[rubi]

Hallo allemaal,
Ik zal me ook maar eerst hier even voorstellen,
Ik ben dus Rubi, 59 jaar, vrouw. moeder en oma.
in Sept 2005 werd ook ik de klos, Alopecia Areata.
Ben in het begin al eens hier geweest, maar ik kon het toen niet aan,
om nog meer met mijn neus op die doffe ellende te worden gedrukt, maar ik kreeg van een jong meisje de tip om hier eens naar toe te gaan,
Ik zou er best wel eens veel aan kunnen hebben.
Zo gezegd, zo gedaan, en nu kan ik het zelfs heel gemakkelijk aan,

o.k dus....Plotsklaps 3 kale plekken, werd ontdekt door mijn dochter, ik was 1 week eerder nog geknipt door haar, was toen niets te zien .
Zij heeft samen met haar man een eigen Kapsalon, en 2 jaar geleden een klant gehad met dit probleem en zo ook het verloop ervan.
Of wij zijn geschrokken? reken maar van yes.

Onmiddelijk een afspaak bij de huisarts, in afwachting daarvan mijn schoonzoon op Internet, 2 uur lang....zelf helemaal uit mijn huisje.
Dus toen ik bij de (vervangend) arts kwam wist ik al meer als genoeg,
nu blijkt dat ik toen al meer wist als hem over deze haarziekte,
Ik was al ongelukkig, maar na het bezoek aan hem,
was ik dus echt doodongelukkig, tjonge, wat nam ik het hem kwalijk, heb dat toen ook gezegd tegen hem.
Mijn dochter was bij me, vroeg om 'n verwijskaart voor een Dermotoloog,
,,hoeft niet, die kan niet meer doen als ik , geef je een lotion, en kom over een tijd nog maar eens terug". ik had zoiets van...krijg toch nou wat.

Ik vroeg hem of hij ervaring had op dit gebied,, ja, zo'n 75 patienten in 25 jaar".
Ik zei dat ik dat weinig ervaring vond, toch?
Ben naar huis gegaan..in zak en as.
S' morgens werd ik wakker en was akelig woedend, ik moest denken aan dat gigantische grote en prachtige huis van hem, waar ik dagelijks langs kom,
Ik ken me ook vergissen, maar helpen wij als patienten daar niet een beetje aan mee, om daarin te kunnen wonen??
Mogen wij toch ook eisen stellen, toch?

heb de tel. gepakt en hem gezegd dat ik het niet pikte, ik wilde een afspraak bij de Dermo, en ook wel onmiddelijk, ik zei hem dat ik zelf al had gebeld naar 2 Ziekenhuizen,
inlichtingen voor een afspraak op zeer korte termijn.
Zijn nonchalante gedrag verdween als sneeuw voor de zon,
Hij heeft toen direct zelf een afspraak geregeld, en de dag erna zat ik al bij de Dermotoloog.
tja, je ziet, het kan dus wel.
Heb mijn verhaal gedaan bij de Dermo. zij vond het niet aardig van hem,
en nam het hem kwalijk, ze kon wel degelijk meer voor mij betekenen als hem,
en die lotion moest weg gooien, stelde niks voor, eigenlijk werd ik toen pas echt boos.

Ik kreeg een hormooncreme, het was toen nog heel warm weer, en zoals altijd in de zomer, word ik altijd alleen op mijn hoofd door de muggen gestoken, heel raar is dat, soms wel 6 of nog meer steken, de hele zomer lang.
heb dat aangeven bij haar assistent, Dermo. belde me diezelfde dag nog op,
moest ermee stoppen, bij de volgende afspraak, zou zij starten met Lokale Immuumtherapie. Inmiddels was mijn pruik al klaar, wist gewoon dat ik flink kaal zou worden en dat ik dan niet meer naar buiten ging.
ik help dagelijks mee in de Kapsalon, ben erg sportief, heb toch een aardig sociaal leven, en met die pruik voelde ik me goed, trouwens niemand zag het,
kreeg alleen maar complimenten, deze nieuwe haarkleur stond zo goed, ha ha ha, ja, ik ken weer lachen, gelukkig.

enfin, bij de volgende afspraak zag zij wat mijn dochter ook al zag,
nieuwe haargroei, wij hebben toen besloten om af te wachten op natuurlijke nieuwe haargroei.
14 dagen geleden....toch begonnen met behandelen, wel gaat de haargroei door op veel plekken, maar er valt ook nog steeds ander (oud) haar uit, dus het is nog actief.

Vandaag.....krijg de volgende behandeling, ik doe het wel, maar het gekke is nu, dat ik me afvraag waarom ik het eigenlijk doe?.
Heb dat ook gevraagd aan de Dermo.
het is afwachten maar....en ieder geval kan het geen kwaad, i.v.b de natuurlijke groei, zegt zij,
dus ik zal het maar proberen.
Ik hoop natuurlijk dat het haar dat nu terug komt ook blijft,

het groeit best hard, maar om zeker te zijn,
trek ik er geregeld aan,
en dat doet gelukkig flink pijn!!!au au au.

Tja, ik moet van mezelf zeggen dat ik erg positief ben ingesteld,
heb wel in het verleden veel geleerd om zover te komen als nu.
Maar wist toen niet dat ik al die lessen nog eens zo hard nodig zou hebben.
Ik ben er blij mee, heel blij zelfs.
Het enigste dat me momenteel nog dwars zit is......de komende zomer,
Ik fiets veel, wandel, sport,zwem veel enz. enz, kijken hoe ik dat ga aanpakken als ik die pruik nog moet dragen, maar dat is van later zorg, niet dan?
Mijn dochter is van mening......3 cm haar, en die pruik gaat af ha ha ha, dénkt zij,

Nou, dit is mijn verhaal voorlopig, ik heb nu al veel verhalen van jullie gelezen,
en ik vond het erg tof,
en fijn dat jullie elkaar zo steunen, erg leerzaam voor mij,
en inderdaad....ik ben blij dat ik die raad van dat jong meisje heb aan genomen, ik voel me goed ermee.
Dank je wel meissie.
en hoop dat jullie ook mijn verhaal lezen, zou ik wel fijn vinden,
en hoop hiermee dat jullie mij ook een hart onder riem zullen steken,
gedeelde smart, is halve smart...of zoiets toch?
heb nog even terug gelezen...is bijna en boek, nou ja, ik laat het toch maar staan.

warme groeten...en voor iedereen.....nog een gelukkig en vooral harig 2006!!!
tot hoors dan maar......Rubi.