ik heb ook periodes van depressiviteit gekent.
ligt een beetje aan mijn persoonlijkheid.
wat me trouwens opvalt van de haarwebbers is dat ze in zekere zin weinig verschillen van mij qua gevoel.
het zijn allemaal gevoelsmensen die hier zitten, weinig rationeel denkende mensen.
we maken ons ws allemaal zorgen om dingen waar anderen niet eens bij nadenken.
overgevoelig voor signalen uit onze omgeving terwijl anderen dat niet hebben.
alle mensen die hier komen kun je misschien identificeren als gevoellige mensen met een bepaalde onzekerheid inzake uiterlijk.
is het dan niet eerder zo dat je altijd dipjes hebt gehad en andere trekjes die je nu meer opvallen omdat je getriggered bent om ze te vinden?
dat is misschien het leuke van "alles en nog wat" rubriek.
gesprekken over allerdaagse zaken en items.
toch valt het me op dat de meesten meer met het hart denken dan het verstand.
wat ik van mijn psychologie nog weet is in kernwoorden:
-gevoeligheid voor bepaald prikkels, je ziet wat je wilt zien.
-kandidatenziekte (lezen over zaken waardoor je je ziek gaat voelen en sympthomen simuleert)
-herinneringen van verleden, je herinnerd intense gebeurtenissen waarbij je de prettige sneller naar voren haalt. niet leuke herinneringen verdruk je of krijgen een grappige wending (bijvoorbeeld dat je achteraf lacht om je dikke oog van je valpartij met fiets, de pijn en schaamte vergeet je)
daarnaast denk ik dat de huidige samenleving ook slechter is dan vroeger.
contacten worden minder persoonlijk, veel meer digitaal en oppervlakkiger.
ikzelf heb daar wel veel moeite mee.
ik vertoon ook wat van die kenmerken van depressiviteit maar ik weet dat ik ze vroeger erger had voordat ik fina gebruikte.
ik heb huilend voor de spiegel gestaan, heb als een zombie geleefd op mijn kamer, huilen onder de douche als ik zo'n 200 haren telde na een wasbeurt.
en daarvoor waren het puistjes, en daarvoor dat een litteken had, etc.
sinds ik fina slik heb ik nog steeds problemen alleen niet met mijn haar, ik focus wel op andere dingen.
de onderliggende gedachte van mijn haarprobleem is dat ik me onzeker voel en daardoor misschien wel ongelukkig. maar is alleen het haaruitval dan de oorzaak of ligt zoiets dieper?
als we fina slikken en het haar is niet het probleem dan komen die gevoelens toch weer terug of althans gedeeltelijk?
en dan die onderzoeken.
sites zoals hier genoemd die focussen op de slechte side effects.
1) hoe vaak heb je vandaag negatieve gedachten gehad?
2) hoe intens negatief waren die gedachten?
3) voelt u zich depressief, lamlendig of normaal?
4) heeft u wel eens zelfmoordneigingen?
1) bent u veel in gedachten verzonken?
2) waren die gedachten vooral positief of minder positief
3) voelt u zich super gelukkig, gewoon gelukkig of minder gelukkig
4) staat u met plezier op?
misschien niet extreem goed voorbeeld dat laatste maar de manier van vragen stellen is ook belangrijk bij onderzoek.
als je een onderzoek naar depressiviteit gaat doen en dat wordt een beetje teveel benadrukt dan zijn de onderzoeksresultaten niet sterk.
(foutiuef opgezet onderzoek en zo)
edit: lekker onsamenhangend geheel maar rode draad moge duidelijk zijn.
over sexualiteit:
ik was op een gegeven moment zeker dat ik borsten kreeg. dat was achteraf fout. kandidatenziekte. ik meete mijn tieten op, meerdere keren per dag... en ze werden altijd groter, nooit kleiner. terwijl ik nooit exact kon meten uiteraard.
toen dacht ik dat ik impotent werd.
ejaculatie niet goed
geen keiharde erectie
als ik dan bezig was dan focusde ik meer op het dan wel niet krijgen van een erectie dan op het doel zelf
totdat ik met een meisje de lakens deelde. heb tot 5 binnen een paar uur bewezen met onomstotelijk bewijs dat alles functioneerde.
menselijk brein is iets aparts...
kan rare dingen met je doen.
en om het nog leuker te maken... je kan mensen ziek praten.
en daarmee bedoel ik dat je zecht: "goh jij ziet bleek, das niet goed" eet je wel goed?, toevallig last van je maag gehad deze week, heb je nog vlees gegeten dat misschien aan de rauwe kant was?"
etc...