snappie
13 november 2002, 16:01
Hallo allemaal!
Ik volg dit forum al een tijdje en post nu mijn eerste bericht.
Ik ben dus nieuw en een meisje van 24 uit Leeuwarden.
Sinds februari dit jaar heb ik last van een haarprobleem waar ik hier nog niet veel over gelezen heb; ik wil jullie hier graag wat over vertellen.
Ik ben bezeten van symmetrie in mn haren, ik heb mn haar in een boblijn en het liefst wil ik ieder haartje even lang.
Ik heb dit jaar hele avonden dwangmatig mn haren verknipt tot mn halve nek leeg was. Op een moment heb ik ook wel haren getrokken omdat ik bang was dat ik fout zou knippen maar daar ben ik snel mee opgehouden. Ik kwam deze site tegen en las over TTM, ik ben daar heel erg van geschrokken en was toen ook bang om kaal te worden.
Nu slik ik sinds twee maanden anti-depressiva tegen mijn obsessie en heb ik een kapster gevonden die nauwkeurig knipt en die afweet van mn probleem. Ik mag ook zo vaak terugkomen als ik wil als ik denk dat een plukje niet 'klopt'.
Eigenlijk gaat het nu goed dwz ik knip niet meer zelf maar voel nog wel veel. Mijn haar is vol en groet ook alweer over mn haargrens heen.
Vergeleken met de haarproblemen die jullie hebben valt het bij mij mee en ik ben ervan overtuigd dat ik van mn obsessie afkom.
Wat minder gaat is de relatie met mijn vriend, hij kan totaal niet met dit probleem van mij omgaan en vindt het domweg gezegd 'gestoord' en dat is het natuurlijk in zekere zin ook.
Mijn vraag aan jullie; weet je partner van je probleem en hoe gaan jullie daarmee om??
Verder wens ik jullie allemaal veel kracht in deze triestige tijd van het jaar.
GrT. Snappie
Ik volg dit forum al een tijdje en post nu mijn eerste bericht.
Ik ben dus nieuw en een meisje van 24 uit Leeuwarden.
Sinds februari dit jaar heb ik last van een haarprobleem waar ik hier nog niet veel over gelezen heb; ik wil jullie hier graag wat over vertellen.
Ik ben bezeten van symmetrie in mn haren, ik heb mn haar in een boblijn en het liefst wil ik ieder haartje even lang.
Ik heb dit jaar hele avonden dwangmatig mn haren verknipt tot mn halve nek leeg was. Op een moment heb ik ook wel haren getrokken omdat ik bang was dat ik fout zou knippen maar daar ben ik snel mee opgehouden. Ik kwam deze site tegen en las over TTM, ik ben daar heel erg van geschrokken en was toen ook bang om kaal te worden.
Nu slik ik sinds twee maanden anti-depressiva tegen mijn obsessie en heb ik een kapster gevonden die nauwkeurig knipt en die afweet van mn probleem. Ik mag ook zo vaak terugkomen als ik wil als ik denk dat een plukje niet 'klopt'.
Eigenlijk gaat het nu goed dwz ik knip niet meer zelf maar voel nog wel veel. Mijn haar is vol en groet ook alweer over mn haargrens heen.
Vergeleken met de haarproblemen die jullie hebben valt het bij mij mee en ik ben ervan overtuigd dat ik van mn obsessie afkom.
Wat minder gaat is de relatie met mijn vriend, hij kan totaal niet met dit probleem van mij omgaan en vindt het domweg gezegd 'gestoord' en dat is het natuurlijk in zekere zin ook.
Mijn vraag aan jullie; weet je partner van je probleem en hoe gaan jullie daarmee om??
Verder wens ik jullie allemaal veel kracht in deze triestige tijd van het jaar.
GrT. Snappie