|
Hey,
Ik heb nog niet echt een beslissing genomen ivm de pruik.. Ik weet gewoon niet hoe ik me er ga bij voelen: blijven trekken omdat ik indd toch een pruik heb, niet kunnen trekken omdat ik er niet aan kan, ... Ik weet het echt niet! Ondertussen groeien de haartjes wel weer, en dat geeft natuurlijk wel wat nieuwe moed. Heb vandaag mijn examenresultaten gekregen en ben best wel tevreden. Ik kan niet van mezelf verwachten om altijd mooi te slagen en goede resultaten te behalen , maar het gaat elk jaar beter en daar ben ik al content mee! Ook al sta ik elke examenperiode voor de spiegel en denk ik: waarom doe ik mezelf dit nu aan???
En Jolien, alles wat je zegt ivm studeren: "Ik trek een haar, besef dat ik een haar heb getrokken, en zeg, 'oei! niet doen!', ik neem een of meerdere van mijn hulpmiddeltjes erbij (bandana opzetten, kneedgom pakken) en twee seconden later heb ik weer een haar in mijn hand... Na een paar keer word ik gefrustreerd omdat het mij niet lukt om niet te plukken en dan trek ik gewoon aan één stuk door en ben ik me daar eigenlijk wel bewust van. Maar dan heb ik niet de energie of kracht om mezelf een halt toe te roepen. Het lijkt alsof ik mezelf de keuze stel: studeren OF niet-plukken." ...en faalangst en uitstelgedrag...
Je neemt me de woorden uit de mond, wat dit is echt een spiegelbeeld van mezelf!!!! Wel raar om dat nu te lezen eigenlijk... Maar tegelijk zo opgelucht dat iemand mij volledig kan begrijpen en hetzelfde voelt!
Groetjes! xx
|