Ik heb besloten hier weg te gaan maar wilde iedereen bedanken voor hun steun en adviezen :-)
Ik ben 20 jaar en dit jaar begon mijn haar ineens dunner te worden enz je kent het wel.. depressie enzo. Ik wilde er alles aan doen om het te voorkomen maar daar stop ik nu mee want iedere keer als ik eraan denk zit ik met die negatieve gedachte en daar heb ik geen zin meer in.
Bovendien is het ook goed geweest. Klinkt raar waarom zou je blij zijn met dunnend wordend haar/inhammen, maar het is een grote eye-opener geweest! Ik besef nu gewoon dat het leven te kort is en dat mijn leefwijze best wel saai was. Ik ben iemand die alles uitstelt (t of d?) wat uitgesteld kan worden. Ik heb het idee dat ik nu in het moment leef. In het nu. Ik waardeer meer dingen. Ik heb veel meisjes afgewezen aan de ene kant omdat ik er niet op af durfde te stappen na een indicator of interest en aan de andere kant omdat ik toch zo een ander kon krijgen. Ik ben nu meer in het nu. Geen twijfels meer maar gaan met die banaan (vat dit niet verkeerd op) Ja heb je nee kun je krijgen, brutale mensen hebben de halve wereld enz. Het allerbelangrijkste: Ik wil mijn leven niet laten leiden door toeval ik wil zelf grip hebben en controle over mijn leven
Natuurlijk denk ik nog steeds. Damn waarom ik? Ik zie er zo goed uit, het is zonde dat mijn haar dunner wordt maar aan mopperen heb je uiteindelijk niks. Uren voor de spiegel staan heb je ook niks aan. Huilen heeft ook geen zin het enige wat helpt is dat je jezelf in slaap huilt als je niet kunt slapen
En geef toe wat is er nou zieliger dan zelfmedelijden.
Ik probeer nu niet iedereen over te halen om te stoppen met deze post. Ben immers geen jehova getuige
Nogmaals bedankt voor alles! :-)