Citaat:
Originally posted by Madelief
Blij dat ik jullie berichtjes gelezen heb. Bedankt. Ik meende wat ik schreef, vind dat nog steeds. Alleen vandaag en eigenlijk gisteren avond al vond ik dat mijn reactie misschien wat neg. over kwam. Dit bedoel ik zeker niet zo, is het wel zo overgekomen sorry hiervoor. Maar dat woord....ontkrachten....daar krijg ik de kriebels van. Natuurlijk sta ik open voor anderen en hun zienswijze en ik weet zeker dat ik overal wat van op pik, wat ik meeneem in mijn "rugzak". Ook zijn er veel overeenkomsten. Zoals ik wel eerder geschreven heb kan ik zelf het bizarre gedrag niet begrijpen, want het complete ritueel omtrent TTM is wellicht nog nooit volledig beschreven. Het gaat niet alleen om het plukken, nee het ritueel moet compleet zijn. Hoe zal ik als ervaren ttm-er kunnen begrijpen dat een niet ttm-er dit wel kan? En eh Grover , jij zet je zo pos. voor ons ttm-ertjes in en dat waardeer ik natuurlijk heel erg. We zijn op de wereld om mekaar te helpen nietwaar? En Bolleke, bedankt voor je wijze woorden. De groetjes maar weer.
Voor beide een dikke knuffel, Madelief
|
Hoi Madelief,
Misschien is het eens interessant om te bekijken waarom je zoveel 'irritatie' en 'kriebels' voelt bij het woord 'ontkrachten'? Iets raakt je nl. niet voor niets.
Je schrijft :
Citaat:
|
Zoals ik wel eerder geschreven heb kan ik zelf het bizarre gedrag niet begrijpen. Hoe zal ik als ervaren ttm-er kunnen begrijpen dat een niet ttm-er dit wel kan?
|
Ik kan me heel goed voorstellen dat je er nu zo over denkt. Ik heb hierop antwoord proberen te geven in mijn bovenstaande posting waarin ik zeg: 'Het enige wat ik wèl nodig heb gehad om inzicht te verkrijgen in mensen die ziek zijn (waaronder TTM)....is mijn EIGEN ziekte. Inzicht begint IN jezelf. Hoe meer het inzicht in jezelf groeit, hoe meer inzicht je in anderen krijgt.'
Op het moment dat ikzelf uren en uren voor de spiegel stond toen ik kaal werd en later zelfs met haarwerk op was ik mij niet werkelijk
bewust van waar ik mee bezig was. Zeker, ik was me zeer bewust van het feit dat ik daar weer 5 uur met knikkende knieën voor die vreselijke spiegel stond. Maar ik besefte niet
waarom ik het deed. Ik was mij bewust van mijn
gedrag, maar had nog niet de mogelijkheden om vérder te kijken. Je genezingsproces begint met
inzicht. Inzicht in jezelf. Op het moment dat ik zo diep was gezonken had ik geen inzicht in mijzelf. En dus ook niet in anderen. Dankzij mijn eigen inspanningen om tot genezing van mijn ziekte ME te komen, ben ik veel zelf-bewuster geworden en zie ik dingen die ik vroeger niet zag. Ik weet nu waarom ik ME heb gekregen. Ik weet nu waarom ik uren voor de spiegel stond. Dat wist ik toen niet.
Ik 'proef' wel vaker bij TTM-ers dat ze zoiets hebben van : 'nou ja, die en die heeft geen TTM, dus hoe kan hij/zij zich nu ooit ècht voorstellen/ècht begrijpen wat ik mijzelf aandoe'? Ik vind dit nogal een beperkende gedachte. Kijk bijv. naar de therapeuten waar Bolleke en ik geweest zijn : deze mensen hadden zèlf géén TTM en hadden ook weining tot geen ervaringen met de ziekte...en tòch hebben wij bij uitgerekend hèn onze grootste doorbraak bereikt. Bijzonder toch dat mensen die geen TTM hebben je op dat moment beter helpen dan diegenen die hier 'in gespecialiseerd zijn/veel ervaring mee hebben'. Hiermee wil ik zeer zeker niet zeggen dat mensen die wèl gespecialiseerd zijn in je specifieke ziekte je niet goed zouden kunnen helpen: nee uiteraard niet: integendeel. Ik wil alleen aangeven dat het niet persé
noodzakelijk is. Het gaat er uiteindelijk om dat 'iemand' een bepaald bewustwoordingsproces bij je op gang brengt. De therapeut van Bolleke die niets wist van TTM heeft dit bij haar gedaan.... en ikzelf bijv. heb dat bij haar gedaan toen ik haar voor het eerst ontmoette. Beiden hebben wij geen TTM. Op haar beurt maakt Bolleke weer zaken voor mijzelf helder....ookal heeft ze géén ME.
Een ziekte is een ziekte. Alleen de uiterlijke symptomen zijn anders. Een ziekte blijft een ziekte: er hangt alleen een ander naampje aan. Het gaat niet zozeer om de specifieke symptomen...het gaat om de
boodschap die een ziekte met zich meedraagt. En die boodschap is universeel. nl:
KOM TOT JEZELF.
Ziekte heeft als doel om dichter bij jezelf te komen. Dit proces ontstaat door zelfbewustzijn. De schillen/muren/gedragspatronen die jij in je hele leven hebt opgebouwd zorgen ervoor dat je steeds vérder van jezelf komt te staan. Dit veroorzaakt ziekte. Het is de bedoeling om deze schillen weer 'af te pellen', om je gedragspatronen
los te laten om zodoende bij je eigen Kern, je Zelf uit te komen.
Je ziekte geeft jouw de boodschap dat er 'iets' niet goed is.
Maar jouw ziekte is NIET hetgeen er niet goed is! Dit is heel moeilijk te bevatten... ik heb er zelf 4 jaar over gedaan om tot dit bewustzijn te komen. Het is zoals Bolleke zegt: je ziekte is feitelijk je
vriend.
Ik vind dit wel een mooi voorbeeld:
Kijk eens naar een auto. Op het moment dat er een intern defect aan een van je autonderdelen onder de motorkap is, geeft je auto dit aan doordat er een rood lampje gaat knipperen op je dashboard. Het rode lampje is de boodschap van je auto dat er intern iets niet goed zit. Je lost het probleem op door het onderdeel onder de motorkap -waarnaar het lampje verwijst- te reparen. Het lampje zal niet meer knipperen.
Kijk nu eens naar een ziekte. De manier waarop ik het zie is de volgende: je auto geeft een intern defect aan d.m.v. een rood lampje... wat voor je auto het lampje is, is voor jouzelf je ziekte. Je lichaam geeft d.m.v. een ziektesymptoom (lampje) aan dat er intern (in je denkgeest) iets niet goed is. Er ontstaat een tumor, er ontstaat reuma, er onstaat ME....
Wat doen wij nu als het rode lampje gaat branden in de auto? Juist...wij
luisteren naar het lampje en repareren de interne oorzaak onder de moterkap.
Echter, hoe gaat de (lichamelijke) medische gezondheidszorg te werk? 'Heee...een tumor: die gaan wij direct wegsnijden en u kunt weer naar huis!' De tumor is de boodschap van je lichaam dat er intern iets niet goed zit. Wat doet men? Men snijdt de boodschap weg.....
(niet dat er iets 'mis' is met het weghalen van een tumor...nee: integendeel. Het is alleen van wezenlijk belang dat je daarnaast beziggaat met de boodschap achter die tumor!)
M.a.w: ipv te kijken wat er defect is onder de motorkap van de auto....gaat men
het rode lampje repareren, want 'hij knippert opeens'.....
Grover.