Om mensen die al heel lang twijfelen over de streep te trekken......
Ik draag nu zelf precies 4 weken een gedeeltelijk haarwerk....gebruikte hiervoor een aantal maanden Toppik. Ik wil graag mijn ervaringen delen in de hoop anderen er mee te helpen. Ik vind het namelijk erg jammer dat er op dit forum relatief weinig "positieve" berichten worden geplaatst. Ik snap dat ergens wel! Want als je weer happy bent en goed in je vel zit, kom je op den duur niet meer op dit forum. Misschien kom ik hier op den duur ook niet meer.....maar ben er nu nog wel
. En ik ben dan misschien nog geen expert, heb nog niet veel ervaring in de wondere wereld van de haarwerken...maar toch!
Een jaar lang was ik verdrietig, boos, angstig, depressief en had ik het heel moeilijk met het feit dat ik (als controlfreak) geen controle had over wat er met mijn haren gebeurde. Ik was onzeker en zat echt op een hele donkere plek. 4 maanden geleden besloot ik na heel lang tobben, wikken en wegen een haarwerk te laten maken! En wat bleek dit een schot in de roos te zijn. Wat heeft dit met mij in de afgelopen weken gedaan:
- het geeft RUST!!!!!! en man wat is dat alleen al een verademing. Het blijft absoluut heel klote om als vrouw te maken te krijgen met haaruitval, ik zeg ook absoluut niet dat ik het daar niet meer moeilijk mee heb. Maar ik weet nu iig dat ik me geen zorgen hoef te maken dat anderen zien hoe mijn haren verder "aftakelen". Ik kan dit in alle rust zelf een plekje geven en verwerken.
- ik kijk weer met opgeheven hoofd naar mezelf in de spiegel.
- mijn haarstukje geeft mij weer zelfvertrouwen.
- mijn haarstukje zorgt ervoor dat ik me als vrouw weer sexy voel en heeft dus ook een positieve impact op mijn relatie
.
-ik ben niet meer krampachtig obsessief bezig met mijn haren, mijn haaruitval, en mijzelf constant in de spiegel te bekijken.
- ik ben een stuk vrolijker.
- ik ben 's ochtends niet meer een half uur bezig om mijn haar zo te "stylen" dat ik nog enigszins (acceptabel voor mijzelf) de deur uit durfde.
- mijn badkamer ligt niet meer vol met Toppik.
- ik ben gestopt met vechten en me te verzetten tegen dit alles. En ik had nooit verwacht dit te zeggen, maar ik ben mijn berg aan het beklimmen. Met bovenop de top de beloning: ACCEPTATIE. Ik sta niet meer toe te kijken naar iets waarvan ik dacht het mij nooit zou lukken: accepteren. Maar ik ben toch echt onderweg!!
- En nogmaals RUST!!!
Zijn er meer mensen met positiviteit????
Liefs,
Heleen