[neuro]

hallo! ook ik heb deze forum net pas ontdekt.wat een verademing he, dat "het "een naam heeft , en dat je niet de enige bent!en inderdaad ook heel eng...Nu wil ik even graag weten over welk boek je het hebt, ik wil dit dolgraag lezen!van spanning nu begin ik spontaan weer te plukken.alvast bedankt, en tot ziens op deze site!patricia

Oorspronkelijk geplaatst door sevri009

Hallo,

Ik heb nog niet eerder geschreven (heb deze website nog maar kort geleden ontdekt).

Ik ben 31 jaar en trek vanaf mijn 12e, zonder het ooit aan iemand te hebben verteld (niet aan ouders, broers, zussen, vrienden, vriendinnen........ gewoon niemand). Ongeveer een half jaar terug kon ik niet meer. Ik moest het iemand vertellen. Mijn man was dé aangewezen persoon. Vanaf dat moment lijkt alles ineens een stuk "bewuster" in plaats van automatisch te gaan. Ben vanaf dat moment zo nu en dan ook 's op internet gaan zoeken en ineens bleek ik niet zo verschrikkelijk vreemd te zijn als ik altijd dacht! Dit hebben nog meer mensen, helaas en toch ook gelukkig!

Afgelopen week pas kwam ik op deze site terecht en las daar de (inmiddels wat verouderde) oproep van KU Nijmegen. Heel even dacht ik "is toch geen plaats meer, 'k ben te laat". Waarschijnlijk omdat niets doen de meest veilige situatie lijkt. God weet wat je allemaal overhoop gaat halen, toch? Gelukkig veranderde ik al snel van gedachten en heb ik de telefoon gepakt. Het onderzoek was nog in volle gang, er was geen wachtlijst en dus kon ik me direct aanmelden. Omdat de zomervakantie begint, laat het even op zich wachten, maar 28 augustus a.s. heb ik mijn intakegesprek in Nijmegen.

Gisterenavond heb ik het boek van Daniëla in één adem uitgelezen. Nog niet zo heel vaak ben ik ergens zo enorm van onder de indruk geweest. Ik zou willen dat het nog niet uit was, dat er een tweede deel was of iets dergelijks. Wat erg, maar tegelijkertijd zo fijn ...................

Om de een of andere reden houdt het me op een andere manier bezig als alle voorgaande jaren. Het voelt alsof er iets positiefs op komst is, zonder dat ik daar echt bewust naar op zoek ben geweest. Het kwam gewoon zo op mijn pad. Ik hoop dat er op deze manier, dus omdat het voelt dat de tijd er rijp voor is en niet omdat ik het verplicht zou zijn, een dag komt dat ik mijn vader durf te vertellen dat het niet was omdat ik zoveel haarlak gebruikte. Al die haarlak was nodig om de plekken verborgen te houden!!

Bedankt! Mocht alles in Nijmegen gaan leiden tot niets, was het leren kennen van deze site en het lezen van het boek van Daniëla, dik de moeite waard en meer dan genoeg om niet bij de pakken neer te blijven zitten.

Liefs,
Spinnekop