[Limbo]

Ik heb afgelopen woensdag 28-12 een haartransplantatie ondergaan volgens de FUT-methode. Ik neem aan dat er mensen zijn die belangstelling hebben in de ervaringen. Daarom onderstaand een verslagje.

Ik heb een tijd geleden bij een tweetal klinieken een consult gehad voor haartranspantatie. Ik ben 42 en heb type 3, dat wil zeggen redelijk diepe inhammen en redelijk doorschijnend haar op het voorhoofd. Geen "Glatze" bovenop.

Uiteindelijk heb ik gekozen voor Transhair in Vlijmen. Ik probeer hier zo objectief mogelijk een verslag uit te brengen, en verdien hiermee niets. Bovendien is he resultaat van de transplantatie pas over geruime tijd zichtbaar. Afwachten dus maar.

Er zouden zo'n 900 follicular units verplaatst moeten worden. Uiteindelijk zijn het er zo'n 1.100 geworden.

De kliniek biedt je een gratis overnachting aan aansluitend aan de operatie, voor 2 personen, incl. diner en ontbijt. Je wordt gebracht en gehaald. Zelf woon ik in het Limburgse en ben direct na de operatie naar huis gegaan (mijn echtgenote reed, zelf mag je die dag niet meer rijden). Je krijgt dan wel korting op de totale som.

's Morgens moesten we ons om 09.00 uur melden. De adviseur loopt nog eens met je alle ingevulde verklaringen en disclaimers door onder het genot van een kopje koffie. Tevens wordt dan het programma van die dag en het verdere verloop besproken. Formulieren met aandachtspunten krijg je mee (niet zwemmen de eerste week, eerste 2 weken niet sporten, wasinstructies, etc. etc.).

Vervolgens ga je naar een soort wachtruimte. Je krijgt daar dan 2 pilletjes, een downer en een anti-bioticum. Na een half uur komt de chirurg je voorhoofd bestuderen en geeft hij aan middels een blauw potlood in welk gebied hij gaat opereren. Daar wordt dan een foto van gemaakt.

Na weer even wachten wordt je gehaald om naar 1 van de 2 operatieruimtes te gaan. Daar krijg je een rij van prikjes in het achterhoofd die de verdoving voorstellen. De Dermojet wordt niet meer gebruikt, maar je kunt er wel om vragen zo werd mij gezegd. Deze prikjes stellen verder niets voor, je voelt ze nauwelijks. Dan wordt er een stuk huid met haar losgeknipt, en daarna wordt de wond dicht genaaid. Van binnen met oplosbare hechting, van buiten met een hechting die op zijn vriegst 2 weken erna verwijderd dient te worden.

Dan ga je terug naar een ruimte, krijgt samen met je partner te eten en te drinken, en je wacht dan op het hoofdbestand: de transplantatie. Je krijgt wederom een aantal prikken, die onderaan het hoofd zijn vrij pijnloos, die naar boven toe gevoeliger. In alle gevallen wacht de chirug geruime tijd totdat de verdoving werkt. Daarna gaat hij met de prikmethode gaatjes in je hoofd prikken. Dit duurt geruime tijd. Vervolgens komen 2 dames de gaatjes vullen met haartjes. Dit duurt ruim 1,5 uur. Tot slot krijg je weer een anti-bioticum en word je nog een kop koffie aangeboden. Je krijgt dan nog een doosje met pillen mee, pijnstillers en voor de komende nacht een slaappil. en een lijst met telefoonnummers in geval van calamiteiten. Je mag de eerste nacht niet op de buik slapen, de rest is toegestaan.

Die eerste nacht heb ik redelijk geslapen, dankzij de slaappil. Pijnstillers had ik reeds in de auto genomen op weg naar huis.

De volgende ochtend weer naar Vlijmen voor een medische wasbeurt. De arts komt nog even naar je kijken, en je krijgt nogmaals wasinstructies, plus een flesje neutrale shampoo mee naar huis. Pas 2 dagen later moet je je haren wassen, het liefst 2 keer per dag. Dan moet je de wond op je achterhoofd goed masseren (pijnlijk) en je voorhoofd deppen met het schuim ervan. Pas een week na de operatie moet je ook het behandeld gebied goed gaan masseren opdat de korstjes gaan afvallen.

Zoals gezegd ben ik nu precies 4 dagen verder. Het achterhoofd (lees de hechting) trekt af en toe nog behoorlijk, wel steeds minder. Het slapen gaat redelijk, maar het wassen van de haren op de plek van de hechting is geen lolletje. Maar dat wordt wel elke dag minder pijnlijk. Pillen heb ik niet meer nodig gehad. Wel heb je een beetje gevoelloze haarhuid, maar het behandeld gebied heeft geen enkele last opgeleverd. Verder heb ik na de operatie een tweetal dikke pleisters op het voorhoofd gekregen om eventuele zwellingen via de zijkanten van het hoofd te laten lopen, echter zonder succes. De zwellingen die twee dagen erna zijn ontstaan op het voorhoofd onder de pleister, dus boven de ogen, zitten nu net onder de ogen. Afgezien dat je er dan niet uitziet stoort het niet (hoewel het wel erg vermoeiend is nu om te kijken met twee dikke wallen onder de ogen).

En nu is het verder afwachten. De volgende mijlpaal is het verwijderen van de hechting over precies 10 dagen. Dan zal ik wel weer een (korter) verslagje maken van de ervaringen tot dan. Tot nu toe is het allemaal alleszins meegevallen.

Mocht je vragen hebben dan kun je een bericht sturen.