdraagbaar' is.... zijn de gedachtenpatronen die achter een ziekte schuilgaat, NIET de ziekte zèlf. Maw: de kans is groot dat je de gedachtenpatronen overneemt van je familie die lijden tot een ziekte. Je bent niet erfelijk belast met de lichamelijke ziekte (deze is een uitdrukking van dieper liggende oorzaken), maar je bent bevattelijk voor de gedachtenpatronen waarmee je omgeving 'belast' is. Vroeg of laat neem je deze gedachtenpatronen over en is de kans groot dat deze naar buiten komen middels hetzelfde ziektebeeld waar je familie aan lijdt..... dàt is in mijn ogen erfelijkheid: psyschische erfelijkheid ipv lichamelijke erfelijkheid. Psychische erfelijkheid ligt ten grondslag aan de lichamelijke symptomen ervan.

Anouk ---

Ik was 1 van de proefpersonen die tijdens dat onderzoek 3 maanden Prozac heb geslikt, aangezien dat het serotonine-gehalte van je hersenen in balans zou brengen. Helaas heb ik er geen goede ervaringen mee. Ik had als bijwerking dat ik zeer slecht sliep en daarbij is het haren trekken niet veranderd.
Het zou wel erg fijn geweest zijn als een pilletje genoeg was om ervan af te komen !
Inderdaad....dàt zou het allermooiste zijn. Zie http://www.haarweb.nl/forum/showthread.php?s=&threadid=924 waarin ik schrijf waarom ik van mening ben dat een dergelijke pil tegen TTM nooit het levenslicht zal zien. Het levenslicht zit in JeZelf......niet in een pil.

Yollie ---

Hoi Charlotte,

Ik wil graag even reageren op wat je hebt geschreven over Seroxat. Ik vind het een beetje ongenuanceerd om te spreken van vergif en ook dat je er niet aan moet beginnen. Misschien heb je het niet zo bedoeld, maar voor mij komt het wel hard over. Ik ben toevallig iemand die dit middel al heel lang gebruikt voor een psychische aandoening waar ik aan lijd, en ik kan je zeggen dat mijn leven er heel anders uit zou zien als ik zonder zou moeten doen. Dat het niets of weinig voor TTM doet, kan ik beamen, maar dat is voor mij niet de eerste reden om het te slikken. Ik vind het prima als mensen andere manieren zoeken dan medicijnen, daar heb ik ook geen commentaar op, maar probeer de mensen een beetje in hun waarde te laten!


De keuze om medicijnen te gebruiken is inderdaad voor iedereen anders. Medicijnen kunnen een uitstekende ondersteuning zijn in een genezingsproces (mits de bijwerkingen inderdaad niet schadelijker zijn dan de kwaal zelf.....), maar zullen je vaak niet tot de uiteindelijke oplossing brengen. De oplossing zit eerder in jezelf. Van binnenuit (je eigen gedachten) ipv van buitenuit (pil). Ookal zit de uiteindelijke oplossing in jezelf.... er is niets mis mee om jezelf in dit proces te steunen d.m.v. medicijnen, een haarwerk, een operatie..... of wat dan ook wat bijdraagt tot je geluk.

Grover.

Charlotte
7 november 2002, 17:54
Hallo!

Ik denk dat je helemaal gelijk hebt wanneer je zegt dat pillen dienen ter ondersteuning.
Tegen Yollie zou ik willen zeggen dat ik het inderdaad niet zo hard bedoelde als overkwam. Natuurlijk zal Seroxat bij vele mensen goed werk verrichten.
Mijn boodschap was dat mensen die niet depressief zijn en wel ttm hebben, het middel beter niet kunnen gaan gebruiken omdat je veel hoort dat het middel erge bijverschijnselen veroorzaakt. Ik was zelf onwetend en hoopvol toen ik met het middel begon. Helaas heeft het mij alles behalve geholpen, dat neemt echter niet weg dat ik blij ben voor de mensen die wel baat hebben bij dit middel. Hierbij mijn excuses voor de mensen die mijn boodschap verkeerd begrepen hebben!

zazje
11 november 2002, 00:26
ik heb ook al ervaringen met seroxat achter de rug...maar ik heb daarvoor lange tijd anafranil genomen...is daar ook al iemand in contact mee gekomen?

yollie
11 november 2002, 01:22
Hoi Charlotte,

Fijn dat je nog even reageerde en bedankt , ik kwam misschien ook even wat hard over, was ook niet zo bedoeld hoor! Heeft misschien te maken dat ik soms het idee heb dat ik me moet verdedigen omdat ik anti depressiva slik, maar dat is mijn gevoel natuurlijk.

Groetjes, Yollie

Diable
13 november 2002, 14:31
Zoals ik elders al schreef:
Een ziekte is "het verstoord zijn van de werking van een of meeredre organen."
Hieronder kunnen dus ook het centrale en perifere zenuwstelsel vallen, de hersenen en toebehoren dus. vandaar geestesziekten, waar soms medicijnen voor de gebruiken zijn. (zoals antidepressiva die op onze neurotransmitters en hun receptoren werken)

TTM is een gedrags "stoornis", een dwang/drang-handeling. En voor zover ik weet is er nog nooit aangetoond dat dat door het verkeerd of niet functioneren van een orgaan komt. We weten natuurlijk niet alles over de werking van de hersenen en ik weet niet of er scans gemaakt zijn om de hersenactiviteit van ttm patienten o.i.d. te meten, maar voor zover ik weet komen dit soort gedragsstoornissen niet voort uit lichamelijke oorzaken.

Hoe kan je nou iets waarvan je niet weet of het in verband staat met een lichamelijk proces, bestrijden met medicijnen? dan moet je toch weten op welk gedeelte van de hersenen (of andere organen) dit medicijn moet werken? En hoe het moet werken?

Ik begrijp dat je antidepressiva kunt nemen als je geestelijk niet in orde bent, om tot rust te komen, zodat je aan je TTM kunt werken. Maar dan heb je het over een samenhang van factoren. Als je niet depressief bent, hebben die medicijnen dus geen zin.