leentje
21 april 2006, 13:33
Hallo Allemaal,
voor sommige ben ik waarschijnlijk al een bekende geworden, maar ik zal me nog even kort en bondig voorstellen:
Ik ben Marleen, 24 jaar, en heb al vanaf heel jong ± 4 jaar AA. Alle varianten al gehad, van kaal naar een volle bos krullen en omgekeerd.
toch blijft het een raar iets en vind ik het doodeng als het weer mis drijgt te gaan!
Gisteren heeft mijn vriendje mn haren doorgekamt en we hebben samen kale plekken geturft.
heb er nu 25! (een jaar geleden had ik er 1 en dat was een feestje waard!) dacht dat ik het 'feestje' van 20 jaar AA misschien wel zonder plekken zou kunnen vieren....
Ze varieren van zo groot als een bierviltje tot zo klein als het gaatje van een perforator. Ik denk dat ik me maar weer eens op moet gaan maken voor een kale zomer!
En het rare van alles is: je ziet er nog steeds niets van. Hoewel in mijn scheiding nu een aantal kleintjes zichtbaar zijn, valt het niet echt op. Achter op mijn hoofd en bij mijn oren zitten hele grote en daar valt mijn haar gelukkig nog overheen. Tja, en dan zit ik weer op dat heikele punt: als het nou door zou zetten, dan is het zichtbaar kaal en ben ik er vanaf. dan kan iedereen het zien en hoef ik het niet te verbergen. Als het nu weer dicht zou groeien dan was er ook niks aan de hand. Maar ik kan nu, nu ik zoveel plekken heb, voor mijn gevoel helemaal niets!
Ik ben gelukkig gezegend met een hele flinke bos krullen, dus wat dat betreft nog geen paniek, maar ik wilde het gewoon even graag kwijt.
Ik ben er de hele dag mee bezig en wil er graag over praten, maar iedereen om me heen weet het al zo'n beetje en zeggen dan zo lief: het komt wel goed, wij kennen jou toch.
Ik vind het vervelend als iemand zegt: je ziet er niets van hoor!
Alsof het daarmee klaar is. het zit er wel en psychisch is dat best zwaar.
Nou goed, ik ga jullie op de hoogte houden, al vraagt daar waarschijnlijk niemand om! (haha) maar ik doe het toch..
wish me luck!
xxxxx Leentje
voor sommige ben ik waarschijnlijk al een bekende geworden, maar ik zal me nog even kort en bondig voorstellen:
Ik ben Marleen, 24 jaar, en heb al vanaf heel jong ± 4 jaar AA. Alle varianten al gehad, van kaal naar een volle bos krullen en omgekeerd.
toch blijft het een raar iets en vind ik het doodeng als het weer mis drijgt te gaan!
Gisteren heeft mijn vriendje mn haren doorgekamt en we hebben samen kale plekken geturft.
heb er nu 25! (een jaar geleden had ik er 1 en dat was een feestje waard!) dacht dat ik het 'feestje' van 20 jaar AA misschien wel zonder plekken zou kunnen vieren....
Ze varieren van zo groot als een bierviltje tot zo klein als het gaatje van een perforator. Ik denk dat ik me maar weer eens op moet gaan maken voor een kale zomer!
En het rare van alles is: je ziet er nog steeds niets van. Hoewel in mijn scheiding nu een aantal kleintjes zichtbaar zijn, valt het niet echt op. Achter op mijn hoofd en bij mijn oren zitten hele grote en daar valt mijn haar gelukkig nog overheen. Tja, en dan zit ik weer op dat heikele punt: als het nou door zou zetten, dan is het zichtbaar kaal en ben ik er vanaf. dan kan iedereen het zien en hoef ik het niet te verbergen. Als het nu weer dicht zou groeien dan was er ook niks aan de hand. Maar ik kan nu, nu ik zoveel plekken heb, voor mijn gevoel helemaal niets!
Ik ben gelukkig gezegend met een hele flinke bos krullen, dus wat dat betreft nog geen paniek, maar ik wilde het gewoon even graag kwijt.
Ik ben er de hele dag mee bezig en wil er graag over praten, maar iedereen om me heen weet het al zo'n beetje en zeggen dan zo lief: het komt wel goed, wij kennen jou toch.
Ik vind het vervelend als iemand zegt: je ziet er niets van hoor!
Alsof het daarmee klaar is. het zit er wel en psychisch is dat best zwaar.
Nou goed, ik ga jullie op de hoogte houden, al vraagt daar waarschijnlijk niemand om! (haha) maar ik doe het toch..
wish me luck!
xxxxx Leentje