mijn dochter heeft het ook...

[Karin67]

Hallo, ik ben Karin en mijn dochter Debby van 9 heeft sinds half december AA.
Tot voor die tijd had ik er nog nooit van gehoord, maar ik voel me nu een expert. Ik heb heel dit forum doorgespit en heb daar wel veel aan gehad. Het is zwaar om je kind met zo´n gehavend hoofd te zien lopen en ik heb er moeilijk mee... Ik realiseer me dat er niets aan te doen is, hoe graag je ook alles wilt doen.
Afgelopen vrijdag zijn we voor een haarwerk geweest, ze krijgt het a.s. vrijdag. Ik had het gevoel in een foute film beland te zijn ! Debby is er zelf op het oog nuchter onder, maar je kunt natuurlijk niet zien wat er echt in haar omgaat. Ze praat er met kinderen op school vrij open over, en ze wordt er niet mee gepest, gelukkig. Maar je kijkt als ouder heel erg in de toekomst en voelt je zo machteloos !
Ik hoop maar dat zij tot de 80 % behoort waarbij het haar weer gaat groeien, alhoewel door wat ik hier gelezen heb, nog niet echt optimisch ben. Bij veel mensen komt het toch weer terug. Aan de andere kant hou ik me maar vast aan het feit dat ze verder gezond is en er oud mee kan worden. Het kan altijd erger.
Zijn er mensen met een jong kind met AA die dit lezen, ik zou graag ervaringen uitwisselen ? Ik wacht in spanning af.
gr.
Karin

[christame]

Hallo,

Wij hebben een dochter Cheyenne (inmiddels 10 jaar) die ook AA heeft,
wij hebben inmiddels ook al enige trajecten doorlopen varierend van electroaccupuntuur, tot dermatologie, inmiddels op aanraden van een homeopaat valeriaan tabletten (NEROVIET VAN BIODERMAL) en dat heeft daar volgens ons baat bij.
Zij heeft ook een eigen website. www.cheyennevanveldhoven.tk (http://www.cheyennevanveldhoven.tk)
kijk daar gerust even op, en mocht je nog vragen hebben en willen praten mail me gerust.
e-mail adres: christame@wanadoo.nl

groetjes Christa


Hallo, ik ben Karin en mijn dochter Debby van 9 heeft sinds half december AA.
Tot voor die tijd had ik er nog nooit van gehoord, maar ik voel me nu een expert. Ik heb heel dit forum doorgespit en heb daar wel veel aan gehad. Het is zwaar om je kind met zo´n gehavend hoofd te zien lopen en ik heb er moeilijk mee... Ik realiseer me dat er niets aan te doen is, hoe graag je ook alles wilt doen.
Afgelopen vrijdag zijn we voor een haarwerk geweest, ze krijgt het a.s. vrijdag. Ik had het gevoel in een foute film beland te zijn ! Debby is er zelf op het oog nuchter onder, maar je kunt natuurlijk niet zien wat er echt in haar omgaat. Ze praat er met kinderen op school vrij open over, en ze wordt er niet mee gepest, gelukkig. Maar je kijkt als ouder heel erg in de toekomst en voelt je zo machteloos !
Ik hoop maar dat zij tot de 80 % behoort waarbij het haar weer gaat groeien, alhoewel door wat ik hier gelezen heb, nog niet echt optimisch ben. Bij veel mensen komt het toch weer terug. Aan de andere kant hou ik me maar vast aan het feit dat ze verder gezond is en er oud mee kan worden. Het kan altijd erger.
Zijn er mensen met een jong kind met AA die dit lezen, ik zou graag ervaringen uitwisselen ? Ik wacht in spanning af.
gr.
Karin

[lucia]

Hallo karin,
Mijn dochter Shawnee heeft vanaf haar 4e Alopecia Areata Totalis,het begon bij haar achterop het hoofd (klein Plekje). Van de dochter kreeg zij een shampoo om zogenaamd de bacteriën op haar hoofd tegen te gaan, heel veel spijt daarvan gehad, want binnen een maand was ze al haar haar kwijt. De shampoo was te agressief.We zijn negen maanden lang het ziekenhuis in en uit gelopen. De Doktoren keken alleen maar naar haar hoofd en zeiden dat ze geen haargroei zagen. Ik heb met moeite een bloedtest kunnen afdwingen van mijn huisarts, ze waren in het ziekenhuis ook niet erg behulpzaam. Ben toen gestopt met die periodieke bezoeken, en ben zelf op het internet gaan snuffelen.Mijn dochter is nu 9 en heeft nog steeds geen haar en ook geen wenkbrauwen. Ze heeft eerst met hoofddoekjes op gelopen, alle kleuren van de regenboog gekocht. daarna een pruik voor haar laten maken(zag er niet naar uit, synthetisch haar), daarna heb ik een pruik genomen met echt haar en daar is zij heel gelukkig mee.
Ik heb natuurlijk meer te vertellen, hoop dat je gauw wat van je laat horen.
Groeten lucia
Hallo, ik ben Karin en mijn dochter Debby van 9 heeft sinds half december AA.
Tot voor die tijd had ik er nog nooit van gehoord, maar ik voel me nu een expert. Ik heb heel dit forum doorgespit en heb daar wel veel aan gehad. Het is zwaar om je kind met zo´n gehavend hoofd te zien lopen en ik heb er moeilijk mee... Ik realiseer me dat er niets aan te doen is, hoe graag je ook alles wilt doen.
Afgelopen vrijdag zijn we voor een haarwerk geweest, ze krijgt het a.s. vrijdag. Ik had het gevoel in een foute film beland te zijn ! Debby is er zelf op het oog nuchter onder, maar je kunt natuurlijk niet zien wat er echt in haar omgaat. Ze praat er met kinderen op school vrij open over, en ze wordt er niet mee gepest, gelukkig. Maar je kijkt als ouder heel erg in de toekomst en voelt je zo machteloos !
Ik hoop maar dat zij tot de 80 % behoort waarbij het haar weer gaat groeien, alhoewel door wat ik hier gelezen heb, nog niet echt optimisch ben. Bij veel mensen komt het toch weer terug. Aan de andere kant hou ik me maar vast aan het feit dat ze verder gezond is en er oud mee kan worden. Het kan altijd erger.
Zijn er mensen met een jong kind met AA die dit lezen, ik zou graag ervaringen uitwisselen ? Ik wacht in spanning af.
gr.
Karin

[Karin67]

Beste meiden, bedankt voor jullie reakties. Fijn om te weten dat je niet alleen bent. Inmiddels voel ik me ook al weer stukken beter. Debby heeft sinds een week een haarwerk en ik ben erg blij dat we die stap gezet hebben ! Ze ziet er weer leuk uit en is er ook erg gelukkig mee. Het haar is ook een stukje langer en dat wou ze erg graag ! Debby is echt zo´n meisje dat altijd met d´r haar bezig is, ze verandert 10 x per dag van kapsel en ze kan zich nu weer helemaal uitleven. Het ziet er prachtig uit, echt haar en als je het niet weet, zie je volgens ook niet dat het niet echt is...
De site van Cheyenne hadden we ook al bekeken en ook Debby vond het wel leuk om te lezen. Vorige week hebben we de aflevering van Klokhuis van Cheynne bekeken en dat was heel herkenbaar, omdat we toen ook net in die Haarboetiek geweest waren. Al die dozen met pruiken, het doet toch een beetje onwerkelijk aan, zeker voor zo´n kleine meid... Leuk om te zien dat Cheyenne er ook zo goed mee omgaat.
Wij hebben gelukkig niet lang hoeven te dokteren voor we wisten wat Debby had. Twee weken na het ontdekken zaten we bij een dermatoloog en die gaf meteen de diagnose. Daarna heb ik dit forum doorgespit en was er al gauw achter dat er eigenlijk niets aan te doen is. Daar hebben we ons ook maar bij neergelegd, ondanks alle adviezen van iedereen over homeopaten, pillen, shampoo´s en weet ik veel. Zeker nu ze dit haarstuk heeft, maakt het makkelijker om gewoon niets te doen.
We blijven hopen dat het weer gaat groeien....
groetjes,
Karin

[leentje]

Hoi hoi,

Ikzelf was vier toen ik het kreeg, ben ondertussen 24, volwassen en een hoop ervaring rijker!
Bij mij is alles weggeweest, maar ook pleksgewijs, alles weer terug en jaren geen last van. Nu alweer een jaar of zes pleksgewijs en sinds een paar maanden behalve wat kleine plekjes op mijn hoofd, ook mijn wengbrauwen en wimpers weer weg.
Het is als kind niet zo erg, het is maar net hoe de omgeving (ouders) er mee omgaat. Ik ben nu volwassen en weet niet beter, en zit er ook niks mee. De omgeving weet het ook, en leer ik nieuwe mensen kennen, dan vertel ik het meestal. Ik denk dat het beter is als je een kind bent dan dat je een volwassen meisje bent, dan tellen hele andere normen en waarden.
Ik hoop dat het een beetje goed komt, maar ik kan je als tip geven dat je er niet te veel mee moet gaan zeulen, geen crempjes en weet ik veel wat, want uiteindelijk helpt niets, behalve dan het accepteren ervan en het een plekje geven.
Mocht je vragen hebben kan je mailen: kleinehuppel@hotmail.com

Groetjes Marleen