[karelenfleur]

Hallo Haarpsycholoog

Ik ben lotgenoot daaruit is voortgekomen na een jarenlange zoektocht en research, dat ik nu ook haarwerker ben. Jenny Latzt uit Duitsland is psycholoog met Alopecia, en doet het nu ook.
Vanuit ons bedrijf hebben we verschillende keren lotgenoten bijeenkomsten georganiseerd en het werkte voor velen. Ik kreeg vaak terug dat maatschappelijk werkers en psychologen niet goed begrepen waar nu de pijn zat. En rouwen om haarverlies heeft tijd nodig dat is een proces, en handvatten kunnen daarbij helpen. Het doemdenken en de angst dat de omgeving je op een ongepaste manier confronteert zit er bij velen onder, ook de slechte ervaringen van slecht zittende haarwerken of slechthaar. Sommigen hebben volgens mij zelfs een soort van PTTS ontwikkelt doordat er nare dingen zijn gebeurd bv. met het dragen van een haarwerk tijdens het haarverlies. Hierin is veel winst te behalen denk ik. Vertrouwen krijgen in een goed hulpmiddel, je vrouwelijkheid die is aangetast, dat zit heel diep bij een hoo, vrouwen en enorme onzekerheid en angst die er altijd onder zit. Jammer genoeg heeft een client die me meerdere keren belde en mailde (cry for help) pas geleden verteld en nu met enorme klachten is uitgevallen in het arbeidsproces, het leger. Er is bij haar in het verleden zo'n enorm slecht haarstuk afgeleverd en aangemeten dat ze binnen defensie werd gepest en uitgelachen en het mikpunt werd tussen de mannen. De overste zette haar zelfs tussen de mannen te kakken.

Nu hebben wij haar een paar jaar terug een goed zittend en veilig zittend haarwerk aangemeten en het ging beter, ze voelde zich een stuk veiliger, maar nog steeds enorme angst en verdriet. Maar uiteindelijk is ze nu dus ziek en defensie heeft haar naar een psycholoog doorgestuurd. Na 2 gesprekken moest ze in een groep en die psycholoog gaf als opdracht dat ze im de groep moet vertellen wat er is en dat ze haar haarwerk af moet doen. Ze was helemaal kapot vandaar dat ze zo aandrong op een gesprek met mij.

Ik vind dit verschrikkelijk en super onprofessioneel. Iemand met haarverlies en een trauma confronteer je niet op deze manier, het is voor haar niet veilig. Je voelt je naakter dan naakt zonder haar en dan krijg je zo'n opdracht. Ik had geloof ik gezegd, ga ik doen, jij gaat naakt en ik ga zonder haAR.

Het is een flinke meid, maar er is teveel gebeurd en er zit zoveel verdriet, ik denk dat waaar jij aan denk als ervaringsdeskundige hier meer kan bereiken. En passessies die transparant zijn ja, dat zou ook iets op kunnen leveren. Wij hebben het ook div. keren gedaan, en ik wil daar ook transparant in zijn, maar het is een moeilijk ding als je naast ervaringsdeskundige ook professional bent.


Mijn trauma's heb ik gelukkig kunnen verwerken door mijn werk en plek kunnen geven, en alles wat ik zie en hoor en wat ook herkenbaar is, en dat is in mijn werk ook mijn drijfveer. Niet de omzet, maar een stukje acceptatie en omgaan met, je weer veilig voelen en niet elk uur hoeven te denken help mijn haar.

Een psycholoog die ervaringsdeskundige is kan hier misschien nog sneller iets in bereiken, dus ik sta er open voor en vind het geen slecht idee, juich het zelfs toe na de div. verhalen van lotgenoten die niets konden met die psycholoog, op enkele na.
Als ik je kan helpen met input en wat ik tot nu toe in mijn omgeving heb gezien en gehoord doe ik dat graag. En dat is niet uit commercieel oogpunt, maar ik gun die vrouwen een stukje geluksgevoel, vertrouwen en minder angst toe. Als daar dit soort dingen bij kunnen helpen GRAAG

groetjes Viola