Hi!
Ik mis hier de bewegende emoji's
, want ik moest weer zo lachen om het ruilen en kopen Janneke... Ik moet ook direct terug, red ik het niet dan moet manlief het maar doen, maar ik word er zo bizar onrustig van. Het moet of weg, of er moet a la minute een nieuwe komen
.
Het is op papier niet goed uit te leggen, het is een gevoel wat dan ontstaat bij mij.
Ik kan ook moeilijk keuzes maken, ik raak blijkbaar overprikkeld van al het aanbod wat er is, maar weet ook dat ik geen fouten wil maken, dus ja....foute keuze....onrust....moet retour of omgeruild...onrust...keuzes....enz
Duidelijke cirkel he?
En dus vind ik het zoeken naar een geschikte topper, want dat wil ik, een heel gedoe. Komt ook omdat ik het niet fysiek in handen heb. Ik ben duidelijk iemand die de stof, het haar, het product, in handen moet hebben. Voelen, kijken, ruiken enz. Alle zintuigen inzetten
Op instagram zijn heel veel meiden die hun verhaal over hun dunner wordende haar 'vertellen', sommigen hebben ik weet niet hoeveel toppers en pruiken. Hoe dan? vraag ik mij dan af.
Maar ik denk dan ook, Mex, zet die stap, bestel gewoon wat en je ziet het wel. Het kan altijd weer terug.
Janneke, ik ben ook een avondmens. In de ochtend ben ik langzaam op gang te krijgen, niet te genieten en kan ook nooit mijn bed uit komen omdat ik pas in de vroege ochtend/late nacht echt lekker in slaap val.
In de avond kan ik alles aan, doe ik als het aan mij ligt het huishouden, ruim ik het huis op, ga ik strijken enz enz. Ik voel mij dan op mijn fitst.
Ik val wel goed in slaap, maar slaap zo onrustig... OPvallend is wel dat als mijn man naast mij ligt ik slechter slaap dan wanneer hij op reis is. Alsof ik zijn onrust ook op pak en hij mijn zuurstof pakt, zoiets.
Maar ja, daarbij ben ik bijna 48 en rommelt de menstruatie aan alle kanten. Als ik al menstrueer is het kort en om de zoveel maanden.
Afgelopen weekend ineens weer, na maanden niet. En dan baal ik zo, want wat voor invloed heeft dat op mijn haaruitval?
Gisteren overigens gewassen met mijn shampoo en ketoconazol. Even geen appelazijn. Mijn haar was overduidelijk zachter gisteren. Helaas viel het wel enorm uit, het lijkt wel of het steeds erger wordt. Ik ben bij 400 gestopt met tellen
. Inmiddels is dit alweer de 7e week van uitval...
Ik kom op facebook bij herinneringen vaak foto's tegen van bv 5 jaar terug. Dat is confronterend. Volle bos en geen zichtbare scheiding. Hoe anders kan het allemaal lopen...
En o ja.... naast het uitzoeken van een goede topper ben ik ook eens gaan speuren naar een haartransplantatie...
. Dat kan namelijk ook bij vrouwen en zonder alles eraf te scheren.
Klein probleempje....er zijn zo veel klinieken. Dus ja, welke kies ik dan?
:
