Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door AnthonieH
Is dat beetje roken over die korte tijd nou werkelijk zo slecht?
Ik dacht dat het vernauwen van die adertjes toch eerder een kwestie van jaren was en dat het echt niet door twee weken voor de ingreep te stoppen minder wordt en dat het dus ook niet zoveel erger wordt als je na de ingreep weer stug door rookt.
|
Het zou veel te maken hebben met de wondgenezing .Het is bekend dat bij iemand die rookt bv na de ingreep de wondgenezing trager verloopt dan bij een niet roker ,en ik denk dat dat ook van veel belang is bij een HT bv ,waar een (miniem stukje huid) met haarwortel word ingeplant ...en waar zich dan ook 'nieuwe bloedvaten' moeten vormen.
Toen ik geopereerd werd aan mijn oor, werd mij ook verboden door de Professor ,de eerste week na de ingreep te roken ,dit in verband met de genezing.
Directe gevolgen van roken
De directe gevolgen worden veroorzaakt door de aanwezige nicotine en teerproducten. Nicotine wordt niet alleen door de longen opgenomen, maar ook door de slijmvliezen van de mond en komt zo terecht in het bloed. Nicotine bevat een kleine hoeveelheid zogenoemde catecholaminen, die de overdracht van zenuwprikkels enigszins afremmen en daardoor vermoeidheidsgevoelens onderdrukken.
Kleine hoeveelheden nicotine werken in het algemeen stimulerend en grote hoeveelheden remmend. De nicotine uit één sigaar is, wanneer ze in een ader wordt ingespoten, voldoende om een mens te doden.
Nicotine heeft ook invloed op de stemming en alertheid van de roker. Het schijnt dat de roker onbewust de neiging heeft zijn eigen hoeveelheid nicotine te reguleren door de wijze van inhaleren en dat hij leert hoe hij het roken kan gebruiken als middel tot optimale aanpassing aan zijn omgeving.
De vergiften koolmonoxide en cyanide die voorkomen in tabaksrook, kunnen hoofdpijn veroorzaken. De koolmonoxide wordt alleen door de longen opgenomen en de aanwezigheid van deze stof in het bloed wijst er dan ook op dat de roker de tabaksrook inhaleert.
Nicotine werkt in op de zenuwen en verlamt de cilia van de luchtwegen. Cilia zijn kleine trilhaartjes die het slijm verwijderen, waarin schadelijke stoffen worden opgevangen.
Wanneer deze trilhaartjes niet meer werken, blijft het slijm - en dus ook de schadelijke stoffen - in de luchtwegen.
Nicotine remt ook de werking van de fagocyten (ook wel eetcellen genoemd) af, die verantwoordelijk zijn voor de opname en de vernietiging van bacteriën en virussen die zich in de lucht bevinden; één sigaret stelt ze vijftien minuten buiten werking. De bloeddruk stijgt als gevolg van vernauwing van de bloedvaten, die wordt veroorzaakt door nicotine.
Ook de werking van het hart wordt door nicotine rechtstreeks beïnvloed. De hartslag wordt sneller, waardoor de energiereserve van het hart kleiner wordt. Hierdoor is men minder in staat tot het leveren van lichamelijke prestaties of inspanning.
De longen worden gevuld met een mengsel van lucht en tabaksrook, waaruit kleine hoeveelheden teer worden afgezet tegen de binnenkant van de longen, vooral tegen de kleine luchtpijpvertakkingen.
Het hongergevoel wordt afgeremd door de inwerking van nicotine op het autonoom zenuwstelsel, het gedeelte van het zenuwstelsel dat de werking van de onwillekeurige spieren regelt, inclusief de spiertjes van de spijsverteringsorganen. Wanneer de maag leeg is, kan men zich een beetje misselijk voelen, maar dit gaat snel weer voorbij.
De bloedvaten in handen en voeten vernauwen zich, wat de gehele bloedcirculatie nadelig beïnvloedt. Bepaalde chemische stoffen in tabaksrook, die men tot nu toe niet heeft kunnen identificeren, blijken bij te dragen aan een stijging van het cholesterolgehalte in het bloed.