[Kaantje]

Hoi allemaal,

Ik lees veel van jullie verhalen nog eens door en de meeste weten niet hoe het allemaal begonnen is. Het vreemde is dat toen ik na ging denken dat ik precies weet hoe het begonnen is.
Ik was 18 en had heel lang blond haar, ik had een vriendin die mij vaak vertelde dat me haar best dun was, dat was ook zo en daarom begon ik aan mezelf te twijfelen of ik misschien iets anders wou. Zij was kapster dus ik vertelde haar dat ik wel eens iets anders wou en zij knipte het zeg maar in een bob.
Maar een bob was niks nieuws dat heb ik ook jaren gehad dus ik wou echt iets anders en dat vertelde ik haar ook. Toen kleurde ik me haar dus bruin. Vond het niks en vertelde haar dat ik een kort koppie wou proberen.
Zij wou mij eerst niet knippen omdat ze bang was dat het misschien tegen zou vallen een kort koppie. Maar naar veel smeekbede's knipte ze er een kort koppie in.
Ik was er achteraf niet blij mee, maar ik kon er mee leven en besloot het gewoon weer te laten groeien.

In die tijd woonde ik bij me moeder en ik kon er niet meer tegen dus ik besloot contact met mijn vader op te zoeken naar tien jaar hem niet gezien te hebben.
Me vriendin ging mee naar de eerste ontmoeting met me vader en het was geweldig. Eindelijk een ouder die normaal was en liefdevol was. Ik besloot naar drie weken bij hem te gaan wonen.
Mijn haar was toen nog bruin in kort. Me vader vertelde vaak over de kleine karin met haar mooie lange blonde haren. Ik begon dus weer aan mezelf te twijfelen en wou graag weer de karin zijn me de lange blonde haren. Me vader kleurde me haar weer blond en het begon weer te groeien. Het ging allemaal goed maar de weg naar de lange haren duurde te lang in mijn ogen en ik werd steeds meer ontevreden. Ik wou de oude karin weer zijn die ik jaren in de spiegel had gezien. Ik ging steeds vaak naar de kapper en toen het weer op de lengte van een bob was liet ik er een permanent in zetten. Het ging goed. Maar er waren nog een paar haren die niet even lang waren als de rest het haar. Ik vroeg de kapper om het gelijk te knippen en dat deed ze dus ook. Ik begon steeds meer aandacht aan me haar te besteden. Ik vroeg mijn stiefmoeder plukjes bij te knippen die zeg maar in mijn ogen langer waren dan de rest van het haar.

Toen die tijd leerde ik mijn ex vriend kennen. Ik was helemaal verliefd en hals over kop trok ik bij hem in in Breda. Ik kreeg ontzettend veel heimwee. Ik werd steeds ontzekerder als ik niet te overhaast te werk was gegaan. De verliefdheid was ook snel over en het leek wel alsof me ex mij nooit accepteerde zoals ik was. Niks kon ik goed doen en hij later ook niet meer. Ik begon me toen die tijd nog meer aan me haar te besteden en merkte dat het staartje in me nek me (zeg maar het middenpunt van je haar in je nek) steeds meer begon te irriteren. Ik vroeg hem dat af te knippen, maar nog steeds was ik niet tevreden. Ik begon toen de geirriteerde haartjes die langer waren eruit te trekken.
Ik had er een lijn in getrokken die langzaam zeg maar omhoog ging. Toen ik merkte dat ik me niet meer recht en gelijk kreeg pakte ik een scheermesje en scheerde op me achterhoofd een rechte lijn in. In die tijd besloot ik en mijn vriend te verhuizen omdat ik zou depressief werd in Breda. We verhuisden naar alkmaar waar me vader ook woonde. In die tijd waren al me haren weer terug gegroeid en was ik naar de kapper gegaan om er weer een model in te knippen. Ik had verwacht dat als ik maar eenmaal verhuisde het over zou gaan maar niet dus. De relatie met me vader en stiefmoeder was veranderd en me relatie met me ex werd alleen maar slechter. Ik begon steeds meer te plukken er scheren tot er niks anders over bleef dan alles eraf te halen. In die tijd heb ik het maanden kaal gehouden want ik dacht als alles maar tegelijk terug komt dan kom ik er wel vanaf. Maar dan moesten wel eerst de haren terug komen van de kale plekken.

Ik besloot bij me ex weg te gaan en terug naar me ouders te gaan. Ik had toen die tijd al bij de riag gelopen en ook hadden ze me aan de prozak gezet wat niet helpte. Bij me ouders scheerde ik het nog 1 keer af en liet het groeien. Het ging goed ik was dolblij als kwam terug. Er was geen kale plek meer te zien. In die tijd leerde ik mijn man kennen en trok bij hem in en alles ging geweldig. En opeens keek ik in de spiegel en zag dat ik er nu toch echt een model in moest knippen want het was heel raar gegroeid. Ik was er toen al iets van 7 maanden vanaf gebleven. IK naar de kapper. Leuk kort modeltje niks aan de hand dacht ik. Maar naar een week begon het weer. Die haren waren ongelijk die waren dikker dan de rest en voordat ik het wist zat ik het weer recht te knippen en te trekken. Nou de rest kunnen jullie ik ben nog steeds bezig om het recht te krijgen. Ook al weet ik verstandelijk dat dat onmogelijk is.

Herkent iemand zich in mijn verhaal met het altijd gelijk moeten hebben van je haren. Ook als ik zeg maar een kale plek bij mijn ene oor heb dan moet dat ook bij me andere oor en liefst zo gelijk mogelijk.

Bedankt voor het lezen van mij verhaal
Het is een aardige waslijst hehe

Groetjes karin