Ik zou nu heel graag die stap die ik toen nam, weer willen durven nemen, maar op de 1 of andere manier lukt me dat niet meer. Ik vind het zo vermoeiend om het altijd maar over mezelf te hebben.
Ik heb wel overwogen om permanente make-up te nemen. En dan zou ik wel getatoueerde wenkbrauwen willen hebben, maar ik heb ook gelezen dat je dan de eerste week onder de korsten zou zitten. Ik zou niet weten hoe ik dit zou moeten hebben. Ik kan nl. niet 1 week en misschien wel langer, onderduiken. Het is natuurlijk heel raar om met die korsterige wenkbrauwen rond te lopen, hoe leg ik dat nu weer uit aan iedereen! Bovendien kost het allemaal weer heel veel geld. Maar mocht iemand ervaring mee hebben, dan hoor ik die graag.
Ik vond het ook erg grappig om te lezen dat iemand als smoesje had dat ze haar wimpers geschroeit had met een aansteker. Zo had ik ook zo'n smoes. Ik zou mijn wimpers geschroeit hebben door een steekvlam door de geiser die ik wilde aansteken. Belachelijk, dat iemand mij geloofde! Maar ik was al allang blijk dat ik hen met dit verhaal kon afschepen natuurlijk. Maar ik heb nu wel zoiest van, mocht iemand het nu ontdekken, dan vertel ik gewoon de waarheid. Het is ook niet mijn probleem dat die ander het niet zou begrijpen. Ik begrijp mezelf ook niet. Nou ja, inmiddels is het weer een heel verhaal geworden. Ik heb nog veel meer ervaringen die ik wel met jullie wil delen en ben ik ook heel benieuwd naar jullie ervaring. Dus zul je mij nog wel eens terug zien op het haarweb.
Vele groetjes en heel versterkte met het niet trekken!
Petra
