zoon van 7 met aa
 

Hallo allemaal!
mijn zoon van 7 begon een groot stuk van zijn haar te verliezen. Hij heeft nooit veel haar gehad en wat hij heeft is heel dun en lichtblond van kleur. hij heeft nu vooraan nog een stuk en echteraan. In het midden van zijn hoofd is een hele strook uitgevallen. de dermatholoog stelde diffuse aa vast, met andere woorden: "stress". wij vielen natuurlijk uit de lucht: een kind van 7 met stress! we hebben nu een afspraak met een psychologe om te zoeken naar de oorzaak van die stress... maar zoals met alle specialisten, heb je geduld nodig, en moet je wachten tot ze tijd hebben voor een afspraak... ;). op 8 februari is t zover. we zullen zien wat zij zegt.
in afwachting proberen we het hem zo confortabel mogelijk te maken, en veel ontspanning te zorgen. het valt echter fel op, kinderen zijn hard voor elkaar, ouders spreken me aan... gelukkig is t op t moment koud genoeg voor een muts op de speelplaats :confused:. en tegen de lente zorgen we wel een leuke pet, maar toch. volgens de dermatholoog zou zijn haar wel terug bij groeien, maar ook dit heeft tijd nodig he... :P.
ik vond t in elk geval fijn om jullie verhalen ook te lezen, zodat ik weet dat we niet alleen staan! en ja, ik weet het, bij mijn zoon zou het tijdelijk zijn, en we pakken de "stressoorzaak" wel aan, maar t blijft een kind. een kind zonder haar...
groetjes!
B.

Hallo mamajc,
Er is een speciaal forum voor alopecia areata: www.aapv.nl
Misschien heb je iets aan de tips die zij geven.
Sterkte!

Beste mamajc,

Welkom op HaarWeb en sterkte met en voor je zoontje. Laat ons horen hoe het is gegaan.

De AAPV is overigens geen forum, maar de patientenvereniging (dit zal Hanna ongetwijfeld bedoelen) voor lotgenoten met Alopecia en zij maken gebruik van HaarWeb als forum.

Hallo B,

Mijn zoon van bijna 9 heeft ook aa (universalis).
En ze zeggen inderdaad dat het met stress te maken heeft, maar ook niet de oorzaak is.
Mijn zoontje is van zichzelf heel stressgevoelig en daar kun je hem wel bij helpen, maar zelf zou hij toch ook een heleboel moeten doen.
Op school ben ik namelijk niet met kamp ook niet enz.
Voor sommige kinderen is dat gewoon moeilijk.
Nogmaals het is niet de oorzaak, maar het neemt niet weg dat die starende blikken van andere kinderen moeilijk zijn of ze vragen aan hun moeder "mama wat heeft dat kindje hij is kaal?".
Mijn zoontje is nu op een leeftijd dat hij dat allemaal wel doorheeft en hij gaat er wel goed mee om, maar hopen dat het terugkomt blijf je altijd.
Veel sterkte en inderdaad het is niet gunstig hoe jonger ze het krijgen hoe ongustiger.

Groetjes,
TSE