gebroken en geheeld
 

Als een lichtje in de duisternis-een opbouwend woord
Afgelopen dinsdag was mijn laatste dag van de dagbehandeling die ik volgde om te leren omgaan met mijn posttraumatischestress. Een therapie die ik nodig had om sterker te staan in mijn huidige leven, mezelf te leren kennen, met anderen om te gaan en mijn traumatische ervaringen voor zover het kan achter me te laten. Ik heb er het meest maximale uit weten te halen en sta nu aan het begin van een nieuwe leven! :)
Wat ik jullie niet wilde onthouden was dit gedicht, wat ik van de overige groepsleden ontving als inleiding van een prachtig kado! Namelijk een hart gemaakt uit mozaïk -> iets wat gebroken is en weer bij elkaar is gebracht tot één geheel.

Zoveel puzzelstukjes
allemaal verschillend
en ook nog eens gebroken
Toch, horen ze allemaal bij elkaar

Heel hard gewerkt
gevochten
gevallen en weer opgestaan

En nu,
Evenwichtig staand in het leven
Passend, in een prachtig geheel

Wauw, wat mooi zeg!

Ik vind je dat je een warm persoon bent, in de manier waarop je anderen altijd bemoedigt... Veel sterkte met de nieuwe stappen die je gaat zetten!

Ellen

Lieve Hippie,
Heel erg bedankt, ook dit zijn voor mij worden als een lichtje in de duisternis;
als je even niet lekker in je vel steekt, is het toch fijn te horen dat anderen je als positief en zelfs warm ervaren. Dus jou woorden sla ik op in mijn geest om te bewaren voor een duistere dag.
Liefs Loïs