hey tsol
toen ik negen jaar was (in 1990) kreeg ik na het overlijden van mijn grootvader twee kale plekken op men achterhoofd. Het waren toch wel plekken van drie a vier centimeter diameter. Maar omdat ik lang haar HAD... konden deze twee plekken goed verborgen worden door mijn andere pak haar. Ik ben er toen mee naar de dermatologe geweest en zij heeft er gewoon iets opgesmeerd (vloeibaar goedje) waardoor het redelijk snel allemaal terug goed kwam. Op mijn twintigste (een half jaar na het overlijden van mijn grootmoeder) is het terug begonnen. Ditmaal met een kale plek achter mijn linker oor. Ik wist meteen wat het was en dus begon ik enorme schrik te krijgen da het ditmaal erger zou zijn dan de vorige keer. Zeer snel is mijn haar onderaan (vanaf de helft van mijn achterhoofd) volledig uitgevallen. Snel daarna begon het vanboven op mijn hoofd énorm veel pijn te doen als ik door men resterende haar wilde gaan met mijn vingers (heb er serieus van afgezien)...op iets meer dan een maand was ik volledig kaal... Een extra moeilijkheid voor mij is, dat ik dochter ben van kappersouders, dus ik kwam continue in aanraking met haar en haarproducten. Voordien toen ik nog haar had, liet ik ze nooit los... ik stak ze altijd op en nu heb ik deze mogelijkheden allemaal niet meer met mijn pruik...alhoewel ik ze ook opsteek hoor, maar dat is helemaal niet hetzelfde... Ben dus nu drie jaar kaal... heb allles van testen al bijna gehad en mijn vertrouwen in de medische wereld is zo goed als weg. Het steunt me wel énorm te vernemen dat er nog meerdere mensen zijn zoals ik...
Heb o.a. van een arts te horen gekregen dat er naar aa geen onderzoek gedaan wordt omdat de ziekte niet levensbedreigend is... het enige onderzoek dat ze ernaar doen is in duitsland en amerika volgens haar... dit stemt me wel droevig want zoals jullie ook wel weten is het absoluut niet prettig om 's avonds je 'dode kat' aan de kapstok te hangen om ze de volgende dag terug op te moeten zetten om een beetje toonbaar buiten te kunnen gaan...
Maar ja! Hou jullie allemaal taai en blijf hopen in een goede afloop van ons harig probleempje ! groetjes stefanie
|