[Annewil]

In de lift...

Ik zou wel wat magerder willen zijn op sommige plaatsen... dus denk ik af en toe, zou ik de trap niet nemen, inplaats van de lift? (Dat wordt toch zo aangeraden voor lieden van beiderlei sekse, en van mijn leeftijd, die in conditie willen blijven?) Maar ja, met twee tassen boodschappen voor weer een hele week met misschien gasten en logees, denk ik, nee toch maar de lift, ik woon tenslotte zeshoog....

De lift is niet leeg, een medeflatbewoonster van een lagere verdieping - vele kilo's zwaarder dan ik en minstens de helft jonger - stapt met mij in, in gezelschap van haar hondje. Ik heb haar al vaker gezien, soms met een kind ook, soms zelfs met twee. We hebben ook wel gepraat, zij over haar uitkering, haar scheiding, haar kinderen en moeilijke omstandigheden, dat ze hulp krijgt van maatschappelijk werk.... ik min of meer bemoedigend, dat ze het goed doet en zo...

"Buurvrouw" (fluistert ze haast in de lift) "Gaat het wel goed met je?" Ik vind dit weer zo ontroerend ook, zij is nog zo jong en worstelt al met zoveel problemen en zo weinig geld, maar ze heeft me een nu paar keer zonder haren gezien en maakt zich kennelijk zorgen. Omdat ik ineens geen haar meer heb... Ondanks al haar ellende maakt ze zich zorgen om mij; is het een ernstige ziekte?
Ik leg het haar uit, alles rond mijn haarverlies... de lift staat daarom nogal lang stil op de derde verdieping.

Met mijn haar intact waren we vast nooit tot zo'n echte wederzijdsheid gekomen. Dan was ze me blijven zien als een praatpaal of zo... de zoveelste in haar beleving (want zij altijd "the underdog", want geen man, geen baan, buitenechtelijke kinderen, schulden, geen ervaring.... alles tegen en de ene maatschappelijk werker na de andere) En nu ineens kwam zij in de positie van iemand die acceptatie en troost kon bieden... en ze deed het van harte.

Kwamen we elkaar in onze samenleving, auto- of allochtoon allemaal maar af en toe zo tegen..... dan raakten we vast allemaal "in de lift"!

Annewil

En nu als we elkaar zien is het weer: "Ha buurvrouw! Gaat het?" Maar daar zit wel een diepgang achter intussen.... We durven elkaar nu ook zeggen dat het niet gaat...... Hoe anders we ook zijn.