Hoi,
Vind dit best moeilijk te schrijven, omdat ik me enorm voor schaamdt.
Ik trek aan mijn hoofdhaar, begon denk ik met thuis als niemand me zag, Nu is zelf de drang zo erg dat ik het soms in de bus op weg naar ... doet.
of in de trein.
Ik schaam me verschrikkelijk en bedenk dan snel dat die mensen die me zien me toch niet kennen.
Zoek wanhopig naar manieren om dit gedrag af te leren.
Om de onrust van binnen op een andere manier te uiten.
Zelf ben ik voor iets anders in therapie.
Peut zegt dat het stress is en een stressbal zou helpen. Maar verder gaan we er niet veel op in omdat de therapie op iets anders gericht is. Namelijk verwerking van traumas in het verleden.
Hoop zo hier verder te kunnen komen.
Voel me vaak onbegrepen en eenzaam.
