Haarweb Forum - HT Esteworld 24/11/2015

Hallo,

Na wat gestuntel en tijdsgebrek hier nu dan uiteindelijk toch de beschrijving van mijn ervaring bij Esteworld.
De foto's heb ik ondertussen ook toegankelijk gemaakt.

1. Afspraken Esteworld :
Na wat research is mijn keuze uiteindelijk gevallen bij Esteworld. De keuze viel uiteindelijk na beoordelingen door lotgenoten.
Ik heb per email Hidde gecontacteerd voor de afspraak. Alles verliep hier erg vlot, er werd steeds heel snel gereageerd op mijn vragen.
Ik betaalde een voorschot van 250 Euro en kreeg hiervan ook een bevestiging. Alles werd keurig vastgelegd vooraf.

Ongeveer een week voor de HT werd ik opgebeld door een assistente Xenia. Zij bevestigde nog eens alles en antwoordde op de vragen die ik had. Ik kon haar vanaf dan steeds bereiken via Viber. En met steeds bedoel ik haast letterlijk. Er werd telkens meteen gereageerd op mijn vragen.

2. Aankomst Istanbul en hotel Mercure :
Hierover kan ik kort zijn : tip top in orde!! Bij mijn aankomst, stond zoals afgesproken de chauffeur reeds te wachten. De man was erg vriendelijk en behulpzaam toen ik een sim-kaartje wou van Vodafone om steeds over 4G te beschikken. Het was een aangename babbel tijdens de rit naar het hotel.
Bij aankomst van het hotel wist men meteen wie ik was, ik hoefde enkel mijn paspoort te tonen en alles werd keurig naar mijn kamer gebracht. Het hotel was naar mijn smaak dik in orde. Zowel qua kamer als verdere faciliteiten. Het was er een aangenaam verblijf. Het personeel was erg behulpzaam en vriendelijk.

3. Dag van de HT :
De chauffeur was perfect op tijd om 08.00 uur s'ochtends. Ik werd afgezet in het onthaal van de kliniek en kort nadien was mijn assistente er. De assistente sprak heel goed Engels en zij begeleid je eigenlijk door het ganse proces. Bij vragen kan je steeds daar bij haar terecht.
Ik volgde haar naar het eerste verdiep alwaar in korte tijd enkele papieren werden ingevuld, bloed afgenomen en de betaling werd uitgevoerd.
Kort hierna volgde een eerste bezoek aan de dokter, dewelke de bloedwaarden controleert en meteen ook de haarlijn tekent. Hij controleert verder het donorgebied en ontvangstgebied.
Alles gaat erg snel en voor je goed beseft wordt je knikker kaal geschoren, en lig je op de behandeltafel.
Overal werd ik gevolgd door mijn assistente, dewelke vooraf zei wat zou gebeuren en antwoordde op mijn vragen. De verpleegsters dewelke je verder behandelen spreken een weinig Engels, vandaar.
Er werd vooraf gevraagd een hemd aan te doen wat je daar dan uit doet en een operatieschortje komt in de plaats.
Dan volgt het pijnlijkste moment : de injecties om plaatselijk te verdoven. Al bij al valt dit mee, ware het niet als je wat moeilijker te verdoven bent zoals ik....Het verpleegstertje bleef maar vragen : "still pain?"... Maar ok, je moet er wat voor overhebben ook.
Hierna lig je feitelijk tamelijk relax, vermoedelijk ook wel door het minieme xanax-tabletje dat je vooraf innam...De verpleegsters zijn met een drietal bezig om je donor haar uit te nemen. Dit neemt behoorlijk wat tijd in beslag. Je voelt wel iets, doch niets pijnlijk. Je hoort voornamelijk wat kleine boortjes of aanverwante machientjes dewelke dat typische geluid maken. Ik betrapte er mezelf op dat ik zelfs nu en dan indommelde. Hierna is het tijd om te gaan eten en dat viel best mee.
Meteen erna lig je alweer in de stoel. Nu kwam de dokter zelf dewelke de gaatjes boort waarin de grafts geplaatst zullen worden. Naar ik vernam werden de grafts in mijn bloed geplaatst of werd dit bloed ingebracht in de gemaakte gaatjes in het ontvangstgebied. Tijdens het proces werd ook een baxter geplaatst. Nadat de dokter de gaatjes gemaakt heeft, heb je nog even de tijd een sanitaire stop te maken, waarna maar liefst vier verpleegsters je onder handen nemen...om de grafts te plaatsen in het ontvangstgebied. Dit is geheel pijnloos. Het is alsof je een helmpje draagt waarop men wat prutst. Tijdens het proces is de assistente dan niet aanwezig doch je kan de verpleegsters steeds vragen haar even te roepen indien je dat wenst. Ik viel weeral in slaap, de verpleegsters waren onder ellkaar wat in het Turks bezig of zongen nu en dan mee met de Turkse MTV of het Lcd-scherm in het zaaltje.
Enige opmerking die ik misschien kan maken is dat zoals eerder beschreven hier door lotgenoten, er nu en dan iemand de kamer binnnenkomst om iets te vragen of te zeggen. Het loopt er wat door elkaar doch ik stoorde mij hier eigenlijk niet aan.
Na een uurtje of zes à zeven was het ganse proces gedaan. Ik werd een verband omgedaan rond het donorgebied en kreeg de alomgekende tennishaarband. GOEDE RAAD : Draag deze zoals voorgeschreven!! Deze heeft geen invloed op het haar doch wel op de zwellingen. Anders zakt de zwelling en heb je...ja..een dikke kop!

4. Na de HT :
Direct nadien kreeg ik nog een xanax mee voor de eerste nacht, een pijnstiller, antibiotica en een middel om de zwellingen tegen te gaan. Ik kreeg dit van de dokter die vanzelfsprekend de controle deed van de operatie achteraf. Er wordt aangeraden enkele nachten niet te slapen op het ontvangstgebied en ook wat met het hoofd hoger te liggen. Ik sliep hiertoe op een nekkussen dat ik nog eens op twee hoofdkussen legde. De eerste nacht had ik totaal geen pijn en sliep als een roos. Er wordt tevens gevraagd om het uur ijs te leggen op het voorhoofd (niet op het ontvangstgebied!!) om de zwellingen tegen te gaan. Bij mij viel dit al bij al mee.
De dag erna was ik vrij en ben ik simpelweg op stadsbezoek in Istanbul geweest. O ja..het alombekende hoedje had ik ook meegekregen. Ik heb dit nooit gedragen. Er wordt trouwens aangeraden de eerste veertien dagen niets te dragen. Wat ik ook gedaan heb. Mensen keken soms wel eens raar, doch ik trok me daar niets van aan. Binnen een jaar zal men immers wel anders kijken....LOL... Ale dat hoop ik toch.

5. Nazorg in de kliniek :
Op dag drie werd ik keurig weer afgehaald aan het hotel. Gezien ik door mijn uitstap in Istanbul weinig ijs op mijn voorhoofd gelegd had, was dit nu wel wat gezwollen. Eigen schuld, dikke....jawel kop... Nu dit heeft geen enkele invloed op het transplantatiegebied, dus even doorbijten.
Nu werd getoond hoe het haar in te wrijven met bepanthol, een creme die uiteindelijk de korsten moet losweken en tevens hoe te wassen met Cure-gen. Een shampoo tegen haaruitval en dewelke het haar ook sterker maakt. Nu werd duidelijk hoeveel men uit mijn donorgebied geplukt had. Was dat even schrikken zeg. Het was alsof men darts gespeeld had op mijn achterhoofd!!
Men gaf aan de creme 10 dagen te gebruiken. Na dag tien zouden de korsten al moeten verdwijnen. De antibiotica diende tevens 5 dagen ingenomen te worden evenals het middel tegen de zwellingen 4 dagen. Een pijnstiller was voorzien voor 4 dagen.
Na het wassen werd ik meteen naar de luchthaven gebracht.

6. Mijn oordeel :

Een echt resultaat kan men natuurlijk niet zien. Hiervoor zal het tot een jaar wachten worden. Ik hoop dat de haartjes snel uitvallen en snel terugkomen in grote getallen. Zoals iedereen wel wil natuurlijk. En uiteindelijk vooraleer een conclusie kan genomen worden is dit het enige wat telt : Het resultaat.
Ikzelf heb alle aanwijzingen en raad perfect opgevolgd na de HT. Ik heb zelfs wat langer op het nekkussen geslapen om mijn ontvangstgebied te beschermen.

Wel kan ik een oordeel vellen over Esteworld. Voor mij is alles echt super verlopen. Van afspraken tot vragen tot behandeling hotel en vervoer.
De kliniek is zeker zo proper en modern als weergegeven op het internet. Al het verplegend personeel is erg hygienisch te werk gegaan. Alles ziet er verzorgd en proper uit. Van materiaal tot personeel...Er is inderdaad wel wat een taalbarriere, doch persoonlijk is dit voor mij goed meegevallen. Je kan steeds vragen stellen en er wordt geantwoord.
Vooral ook nadien heb ik enkele malen gezonden naar Xenia. Ze heeft me
telkens een antwoord terug gezonden en erg snel. Ook sta ik nog steeds per mail in contact met de dokter. Ook deze heeft me reeds geantwoord op vragen. Ook Hidde heeft me al opgebeld achteraf om te informeren hoe ik het gesteld had, en er werd gemeld dat ik hen steeds mocht contacteren.

Nu maar hopen op het resultaat dus!!

Het is vandaag exact twee weken na de Ht. De korsten zijn reeds allemaal weg sinds dag 11. Mijn donorgebied is ondertussen tamelijk begroeid. Alles voelt wel nog wel gevoelig aan. Ik heb tot dag 10 wel wat pijn gehad in het donorgebied. Dit is waarschijnlijk normaal, het zijn immers wondjes die moeten genezen. De roodheid valt erg mee en het ontvangstgebied is moeilijk te beoordelen. Mijn haar die ik had groeit er tamelijk snel en ik ben benieuwd hoe het verder zal evolueren.

Zo ik hoop een bijdrage te hebben geleverd. Ik sta open voor verdere vragen en zal ook nog foto's bijplaatsen na updates in de haargroei of verlies.