PDA

View Full Version : psychiater


Oilily
13 november 2002, 14:02
Ik heb gisteren een sessie gehad bij mijn psychiater en hij zei me dat ik één grote verdienste heb. Dat ik het zo lang volhoud bij hem (een jaar al) want eigenlijk haken alle patiënten vroeger af omdat ze allemaal vinden dat de verbeteringsproces te traag gaat.

Het gaat inderdaad traag maar als ik nu terugkijk op vorig jaar (wanneer ik ben begonnen) voel ik me toch al een heel stuk sterker in mijn schoenen staan. Ik heb geen angst meer voor plotselinge buien of schrik voor mezelf. Er zijn nog wel eens negatieve gedachten en slechte momenten maar de kwaliteit van mijn leven is een heel stuk verbeterd. Mijn ttm is nog niet voorbij maar ik heb toch de indruk dat het beter gaat.

Daarom, als je je goed voelt bij een psychiater/psycholoog, geef dan niet op want het traject is telkens twee stappen vooruit, één achteruit...

Ik heb hem dan ook gezegd dat ik niet bij hem wegga vooraleer ik haar tot op mijn tenen heb (of alleszins enkele centimeters op alle plaatsen). :))

Het belangrijkste bij deze psychiater is dat hij me moed inspreekt op een warme manier. Het lijkt of hij oprecht trots is en complimenteert me daarop. Het was nu weeral een maand geleden dat ik nog eens was geweest en ik moest precies echt 'bijtanken'. Voel me telkens 'herboren' als ik van bij hem kom en dit zijn (tot hiertoe) ook de enige avonden dat ik effectief een hele avond van mijn hoofd kan blijven, zonder ook maar één haartje aan te raken.

Dat is heel belangrijk aan een hulpverlener: dat hij of zij je goed doet voelen in je vel en je tot niets verplicht maar wel positieve kanten aan zaken influistert... Als ik hem vergelijk met mijn vorige psychologe is het verschil dag en nacht. Ik kon bij haar niets zeggen want ik voelde me geïntimideerd, ze verplichtte me tot dingen waar ik niet klaar voor was, ze maakte me belachelijk in groepstherapie, ze liet me niet uitspreken, ze trok grimassen...

Blij dat ik daar vanaf ben!

Groetjes en tot zondag

Diable
13 november 2002, 14:42
Hoi!

Ik vind dit wel een motiverend berichtje, ik moet morgen weer naar m'n psych en ik heb de "opdrachten" die we hadden afgesproken niet uitgevoerd. Dan ga je daar toch met lood in je schoenen heen, al doe je het voor jezelf. Maar inderdaad, het is 2 stappen naar voren en 1 terug, dat is het steeds.

Ik heb wat puntjes voor mezelf op papier gezet, zodat ik straks goed kan motiveren waarom ik die dingen niet gedaan heb. Nu snap ik dat van mezelf ook beter, ik had veel aan mijn hoofd en was er daarom niet klaar voor.

Ik "moet" (niets moet) veel "trucjes" gebruiken om van mijn hoofd af te blijven, dat hangt me nogal de keel uit. En dat is logiscvh want het is natuurlijk ook niet leuk, TTM is mijn natuur en dit druist recht tegen mijn natuur in.

Maar ik zou wel graag wat meer aandacht aan de psychische kant besteden en ik heb het gevoel dat mijn psych dat wil vermijden. Hier heb ik dus een mooi punt om over te praten. Ik vind de gedragsmatige aanpak goed, uitstekend zelfs, maar ik zou wel iets meer tot een kern willen komen. Niet dat je een oorzaak voor TTM bij jezelf vindt, maar ik wil wel meer inzicht in de dingen waar ik over het algemeen moeite mee heb.

relaxed leven betekent ook dat je zo'n gedragsmatige aanpak beter volhoudt, nietwaar?

bolleke
13 november 2002, 20:17
Beste Oilily,

Wat die 'warme aanpak' betreft, 100% met je eens!!!
Na tien therapeuten was het net DIE aanpak die me tot inzichten bracht. Het was DIE aanpak die er voor zorgde dat ik mezelf goed voelde in mijn vel en bereid was om het 'doel' van mijn ziekte met andere ogen te bekijken...
Daarom, als je je goed voelt bij een psychiater/psycholoog, geef dan niet op want het traject is telkens twee stappen vooruit, één achteruit...
Inderdaad, maak het aan den lijve mee...
Doe zo voort Kim, je bent op goede weg!

Hoi Diable!

Maar ik zou wel graag wat meer aandacht aan de psychische kant besteden en ik heb het gevoel dat mijn psych dat wil vermijden. Hier heb ik dus een mooi punt om over te praten. Ik vind de gedragsmatige aanpak goed, uitstekend zelfs, maar ik zou wel iets meer tot een kern willen komen. Niet dat je een oorzaak voor TTM bij jezelf vindt, maar ik wil wel meer inzicht in de dingen waar ik over het algemeen moeite mee heb.
Ik raad je aan om je peut toch maar te overhalen om NIET ALLEEN aan het gedragsmatige te werken. Het is echt heel zinvol om tot de 'kern' te gaan, vermoeiend en soms pijnlijk, maar wel zinvol.
Succes!
Groetjes, bolleke

Oilily
14 november 2002, 15:40
Maar ik zou wel graag wat meer aandacht aan de psychische kant besteden en ik heb het gevoel dat mijn psych dat wil vermijden. Hier heb ik dus een mooi punt om over te praten. Ik vind de gedragsmatige aanpak goed, uitstekend zelfs, maar ik zou wel iets meer tot een kern willen komen. Niet dat je een oorzaak voor TTM bij jezelf vindt, maar ik wil wel meer inzicht in de dingen waar ik over het algemeen moeite mee heb.

Volgens mij wordt je net relaxter als je jezelf meer in de hand hebt. Het begint volgens mij met het leren kennen van jezelf. In het reine (op jouw manier) komen met jezelf, weten dat je aan het verleden niets kan veranderen maar wel aan de toekomst.

Op mij heeft een gedragsmatige aanpak slechts kort een werking gehad want als er iets 'ergs' gebeurde, blaasde het mij direct van mijn troon. Het gaat erom om sterker in je schoenen te kunnen staan en dit lukt enkel door inzichten in jezelf te verkrijgen en voor jezelf op te komen. Dit gaat ook niet van de ene op de andere dag en soms gaat er een lange tijd over. Bij mij en de psy ging het zo: ik besprak met hem situaties die ik had onthouden waar ik 'van mijn melk' van was en hij liet me een breder perspectief zien.. Hij bemoedigde me op de punten waar ik goed mee bezig was en gaf me positieve inzichten op mijn negatieve gedachten.

Het gevolg na een tijd was dat ik trots was op de manier hoe ik op een bepaalde situatie had gereageerd, wat maakte dat ik me sterker voelde...

Helemaal goed weet ik het ook nog niet want al mag ik me een pak sterker voelen en minder schrik hebben voor mezelf, toch kan ik me op sommige momenten (alleen 's avonds) niet toe brengen om ermee te stoppen. Enkel voldoende haarmasker op mijn hoofd smeren helpt wat, maar dan moet ik dit echt doen in het begin van de avond want de ttm brengt me er soms toe van niet uit mijn zetel te willen en mezelf elk haartje wijs te maken dat dat het laatste was van de avond want dat ik anders moet gaan slapen (wat ik dan ook niet doe en mezelf gewoon voorlieg..)

Diable
14 november 2002, 22:42
Ik straf mezelf te hard af als ik iets niet goed doe en baal steeds van mezelf, op die manier kom ik geen steek verder. En mijn psych ook niet. het liep echt steeds vast vandaag, ik kan niet goed onder woorden brengen wat ik wil.

Ik neem een weekje rust, "hoef even niets" en ga daarna weer iest met hem afspreken.

Oilily
15 november 2002, 09:30
Heeft dat dan te maken met controledrang, het gevoel te hebben dat je op alle vlakken moet scoren, moet goed zijn want anders trek je jezelf veel te dingen aan?? En kan het zijn dat je er dan zoveel over nadenkt dat je op den duur helemaal verward bent en je de situatie niet meer objectief kunt beschrijven tegen je psy?? Als het zo is, herken ik het ten volle... Het heeft te maken met het proces van dingen 'los te laten' en te kunnen 'foert' zeggen want hoe je het ook draait of keert, je kan nooit altijd perfect zijn. Wat is dat trouwens, perfect zijn? Is daar een definitie voor? Kan de ene mens beter of superieurder zijn dan de andere? Het heeft dan meer te maken met jaloezie naar andere mensen en jezelf daardoor neerhalen. Voor niets nodig, is eigenlijk enkel vermoeiend. Je kan je energie dan beter stoppen in iets te ondernemen in plaats van plannen te maken om iets te ondernemen.

Vroeger had ik altijd zoiets van, amai als ik van dat haarprobleem van af ben en ik verlies zoveel kilo, dan pas ga ik dat doen en dit en dit... Terwijl je in het nu moet leven en er nu heb beste van moet maken.

Dit is net hetzelfde voorbeeld als iemand met overgewicht die wil afvallen.. Je stelt dan voor om samen te gaan sporten maar die persoon zegt, als ik ben afgevallen, pas dan durf ik mee naar het fitnesscentrum... Snap je?

Je mag jezelf niet straffen.. Je mag even balen, dat wel maar de volgende dag is er weeral een nieuwe.. Denk aan de dingen die je wel hebt in plaats van je blind te staren op de dingen die je (nog) niet hebt.

groetjes, tot zondag?

marretje
19 november 2004, 16:01
Ha allemaal,
sinds een uur, en dankzij een artikel in een Yes van oktober ofzo ben ik erachter dat ik ook last heb van TTC. Ik ben direct informatie gaan zoeken op internet, en verbaas me elke minuut. Ik wist niet dat hier een naam voor bestond!!!

Ik zal me even kort voorstellen, ik ben Marinda en 19 jaar oud. Sinds mijn 10e jaar ofzo trek ik haartjes uit. Bij mij zijn dat alleen haren van mijn wenkbrauwen en wimpers. Met het gevolg dat ik geregeld met kale ogen rond. Het is verschrikkelijk moeilijk om er van af te blijven. Ik heb nu al een paar jaar 's nachts plakbandjes rond mijn duimen. Anders ga ik in mijn slaap nog door! Dat helpt goed. Als ik perse zou willen zou ik met plakbandjes ook wel kunnen trekken, maar het is meer een soort herinnering! Van: "Ho, niet trekken, hou ze eraan". In de zomervakanties gaat het altijd Fantastisch!!! Dan ben ik helemaal relaxt en lukt het me goed om er af te blijven. maar zodra ik weer naar school moet begint het lieve leven weer. Mijn vriend probeert het te snappen en is heel lief en begripvol, maar hij vindt het zonde!! En dat is het ook, maar het is zo moeilijk om ervan af te blijven!!

ik hoop veel aan jullie forumbijdragen te hebben, maar snap wel dat ik het uiteindelijk zelf moet oplossen!

tot horens, marinda

broekie
19 november 2004, 18:37
Ik heb gisteren een sessie gehad bij mijn psychiater en hij zei me dat ik één grote verdienste heb. Dat ik het zo lang volhoud bij hem (een jaar al) want eigenlijk haken alle patiënten vroeger af omdat ze allemaal vinden dat de verbeteringsproces te traag gaat.

Het gaat inderdaad traag maar als ik nu terugkijk op vorig jaar (wanneer ik ben begonnen) voel ik me toch al een heel stuk sterker in mijn schoenen staan. Ik heb geen angst meer voor plotselinge buien of schrik voor mezelf. Er zijn nog wel eens negatieve gedachten en slechte momenten maar de kwaliteit van mijn leven is een heel stuk verbeterd. Mijn ttm is nog niet voorbij maar ik heb toch de indruk dat het beter gaat.

Daarom, als je je goed voelt bij een psychiater/psycholoog, geef dan niet op want het traject is telkens twee stappen vooruit, één achteruit...

Ik heb hem dan ook gezegd dat ik niet bij hem wegga vooraleer ik haar tot op mijn tenen heb (of alleszins enkele centimeters op alle plaatsen). :))

Het belangrijkste bij deze psychiater is dat hij me moed inspreekt op een warme manier. Het lijkt of hij oprecht trots is en complimenteert me daarop. Het was nu weeral een maand geleden dat ik nog eens was geweest en ik moest precies echt 'bijtanken'. Voel me telkens 'herboren' als ik van bij hem kom en dit zijn (tot hiertoe) ook de enige avonden dat ik effectief een hele avond van mijn hoofd kan blijven, zonder ook maar één haartje aan te raken.

Dat is heel belangrijk aan een hulpverlener: dat hij of zij je goed doet voelen in je vel en je tot niets verplicht maar wel positieve kanten aan zaken influistert... Als ik hem vergelijk met mijn vorige psychologe is het verschil dag en nacht. Ik kon bij haar niets zeggen want ik voelde me geïntimideerd, ze verplichtte me tot dingen waar ik niet klaar voor was, ze maakte me belachelijk in groepstherapie, ze liet me niet uitspreken, ze trok grimassen...

Blij dat ik daar vanaf ben!

Groetjes en tot zondag

Wat heeft dit met haar te maken?

dian
20 november 2004, 03:12
Hey Broekie,

Heb net effe zitten kijken bij je andere 'boodschapjes' en ik kan je nu al mededelen dat wij hier niet op je zitten te wachten. Ten eerste is het een enorme DOMME opmerking, als je niet begrijpt wat dit met haar te maken heeft moet je niet bij het ttm gedeelte zitten snuffelen, en ten tweede klinkt het alsof je met opzet iemand af loopt te zeiken.... Ook daar zitten wij niet op te wachten. 1 goede raad: ga ergens anders lopen stoken. Wegwezen, opzouten etc!

M.vr.gr.
Dian

Nerakje
21 november 2004, 00:36
Als jij zo'n reacties geeft op zo'n zaken, weet je écht wel niets van trichotillomanie af.
Wat kom je hier dan doen? Een beetje de stoere uithangen omdat je jezelf daar beter door voelt?
Ik denk dat jij alleen al, meer problemen hebt met jezelf dan wij hier allemaal samen. Laat eens naar je kop kijken man. Der klopt duidelijk iets nie in.
Hoe harteloos kan een mens nu zijn?
Wij hebben jou niets misdaan en verdienen jouw gedrag nie. Ben ook eens vorige uitspraken van jou gaan lezen en weet dus waarom ik dit zeg ja.
Dian heeft volkomen gelijk. Rot op.

marly
21 november 2004, 18:11
inderdaad...wat doe jij hier? als jij niet snapt wat ttm WERKELIJK is heb je hier niets te zoeken! ttm is iets wat je leven kan beheersen en niet bepaald op een goeie manier!! zoek een scheld-site op of iets anders waar je je ontevredenheid over jezelf kan uiten,maar laat ons met rust! wij zijn hier om elkaar te steunen en te helpen,en zo'n broekie als jij is hier niet welkom!

Oilily
22 november 2004, 13:17
Way to go, girlies ;)

dian
22 november 2004, 13:23
haha.. graag gedaan... werd effe helemaal woest van die opmerking, maar zo schijnt hij te zijn.. is al vaker ruzie met m gemaakt en hij is ook al vaker weggestuurd.. komt alleen steeds weer terug. Net zoals dat bij onkruid gaat :rolleyes: Dian