beste mensen,
Ik wil me graag voorstellen, ben een meisje van 22 en heb pas te horen gekregen dat ik alopecia androgenetica heb.
brrr, kwam als een steenkoude douche over me heen. Ik hoop dat ik het ooit kan accepteren en er mee kan leren leven. Dit geld ook voor mijn vriend die me echt super steund maar ook niet weet hoe hij er mee om moet gaan.
Het is erg moeilijk om en constand mee geconfroteerd te worden. Je ziet dun haar bij mijn scheiding, nu zag ik eergister ook dat mijn haar op mijn achterhoofd ook erg dun is en dat ik kalen plekken hebt. hmm zo moeilijk!
Heb dinsdag een afspraak bij mijn dermatoloog over eventuele medicijnen. Daar geloof ik niet echt in maar ik moet toch wat proberen. Ik heb nu het idee dat het zo snel erger word. Nu staan petjes en mutsen geweldig maar ben ze nu ook wel zat.
Ik heb super veel vragen over mezelf maar helaas geen antwoorden, ik vroeg me wel af hoe jullie er mee om gaan en hoe jullie partner er mee om gaan. Ik ben zo bang dat hij me velaat omdat het zo iets groots en moeilijks is.
groetjes lunalulu