Los bericht bekijken
Oud 28 mei 2009, 23:07   #27
cuby
HaarWeb lid
 
Geregistreerd: 28 mei 2009
Berichten: 2
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door fie. Bekijk bericht
hallo,
ik ben hier nieuw sinds vandaag,
het voelt vrij ongemakkelijk om hier een bericht na te laten,
maar ik ben blij dat ik hier niet alleen ben.
Ik ben in april 18 geworden en ik heb al trichotillomanie sinds mijn 9de.
Van mijn 9de tot nu heb ik al veel momenten gehad waarop ik erg veel trok, maar ik had ook al momenten waarop het me veel beter ging. Ik zit nu op mijn laatste jaar KSO en werk voor mijn eindwerk rond TTM.
Al een heel jaar lang confronteer ik mezelf met TTM en probeer ik bij zoveel mensen mogelijk 'het taboe' er rond te doorbreken.
Ik had verwacht door op deze manier het meer te accepteren van mezelf, maar het lijkt er niet echt op dat het lukt.
Sinds dit jaar probeer ik er zoveel mogelijk voor uit te komen, ik had er genoeg van om het voor mezelf te houden, de last was te groot om te dragen..
Ik ga momenteel wekelijks naar het clb op school, en 1x per maand heb ik een afspraak met een psychiater. Ookal steunen ze me en hebben ze begrip voor wat ik vertel, ik heb ergens het gevole dat ze me niet kunnen helpen.
Ook heeft mijn psychiater mij een anti depressiva voorgeschreven, supralexa, omdat hij het gevoel had dat ik in een depressie verkeer en zo onmogelijk rond het plukken zelf kan werken. Als ik eerlijk mag zijn werkt de supralexa nog steeds niet echt, ik merk wel dat ik me er zonder nog slechter voel.
Dit jaar heb ik het moeilijker dan anders, ik pluk constant, voel me echt niet goed en wil gewoon weg zijn.
Ik heb een heel lieve vriend en een heel erg goede vriendin , wie ook op de hoogte van mijn TTM zijn, ik heb heel veel aan ze, maar ik kan niet uitleggen wat ik voel.
Ik kan niet verwoorden hoe erg mijn leven is beinvloedt door TTM.

Ik hoop dat er hier iemand is die met me kan praten.

sofie
ik hoopte ook iemand om mee te praten!
ik ging ook naar clb en psych maar dat hielp niet, ze verergerden het vanmij, soms kan ik er perfecte en maand mee stoppen.. maar nu is het iedere dag, kheb ervan niemand op de hoogte gebracht, zo beetje, schaamtegevoel..snapje, maar ik denk.. dat het wel opluchtend moet zyn om het tegn iemand te kunnen zeggen?
cuby is offline   Met citaat reageren