depressie als gevolg van haaruitval
 

Beste haarwebbers,

Ik maak een topic aan voor mijn broertje die net als ik kampt met haaruitval. Bij mezelf is het door medicatie gestabiliseerd, helaas bij hem zet het door. Zijn haar is in 2 jaar tijd veranderd van een dikke bos naar een kapsel met diepe inhammen en een beginnend hoefijzer. Achterop is het nog normaal.

Door deze achteruitgang is hij in een depressie geraakt. Hij is gestopt met school en werkt minimaal en heeft geen sociaal leven meer omdat hij de deur niet uit wilt.

Ik heb hem aangeraden om eens een gesprek aan te gaan bij prohair om te kijken wat de mogelijkheden waren en of er wat aan te doen viel. Helaas vonden ze de situatie bij prohair nog niet "erg" genoeg om er een haartransplantatie tegenaan te gooien. Het resultaat zou namelijk niet optimaal zijn.

Hierna is hij naar een psycholoog gestapt, in de hoop dat hij kon helpen in het acceptatieproces. Er zat enige verbetering in tot de psycholoog dacht dat het te maken had met trauma's van vroeger die er nooit zijn geweest en met familieleden die vroeger zelfmoord hebben gepleegd. Met andere woorden, als je overgrootopa depressief is geweest ben jij het automatisch ook (onzin natuurlijk). Hij is alles behalve depressief het enige waar hij mee zit is zijn haaruitval net als zovelen.

We zijn nu een beetje ten einde raad. Hij voelt zich nog steeds belabberd ondanks de psycholoog, en heeft het idee dat hij zijn leven vergooid door iets onzinnigs.

Hebben mensen hier nog bepaalde tips hoe zij zijn omgegaan met hun probleem en qua acceptatie?

Alvast bedankt,

Koelkast

Dat is triest. Hoe oud is je broertje Koelkast?

Zeg dat Limbo, hij wordt over een week 22.

Tja het is voor sommigen eenmaal verschrikkelijk. Ik heb hetzelfde gehad hoor. Toen ik 21 was had ik hetzelfde. Ik wilde niet eens de deur uit, ging niet meer naar school, werkte niet... Ik ben een maand of 4 niet eens het huis uit geweest! Uiteindelijk is het met mij beter gegaan toen ik zelf de dermatoloog opzocht en gelukkig was hij heel meewerkend. Hij schreef me Minoxidil voor en later Finateride. Vanaf toen zag ik gelukkig verbetering. Nu zeg jij dat de medicijnen niet werken bij je broertje of gebruikt hij niks? Zoja, wat gebruikt hij dan en hoe lang? Misschien moet het allemaal nog inwerken? Hij is nog niet zo oud dus lang gebruikt hij ze niet lijkt me.

22 pas. Ik kan er verder niks over zeggen, ik had er pas op late leeftijd last van. En ook nachtmerries enzo. Maar geen echte depressie. Toen gewoon een ht gedaan en aan de fina gegaan. Is allemaal goed uitgepakt. Wens hem sterkte en laat hem gewoon zijn leven oppakken.

koelkast,

Als fina niet heeft gewerkt kan die nog altijd duta erbij pakken. Belangrijk is dat hij zijn visie op kaal worden aanpast. Waarom vindt die kaal worden erg? Begin eens daarmee, vraag dat eens aan hem.

Wat heel erg help is denk ik een metamorfose. kaal, gespierd en een bepaalde kledingstijl is juist knap. Het is de kijk ernaar, als hij zichzelf knapt vindt in de spiegel, dan zullen anderen hem ook knap vinden.

Kaal zijn is niet het einde van de wereld, het is het begin van een nieuwe fase in je leven. Er zijn ergere dingen in de wereld, ik hoop dat die van zijn depressie afkomt, succes.

Ik vind het kut voor je broertje maar hij zal zichzelf toch echt bij elkaar moeten rapen en de knoop doorhakken. Als je er erg kalend uit ziet kun je beter gewoon je kop scheren. Ga naar de sportschool. Als je niet tevreden bent over de rest van je uiterlijk ten minste..

Weet je hoeveel mannen er kaal zijn? Het is doodnormaal. Sowieso boeit niemand het dat je kaal wordt om de volgende twee redenen:

1: Omdat je er qua persoon helemaal niks op verandert.
2: Omdat je heus niet zooooo interessant bent dat mensen zich bezig gaan houden met de dode eiwitten die uit jouw scalp groeien. Alsof er iemand op straat zou lopen en denkt; 'oh mijn god die jongen/man heeft geen haar op zijn hoofd wat moet die wel niet ongelukkig zijn!'. Tuurlijk niet..

En wat moet iemand met een wijnvlek of brandwond dan wel niet doen? Moet je dan meteen zelfmoord plegen? Iemand op mijn school was in een week elke haar op zijn lichaam verloren. Inclusief wenkbrauwen en wimpers etc. Weet je wat die deed nadat hij na een maand weer op school kwam? Schijt aan hebben. En zelfs zonder hoofdhaar, wimpers en wenkbrauwen was hij gewoon een van de 'populaire' jongens van de school.

Ik ben twintig en word via een diffuus patroon kaal. Dan gaat het dus ook wel wat harder dan alleen de gebruikelijke inhammetjes. Erg jammer want vind mezelf nog wel wat jong. Als experiment heb ik mezelf kaalgeschoren. And you know what? Looks fucking badass. Ik slik nu fina en als het niet aanslaat scheer ik het allemaal lekker af en own ik die shit gewoon. Omdat het he-le-maal niks boeit als je kaal bent.

Maar dat zul je vast allemaal wel tegen hem gezegd hebben.

Bedankt voor de reacties.

Hij zit ongeveer 1,5 jaar aan de minoxidil en een jaar aan de finasteride, precies dezelfde als ik gebruik alleen bij mij slaat het wel aan en bij hem niet.

Zijn haarlijn ligt van nature al een stukje verder naar achter dan bij normale mensen. Hierdoor heeft hij ook een langwerpig hoofd en is daar vroeger erg mee gepest. Op de middelbare school heeft hij zijn haar langer laten groeien en sindsdien had hij nooit meer een opmerking gehoord. Nu zijn haar uitvalt kan hij de vorm van zijn hoofd steeds lastiger verbergen waardoor hij bang is dat hij weer dezelfde opmerkingen als vroeger krijgt.

Met koningsdag is hij wezen stappen en toen is zijn rampscenario uitgekomen dat iemand er een opmerking over heeft gemaakt. Sindsdien zit hij nu in een erge dip.

Hij zegt zelf ook dat hij het liefst deze week nog de juiste hoeveelheid haar verliest zodat ze er bij prohair wat aan willen doen dan dat hij nog 2 jaar moet "wachten" tot het erg genoeg is.

Iemand een tip qua psychologen die gespecialiseerd zijn in dit probleem? Het is toch een soort van angststoornis, en ik denk dat met de juiste begeleiding het probleem als een stuk kleiner kan ervaren worden.

Een ht zonder dat fina werkt is ook geen oplossing Koelkast!

Eens, ik ben sowieso ook geen voorstander van een haartransplantatie op jonge leeftijd. Ik denk dat dit ook heeft meegespeeld bij prohair. Misschien is een haarwerkje wel wat voor hem. Ik heb zojuist het idee geopperd maar hij vindt het een raar idee.

Doet me in (weliswaar in mindere mate) denken aan hoe ik me voelde tijd geleden.
Ik weet niet of dit kan helpen maar ik heb toen zelf 2 artikelen geschreven waar hij misschien iets aan heeft..kijk eens op:

Haaruitval accepteren - niet alles hoeft perfect
en
Haaruitval accepteren - verleg je focus

HT zou ik ook afraden op die leeftijd..daar lees je overigens ook meer over op de blog. Je kunt Toppik overwegen? maar dat is ook niet voor iedereen geschikt.

Veel sterkte aan je broertje.

Dat was ook mijn idee. Of accepteren.

De reactie van dude vindt ik een mooie, zegt tegen hem dat hij moet pissen op afgunstige mensen die opmerking over zijn kaalheid maken, gewoon schijt hebben, als ik over ieder opmerking of wat mensen van mij vinden zorgen zou maken, tja, dan zou ik gek worden denk ik. Stuur hem lekker naar de sportschool of beter naar boksen ofzo, lekker hard maken die jongen. Het is een smerig wereld en mensen zijn nu eenmaal triest, leer hem hard worden, het klinkt raar, zo steekt de wereld nu eenmaal anno 2015 in elkaar. Doe groeten aan hem en help hem aub. succes.

Als medicatie niet helpt is een HT op je 22e weggegooid geld (ik kan het weten) Zat verhalen hier van mensen die door het kaal worden diep ongelukkig zijn geweest. Misschien dat je broertje die eens moet gaan lezen, je krijgt er niet meer haar door maar die verhalen zijn herkenbaar en gedeelde smart is halve smart.

Bedankt voor je 2 artikelen. Eens even doornemen zo.

Hij traint al vanaf zijn 14e en is 85 kg bij 1.80 9%, dus qua body heeft hij niets te klagen. Het zou inderdaad erg helpen qua zelfvertrouwen als hij nog niet trainde om dat te gaan doen. Het kalingsproces staat wat dat betreft wel lijnrecht tegenover fitnessen. Als je tijd en moeite steekt in goede training en voeding dan gaat je lichaam vooruit, maar als je dezelfde tijd en moeite zou steken in je haar blijft het alsnog verslechteren. Dat steekt een beetje denk ik. Het is namelijk iemand die altijd alles 100% op een rijtje wil hebben en 100% geeft. Daarom is het ook zo zonde

Ik vind niet dat hij dit met alle geweld, met psycholoog en al, hoeft te accepteren.

We leven in 2015 en er is een hoop mogelijk. Als een HT helaas geen optie is, jammer, maar focus je dan op andere oplossingen. Het is al eerder genoemd in dit topic en ik vind 'haarwerk' echt een kutwoord, maar vul eens 'hair replacement' in op youtube...wow...hoe die gasten daarvan opknappen.

Het zal niet goedkoop zijn, maar als je je leven ermee terug krijgt...

De één heeft alles over voor een mooi huis, de ander werkt zich een slag in de rondte voor een verre reis en weer een ander wil koste wat kost goed verzorgd er uitzien...het is allemaal te koop!

Hij is dus al super gespierd. Klinkt in mijn oren alsof niet het kaal worden het probleem is maar gewoon hijzelf. Als hij geen haaruitval had dan zou hij zich wel ergens anders zorgen om maken. Manische onzekerheid. Laten we het zo maar noemen.

Can't change what you have. You can only change what you do with it.

^ wat jij ervan vindt, maakt geen bal uit. Beetje objectief de situatie benaderen aub. Bovendien ishet een vooroordeel, en die onzin houd je maar voor jezelf.
Als die broer zijn leven kwijt is, dan moet hij dat probleem oplossen. Goed dat hij een broer heeft die hem wil helpen.
Mogelijkheden: camoufleren, medicatie, transplantatie.
Eerste stap: de broer naar een dermatoloog en andere specialisten sturen, haarwerker ofzoiets.
Oplossingen zijn niet goedkoop, maar ze zijn er wel.

Heel erg rot voor je broertje dat hij er zo mee zit. Zou er sprake kunnen zijn van BDD denk je?
Als iemands gedachten continu "preoccupied" zijn met een bepaald deel van iemands uiterlijk dan kan er sprake zijn van BDD. ( body dismorphic disorder ) De gevolgen van BDD zijn chronische depressiviteit, vermijdingsgedrag en sociale angst. Kijk eens op deze website : http://bdd-info.nl/
Laat je broertje deze website eens zien en als hij zichzelf herkent in wat er wordt uitgelegd over BDD dan kan hij makkelijker gericht hulp zoeken.

Er wordt hier vaker te pas en te onpas BDD geroepen (in het verleden ook wel een aantal keer), maar zover ik weet is dat echt totaal iets anders.
Bij BDD ben je ervan overtuigd dat een deel van je lichaam niet van jou is. Men is overtuigd dat dit niet bij hun hoort en dit kan zo ernstig worden dat men een arm of been laat amputeren.

Deze situatie is echter heel anders. Waarbij het fysieke uiterlijk juist veranderd tegen wens van de persoon in.

Als het beestje maar een naam heeft.

Je bent niet goed geinformeerd wat betreft BDD, dZinee. Iemand met BDD is ervan overtuigd dat een bepaald lichaamsdeel hem enorm lelijk maakt en is constant bezig met dat lichaamsdeel. Bij mannen staat lichaamsbouw op plaats nummer een en het haar staat op plaats twee wat betreft uiterlijkheden die aanleiding geven tot BDD. BDD komt voor bij 1 op de 100 mensen, dus best vaak.
Dat iemand zich lichtelijk zorgen maakt als hij zijn haar verliest is redelijk normaal. Als er sprake is van depressies als gevolg van obsessief bezig zijn met haarverlies kan er sprake zijn van BDD.
Deze opmerking van jou :"Bij BDD ben je ervan overtuigd dat een deel van je lichaam niet van jou is"
is totale onzin. Je verwart BDD ( body dismorphic disorder ) met BIID ( body integrity identity disorder ).
Deze website,http://bdd-info.nl/, met veel info over BDD is trouwens opgericht door iemand die jaren geleden veel postte op haarweb.

Woow! Heel erg bedankt voor dit artikel! 99% van de hierin genoemde verschijnselen zijn vergelijkbaar met zijn situatie. Het is in zijn hoofd ook erger dan wat andere mensen zien. Hij gaat het morgen bij zijn psycholoog aankaarten, zien wat hij hierover te zeggen heeft. Nogmaals bedankt.

Toch mooi dat je er wat aan gehad hebt. Laat je de uitkomst ook weten? Ben erg benieuwd.

Geen dank. Succes.

Indear coaster, bedankt voor de info! Verwisselden het inderdaad met biid.
Dan nog betwijfel of ik bdd en haaruitval een geldige combinatie zijn, maar goed, het doet er eigenlijk niet toe.
Gaat erom dat iemand zich zwaar kut voelt en dat we hier proberen deze pijn te verlichten.

@koelkast, waarom is je broertje niet ook op dit forum aanwezig? Praat misschien wat makkelijker.

En ik wil niet nog een discussie op gang brengen ofzo... Maar je zegt dat de medicijnen bij jou goed hebben geholpen, maar bij je broertje niet. Hij doet aan behoorlijke fitness/bodybuilding... En jij?

De reden waarom ik dit vraag is dat bodybuilding ook in verband wordt gebracht met haaruitval. Nogmaals, dat is een discussie op zich en er is hier al behoorlijk wat over gezegd, maar ik ben toch van mening dat als je gevoelig bent voor DHT, intensief fitness of bodybuilden geen goed doet voor het haar. Helemaal met supplementen. Zou (heel misschien) dat dan de reden zijn waarom meds niet aanslaan bij hem en wel bij jou?

Zelf zei mijn dermatoloog ook eens tegen mij dat dit een bekend probleem was en ik een keuze moest maken tussen de gewichten of mijn haar... Gewoon simpel fit blijven was geen probleem trouwens...

We doen beiden aan krachtsporten. Verder gebruiken we alleen whey en bcaa's, verder niets. Geen idee of dit bepaalde effecten heeft op haaruitval, ik weet alleen dat het niet slim is om te kuren maar dat waren we sowieso al niet van plan. Bij mij is de haaruitval redelijk stabiel en met redelijk stabiel bedoel ik dat het heel langzaam gaat vergeleken met andere jaren. Misschien is dit in het geval van mijn broertje ook wel zo maar gaat het in zijn hoofd nog net zo snel.

Mijn broertje wil graag via mijn account zijn verhaal doen:

Hallo,

Ik heb van jongs af aan al last gehad van een haarlijn die verder naar achter stond dan bij leeftijdsgenootjes. Dit resulteerde in jarenlange pesterijen dat ik een groot hoofd had en er uit zou zien als een alien. Dit resulteerde weer in een concentratieprobleem waardoor ik nooit zo goed kon leren. Ik kreeg daarom het advies mavo mee.

Toen ik naar de middelbare school ging wilde ik alles eraan doen om deze pesterijen te vermijden dus ik besloot de zijkanten van mijn haar langer te laten groeien waardoor de haarlijn minder zou opvallen. Vanaf dat moment heb ik jarenlang geen beledigende opmerking meer gehad en werd gezien als "normaal". Mijn concentratieproblemen waren in zijn totaal verdwenen en het bleek dat ik eigenlijk heel goed kon leren. Ik ging van mavo/havo naar vwo! Ik was zo trots als een pauw. Het tweede en derde jaar vwo liep ik door met allemaal 8en tot halverwege het derde jaar. Ik was dat weekend naar de kapper geweest en ze hadden de zijkanten vergeten langer te laten. Die dag heb ik 3x de opmerking gekregen dat ik al inhammen kreeg en vroeg kaal zou zijn.

Sinds die dag is mijn wereld ingestort. De concentratieproblemen waren ineens weer helemaal terug. Ik bleef dat jaar zitten met 9 onvoldoendes en ik werd naar de havo gestuurd. Eenmaal op de havo bleef ik dat jaar opnieuw zitten met 5 onvoldoendes. Ik heb mezelf daarna herpakt waarna ik nipt mijn havo diploma heb kunnen halen.

Ik was ondertussen al 19 en na het filmen van mijn haarlijn zag ik wel degelijk achteruitgang. Ik zat niet te wachten om onder deze mate van stress een nieuwe studie te starten dus ik ben gaan werken. Het was in een fabriekshal waar ik de meeste tijd van de dag alleen stond en veelal in gedachte gekeerd bent. Ik heb 2 jaar lang mezelf helemaal gek gemaakt waardoor ik continu eraan moet denken.

Ik besloot op mijn 20e toch een studie te starten, maar met deze ben ik na een maand alweer gestopt vanwege concentratie problemen. Bij colleges kon ik de docenten totaal niet volgen. Als ze een zin zeiden was ik bij de laatste woorden de eerste woorden alweer kwijt. Mijn geheugen leek op een zeef. Hetzelfde gold als ik las uit een boek of studiehandleiding. 's Nachts had ik last van erge nachtmerries waarbij ik door een onzichtbaar figuur vast werd gehouden op mijn bed en daarna met een hand door mijn haar ging. Ik werd die periode vaak helemaal doorweekt van het zweet wakker (pyjama en matras).

Ik merkte door het filmen en vergelijken dat mijn haarlijn steeds hoger werd en besloot daarom aan de medicatie te gaan. Eenmaal aan de medicatie heb ik mij 3 maanden lang enorm save gevoeld, en had ik totaal geen last van concentratieproblemen, angstaanvallen of piekeren. Tot ik merkte dat de medicatie toch niet helemaal het effect had wat ik hoopte. Na het filmen van mijn haarlijn een half jaar later merkte ik nog steeds achteruitgang op. In paniek heb ik een afspraak gemaakt bij prohair. Eenmaal daar aangekomen en mij onderzocht te hebben kwamen ze tot de conclusie dat ik een volwassen haarlijn heb die iets omhoog staat met een kleine afwijking aan de linkerkant. Hij was er 99% van overtuigd dat ik over 10 jaar nog niet volledig kaal zou zijn buiten die inhammen om. Een behandeling zou het niet beter maken.

Met de gedachte dat iemand met veel verstand van haar zegt dat je over 10 jaar nog niet kaal bent deed mij goed. Ik heb 3 maanden lang niet gepiekerd en zag weer plezier in het leven. Ik ging met vrienden stappen en schreef mij opnieuw in voor een hbo studie. Net voordat de studie begon maakte ik een video van mijn haarlijn en schrok me dood. De linker inham was echt erg achteruit gegaan en de voorkant werd ook dunner. Ik kwam spontaan in een extreme dip terecht. Ik heb dit keer mijn studie maar 1 week volgehouden. Door al de stress ben ik flauwgevallen in de trein, waar ik zelf overigens niks meer van kan herinneren.

Op dat moment was voor mij de maat vol en ben ik via de huisarts doorgestuurd naar een psycholoog. Ik moest hier een IQ test doen waar ik nogal van schrok. Ik haalde op vwo allemaal 8'en en ik heb een havo diploma maar door mijn concentratieprobleem kwam mijn score niet hoger uit dan een IQ van 78. Deze heeft door middel van EMDR geprobeerd de trauma's die ik aan mijn haar vroeger heb opgelopen op te lossen. De scherpe randjes zijn er wel vanaf maar ik ben nog wel steeds dagelijks met mijn probleem bezig. Ik zit nu bij een basispsycholoog en ben nu doorgestuurd naar een speciale psycholoog waar ik 2 juni terecht kan. Ik hoop dat deze mij volledig van mijn probleem kan afhelpen.

Mijn broer heeft gezegd dat ik kaal worden erg vind om de vorm van mijn hoofd. Dit is deels waar maar het is niet zozeer het kaal zijn. Als ik morgen wakker zou worden met een kaal hoofd en de zekerheid heb dat het zo blijft en nooit meer achteruitgang te bespeuren valt dan kan ik er zeker mee leven. Zolang het achteruit blijft gaan heb ik geen rust en blijf ik in paniek. Het is dus het proces van het steeds erger worden en steeds moeilijker te verbergen zijn wat mij steekt. Niet het kaal zijn zelf.

Het meest frustrerende is nog dat je er dagelijks aan herinnerd wordt, niet zozeer door de gedachte dat je kaal wordt, maar het soort van branderige gevoel. Of als ik buiten loop dat het koud aanvoelt door de wind op mijn inham. Door zulke dingen blijf ik eraan herinnerd worden.

Je zou denken misschien is je kop kaal scheren een optie, maar dan nog zou ik mijn haarlijn in de gaten blijven houden en gek worden als ik achteruitgang zie.

Fitness heeft mij inderdaad wel deels door de moeilijke tijd heen geholpen, maar geloof mij een goed fysiek is niet alles. Er werd gezegd scheer je kop kaal en ga fitnessen en neem een tattoo. Ik denk niet dat ik er veel gelukkiger van wordt als ik mezelf niet meer ben. Ik wil graag dicht bij mezelf blijven staan.

Bedankt voor het lezen!

Heb de topic gelezen. Heb erg met je broer te doen. Wat misselijk om iemand zo te pesten, vanwege haarlijn, vorm van hoofd. En wat rot dat eigenlijk daardoor de problemen zijn ontstaan. Gewoon een hele toekomst zelfs die vergooid wordt. Ik vind iemand wiens haarlijn terug trekt helemaal niet lelijk. Het is nu eenmaal zo. Je kunt er niets aan doen. Genen enzo.. En om iemand om de vorm van zijn hoofd belachelijk te maken. Tss. Wie weet wat er bij die pestkoppen naar voren was gekomen als ze in hetzelfde schuitje hadden gezeten.

Als het zo zijn leven vergald, is een haarwerk misschien toch een optie. In ieder geval een dat lijkt op het kapsel dat je broer had of dat hij graag zou willen hebben. Zodat hij in ieder geval de draad weer op kan pakken en verder kan gaan met zijn leven. Hij moet dan wel elke keer een nieuw haarwerk als het versleten is, maar misschien is daarmee te leven. Desnoods een gedeeltelijk haarwerk. Alleen het deel dat kaal aan het worden is. Is dan ook iets minder belasting. Ik gun hem zijn geluk zo. Ook al ken ik hem niet. Maar zijn verhaal grijpt mij wel aan.

En voor je broer; je bent mooi zoals je bent. Ik hoop echt dat je de juiste hulp gaat krijgen zodat je alles een plaats kunt geven en dat je op een punt komt waarop je denkt "boeien!" Ik ga wat van mijn leven maken en eruit halen wat erin zit. Wat een ander van mij denkt of vindt wat uiterlijk betreft, boeit mij niet meer. Ik ben gelukkig zoals ik ben.

En psychologische hulp. Die is zeker nodig. Ook als hij besluit een haarwerk of een andere oplossing te nemen. Dan leert hij het een plekje te geven.

Topper van een broer ben jij trouwens om het zo voor hem op te nemen en er voor hem te zijn.

Ik wens je broer heel veel geluk voor de toekomst toe en dat de zon weer voor hem gaat schijnen en het gewoon helemaal weer goedkomt.

Zo dit wilde ik even kwijt!

Bedankt voor je medeleven helmgirlie en een hart onder de riem, dat doet ons goed:).

Ik snap je dillemma kerel en ik heb met je te doen maar weet je:

Je moet juist jouw beeld van dicht bij je zelf blijven staan veranderen. echt. Mensen veranderen jammergenoeg en waar het om draait is om die verandering zo te zien als zijnde een verandering.
Wees blij dat je een gespierde boy bentm neem inderdaad wat tattoo;s en fuck de rest kerel.
Probeer je kop kaal te scheren en ga voor een MHP.
Weet een ding: kale kop staat voor bad ass, voor crimineel, voor bikers en mariniers en dat is waar veel vrouwen op vallen.
Ke kunt niet je heel leven hetzelfde uiterlijk hebben, daarom vernader je uiterlijk dan naar een agressievere look.

suc6

Beste broertje van koelkast,

Allereerst moedig van je dat je ons je verhaal deelt. Haarweb is toch een mooi forum waar we met regelmat met elkaar onze verhalen delen. Ik zelf heb het al enig tijd geaccepteerd, ik heb er letterlijk schijt aan. Het boeit in ieder geval niet meer, maar het ziet er nog ook redelijk uit en ik heb nog minimaal 2 haaroperaties als second opinion.

Ik raadt jou in eerste instantie toch een goede psycholoog aan. Praat met hem eens goed over je probleem en vooral over hoe je voelt. De vraag is namelijk of haaruitval obsessie een gevolg is van psychologische problemen, of de oorzaak is van niet lekker voelen. Achterhaal aub eerst dat even. Het kan zijn dat je iets anders hebt, waardoor je haaruitval erger maakt dan het is.

Daarnaast is het opvallend dat fina je haaruitval niet heeft geblockt, weet je zeker dat je fysiek helemaal in orde bent? Misschien heb je ergens anders last van en is haaruitval het gevolg van een fysieke kwaal. Laat je bloed eens effe checken zou ik zeggen.

Focus je ook op de goede dingen, positieve dingen je in huis hebt. Je hebt een goed body, zorg voor glanzende tanden en nice kleding. Een goede lach en een goed innerlijk, etc. Versterk de punten waarop je aan uiterlijk nog wel kan scoren. Kaalheid zal vanzelf op achterplan verschuiven. Werk aan zaken die je zelfvertrouwen zal verbeteren, fuck it, zelfs met een kale kop ben ik een knapperd is de motto. Probeer eens zo te denken, probeer het eens. Wie positief denkt, zal positief zien, wie positief ziet zal geluk proeven in zijn of haar leven.

Sta ook stil bij het feit dat je kaalheid letterlijk je leven aan het verwoesten is. Is het wel waard makker? Je bent nog fucking jong, pis erop man, ga genieten van je leven. Laat wat uitvallende haren niet je leven verwoesten, je bent sterker dan dat. Doe wel wat je eraan kan doen, maar laat het niet je leven verwoesten. Leven is meer dan enkel alleen wat haartjes.

Besef dat mensen altijd zwakke plekken zullen zoeken om jou stuk te maken, fuck mensen. Live youre life, laat niet kleine zielen jou van de weg afslaan. Wie zijn zij? Waarom sta jij zwakke gasten toe om jou leven te verwoesten met hen opmerkingen. Pak ze dubbel hard terug, ieder mens heeft wel mindere uiterlijke kenmerken. Wees hard en vies, gewoon smerig zijn, blaffen honden gelijk wat minder hard.

Probeer ook gewoon naar mensen te kijken die het slechter hebben. Ik zag laatst een man van mijn leeftijd zonder armen. Moet je zijn leven voorstellen, hij knokt ook door. Het leven is een groot strijd vriend, sta sterk en vecht terug, laat honden jou niet kapot maken. Jij bent sterker dan hen, zij zijn slechts trieste figuren die inspelen op jou zwakheden. Elimineer je zwakheden, laat dit proces jou sterker maken en kom harder terug. Afgunstige zielen zullen enkel kunnen janken dan. Je moet zelf sterker worden, in je hart en in je hoofd. Youre mind is the battlefield, als je daar wint, dan zal niemand jou nog meer iets kunnen doen.

Vecht terug, je bent sterker dan je angsten, obsessies, kwalen. Uiteindelijk zal je het toch zelf moeten doen, ieder winnaar is wel eens hard op zijn bek gegaan, such is life. The sky is the limit, go on. world is yours. Good luck mate! Leer vechten, wie vecht zal winnen.

Met hartelijke groet,

Kalekop

Mooi gesproken Kalekop28. Ik heb daar niets meer aan toe te voegen.

Heel mooi gesproken inderdaad kalekop, zeer motiverend! Ik heb gisteren samen met hem een nieuwe studie uitgezocht voor de februari-instroom op het hbo. 2 juni staat de eerste afspraak gepland met de psycholoog, en ik vind het belangrijk dat ze samen naar februari kunnen toewerken. Nu hebben ze een duidelijk doel voor ogen.

Tattoos staan helaas niet bij iedereen. De één krijgt er een ruig uiterlijk door terwijl de ander eruit gaat zien als een tokkie. Een andere stijl qua kleding kan zeker en proberen dezelde houding als kalekop aan te nemen gaat op een gegeven moment hoop ik ook lukken.

Bedankt voor de reacties. Het wordt gewaardeerd!

Super post Kalekop en 1000% gelijk

Dit noemen ze geloof ik 'iemand een hart onder de riem steken'. Een echte peptalk op Haarweb.

Inderdaad alle credits voor kale kop.:cool:
Ik heb nog nooit zoiets bemoedigend gelezen.

Amen! Ik sluit mij er helemaal bij aan.